Iets meer als een een half jaar terug stond mn moeder aan de deur. Er was een zeer hoge rekening binnen gekomen die binnen 3 dagen betaald moest worden anders zou er beslag gelegd worden op het huis. Of ik haar alsjeblieft dat geld wilde lenen. Ik zou het terug krijgen zodra belasting binnen was. Jaren terug heb ik ze (of eigenlijk mn vader want mn moeder was het er niet mee eens) ook geld geleend en dit alles heeft me toen een hoop stress bezorgd. Heb toen gezworen dat ik geen geld meer zou lenen. Maar ja, mn moeder zou dit echt nooit vragen als het echt, echt niet anders zou kunnen. Mn zusjes wonen daar ook, geen geld voor wat anders en net een paar jaar uit de grootste shit. En daarnaast past ze altijd op mn kleine en doet alles voor me. Dus ik heb haar dat geld geleend. Maar nu hoor ik er niks over. Niet van:"binnenkort of op afbetaling" of desnoods een ander idee. Ik vind het heel moeilijk om er over te beginnen. Gewoon omdat ik weet dat ze geen oplossing ziet. Ik heb haar er een paar weken terugn erom gevraagd en gezegd dat ik het moeilijk vond. Toen zei ze ook dat ik het gerust mocht vragen. Maar het voelde niet goed. Ze wist op dat moment geen oplossing. En nu? Geen idee. Het gaat niet om een paar honderd euro. En ik ben ook maar alleen en door alle schuldproblemen van mn ouders vroeger ben ik echt doodsbenauwd als er niet minimaal en bepaald bedrag op mn rekening staat... Het is niet zo dat ik het nu nodig heb maar als ik mn baan zou verliezen dan zou dat geld me een paar maanden uit de brand helpen...... Dus, wie tips?
?? Je eigen moeder? Hmm niet echt een fijne situatie. Ik zou gewoon met haar om tafel gaan zitten en zeggen dat je een oplossing wil. Bijv. of in 1 keer alles terugbetalen of als ze dat niet kan: elke maand een bedrag. En geen excuses om daaronderuit te komen.
Precies; hoe moeilijk je het ook vind, vragen. Ik ben iemand die sowieso geen geld leent als ik het zelf niet zou kunnen missen. Wanneer ik het je leen, is het eigenlijk al als verloren beschouwd, en is het hooguit de band die je ermee verspeeld bij het niet terug betalen. Nu is er niemand gek genoeg om geld van mij te lenen hoor, trust me, want ik heb het negen van de tien keer niet, dus het heeft toch geen zin Maar dan nog denk ik er zo over. Vraag het terug aan je moeder, nee heb je, ja kun je krijgen. Je kunt bijvoorbeeld zeggen dat het heus niet allemaal in 1x hoeft; en dat er best wel één en ander te regelen valt, maar dat je het wel graag wilt bespreken.
Ik zou het alsnog bespreekbaar maken met je moeder en voor te stellen om maandelijks een vast bedrag af te spreken die ze wel moet overmaken.
Idd gewoon over beginnen en vragen hoe ze het wil terug betalen. Aangezien er geen haast bij is, kan ze ook elke maand een kkeiner bedrag over maken.
Ik zou het haar toch vragen, het is jouw geld. Ik vraag me echter wel af of je het terug krijgt. Als ze eerder al in de problemen zaten en geld geleend hebben een nu weer..... Ik dek trouwens dat het probleem groter is dan dat ze hebben aangegeven aangezien er beslag over huis zou komen. In zo'n geval is het probleem vaak stukken groter dan alleen een grote rekening die ineens betaald moet worden. Maar ik zou het zeker bespreken en desnoods een regeling treffen, zo te horen gaat het om veel geld wat je zelf ook goed kan gebruiken. De volgende keer ook maar niet meer instemmen want de kans is groot dat het je relatie er aan kapot gaat.
Echt vragen! En tip echt NOOIT meer doen!! Ik zie mijn moeder niet meer, al meer dan drie jaar niet meer mede om dit soort ongein. Je geeft aan dat ze al uit de 'grootste shit' zijn, maar dat blijkt dus niet helemaal waar te zijn anders vragen ze geen geld aan jou. Hierdoor kan echt je relatie met je moeder/vader op het spel gezet worden, want laten we eerlijk wezen...iedereen is echt voor zichzelf belangrijk wat het geld betreft.. jij zit misschien met de gebakken peren als je inderdaad zelf een financiële tegenvaller hebt. Ik hoop dat je er gauw uitkomt meid.
