Maar vind jij het niet vervelend dan als mensen zeggen dat het heel irritant is als mensen niet goed kunnen rekenen? Dat het slordig is als je niet weet wat 35-6x3+7=? Het kan heel slecht voor iemand zijn zelfvertrouwen zijn, zeker op de manier zoals TS het gezegd heeft.
De fouten die TS ook opnoemt zijn typische dyslectici fouten. Lang leve het automatische woordenboek op de telefoons, want vriend maakt nu veel minder fouten als voorheen. Anders zag ik deze fouten bij hem ook vaak voorkomen. Hij schrijft het zoals hij het "zegt". Ook al zijn sommige dingen gewoon niet logisch. Jalours ipv jaloers bijv. Dan maakt hij het zichzelf vooral moeilijker . Maar antwoord op de vraag van TS. Nee, ik let er niet op. Merk wel dat 'voutjes' wat meer opvallen, omdat ik voor de site waarvoor ik columns schrijf zelf zo veel mogelijk moet verbeteren voordat de redactie er echt naar gaat kijken. Maar irriteren? Of verbeteren? Nope. Heb wel iets beters te doen .
Ik ken meerdere mensen met dyslexie maar zij hebben gewoon goed onderwijs gehad (mensen met wie ik in de klas zat) en ze zullen echt nooit dingen als "fijlighijd" schrijven. De dames die hier aangeven dyslexie te hebben, schrijven trouwens stuk voor stuk bijna allemaal foutloos. Naar mijn mening is het overgrote deel van taal- en spellingsfouten en grammaticale fouten te wijten aan slordigheid (of aan de iPad.....). Pesoonlijk vind ik het gebruik van het woord 'me' als bezittelijk voornaamwoord afschuwelijk. We leren toch allemaal dat het 'mijn fiets' is en 'mijn moeder' en niet 'me fiets' en 'me moeder'?? Het komt gewoon vreselijk dom over, sorry!
Mensen die zich om dit soort dingen al druk maken, hebben vast een heel zwaar leven.. Heb je dan een soort van verheven gevoel, als je iemand (op het irritante af) corrigeert? Fijn hoor...
Ik vraag me wel af wie er hier ( na het zoveelste topic over spelfouten ) ook daadwerkelijk zijn spelfouten anders is gaan schrijven?
Zo komt het altijd wel op mij over. Als je dan puur afgaat op de manier hoe er op 'spelfouters' wordt afgegeven. Misschien hebben sommige mensen de spelfouten van anderen wel nodig omdat ze zelf tekortkomingen hebben dat soort pietluttige dingetjes ver te boven gaat. Een beetje een; De gepeste pest zelf, omdat deze bang is om gepest te worden -verhaal.
Een schrijffoutje oké.. Maar sommige dames schrijven echt zo afschuwelijk slecht dat ik me serieus afvraag of je wel hebt leren lezen en schrijven op de basisschool..... Daar kan ik me wel aan ergeren en dan klik ik het ook snel weg.
Ik vraag me ook af wie er dan zo slecht schrijft hier op het forum. Ik ben ze namelijk nog niet tegen gekomen.
Gewoon lekker op je eigen manier dingen schrijven! Ik kan t toch wel lezen En soms ook heel hard om lachen hahaha geweldig! Dus lekker doorgaan!
Ik vind het niet kunnen als je aan een dyslectisch iemand schrijft dat 'ie terug naar school moet..... Mijn zoontje van 6 is zwaar dyslectisch en als je weet wat dat met een kind doet laat je het wel om zo'n rotopmerking te maken!
Ik kan me ook wel irriteren aan sommige spelfouten. d's en t's vallen me niet op. De voorbeelden van de TS lijken inderdaad veel op dyslectische fouten (schrijven zoals het klinkt) en zou ik niet over vallen. Maar de hippe tienertaal die ik af en toe voorbij zie komen. "W8 ff me boeken pakken" kan ik me wel aan ergeren. Neem dan de schrijfster/schrijver een stuk minder serieus. Als je niet eens de moeite neemt om een fatsoenlijke zin te schrijven, neem ik ook niet de moeite deze te lezen.
Ik kan me er wel aan storen, niet aan alle fouten, maar wel aan "me", wanneer het "mijn" moet zijn bijvoorbeeld. Maar ik zal er nooit iets van zeggen. De reden? Mijn oudste heeft de zwaarste vorm van dyslectie en als ik zie hoe veel moeite hij doet om er toch iets leesbaars van te maken, vindt ik het "not done" om er ook maar tegen een ander wat van te zeggen, zeker wanneer ik degene niet ken, zoals hier op het forum. Voor hetzelfde geld, doet deze persoon ook ontzettend haar best om er een leesbaar verhaal van te maken, die ga ik niet kwetsen door iets lelijks te zeggen, terwijl ik vaak best begrijp wat de persoon in kwestie bedoeld. Laat ieder in zijn/haar waarde!
Ik stoor me er niet zo aan of iemand iets met een D of een T schrijft. Of dat er geen komma's of punten worden gebruikt. Ik typ zelf altijd vanaf mijn telefoon en dat is zwaar vervelend, dus ik zal ook wel fouten maken. Ik haat het wel als mensen schrijven "toenstraks" of "ik ga naar me werk naar de winkel" maar wie ben ik om dat te gaan verbeteren? Nobody's perfect!
Als het om zakelijke schriftelijke uitingen gaat zal ik teksten altijd verbeteren. Maar voor de rest wijs ik helemaal niemand op taalfouten (nou ja, ik leg mijn zoon soms wel uit dat je een woord iets anders schrijft dan hij het doet, maar zeker niet iedere keer - vind het veel te knap dat hij er fonetisch best aardig mee uit de voeten kan). Ik zie ze altijd en het stoort mij enigszins, maar ik heb echt afgeleerd om mensen te verbeteren. Dat vinden de meeste mensen namelijk ontzettend irritant. En het maakt ook uit hoe je het doet. Zeggen dat iemand terug naar school moet vind ik ontzettend not done.