Probleem met Partner.

Naar mijn idee is dit niet normaal.
Komt op mij over dat het van zijn kan alleen maar 'nemen' is en niet 'geven en nemen'.
Kunnen jullie geen afspraken met wanneer hij tijd voor zichzelf (vrienden) maakt en tijd met jullie samen?

Weet niet of jullie er voor open staan om eens samen met een buitenstaander hierover te praten.

Hoop dat jullie er samen kunnen uitkomen. Ook in het belang van jullie kindje. Succes!

 

Dus eigenlijk zijn jullie nooit echt samen?

Ik kan je zeggen: zo gaat het niet bij ons thuis en zo zal het ook nooit worden! Je bent samen een gezin, jullie zijn samen de foundation van de familie. Maar dat kan niet als je nooit samen bent en hij liever weg is dan tijd met jullie doorbrengt.

Het lijkt me tijd voor een HEEL pittig gesprek. Alsof hij nog bij z'n moeder woont ofzo Je bent toch wel meer dan zijn kok en wasvrouw?

 

Tip.. ga eens een weekendje weg met een vriendin en laat het hem zelf regelen. Goeie kans dat hij dan wel een band ontwikkelt met zijn kindje en dat de wereld dan verandert is. Voor veel mannen is het gewoon makkelijk wanneer mama het doet en ze vinden het soms ook een beetje eng... En babies onder 1-1,5 jaar zijn voor kerels gewoon niet zo leuk... ontslaat ze trouwens niet van hun verplichtingen.

 

Hoi,

Ik vind dit eerlijk gezegd niet normaal, ik zit (gedwongen) werkloos thuis, maar dat houdt niet in dat ik het huishouden en de opvoeding in m'n eentje moet doen.
We hebben samen voor de kinderen gekozen en moeten het dan ook samen oplossen.
Tuurlijk ben ik vaker bezig met de verzorging en opvoeding, maar zodra hij thuis is helpt hij me mee.

We hebben allebei ook nog een beetje ons eigen leven en doen dus ook dingen zonder elkaar, maar doordeweeks zijn we eigenlijk wel bijna elke avond samen thuis, lekker bank hangen, filmpje kijken enz.

Ik snap best dat hij misschien z'n leven zonder kinderen mist en dat het heel erg wennen is, maar hij zal toch wel meer z'n best moeten doen om jou te helpen.

Misschien toch weer een gesprek met em aan gaan en em uitleggen dat je begrijpt dat hij moet wennen maar dat het zo niet langer gaat.

 

Nee, dat vind ik niet normaal.
Mijn man werkt 5 dagen in de week, soms 6.
Maar elke dag als hij thuis komt gaat hij meteen naar de kinderen toe en met ze spelen/aandacht geven tot we gaan eten. Na het eten nog even stoeien met de kids en dan doen we ze samen onder de douche. Wanneer één van twee ´s avonds dan een keer weg gaat doet de ander het wel alleen.

Lijkt me verstandig om hier goed met je vriend over te praten. Want jou alles altijd maar alleen laten doen is niet leuk voor jou en jullie dochter. Hem laten weten dat zijn gedrag jou ongelukkig maakt.
Veel succes!

 

Nou nee dit vindt ik ook niet normaal..hij komt dus thuis om te eten en is er dan weer vandoor.

om hem te laten voelen hoe dat is moet je mischien zelf eens een tijdje s'avonds afspraken maken..dan mag hij thuis op je dochtertje passen (besteeds hij daar ook gelijk wat meer aandacht aan)

en zodra hij er ook maar iets over zegt heb je een opening voor een gesprek.

Maarja of het iets oplost...je kunt iemand gewoon niet dwingen in bepaalde dingen, dat levert alleen maar onvrede op

 

Ik ben een thuismoeder, en toch heeft mijn partner een aantal klusjes wat hij in de week doet. Dingen aan de straat zetten, afval bak legen, heel af en toe herinner ik hem dat ik het fijn zou vinden als hij sweekends een keertje de was eruit haalt en in de droger doet.. hij neemt ook wat meer over als ik ziek ben.

Hij doet vaak s'avonds ons meid in bed omdat ik het dan al gewoon helemaal gehad heb..

