Bedankt allemaal. We zijn nu onderweg naar het ziekenhuis. Ik ben vreselijk zenuwachtig, hoop dat ze het infuus gelijk goed goed kunnen zetten. Verder ben ik heel benieuwd hoe ik me mentaal ga voelen na de ingreep.
Vandaag was de dag, ben vanmiddag rond 14.30 gecuretteerd. De narcose viel me zwaar en was een kleine aanslag op mijn bloeddruk waardoor ik op de recovery een paar keer wegviel en dus wat langer moest blijven totdat ik terug naar zaal mocht. Eenmaal op zaal nog 1x een bloeddruk daling gehad, het infuus ging gelijk helemaal open en werd horizontaal gelegd. Was ff schrikken. Ik ben vanavond om 20u weer thuis gekomen. Ben nog flink moe en duf, maar dat is niet anders. Gelukkig heb ik geen pijn...alleen in mijn hart
Wat naar dat je zoveel last had van de narcose. En ik herken je gevoel. Fysieke pijn van een miskraam valt doorgaans sowieso in het niet bij het verdriet dat je voelt. De leegte... Heel veel sterkte.
Wat rot dat je zoveel last had vd narcose. En hier weinig-tot geen fysieke pijn, maar wel andere pijn, verdriet en leegte. Het is allemaal heftig hoor! Neem je tijd, veel sterkte!
Ik ben dus ook heel benieuwd wanneer ik weer wat steviger in mijn schoenen sta. Ben een emotioneel wrak nu Vanmorgen kwam een vriendin onverwachts langs met een prachtige bos bloemen, ik barst dan gelijk in tranen uit. Gisteren lag er een lief kaartje op de deurmat en kreeg ik een bos pioenrozen van mijn schoonouders, zo onwijs mooi dat ik gelijk weer brak