Beste allemaal, Ik ben nieuw hier en voel mij verschikkelijk. Ik heb een miskraam gehad met 7 wk en 3 dg. Wij waren erg verdrietig omdat we graag een kindje willen. Wat mij nu op mijn ziel heeft getrapt is dat een vriendin van mij, (die zelf ook graag zwanger wil worden en al enige tijd bezig was, maar het lukte niet) tegen mij heeft gezegd dat ik mij maar over de miskraam moet zetten, want het moet geen probleem voor mijn omgeving worden. (Te weten dat ik ondanks mijn miskraam gaande was, ik koos om haar te steunen met haar relatie problemen ipv in bed te liggen). Ondertussen is die relatie van haar over en heeft ze net 3 maanden een nieuw vriendje van wie ze nu zwanger is. Ik heb dus al een keer eerder geprobeerd aan te snijden dat ik het niet leuk vond hoe ze tegen mij deed, (voordat ze zwanger was) maar ik kwam niet ver want volgens haar zat ik niet lekker in mijn vel. Om die reden heb ik niet kunnen uitspreken hoe zij mij heeft gekwetst. Vervolgens heb ik het maar even laten zitten. Ze belde mij 1,5 maand later op om te vertellen dat ze zwanger is. Ik was blij voor haar en reageerde enthousiast en feliciteerde haar. 4 dagen later vond ik het een mooi moment om aan te snijden dat ze mij heeft gekwetst. Ze is immers nu zelf zwanger en kan dus begrijpen dat een miskraam ingrijpend is. (ik moest ben opgenomen en heb een curretage gehad). In plaats van dat ik eindelijk het gesprek aan kon gaan. Reageerde ze heel bot en had ze het lef om te ontkennen dat ze dat had gezegd en ten tweede vond ze mij gemeen want ik was gewoon jaloers dat zij nu zwanger is en ik niet! Ik ben nu echt tot op mijn botten gekwetst dat zij de boel ontkent en nu arrogant doet omdat zij zwanger is en denkt dat ik jaloers ben! Vervolgens heeft ze opgehangen. Ik heb nog smsjes gestuurd dat ik het haar van harte gun en blij voor haar ben, maar heb niets meer van haar vernomen. Helemaal niets! Ik ben tot op mijn botten gekwetst. Wie o wie heeft advies en begrijpt mijn gevoel.
Oeh, wat word ik boos als ik dit lees! Zij durft zich een vriendin te noemen?! Ik heb geen advies voor je, ik zou heel boos en teleurgesteld zijn! Sterkte
Dank je wel Pien. Ik ben ook boos en teleurgesteld. Het ergste vind ik dat ze het mij waarschijnlijk niet gunde en het lef heeft mij daar van te beschuldigen. Ik hoor niets, ze heeft ook haar excuses niet aangeboden. Ze negeert mij nu. Ze geeft mij het gevoel als of ik een slechte vriendin was.
Jammer dat je dat gevoel krijgt, ik denk namelijk, al ik je verhaal lees, dat zij juist degene is die een slechte vriendin is! Ik zou wel, over een tijdje, nog eens proberen het gesprek aan te gaan, hoe moeilijk dat ook is, maar dan heb jij in ieder geval je best gedaan!
Als ik je verhaal lees, is ze je niet waard. Laten gaarkoken in eigen sop en je richten op de mensen die het wel goed met je menen. Sterkte met de verwerking van je mk.
Dank je wel Lappie, Pien en Silinde. Fijn dat er begrip is. Ik heb de miskraam verwerkt, maar dat neemt niet weg dat het gewoon af en toe confronterend is. Ik ben blij dat anderen wel zwanger raken en kindjes krijgen. Ik heb genoeg vriendinnen met kindertjes en dat is allemaal geen probleem. Ik feliciteer vrouwen die zwanger zijn ook en ben blij voor ze, maar soms vind ik het gewoon moeilijk dat het ons niet meer is gelukt. Meer niet. Meer is het niet. Is dat zo erg dan? Ik ben heel blij voor een ander, en gun het een ander ook. Mag je het niet meer moeilijk vinden? Of ben ik er gewoon nog niet overheen? Ik denk dat ik het heb verwerkt en een plek heb gegeven.
Happiness.ik begrijp je helemaal.ik heb donderdag curretage gehad.heb zo n beetje hetzelfde meegemaakt met mijn vriendin die ook zwanger is.in deze tijd leer je je echte vrienden kennen.niet alleen de miskraam zorgt ervoor dat je dieper dan diep wegzinkt in verdriet maar ook het onbegrip van vrienden maar zelfs ook van je naasten.ik ben er nu wel achter gekomen dat het moeilijk is om je gevoelens en verdriet te uiten bij mensen die nog nooit een miskraam hebben meegemaakt.want niemand...maar dan ook echt niemand begrijpt jou verdriet.en vaak je eigen man kan je intense verdriet niet goed begrijpen.hormonen maken het extra moeilijk.dit fysieke ondergaat je man niet.ik voel me vandaag een beetje beter na d curretage, maar geestelijk kan ik de klap moeilijk te boven komen.ik zal eerst geen contact meer opnemen met die vriendin...jij moet eerst je verdriet een plekje kunnen geven.ik ben ook alleen maar kwaad.ben in m'n leven nog nooit zo kwaad geweest.op alles en iedereen.het is vooral je intense verdriet die dit met je doet....
Zo n iemand is de titel vriendin niet meer waard.. Jij hebt iets heel verdrietigs meegemaakt en dat moet je echt even een plaatsje geven..Dan heb je juist echte vriendinnen nodig, die je tissues geven en je uit laten huilen.... Stertke!
Jeetje zeg, wat een 'vriendin'!! Echt heel erg raar dat ze zo reageert. Iemand met een klein beetje inlevingsvermogen zou toch snappen dat het raar is om zo te reageren?! Ik zou haar op dit moment gewoon even links laten liggen. Iemand die zo reageert is geen echte vriendin... Hopelijk trekt ze bij.
Twoboys en eerstebeeb, bedankt! wat lief van jullie. Je gaat gewoon aan jezelf twijfelen, vandaar dat ik dit bericht had geplaatst. Twijfelen of het wel handig van mij was om te zeggen of dat het beter was geweest om mijn mond te houden. Maar nu weet ik dat het goed is dat ik niet mijn mond heb gehouden. Eerstebeeb, ik vind het erg voor je. ik heb je een berichtje terug gestuurd. Bedankt allemaal voor de support! Liefs
Dank je Neve, maar ik heb helemaal niets meer van haar gehoord. Ze had allang al de telefoon kunnen oppakken en zeggen: ik herinner mij niet dat ik dat heb gezegd, maar het spijt me. Ik laat haar gaan, ze komt zichzelf wel tegen.
karma is een b*tch idd, die komt zichzelf wel tegen. Loslaten en niet wakker van liggen. Zo iemand is je vriendschap niet waard.
Dank je Panter. Ik ben het met je eens. Ik hoop gewoon dat ik het snel kan loslaten. Ik wil echt van dit gevoel af. Lief van je, Dank jullie allemaal voor jullie steun.