Hier wel een sociaal leven alleen wel met heel veel plannen van te voren. Ik werk in de zorg en onregelmatig / om het weekend. Man werkt ook altijd zaterdag en om de week op de zondag. Verjaardagen gaan we gewoon altijd heen, vaak samen soms 1 van ons. Alle verjaardagen worden hier ook groot gevierd. Verder plannen we etentjes oid vaak al 2mnd van te voren anders is het niet te doen in onze werk planning en die van onze vrienden. Daarnaast sport ik een avond en heb ik door de weeks genoeg koffie/play dates dat ik genoeg van huis ben. Eet ook vaak een hapje op bijv don avond met een vriendin. Probeer zelf ook verder dan het weekend te kijken, als je door de weeks wat leuks doet is een weekend bank hangen echt minder erg. Ik ben soms blij dat ik 'ff niets heb staan' omdat ik door de weeks genoeg gepland heb.
ook wij zijn een op-de-bank-ploffen familie. kwil ook graag wel eens mensen over de vloer, gewoon even een volwassene om me heen. vriendinnen heb ik niet meer. zodra je kids krijgt dan is dat vaak over en uit en hoor je nooit meer wat van ze
Hier wel meer thuis sinds onze dochter is geboren. Maar logisch omdat je minder flexibel bent. We willen dat onze dochter zo veel mogelijk in haar eigen bedje slaapt. voorheen gingen we na ons werk nog wel eens bij vrienden eten ofzo. Maar dat komt nu eigenlijk niet meer voor. We hebben niet een hele grote vrienden groep maar we proberen om iedereen toch wel minimaal maandelijks te zien. 1 stel zien we vaker. Zij zijn echt onze best vrienden. Zij is nu zwanger dus is nu wel iets minder. (en ben heel benieuwd als de kleine er is, wij kregen het verwijt in het begin dat we nooit meer kwamen) Soms vind ik ons/ mijn sociale leven ook te klein. Maar heb wel diverse mensen via deze site leren kennen waar ik ook regelmatig mee afspreek. Want het is gewoon leuk om met mensen af te spreken die kinderen van ongeveer dezelfde leeftijd hebben. (en de meeste kinderen van vriendinnen zijn een stuk ouder)
Heel herkenbaar, ik heb verder ook helemaal geen vrienden, manlief wel en gaat dan wel weg en dan zit ik hier thuis alleen op de bank, lekker hoor maar een sociaal leven zou ook wel eens lekker zijn.
Ik herken het deels ook wel, ik vind het alleen wel prima zo Vriend valt op de bank in slaap, zodat ik lekker even op het forum kan/lezen/vrouwenfilm kijken. Wat ik alleen wél doe, is vaak naar bijv de speeltuin fietsen om even een praatje te hebben met mede-moeders of bij de psz..
ik herken je wel voor de verhuizing altijd mensen over de vloer wouden ze mee eten konden ze aanschuiven en nu zie je ze niet meer terwijl je 2 wijken verderop woont contact veranderd vriendinnen/vrienden die we hadden zagen we alleen als er wat aan de hand was waren meer een therapeut dan vrienden en als je zelf wat hebt zijn ze er nooit voor mij is mijn gezin en fam het belangrijkste dat zijn de enigste waar je op kan bouwen ben zo vaak als voor de gek gehouden dat ik geen vrienden nodig heb ja het is leuk af en toe bij mensen op visite maar echt vrienden kan ik het niet noemen af en toe een lunch afspraak of avondje gezelligheid is heel leuk maar zal er niet om rouwen als het er niet zou zijn
kun je geen vrijwilligers werk doen in je omgeving evt bejaardenzorg of kinderclub ?? weet niet wat je beperkingen zijn maar is misschien een idee je hebt van die organisaties die mensen zoeken om te wandelen met ouderen (komen ze ook een keer buiten) is misschien een idee maar wel rot dat je zo vaak alleen bent en het winkelen als een uitje ziet hoop dat je snel iets kan vinden zodat je niet meer alleen bent overdag
Ik had al eerder gereageerd maar ik sta verbaasd hoeveel mensen alleen zijn. Het lijkt me erg eenzaam. Degene die kinderen hebben, kunnen met de kinderen samen op een clubje. Zoals: peuter gym, baby zwemmen. Zo leer je ook anderen kennen. Of sluit je aan bij een kookclub. Ik denk wel dat stil zitten en afwachten geen zin heeft. Ik ben zelf iemand die overal op afstapt en een makkelijke babbel heeft, wellicht scheelt dat.
Mja alleen op een dag is hij groot... Blijf je over met niks. Vandaar dat ik toch wel graag een beetje een eigen leven heb ook nog En zoals ik al zei.. Heel druk sociaal leven heb ik echt niet maar helemaal niks.... Tja dat is ook maar niks he.
Als iedereen met kinderen dat heeft... Zouden er genoeg leuke mensen "vrij" moeten komen die best weleens zin hebben in een gezellig avondje maar door de kinderen spontaan al hun vrienden zijn kwijt geraakt. Merk overigens wel.. Meeste vrienden die ik nu heb.. Hebben ook kinderen en net als wij een drukke agenda met werk, kids, partner etc. Dus plannen is altijd tja.. Nuttig Ik sms dan ook rustig een vriendin op zaterdagmiddag: "ben je druk? Wij zijn in de speeltuin" (met mooi weer vaak met wat lekkers en een wijntje in een papieren beker) Heeft ze tijd schuift ze aan... En soms heeft ze geen tijd.. Dan volgende keer beter.
Ik hang er een beetje tussenin. Ik heb geen behoefte aan dagelijks bezoek of mensen die de deur platlopen, maar amper tot geen sociaal leven lijkt me ook niets. Onlangs ben ik naar een nieuwe woonplaats verhuisd en het is dus even ongezellig nu, maar ik doe er wel wat voor om nieuwe mensen te leren kennen. Zit bij een clubje, maak soms een babbeltje met de buren, op het schoolplein, geef me op als hulpouder als het even kan, dat soort dingen. Mijn vriendinnen wonen nogal ver weg en hebben ook schoolgaande kinderen, dus wat dat betreft, spreek ik daar niet even snel wat mee af.
Wij hadden voorheen wel 1 stelletje waar we veel samen mee deden. Ook tussen de kids klikt het goed. Maar hun hebben nieuwe mensen uit de buurt leren kennen en wij staan nu op een laag pitje. Aan de ene kant jammer, want je kunt toch beide combineren en afwisselen met afspreken. Maar nu doen wij gewoon weer wat meer met andere vrienden. Sowieso hebben wij rondom de zomermaanden veel verjaardagen, maar ik heb het gevoel wat jij hebt vooral in de herfst/winter. Dan zit je vaak veel binnen en dan verveel ik me wel.. Heb ook geen rijbewijs dus ga dan ook niet echt weg in me eentje.