...van ouders/familie/goede vrienden? Binnenkort gaan we over naar ons nieuwe huis en daar komen een hoop kosten bij kijken. We hebben al heel wat geld opzijgezet hiervoor, maar we zitten nu met een onbetaalde factuur (man is zelfstandige), en dus hangt dat geld letterlijk in de lucht. Ik zit daarom te denken mijn ouders om hulp te vragen zodat we het zeker rondkrijgen. Dit zou een lening zijn, die we eigenlijk direct kunnen terugbetalen (zodra die factuur binnen is). Ik heb ze nog nooit om geld gevraagd en heb altijd mijn eigen boontjes gedopt sinds ik op mezelf woon (sinds mijn 21e). Wel hebben ze altijd mijn studie betaald en zijn ze echt niet gierig. Toch ben ik bang voor een afwijzing. Ik denk dat ik dat zal voelen als wantrouwen naar ons toe. Want het betreffende bedrag hebben we, het is er alleen nog niet en er zit nu tijdsdruk achter. Herkenbaar? Zouden jullie in mijn geval aankloppen bij je ouders?
Oei lastige vraag. Ons is altijd gezegd (door beide kanten ouders) dat als er iets is, we altijd mogen aankloppen om geld te lenen. Dus in ons geval: als het echt nodig zou zijn, het kan echt niet anders dan lenen, ja dan zou ik het vragen. Hoe rot ik me wel zou voelen eerlijk gezegd.. Maar ja, als het snel terug kan, zie ik niet echt heel grote problemen. Ik weet natuurlijk niet hoe jouw ouders reageren, dus kan je niet echt een advies geven.
Ik zou het zeker proberen. Het zijn je ouders, ik denk dat je juist bij hun je niet hoeft te schamen met zo'n vraag..
Zijn het dingen die echt niet kunnen wachten? Heb je hetgeen je ervoor wilt kopen echt per direct nodig of kan je zelf ook eigenlijk wel gewoon even wachten tot het geld er is. Als je kunt wachten zou ik dat doen. Is het echt NOODzakelijk, dan zou ik - met deze uitleg over waar het geld is - er wel om durven vragen...Hangt er ook wel vanaf hoeveel het is. Is de klant waar het bedrag bij openstaat betrouwbaar qua betalingen?
Het is wel noodzakelijk geld, om uberhaupt in het huis te kunnen. De klant is betrouwbaar en ik verwacht en hoop eigenlijk dat ze deze week nog zullen betalen. Mocht dat niet zo zijn, is het wel zuur. Het wrange is dat er nog een factuur in de lucht hangt die we inmiddels uit handen hebben gegeven. Hier gaan ook wat maanden overheen helaas...
Chiggy, dat is ook mijn gevoel. Helaas kunnen we niet wachten. Het is niet zo dat er geen andere manieren zijn het bedrag bijelkaar te brengen, die zijn er wel, maar het geld ineens lenen zorgt wel voor meer rust... lastig.
Ligt eraan waar het voor is. Als het iets in je huis is waar je mee kan wachten/behelpen zou ik het niet doen.
Ik vind dat je je ouders dat wel kunt vragen, als je de situatie uitlegt en goede afspraken maakt over het terugbetalen. Heb het zelf nooit hoeven doen (maar heb wel eens geld geleend aan familie - vanuit dat perspectief zeg ik ook dat je het kunt doen). Is het niet mogelijk die klanten wat achter de vodden te zitten over het betalen van de facturen? Want het is uiteindelijk van de zotte dat jullie nu knel zitten door andermans slechte betaalgedrag... of zitten ze nog binnen de betalingstermijn?
Nope.. ik heb nooit geld gevraagd aan mijn ouders, vind dat mijn eigen probleem.. maar goed wij hebben er ook nooit om hoeven vragen.. Daarbij hebben mijn ouders het ook niet super breed dus ik weet dat er weinig te halen valt HAHA
Denk het wel, hoor. Over het algemeen hebben ouders het zoveel keer liever dat je ze hulp vraagt dan dat ze achteraf horen dat je je veel zorgen hebt gemaakt, of nog erger: erdoor in de problemen bent gekomen. Je bent er echt niet minder om!
Het ligt aan de situatie. Is het om je hypotheek rond te krijgen? In dat geval zou ik uitstel vragen via de makelaar. Is het om een huurvoorschot te kunnen betalen? Dan is het waarschijnlijk iets lastiger om uitstel te vragen en zou ik wel je ouders om hulp vragen. Ons huis stond al ruim 2 jaar te koop toen we het eindelijk konden verkopen, met verlies. Mijn ouders hebben ons toen geholpen met een gedeelte van het verlies. We wisten dat we het binnen enkele maanden zeker konden terugbetalen en dat zij het prima konden missen.
De twee facturen zijn inmiddels over datum. Van de ene verwacht ik snel een positief antwoord, er zijn wel geldige redenen voor. De ander hebben we inmiddels al overgedragen omdat die nergens meer op reageert. Maar eer er een zaak opgestart is, zijn we ook weer weken verder. En die tijd hebben we helaas niet. We zouden er inderdaad ook goede afspraken over maken, desnoods op papier. Ik weet niet wat me zo tegenhoudt, ben gewoon heel bang om afgewezen te worden...
Dat kan inderdaad echt niet wachten. Dan zou ik zeker bij je ouders aankloppen. Met een goed plan erbij meteen. Wat als die ene factuur nooit betaald wordt?
nee, zou het zelf niet doen, alleen als ik geen eten meer kon kopen (al weet ik zeker dat we het zo zouden krijgen van m´n schoonouders als we wat nodig zouden hebben). Maar ik ben zelf dan ook niet het type om hulp te vragen voor wat dan ook.
Kan het wel vragen aan mijn ouders maar ze hebben zelf bijna niks te makken Bij mijn schoonouders weten we dat we kunnen aankloppen als het nodig is, gelukkig is het nog niet gebeurd. Als ik jou was zou ik het gewoon vragen, je weet dat je ze op kort termijn kunt terug betalen.
Absoluut, hebben wij ook gedaan. Half januari kwam er veel geld vrij, maar 2 januari was de overdracht waar wij zelf veel geld moesten bijleggen (verlies bij verkoop woning). Hebben dat van onze ouders geleend, hadden het ruim op tijd gehad en direct toen we konden terug betalen hebben we het terug betaald. Gaat vaker zo bij ons hoor! Maar ze bieden het zelf ook vaak aan, alhoewel het in dit geval wel vanuit onze kant kwam.
Als je weet dat ze het eventjes kunnen missen, dan zou ik het wel doen. Het is voor een dringende zaak en je kunt ze snel weer terugbetalen. Mijn ouders zouden echt beledigd zijn als ze er achter kwamen dat ik het ergens anders zou lenen. Bovendien willen ouders toch meestal wel helpen als ze dat kunnen?
Ik zou in jouw geval bij mij ouders aankloppen. Mijn ouders zijn sowieso van het idee; >We kunnen het niet mee ons graf innemen en jullie hebben er nu wat aan> Maar als je zeker weet dat je het meteen weer terug kan geven, zou ik het doen. Ik snap dat je bang bent om het als een afwijzing te kunnen zien, als ze weigeren. Maak het dan minder persoonlijk door het te doen via een contract. Zo overhandig je het idee als een soort zakelijke voorstelling en voelt de afwijzing misschien niet zo persoonlijk. En hebben zij misschien minder schrik om het te hoeven afwijzen.