Hier vrijdag avond vliezen gebroken en weeen kwamen maar niet.. maar ik mocht pas zondagochtend melden in het zkh... had eiwitten en ging kijken hoeveel ontsluiting ik had.. moest me ff omkleden ja zo;n gare jas met open achterkant.. 2 vrouwen en een man (studentje ala mark rutte geval) dus ik kom uit die badkamer met ene hand die jas achter dicht houden en ik zeg: moet dit allemaal met iedereen erbij.. waarop die knul zegt ik ben al weg.. dus ik zei lijkt me goed idee het is hier geen blijdorp ... de verpleegkundige zei dat ze hem weg zou houden.. ik zei ja ik heb geen kijkdoos... en wierp mijn man een boze blik toe waarom hij niks had gezegd. Ik had dus eiwitten en maar 1,5 cm ontsluiting uiteindelijk vergiftiging en alle toeters en bellen erbij.. het sneeuwde buiten.. maar ik had het bloedheet en dus moest het raam open.. iedereen zat kou te kleumen behalve ik..haha... en de lucht was droog dus ik bleef Vaseline op me lippen smeren en handcreme gebruiken.... die verpleegster ging steeds vreemder kijken... Toen zei ze dat ik me moest overgeven.. DAT NOOIT. zei ik.. de vk kwam elke keer toucheren.. ik was het zat en zei zeg moet dat elke keer... het is geen feest.... uiteindelijk kon ik de pijn niet meer verdragen en had ik dus al 7,5 cm.. kreeg morfine pomp maar dat was naar mijn mening niet snel genoeg klaar... en dat hebben ze geweten... maar ik heb niet gescholden.. tijdens het persen kon ik niet meer... had al 3 dgn niet geslapen en zat met beide handen aan de infusen vanwege vergiftiging.. en dan met je handen je benen vasthouden dat werkt niet.. ik was het zat en zei.. je ziet maar hoe je het doet maar ik kan niet meer... dus toen kwam de schaar eraan te pas.... het kon me niks meer schelen.. haal haar eruit zei ik... NU.... en toen eindelijk naar 59 uur van vliezen gebroken tot geboorte was ze er dan ...
Geweldig topic! De eerste was een geplande keizersnede, helemaal niets genants aan. Bahalve toen ik op de recovery lag en de gyn mij feliciteerde met mijn dochter. Waarop ik zei: Wat nou dochter?! Ik heb een zoon!!!! Ze is toch echt een meisje De tweede was een geplande inleiding, ook weinig bijzonders aan behalve dat ik door dat pompje het idee had dat ik compleet stoned was. Ik absoluut niet wilde persen en dat op de een of andere manier een flinke tijd heb uit weten te stellen en mijn man in zijn arm heb gebeten waardoor hij een flinke bloeduitstorting had Ze hebben nog gedreigd dat ze hem weg zouden halen als ik niet stopte met hem te bijten Toen ik eenmaal aan het persen was zei iemand: Nu mag je even niet persen!! Ik heb haar schijnbaar ontzettend kwaad aangekeken en gezegd dat ze wilde dat ik zou persen dat ze dan nu ook mocht gaan vangen. Waarna mijn zoon geboren werd Degene die zei dat ik niet mocht persen kwam een paar uur later nog even kijken en vroeg of ze binnen mocht komen, en of ik nog kwaad was??? Geen idee waarom! Als het aan mijn man ligt krijg ik nu een keizersnede zodat ik hem niet weer zal bijten
Hahaha echt geweldig, al die verhalen te lezen. Mijn dochtertje kwam na een bevalling van 22 uur met de vacuumpomp ter wereld. Toen de vacuum er op gezet werd, en de gyn begon te trekken zei ik tegen mijn man, tjeeee tis net een touwtrekwedstrijd, vind je niet
Nu ik zwanger ben, heb ik het er veel met mijn moeder over, Nu liet ze mij een filmpje zien van tijdens haar bevalling van mij, en moest meteen aan dit topic denken.... Mijn moeder was aan het persen, een arm van mij en mijn hoofd was er al uit, toen zat ik dus klem met mijn schouders, Waarop de verloskundige een voet op het rand van het bed zet en begint te trekken, Mijn vader hoor je achter de camera zeggen, goh dit zag ik gisteren op tv maar dat was een bevalling van een koe, en op dat moment gaf de verloskundige een heel dodelijk blik richting mijn vader en de camera, Mijn moeder had dus geen makkelijke bevalling, maar moest er stiekem wel om lachen Hihi
hahaha hoe zo iets eigenlijk helemaal niet grappigs dan achteraf toch wel grappig wordt he kan je moeder er achteraf ook om lachen?
haha. Doet me denken aan mijn zoon (4) toen hij voor het eerst zijn nichtje zag (die ponder de indruk): Het is een heel klein babietje met hele grote ogen.
