Wat doen jullie als de speelafspraakjes van je kinderen brutaal zijn? Dus niet luisteren, niet willen opruimen, vloeken...vind dat niet echt kunnen eigenlijk...Heb er dan ook wat van gezegd, maar dat kindje reageerde of hij water zag branden toen ik aangaf dat ik bepaalde krachttermen liever niet hoor in mijn huis..pffff....Ook was het een enorme puinzooi dus ik vroeg of ze even eea wilde opruimen voordat ze weer iets nieuws pakten...geen reactie...dat jochie speelt gewoon door...:x
ik zou dezelfde methode gebruiken alsbijmijn eigen kinderen, niet luisteren is 3x waarschuwen dan op de stoel, maar tja het lijkt meook weer lastig want het is natuurlijk een kindje vaneenander.. anders aangeven bij ouders?
Ja dat is het, mijn kind houd ik vrij 'kort' (niet vloeken, schelden, U zeggen, dankuwel, alstublieft, etc.) en ik vind het belangrijk dat ze luistert naar volwassenen. Maar vind ook dat je als ouder je kind moet instrueren dat het moet luisteren naar de ouders van de playdate. Wil ook geen zeurmoeder zijn maar ben nu zo dik dat ik ook echt geen zin heb om al hun speelgoed van de grond te rapen..pfff
Vind aangeven bij de ouders wel lastig, overigens...Dan zeg je toch indirect dat ze hun kind niet goed hebben opgevoed. Is ook zo maar veel ouders trekken dat niet...en mijn dochter vind hem een heel leuk speelkameraadje.
ik zou hele strakke regels in stellen en een consequentie er aanverbinden. je houdt je aan onze regels en luistert als ik je wat vraag, doe je dit niet dan is de speeldate afgelopen en mag je een tijd (bijv. 2 weken) niet komen. En als de ouders dan vragen waarom hij niet mag komen zou ik het ook gewoon zo zeggen. hij mag best komen spelen maar moet zich wel aan onze regels houden. En als je kind vraagt waarom het vriendje niet mag komen ook eerlijk zijn.
in mijn huis gelden mijn regels en als vriendje het daar niet mee eens is, helaas pindakaas. Ook een raar voorbeeld voor je dochter: zij mag iets niet en hij blijkbaar wel. Nee hoor eerst opruimen voor je iets nieuws pakt. En lelijke woorden wil ik ook niet horen. Moet zeggen dat het hier reuze mee valt behalve eentje die op de bank wilde springen, heb ik ook verboden dus......
Nou ja je kan toch melden vanjoh hij wou niet helpen opruimen of was brutaal dus heb ik dit en dit gedaan, dus mocht hij er over beginnen. Zoiets. Maar wel lastig hoor..
Mijn zoontje heeft ook zo'n vriendje. Inmiddels kent hij hier de regels wel. Dat is ook iets wat ze moeten leren. Vanaf de 3e keer heb ik het wat strenger aangepakt Het begon vaak met alle kasten open trekken en van speelgoed naar speelgoed. Nou gebeurd dat ook wel bij de oudste alleen, maar na een paar dingen ruimen we dan op (samen of zelf) en dan weer verder spelen. Bij hem het bij elke speelgoedwissel laten opruimen, zodat het snel gedaan is. Dit jochie wilde (natuurlijk) niet helpen, en heb hem de keus gegeven: je kunt nu ons helpen, of anders mag je niet verder spelen. Daarop volgde een boze bui. Die heb ik simpel opgelost door hem te zeggen dat we rustig gaan opruimen met zijn drieën, en anders mag hij zijn schoenen en jas aandoen en naar huis gaan.. Toen werkte hij wel mee De ene keer dat hij echt bleef weigeren pakte mijn oudste de schoenen en zei tegen zijn vriendje dat het zo niet leuk spelen was en dat hij wel kon gaan. Sinds die actie van mijn zoontje was het helemaal over Nu alleen het vragen om een koekje, en nog een koekje en nog een koekje afleren
OK, dat pak je idd wel handig aan! Ik ben nog helemaal nieuw met deze situatie, ze heeft pas paar speelafspraakjes gehad Je wilt aan de ene kant ook gewoon een leuke moeder zijn maar aan de andere kant worden die afspraken wel heel vermoeiend als je continu alles zelf moet doen...
Oeh, dat is lastig! Hier vandaag ook een meisje dat niet hielp met opruimen. Ze hadden boven gespeeld en wilden perse naar beneden, maar dr kamer was een ontplofte bom. Nu is dochter ook niet goed in opruimen , maar daar eis ik het wel van dat ze meehelpt. Ik heb ze wel aangespoord, maar meisje bleef zitten. Dochter heb ik toen wel verzocht en die heeft meegeholpen. Sowieso mochten ze niet direct naar beneden, maar wachten tot het klaar was. Tja, dat vond ik dan nog niet zo erg eigenlijk. Ik vind niet dat ik haar moet opvoeden, eerlijk gezegd? Verder luisteren ze over t algemeen (nog) wel goed, gelukkig. Maar als ze echt niet zouden luisteren.. Ik zie mezelf een ander kind toch echt geen straf geven, eerlijk gezegd.. In ieder geval niet in de vorm van op een stoel/gang. Dat doe ik bij mijn dochter ook vrijwel nooit. Maar goed, daar moet ik misschien nog achter komen. Ze zijn ook nog maar 4, die hier komen Ik zeg er wel wat van als ze dingen doen die ik niet wil hebben of als ze heel onaardig doen tegen elkaar.