Ik moet zeggen dat het deels misschien ook aan jou kan liggen.. in het begin heb ik heel veel zelf alleen gedaan.. gewoon automatisme. We hebben toen eindelijk samen een gesprek gehad en toen kwam ik er achter dat hij zich een beetje onder druk voelde omdat ik altijd toch maar alles deed..

Mijn partner mist het weg gaan en een eigen leven hebben ook, dus wij zijn nu bezig met vaste dagen maken zodat hij naar vrienden of familie kan gaan.. maar dat zou ook niet meer dan 2 avonden in de week zijn.. anders mist hij ons teveel..

Beste is rustig een gesprek aan gaan, zonder meteen te oordelen. Vragen over wat zijn idee van opvoeden is, en wat hij het liefst zou doen..

Het eerste wat ik tegen mijn partner heb gezegt toen we zijn gaan samenwonen is ik ben je moeder niet. Als het je niet bevalt hoe schoon het is, doe je het zelf. Mis je kleren, je bent oud genoeg om de was zelf aan te zetten. Heb je honger, je weet waar het fornuis is.

Natuurlijk doe ik het meeste altijd zelf, maar niet altijd lukt alles iedere dag in de week, als je de hele dag met een drukke peuter weg bent en aan de eind van de middag thuis komt ga ik niet nog heel uitgebreid staan koken!

Goed praten!

 

Dat het huishouden grotendeels op jou schouders terecht komt vind ik vrij logisch aangezien hij de kostwinner is.

Maar dat hij niet naar zijn dochter om kijkt vind ik niet normaal.
Hij zou op zijn minst na zijn werk lekker met haar op de bank kunnen gaan liggen oid.

 

Ik sluit me aan bij edelhertje

 

Helemaal mee eens!

 

Ik werk 20 uur en mijn vriend 40 uur in 3 ploegen!
Wij doen alles samen, ok ik misschien iets meer omdat ik meer thuis ben maar wat betreft het huishouden en Chloe alles samen en Chloe krijgt elke dag zijn volle aandacht!

Misschien tijd voor een goed gesprek?

 

ik vind het niet normaal dat hij niks met zijn dochter doet...

dat jij het huishouden doet vind ik vrij logisch aangezien hij 6 dagen werkt. als jij maar 4 uurtjes werkt heb je daar tijd genoeg voor.

en ik vind jou reden waarom hij thuis moet zijn niet echt helemaal normaal. alleen omdat jij al de hele dag alleen bent? daar heb je ook zelf aandeel in. je bent niet alleen moeder maar ook nog jezelf.

ga zelf een keer wat leuks doen. weekendje weg, avondje uit eten, op stap, winkelen. regel een keer een oppas overdag en ga lekker winkelen of regel opa en oma en ga samen een nachtje weg.

als jij alleen maar de hele dag thuis zit en hij thuis komt om jou te moeten vermaken kan ik mij voorstellen dat hij daar niet echt op zit te wachten.

pik wat meer je eigen leventje op is mijn grootste tip

 

Als ik dit zo.lees wil.hij zijn oude leventje niet opgeven voor jou en je dochter je zou kunnen voorstellen om savonds even lekkker een uurtje te kunne wandelen vooral ik nu met dit weer en dat ie dan naar zijn vrinden kan ik denk dat hij dat misschien ook wel goed vind maar hoe is het verder tussen jullie ?? misscjien zou jee eens een dagje samen weg moeten gaan kleine lekker naar opa.en oma en jullie er even uit lijkt erop dat de liefde van zijn kant een beetje over is en misschien moet je een weekje naar je ouders gaan kijken of hij je mist en de kleine meid jammer dat hij.niets doet met haar ze zijn zo snel groot en anders toch maar de knoop.doorhakken of zijn vrienden een avond uitnodigen bij jullie bbq miss hien??wilt hij dit niet dan.is er denk ik meer aan de hand nou sterkte meissie en hoop dat het allemaal.goed komt

 

Dat hij geen zin heeft om een aanzienlijk deel in het huishouden te doen naast zijn 6 dagen per week werken snap ik heel erg goed. Ik snap ook dat jij behoefte hebt aan tijd met z'n tweeën, en aan tijd voor jezelf. Ik snap ook dat hij naast zijn werk behoefte heeft aan ontspanning.
Maar ja, de totale combinatie is wel erg veel; er zitten maar 7 dagen in de week. Er moeten dus compromissen gedaan worden - en niet alleen door jou.