wat een verhalen haha!! Bij mijn eerste lag ik op mun zij de rugweeen weg te puffen en elke x als er 1 kwam moest mijn vriend tegen druk geven in mijn rug. Zegt ie ineens ik moet naar de wc. Ik helemaal in paniek, dan hou je maar op!! Zegt ie heel zachtjes tegen mij (vk stond erbij) maar ik moet echt poepen.... Ik heel boos en hard dan heb je pech je blijft gvd hier waarop de vk reageert wat is er?? Waarop ik zeg ja meneer heeft bedacht dat het handig is om nu te gaan scheiten!! waarop de vk het snel overgenomen heeft en vriendlief in record tempo naar de wc is geweest om terug te komen met de mededeling dat hij nog nooit zo snel gepoept had! Haha En na de bevalling kwamen ze katheteriseren omdat mijn placenta niet kwam.. ik was er helemaal klaar mee en ik zie de vk met dat slangetje en heb der echt uitgescholden voor alles en nog wat... Ik schrok er zelf zo van dat ik meteen begon te huilen dat het me speet en dat ik me zo schaamde... Gelukkig zei de vk dat ze wel erger gewend was haha. Bij mijn 2de heb ik een keizersnee gehad en kwamen ze de dag erna controleren.. zegt de gyn ik zet er even een een lampje op (van onderen) waarop ik zeg ach ja je kunt maar ergens mee in de spotlight liggen..... Hij keek me eerst raar aan, maar toen ik en me vriend in de lag schoten kon hij het toch ook niet laten om even mee te lachen!
Mijn bevalling zelf was niet zo spectaculair, 9,5 uur heeft het geduurd en dochtertje is met een knip en de pomp de wereld op gekomen. Waar ik zelf wel enorm hard om moest lachen was de nageboorte De placenta kwam niet vanzelf dus ze gooide de weëenopwekkers op standje max en drukten op mijn buik. Een aantal keer mee moeten persen maar het leek niet echt te lukken. Totdat de placenta op een onbewaakt ogenblik er geheel onverwachts met een enorme vaart uit kwam. Vk lette ff niet goed op, de placenta kwam met een flinke vaart en een boogje op het bed terecht. Omdat het met redelijk wat kracht kwam, spoot er allemaal bloed vanaf in stroompjes. Juist, helemaal over de vk heen. Ik, mijn man en de assistentes konden onze lachen niet meer inhouden ik zei nog droog 'dat krijg je er van als je gaat lopen duwen'. Vk kon er gelukkig ook wel de lol van inzien, maar is zich maar snel op gaan frissen en om gaan kleden haha.
Haha Mijn schoonvader maakte ook zo'n mooie opmerking, niet tijdens mijn bevalling hoor maar ik gaf aan dat ik zo graag een keer wilde zien hoe een keizersnede nou precies in z'n werk ging, toen zei hij (hij is agrariër) ik kan wel een keer regelen dat je bij een keizersnede van een varken kan zijn, das bijna hetzelfde... En bedankt
Hahahaha! Wat een verhalen hier!! Wat ik het gekste vond, was het moment dat ik in het ziekenhuis kwam. Ik had toen zo'n 4 cm ontsluiting. Mijn vriend zette de maxi-cosi ergens neer, en ik keek nog even op mijn telefoon voordat ik hem uit wou doen. Sms van mijn moeder. Of ze even een kopje koffie kon komen drinken. HAHA! Dus ik helemaal in discussie met mijn vriend wat ik terug moest sturen, aangezien we geen argwaan wilden wekken. Totdat de vk op een gegeven moment zei: "Nou, ben je er klaar voor?" Ehh... Oja... Ik kwam hier om te bevallen, niet waar? En toen kwam mijn meest snuggere vraag: "Moet ik mijn onderbroek ook alvast uitdoen?" Ik had tijdens mijn bevalling het gevoel dat ik "high" was ofzoiets. En god, wat vond ik mezelf grappig! De verpleger die mijn verloskundige hielp tijdens de bevalling heette Hans. En hij had een bril. Dus ik noemde hem de hele tijd Hans Anders Kreeg niet echt de indruk dat hij het net zo grappig vond als ik En ik heb de hele verloskamer bij elkaar gevloekt met verschrikkelijke on-kerkelijke woorden. En als de wee voorbij was zei ik steeds: "Sorry als ik iemand hiermee kwets hoor, maar JEZUS CHRISTUS wat doet dit GVD veel pijn! Hahahaha En de hele tijd maar vragen hoe lang het nog ging duren. En ik werd elke keer zo kwaad als de verloskundige dan weer zei: "Dat kan ik echt niet zeggen.." Naja, dat was het geloof ik zo'n beetje.
Mag ik vragen in welk ziekenhuis jij bent bevallen Hogelinda? Mag ook per pb hoor. Komt me namelijk bekend voor
Ik heb bij beide bevallingen scheten gelaten en dat vond ik erg gênant. Zo midden in het gezicht van de gyn... oeps... Poepen en heb ik dan weer niet gedaan.
even iets totaal niet grappigs, maar ik heb daar echt een trauma van.. dat "door toucheren"als je aangeeft dat je niet meer wil
Nou.. 1 gênant en 1 grappig moment.. Mijn ruggenprik werkte erg goed.. Zo goed zelfs dat ik op n gegeven moment heel hard loop te persen waarop de gyn doodleuk na afloop pers zei.. Dat was er geen. Echt met n über droge toon! Grappig was wel, dat de gyn vertelde dat hij kon zingen en of ik dat wou horen.. Waarop ik n serenade tijdens het hechten kreeg! Hahaha
Hier een vk die niet wilde geloven dat ik er van onderen iets uit voelde komen.. Ik moest "gewoon" poepen aldus haar, zei ze lacherig, want ik had een uurtje daarvoor nog maar 3 cm dus kon nooit al zo ver zijn waarop ik haar heb toegesnauwd dat ik verdorie toch echt niet hoefde te poepen via de voorkant! Dus zij toch de ontsluiting checken en die gezichtsuitdrukking van haar vergeet ik nooit meer Ze tilde het laken op en toen konden ze rennen om alles klaar te maken omdat de kleine er dus echt al uitkwam hihi