Ik zou proberen te gaan voor degene met wie de kinderen nu al een band hebben. Vraag aan je kinderen bij wie ze het liefst een weekje/paar daagjes gaan logeren en dan heb je ook (een beetje) hun keuze. Je kunt ze natuurlijk ook deze zomer bij beide adressen laten logeren, werkt denk ik ook heel verhelderend. Als je het trouwens gaat regelen, is het ook goed om te weten dat je niet alles bij één voogd hoeft neer te leggen. Je zou de een als voogd kunnen aanwijzen en de ander als toeziend voogd. Bijvoorbeeld al heel handig financiëel, als je het gevoel hebt dat je eerste keus qua opvoeding niet de eerste keus betreft financiëel inzicht is. Je kunt ook regelen dat je familie in ieder geval recht heeft op omgang met de kinderen, zodat ze niet bang hoeven te zijn dat ze hun neefjes/nichtjes/kleinkinderen/etc. niet meer zien. Tenslotte, vraag het eens aan degene bij wie je dochter in eerste instantie alleen terecht zou komen, voor hetzelfde geld kan die vrouw het idee van vijf kinderen helemaal niet hebben, dan weet je ook genoeg. Bij ons is de persoon die we aangewezen hebben ook een carrière vrouw (familie, wel moeder) en dit brengt mij ook regelmatig aan het twijfelen, maar toch maar gedaan, omdat we ook zulke rotte appels in de familie hebben zitten dat we echt niet willen dat ons zoontje daar terecht zou komen.
Wij hebben het heel simpel, we laten mijn schoonmoeder beslissen. Al we morgen overleiden is het logischer dat ze naar mijn schoonmoeder gaan omdat die meer tijd heeft maar als wij overleiden en hun zijn (beginnende) pubers dan is het logischer dat ze naar mijn moeder gaan, die heeft het wel super druk maar woont vlakbij en dan blijven de meiden in hun eigen omgeving!
Zelf zou ik gaan voor optie 2, niet om de financiën maar simpel en alleen dat er dan zo min mogelijk veranderd. Ze blijven in dezelfde wijk, op dezelfde school en met dezelfde vriendjes. Daarnaast vind ik de overgang van 3 naar 5 kindjes wel erg groot, het kan heel gezellig zijn maar ook heel pittig en druk. Daarnaast hebben ze niet veel te besteden en is een eigen kamer daar niet haalbaar. Niet dat ze daar slechter van zouden worden maar als het zover komt, hebben ze heel wat meegemaakt en zou het wel prettig zijn als ze zich zouden kunnen terugtrekken. Geld is opzich niet belangrijk in het dagelijks leven, maar bij optie 2 hebben ze wellicht wel een betere toekomst als het om opleiding gaat en dat zou voor mij ook wel mee wegen.
Wij hadden dezelfde keuze, alleen dan beide familie. Wij hebben gekozen voor optie 1. Onze dochter en evt een 2e gaat dan naar een gezin waar al kinderen zijn. Gevoelskwestie maar wij zaten gelukkig wel op 1 lijn. Wel hebben we de andere meteen als 2e voogd opgegeven. Mocht op de een of andere manier optie 1 niet mer kunnen dan gaat ze alsnog naar optie 2.
Ik zou voor optie 2 gaan. Zodat de kinderen op dezelfde school kunnen blijven en een eigen kamer hebben waarin ze zich terug kunnen trekken.
Eens! Waarschijnlijk heeft ze veel liefde in zich die niet geuit is omdat dat simpel weg anders is gelopen. Daarbij vind ik rust en ruimte belangrijk voor kinderen die hun ouders zijn verloren. Ze hoeven geen rekening te houden met nog een boel andere kinderen. Alleen met haar en elkaar. En financiën vind ik ook zeker wel belangrijk! Kinderen kosten veel geld! Zie jij het andere stel bij wijze van spreken al 4 x een schoolkamp+ schoolgeld op hoesten? ( hun eigen kids moeten tenslotte ook studeren) of je moet zelf nog voldoende na te laten hebben aan je kinderen.
Is het geen mogelijkheid om beide opties vast te leggen? En mocht de situatie zich ooit voordoen om dan te bepalen welke het gaat worden. Dus dan kunnen de kinderen misschien zelf kiezen? Of misschien zit 1 van de 2 het dan niet (meer) zitten. Zou sowieso niet alles op 1 paard inzetten, want ook al leg je het vast, het is geen verplichting, diegene kan op dat moment ook weigeren. Stel optie 1 krijgt zelf nog meer kinderen (weet natuurlijk niet hoe de situatie is), misschien hebben ze zoiets van sorry maar we zien het nu niet meer zitten nog 3 kids erbij.
als je een voogd kiest, betekend dat niet dat je kinderen ook bij die voogd gaan wonen! De voogd kiest bij jullie overlijden waar je kinderen het beste zouden kunnen verblijven! Dat kan bij de voogd zelf zijn, maar ook zoals bij ts, bij optie 2. De voogd moet dus iemand zijn die je vertrouwd en waarvan je weet dat die (als het nodig is) de juiste keuze maakt voor je kinderen!
