slaap drama

Ik lees mee hier is het ook zo. Het is iets van de laatste tijd daarvoor ging het altijd goed. Hij wil niet slapen in zijn bed want er zitten monsters,dan weer drinken,tandenpoetsten 6x noem maar op. vreselijk en dan komt ie midden in de nacht nog in me bed liggen en als ik dan zegt dat ie terug moet gaan roept ie laat me met rust enz..

 

ja echt zwaar idd ben smorgen ook doodop.

slaapt hij in de middag nog? hier wel misschien moet ik dat eens gaan minderen

 

misschien dat ze nog niet moe zijn. want als ie bv op donderdag niet geslapen heeft omdat ie naar de psz moet valt ie om 17.00 in slaap op de bank dan moet ik hem echt wakker houden

 

Hier een meisje van 3 met hetzelfde. Duurt niet zolang als bij jou, maar er wordt steeds meer aan het ritueel toegevoegd lijkt het wel.

Ik denk dat ze toch bang is en dat in combinatie met haar karakter (geef je een vinger, neemt ze de hele hand) wordt het naar bed gaan steeds lastiger. We spreken van tevoren af hoeveel verhaaltjes ik voorlees, daarna gaat het nachtlampje aan, gaat ze vertellen wie er allemaal wel in haar kamer mogen komen en wie niet, meestal wil ze dan een beetje water en daarna moet de deur op een kier en de lamp van de overloop aan. Oh ja, haar verduisterende rolgordijn moet ook half open staan.....

Als dan uiteindelijk aan alle eisen is voldaan, hopen we dat ze maar snel inslaapt. Meestal moet ze dan 's nachts ook nog plassen en dat wil ze nog niet alleen, dus dan kunnen we er weer uit. (Ineens verlang ik soms wel eens weer terug naar de nachtluier haha).

Heeft jouw zoontje een lampje?
Wat hier ook wel hielp was zeggen dat ik even de was ging ophangen en daarna weer zou komen om te kijken hoe goed ze al sliep.

 

En wat nou als je je er helemaal aan overgeeft? Wij hebben ons meisje ook heel vaak alleen in dr bedje proberen te laten slapen, maar dat vond ze vreselijk. Huilen, schreeuwen... maar het moest, want kinderen horen in hun eigen bed te slapen, toch?

Of niet?

Nu gaat ze slapen in een tweepersoonsbed, lekker tegen mij aan. En dat is het heerlijkste momentje van de dag. Iedere dag weer. Ik snap niet hoe ik zo lang tegen mn gevoel in ben gegaan, gewoon omdat het zo "hoort". Nooit meer slaapdrama's en we genieten allebei ontzettend van het slapengaan. En dat ze zo niet alleen zou leren slapen vind ik bullsh*t. Dat geloof ik niet. Alle zoogdieren vallen tegen hun moeder aan in slaap, en heb je ooit een chimpansee gezien met slaapproblemen omdat ie zn mama mist? No way.

Vast niet de oplossing die je wil horen, maar misschien toch een andere manier om ertegen aan te kijken.

 

Hier is het ook weer een drama, dus herkenning, maar geen oplossing. Hij gaat wel braaf slapen voor 5 min, moet dan plassen, heeft het koud ?!, kan niet slapen, etc.

Laten gaan heeft geen zin, hij jammert/krijst/gilt zichzelf overstuur (gaat dan overgeven) en houdt dochter wakker.

`s nachts spookt hij ook en komt dan meestal bij ons liggen.
Ook niet altijd even fijn aangezien meneer dwars gaat liggen en met zijn voeten in je gezicht schopt.

Bij hem liggen `s avonds is het hier ook niet, want zodra ik beweeg wordt hij wakker en begint het feest weer opnieuw.

Avondritueeltje voor het slapen gaan is altijd hetzelfde, overdag slapen of niet maakt ook geen bal uit.

Als ik zo naar bed loop dan ligt meneer er waarschijnlijk alweer in bij ons...

 

Ik kan niet slapen als hij in me bed ligt hoor haha voeten in me gezicht enz. Wij hebben ook onze rust nodig en dadelijk komt de baby ook bij ons op de kamer. Hij heeft het altijd goed gedaan dus daarom vind ik het zo raar.