De vraag is: wat hebben jullie voor afspraken gemaakt toen jullie samen zijn gaan wonen, en hebben jullie die bijgesteld toen jullie dochter kwam? Vonden jullie het beide oké dat hij 6 dagen in de week zou werken? En hoe zagen jullie het verder dan allemaal voor je?
Als je er gewoon zo ingerold bent dat de verhouding is zoals hij nu is, dan moet je daar wat aan doen. Ga met elkaar in gesprek over de verdeling in jullie huishouden. Wie zorgt voor welk deel van het inkomen, wie zorgt hoeveel voor jullie dochter, wie zorgt hoeveel voor het huishouden? Wat vinden jullie belangrijk om samen te doen, hoeveel tijd voor jezelf (of met vrienden/vriendinnen) heb je nodig?
Kijk waar de schoen allemaal wringt, en los het samen op.

Ik zal niet zeggen dat het bij ons allemaal soepel loopt, maar zo extreem als bij jullie is het niet. (ik vind in elk geval dat de taakverdeling bij jullie nogal extreem is, als je samen voor kinderen hebt gekozen...)

De tip om in elk geval wat meer je eigen leven op te pakken is sowieso een heel erg goede. Jij kiest ervoor om een groot deel van de tijd thuis te zijn, dan moet jij ook degene zijn die ervoor kiest om te zorgen dat je wat meer 'onder de mensen' komt als je daar zo'n behoefte aan hebt.

 

nou ik.kan haar best begrijpen.hoor mijn.man werkt ook de heledag en vind ht ook fijn als hij lekker thuis is hij gaat ook weleens savonds op.pad maar niet alle avonden en onze zoon geeft ook genoeg aandacht ja de zorg komt meer op mij aan maar dat vind ik niet erg als het moet doet hij het wel
en ja ze kan overdag ook.dingen.ondernemen maar het is toch fijn als je je man na een dag werken ook nog ff ziet en aandacht heeft voor jou en.de kleine

 

Mijn man werkt 60 uur per week, maar hij speelt en zorgt met onze kinderen en heeft zelfs nog 1 papadag per week. Hij gaat dan met ze naar de speeltuin, naar zijn ouders, etc. Hij staat snachts voor ze op als het moet, doet ze in bad, kookt, alles wat ik ook doe! Natuurlijk doe ik het meeste (ik werk 16 uur) maar als hij vrij is, is hij er 100% voor ons. Hij gaat weleens een avondje weg maar niet vaak.

dus nee, ik vind jouw vriend echt niet normaal. beetje egoistisch van hem.

 

Als ik heel eerlijk ben dan lijkt het erop dat hij helemaal niets heeft met het hebben van een gezin. En ik vraag mij ook eerlijk af of hij wel echt van jou houdt, of om een andere reden bij je is (makkelijk wellicht?).

Valt het hebben van een kind hem tegen? Rent hij daarom weg van jullie? Hij wil in elk geval geen tijd met jullie spenderen. Het klopt niet dat zijn vrienden belangrijker zijn dan jij en jullie kind!!!

Hij neemt geen verantwoordelijkheid als vader... je kunt niet net zoveel plezier maken als vroeger. Eerst je kind, dan je relatie (en die staan héél dicht bij elkaar) en dan pas familie en vrienden!

Ik zou mijn man wel heel wat anders vertellen. Hoe was het voordat jullie een kindje hadden? Had je het toen al wat kunnen voorspellen dat het zo zou gaan worden?

Weet dat de kwaliteit van een relatie wordt bepaald door de mate van vriendschap die jullie hebben en de mate waarin aan beider behoeften wordt voldaan. Het lijkt erop alsof jullie vriendschap niet zo geweldig meer is en dat er alleen aan zijn behoeften wordt voldaan. Vraag je dit eens af...

 

Mijn keuze zou het niet zijn, maar misschien ziet hij het wel als zijn verantwoordelijkheid als vader om voor het brood op de plank te zorgen. En werkt hij daar heel erg hard voor. Dat is toch geen 'plezier maken', 6 dagen per week werken?

 

niet alleen met zn dochter, zn vrouw kan ook wel wat aandacht gebruiken