Als je gaat voor degene met minder geld etc. Lijkt het mij handig om een spaarrekening voor de kinderen te hebben en goed te vullen( voor studie etc.) Of een overlijdensrisicoverzekering af te sluiten
Je laat toch hopelijk zelf ook iets achter voor je kinderen? Als in, een bepaalde vorm van erfenis waarvan bijvoorbeeld een studie betaald kan worden. Dan zou het financiële obstakel van optie 1 wellicht wegvallen. Anderzijds wil optie 2 misschien ook wel graag kinderen maar kwam het er tot nu toe niet van.. dat hebben genoeg carrièrevrouwen en zegt niets over de hoeveelheid moederliefde. Als jouw kinderen bij haar al vertrouwd zijn, zou dat juist voor haar spreken en dan vervalt ook hier een obstakel. Ik weet niet wat ik zelf zou kiezen
Interessante discussie, wij zitten momenteel ook 'middenin' de 'procedure' om een voogd voor onze kinderen aan te wijzen. In jullie geval zou ik vrijwel zeker voor optie 2 kiezen. Ik ken zoveel carrière moeders die verschrikkelijke liefdevolle mama's zijn en hun kinderen komen qua tijd absoluut niks tekort....ikzelf ben er één van. Ervan uitgaande dat ze verschrikkelijk veel van jullie kinderen houdt EN ook bereid is deze verplichting aan te gaan lijkt ze mij de aangewezen persoon. Van drie naar vijf kinderen is idd erg veel, ik zou mij zorgen maken dat mijn eigen kinderen dan toch tzt aandacht tekort komen, al is het alleen maar omdat ze ontzettend veel extra liefde en steun nodig zullen hebben mochten ze wees worden. En dat zou ook weer niet eerlijk zijn ten opzichte van hun eigen kinderen, zou ik mij heel erg bezwaard door voelen. Bovendien kunnen ze bij optie 2 in hun eigen vertrouwde omgeving blijven en zijn ze verzekerd van een jeugd zonder financiële zorgen en de garantie van een goede opleiding, mits ze dat kunnen natuurlijk. Allemaal óók erg belangrijk voor een kind om ze een goede start te geven...van liefde alleen worden ze helaas niet groot. Ik wil wel even zeggen dat ik vind dat je als ouders ZELF verantwoordelijk bent voor de financiële toekomst van je kinderen....dus als jullie zouden overlijden en je zadelt de voogd(en) óók nog eens op met alle kosten van drie (!!!!) extra kinderen vind ik dat echt niet kunnen!!! Ik zou als een gek gaan sparen en een hele goede overlijdensrisico verzekering afsluiten.
Mijn gevoel zegt optie 1, maar wat al eerder is gezegd; niemand weet hoe deze mensen het over 3/6/10/15 jaar hebben. Lastige keuze.. Maar ik zou mijn keuze in ieder geval baseren op de volgende prioriteiten; -veiligheid -geborgenheid/liefde -iemand die gelijke gedachten heeft mbt opvoeden/leven. Financiën is fijn maar ik zorg in ieder geval dat ik wat ik kan missen spaar voor de kleine, mocht er dan wat gebeuren dan heeft hij in iedere geval op zijn 18/21 een start bedrag(je). Nu maar hopen dat we noooooooit in die situatie terecht komen..
@TS Lastig als je er niet uitkomt samen. In aanvulling hierop...het kan zijn dat t er niet van kwam...maar er is ook nog een andere reden waarom optie 2 mogelijk (nog) geen kindje heeft. Kindjes krijgen moet nl ook nog lukken. Misschien dat zij zich op haar carriere stort zolang ze nog geen geluk mag hebben? @ts weet je of er bij optie 2 een kinderwens is? Als zij zo dol is op jullie kinderen misschien wil ze zelf eigenlijk ook wel graag kinderen
Ik zou voor optie 2 gaan waarbij de kinderen alle tijd/ruimte en financiële mogelijkheden geboden krijgen om te leren om te gaan met de nieuwe situatie. Ook wordt de vrouw in kwestie voor het eerst moeder en kan daarmee ongekleurd ervaring opdoen. Wanneer je ze naar optie 1 brengt; liggen alle huisregels al vast en 'moeten' ze gewoon meelopen in het al uitgestippelde stramien. Optie 2 gaat zelf mee op ontdekkingsjacht. Ik vind persoonlijk niet dat je een gezin kunt opbreken door er kinderen aan toe te voegen en hen ermee op moet zadelen, ongeacht het goede contact tussen beide partijen. Verder wil ik de eerste vrouw nog meemaken die 3 kinderen, wiens ouders overleden zijn, liefdevol opvangt maar de carrière nog steeds bovenaan plaatst. Dat geloof ik niet.