@daantje dank je!!! Nu extra hard mijn slaap nodig haha.

vannacht was het weer drama. om 20.00 naar bed toen kwam ie een x naar beneden maar hij had gepoept dus das geen ramp. om 22.00 was het huilen maar viel gelukkig weer in slaap,om 01.30 huilen want hij had dorst,4,30 kwam ie in me bed liggen geen ramp maar na 20 min draaien enz kon ik de slaap niet meer pakken dus hem weer in zijn bed gelegd toen heeft ie gelukkig geslapen tot 8.30(das een uitzondering hoor haha)

 

Ik merk wel dat als ie z,n nachten heeft hij vaak heel de dag moe is dat lijkt me ook niet zo fijn voor hem

 

Hier een meisje die als ze moet slapen de kast en la met kleding leeg haalt, plinten van de.grond haalt, lamp van de kast trekt, zich zelf uit kleed, in de gordijnen hangen en vensterbank klimt (wat nu niet meer kan) en dan pas rond 23 uur.bedenkt dat ze gaat slapen dit gaat al 3 weken zo de.boef! .....

Gister nachtrust van dr.vogel gekocht een uur.voor het slapen gaan 1 tablet geven en ze is maar 1 keer haar.bed uit geweest ... Of t door t pilletje komt of puur geluk geen idee maar vanavond krijgt ze weer een pilletje

 

Belonen.
Ik maak een kalender met 10 vakjes. Iedere ochtend dat ze netjes heeft geslapen mag ze een kruisje zetten. Na 10 kruisjes krijgt ze een (klein) cadeautje.

Wij hebben rond die leeftijd ook wel een periode gehad dat ze last had van angsten en dat maakt het idd een stuk moeilijker dan als het puur niet willen slapen/aandacht (blijven) vragen is.
Maar ook toen werkte het wel bij haar, toch net die drijfveer om je best te doen om het te proberen.

Ik had bij haar wel door wanneer het echt angst was (gillend wakker worden; dan ging ik haar wel direct troosten natuurlijk), of erin blijven hangen, zeg maar. Dat laatste kon ik wel doorbreken.
Daarbij had ik haar ook geleerd hoe ze zich zelf kon beschermen tegen 'enge dingen'. (Aan de hand van een filmpje waar ze gek op was). Dat werkte bij haar wel goed, ze kreeg er zelfvertrouwen van.

 

Wij zijn hier sinds half maart zo ongeveer tot 21.00 bezig. We doen het om de beurt (dat wil ze niet, wie ze wel wil wisselt, meestal papa). Maar om de beurt dus, zodat in elk geval een van ons waf aan zijn avond heeft. Bevorderlijk voor de relatie is het niet . Zodra we weggaan als ze nog niet slaapt gaat ze huilen en komt ze uit bed. We willen haar niet laten huilen, maar het gevolg is dat we erbij liggen/zitten. Ze is wel moe meestal en ligt rustig, maar we denken dat ze heel alert is op onze aanwezigheid. Zodra we ook maar iets bewegen komt ze rechtop. Verlatingsangst? Het lastige is dat dit bij haar niet meer bepaald een fase te noemen is, sinds ze 4 maanden oud is, is ze eenkennig en laat ze niet los.

Belonen helpt denk ik hier niet, ze probeert het nl wel. Het is niet zo dat ze wil spelen of om aandacht vraagt. Ze houdt haar ogen net zo lang open tot ze dicht vallen, ze sluit haar ogen niet uit zichzelf.

Tips iemand ?

 

Ik zweer t bij dr vogel nachtrust pilletjes! ... Gister weer 1 een half uur voor t slapen gegeven en geen gerommel boven!

 

Mijn dochter is ook heel alert als er iemand bij zit, altijd al geweest. Dan blijft ze vechten tegen de slaap.
Voor ons is het gewoon altijd de beste manier geweest om haar toch te leren om zelf in te slapen. Ook al heeft ze er wel eens om moeten huilen. (Ik hoor groot verschil tussen angst en gewenning/aandacht-huilen).

Tja, je kent je eigen kind het beste, maar ik zie dat niet als verlatingsangst maar gewenning. Natuurlijk is het heerlijk als papa of mama er bij ligt en wil ze dat niet loslaten.. Dat wil mijn dochter ook, als ik het zou doen. Maar als ze daardoor slecht inslaapt en uiteindelijk slaap tekort komt.. Ik vind dat gewoon geen optie.

 

ik heb voor Mijn oudste een drankje van sleepzz gebruikg werkte ook goed,maar die vsn jou ken ik niet houd ik in mijn achterhoofd voor de jongste hihi