Je wordt er ook vanzelf handiger in... Ik liet het eerst ook een beetje gebeuren... En ineens bedacht ik me.. Het is mijn huis.. En ik voel me er niet fijn bij als hier kinderen spelen. Dat kan toch niet de bedoeling zijn. En vanaf toen gewoon dezelfde regels als altijd gehanteerd en de kinderen vinden het prima en ik ook een stuk fijner.
Als buurmeisje hier speelt, en iets doet/zegt/wil waar ik niet in mee wil gaan - ze vraagt om koekjes, zoet drinken, speelgoed van boven halen e.d. - zeg ik gewoon dat het hier anders is dan thuis. Ik leg ook uit hoe wij het wel doen: koekje als ik het aanbied, één keer siroop op een middag is genoeg, je mag nu melk/thee/water kiezen etc. Zo zou ik het ook aanpakken met niet willen opruimen en vloeken enzo. W.b. niet opruimen, ik betwijfel of mijn dochter uit zichzelf zou opruimen als ze ergens anders mee wil spelen. Hier spelen dochter en zoontje vaak met alles door elkaar bv en pas als we gaan eten/weg gaan/zoontje slapen ofzo ruimen we de vloer op. Waar aan tafel mee gespeeld wordt, alle knutseldingen en playmobil enzo, wordt wel gelijk opgeruimd.
Overigens.. ik heb ooit één keer een speelvriendje van dochter samen met dochter op de gang gezet. Ze speelden buiten en hadden het gloednieuwe speelhuis kapot gemaakt. Ze stonden allebei te gillen dus ik wilde ze op de gang zetten zodat zij én ik even konden afkoelen. Het was nog op een drukke verjaardag hier ook, ik schoot gewoon in de stress en zei dat ze maar even op de gang moesten gaan afkoelen. Helaas voor mij was de moeder van het jongetje er ook en ging zij uit haar plaat toen ik haar zoontje naar de gang wilde sturen. Voortaan doe ik dat dus niet meer.
Ik geef een ander kindje geen straf, maar ik spreek ze wel op vervelend gedrag aan. Heeft dat geen effect, dan is het spelen voorbij en mogen ze thuis vervelend doen. Als een kindje standaard hondsbrutaal is en vloekt, dan zal ik het samen spelen zeker niet stimuleren. Dat is nou niet het soort vriendje/vriendinnetje wat ik voor onze meid wens.
Ik heb het ook pas gedaan na een paar speelafspraakjes. Wil liever de leuke moeder blijven, maar als ik dan bij het vertrek nog een half uur moet puinruimen ben ik ook geen leuke moeder voor mijn eigen kinderen. In die periode was ik ook zwanger, dus dan is het sowieso wel fijn als de kids even helpen. Bij andere kinderen hielpen de ouders eigenlijk altijd wel mee om de laatste restjes rommel op te ruimen. Zeker met mijn buik destijds. Andere kinderen spreek ik wel aan op hun gedrag, ook als de ouders er bij zijn. Maar wel in woorden dan(consequentie aan gedrag stellen). Mocht ik het daarmee niet redden, dan betrek ik de ouders erbij. Zeker als het bij mij thuis is, dan kunnen kinderen zich best gedragen.. Ik merk dat mijn zoontje het fijn vindt om los te kunnen spelen tot een grens, en dan pas aangesproken te worden. Maar andere kinderen kunnen er soms niet tegen. Die moet je eerder bijsturen, omdat ze anders heel hard over die grens stuiteren. Die leer je wel kennen en dan worden de speelafspraakjes vanzelf makkelijker..
Logisch,vind dat je sowieso een kind van een ander niet hoeft te straffen en al helemaal niet als een van de ouders zelf aanwezig zijn!! Heb er totaal geen problemen mee als mijn zoontje word aangesproken op vervelend gedrag maar straf geven in de vorm van in de gang ofzo ben ik niet van gediend. Nu is die van mij pas 3 maar ik vertel gewoon dat hier wel opgeruimd word en hoe hier de regels zijn.
Haha, dat had ik ook al snel door, dat de lieve moeder spelen niet echt in je voordeel werkt Op zich gelden mijn regels en ik spreek ze ook aan. Maar ik ben (nog) wel milder naar ze dan naar mijn dochter. Overigens vind ik dat zij de gast zijn en dus vaker eerste keus hebben (als er niet eerlijk gedeeld kan worden). Voor mijn dochter overigens ook een goede les, vind ik.
Mja ik heb het dus bij 1 meisje al 2x gedaan nu... (En inmiddels ontmoedingsbeleid mbt hier spelen want daar heb ik dus echt geen zin in!) Maar die blijft continu niet je grenzen zoeken maar er ook moedwillig overheen gaan om te zien wat je reactie is. En daar komt ze vast bij anderen thuis vaak mee weg (bij d'r ouders niet... Die zijn net als wij redelijk van streng en duidelijk) maar ik was er op een zeker moment zo klaar mee.. Zat gewoon echt niet lekker als ze boven speelt.... En dat is het me dan niet waard. Draaide boven de andere kamers dicht zodat ze daar in ieder geval niet kon komen. Bizar eigenlijk.. Meisje is 5. Nouja, nu speelt ze gewoon niet hier. Wel zo makkelijk.
Zeker als je denkt dat de ouders wel redelijk zijn kun je ze toch eens aanspreken en vragen wat de regels bij hun thuis zijn, zodat je weet wat je wel of niet van hun kind kunt vragen? Ondertussen kun je dan mooi peilen hoe streng ze zijn en een beetje laten merken dat hun kind zich niet zo fijn gedraagt Maar goed, ik heb nog geen ervaring hoor, hier speeldaten ze nog niet echt.