Mijn zus doet ze naar mij.. (hoop dat het nooit hoeft) als er iets met hun beide gebeurd.. Ik ben ook als een 2e moeder voor ze, ze voelen als eigen dus ik vind het een hele eer!
Wie weet is optie twee wel geschikt. Moederliefde kun je ook leren. Alleen is voor iemand die nog nooit kinderen heeft gehad de overgang naar drie kinderen wel erg groot. Daar zou een probleem kunnen zitten. IS wel overweldigend in eens drie kinderen onder je hoede. Optie een weet al wat kinderen hebben inhoud. En heeft al ervaring daarmee. Ik zou zelf voor optie een gaan. Mits ze het zelf ook willen optie twee kun je als extra nemen of en dat soort dingen.
Ik zit toevallig in hetzelfde schuitje... We hebben net een huis gekocht en nu komt als die papieren rompslomp er als 'cadeautje' bij. Maar het is goed om het geregeld te hebben mocht 1 of beiden het loodje leggen. Bij ons wordt het opgenomen in het testament... We zitten ongeveer op een lijn, maar mijn vriend neigt toch ook nog steeds een beetje naar zijn ouders. Ik heb misschien een niet zo 'aardige' gedachte hierover, maar ik zou het liefst willen dat mijn dochter bij een van onze vrienden met kinderen komt te wonen i.p.v. bij haar grootouders. Ik wil nl. niet dat er gevochten wordt over mijn kind en als we voor een stel opa & oma kiezen, dan zijn de anderen teleurgesteld dat ze de voogdij ontzegd wordt en andersom. Beetje cru om na de dood van je eigen kind daarover te gaan mopperen, maar ik ben dit soort onenigheden liever voor, want zelf kan ik dan niet meer ingrijpen . Enerzijds begrijp ik mijn vriend als hij zegt dat hij haar het liefst bij zijn ouders laat opgroeien. Zij hebben het goed voor mekaar zeg maar... Wel zijn ze ouder dan mijn ouders en als een van hen het loodje legt zit je weer met een volgend probleem... Waar gaat het kind heen als zij overlijden ( die kans is natuurlijk reeeler dan dat wij overlijden ). Mijn ouders daarentegen zijn jong ( moeder is 46 en vader 55 ), maar hebben het niet breed. Natuurlijk zullen wij een centje nalaten om opleidingen e.d. van te betalen, maar ik vind het ook een fijn idee dat er eventueel centjes in de familie zijn om nog wat dromen waar te maken. Bij mijn ouders zit dat er gewoon echt niet in... En dan inderdaad de kwestie... wie van de grootouders kies je dan. Ik zeg dan: geen. Hoe lief en leuk en vertrouwd ze ook zijn. Ik heb liever een onafhankelijkere derde die dan 'op bezoek' gaat bij opa en oma, zoals wij dat ook zouden doen. We hebben vrienden met een kindje onderweg en mij lijkt dat een heel warm gezinnetje... Maar een moeilijke keuze is het wel zeg
Ohja... ze zou ook nog naar mijn zusje kunnen. Die heeft ook een kindje onderweg. Maar toch, en vraag me niet waarom, zou ik mijn kindje niet bij haar laten grootbrengen. Het is een schat van een mens, maar nog erg jong... Ze wordt dan zelf ook wel mama, maar ik heb toch liever een nog stabielere basis voor mijn kindje... En die vrienden waar ik het over had, staan voor mijn gevoel als een huis... Kun je natuurlijk nooit zeker weten, maar dat voelt gewoon zoveel beter. Ik ben helemaal niet ingegaan op jouw opties. Maar ik vind dat zo lastig te bepalen of daarover te adviseren omdat ik het zelf ook zo'n ongekend dilemma vind...
Bij mijn weten is het zo dat als je kinderen ergens anders moeten gan wonen omdat jullie overlijden, degenen die jullie uitkiezen pleegouders worden en dus ook een bijdrage gaan krijgen in de zorgkosten, zoals andere pleegouders dat krijgen. Dat maakt de financiele afweging misschien al wat gemakkelijker. Verder kun je testamentair regelen dat degenen die voor je kinderen gaan zorgen, ook geld uit jullie erfenis krijgen. Ik denk dat ik zelf voor optie 1 zou gaan: liever materieel iets minder en geen eigen kamer, maar wel een hoop aandacht en liefde. Zeker als jullie werkelijk iets zou overkomen, is het fijn als ze ergens komen waar ze fulltime kunnen zijn en niet ook nog -na zoiets ingrijpends- naar naschoolse opvang zouden moeten. Wij hebben zelf gekozen voor mijn zwager en schoonzus: zij hebben 1 pleegkind, dus sowieso de ruimte om er 2 kindjes bij op te voeden, maar zij staan ook qua opvoedstijl het dichtste bij ons. De rest van onze broers en zussen heeft ofwel teveel kinderen al, of staat qua opvoedstijl gewoon te ver van ons af.