Ze hebben echt jaren in een echt grote shit gezeten. Bedrijf wat over de kop is gegaan en vervolgens Bijstand/geen baan en bijna dagelijks deurwaarders aan de deur. Zo erg dat als ik de deur open deed, de meneer in kwestie me al bij mn voornaam noemde.... Hier zijn ze redelijk uit gekomen. Nu allebei een baan en ze werken zich een slag in de rondte. Mn moeder ziet er echt niet uit. Maak me gewoon zorgen om haar Er komen nu nog zelden deurwaarders meer aan de deur. Gelukkig, Dit geld was ook bestemd voor 1 rekening die hoog opgelopen was. Bijv ziektekosten die ze niet konden betalen. Dus flinke tijd achterstand en daar overheen boetes die ze ook niet meer kunnen betalen. Daarbij kosten van die deurwaarders die langskomen enz. Dat kan flink oplopen. . En het is gewoon moeilijk want ze schaamt zich dood maar ze zal niet gauw zelf met oplossingen komen. En dat geeft mij weer het gevoel dat het haar niks doet. Maar aan de andere kant wil ik me ook niet "opdringen". Want ik weet dat als ze mij gaat betalen, desnoods in delen, ze ws een andere rekening niet kan betalen. Ja ik weet het, dat is hun probleem.....
pff, ik herken het probleem. ik leende mijn vader ook een flinke smak geld, hij zei ook het terug te betalen zodra hij geld van de belasting binnen had. het is nu toch al een dik jaar geleden en heb nog geen geld terug gezien. zo moeilijk om het te vragen..... ik durf het ook gewoon niet.
Laten we zeggen dat het de helft is van een nieuwe auto en ik wil een nieuwe auto kopen. dat kan ook maar dan blijft er bar weinig over op mn rekening. En dat voelt voor mij niet goed. Dus daarom doe ik dit dus ook niet. Ik heb een behoorlijke tik over gehouden aan al die schulden en ik ben echt onrustig als er niet minimaal een bepaald bedrag op mn rekening staat. Helemaal niet met alles wat je nu hoort met banenverlies enz. En ook geld voor de toekomst van de kids.... De volgende keer stem ik ook niet meer toe. Hoe moeilijk het ook is. Het is moeilijk. Ik heb het juist geleend om de relatie niet kapot te maken.....
Ik denk dat jij zeker niet meer moet vertellen hoeveel geld je op je rekening hebt staan. Misschien is het dan makkelijker nee te zeggen? nu weet je moeder ws. dat je het geld hebt en als je dan nee zegt zal ze je daar ws. op aankijken. Het gaat dan wel om veel geld zeg! nouja, je hebt natuurlijk nieuwe auto's van 10-100.000 euro en meer, maar het blijft veel geld zeg! ik weet eerlijk gezegd echt niet of ik het terug zou durven 'eisen'. Ik zou het in eerste instantie liever niet uitlenen denk ik, maar begrijp jouw houding wel, het is toch je moeder he....
Misschien maar gewoon zeggen dat ze het laatste geld heeft geleend en dat het verder helemaal op is? Leugentje om bestwil, maar ja...
Misschien kun je zelf al een aantal scenario's bedenken waarop je het geld terug kunt krijgen. Bijvoorbeeld, alles in één keer als ze wat terugkrijgt van de belasting, of verschillende grote betalingen op momenten dat ze weet dat ze geld krijgt (met vakantiegeld of eindejaarsbonus of iets dergelijks) of maandelijkse termijnen, desnoods wekelijkse termijnen. Op die manier heb jij concrete voorstellen, waar je moeder op kan reageren. En komt het gesprek hopelijk verder dan je moeder die het ook niet weet hoe ze gaat terug betalen. Tegelijk maak me met zo'n insteek duidelijk dat je vraag niet vrijblijvend is, en dat je verwacht dat zij ook over verschillende oplossingen nadenkt. Succes, lijkt me een erg lastige situatie (maar ik had het waarschijnlijk ook gedaan...)
Ik zou desnoods een afbetalingsplan opzetten in jaren. Waarbij ze renteloos terugbetaald maar wel elke maand desnoods 20 of 50 euro. Ga serieus met haar rond de tafel zitten en zet samen het plan op papier. Dat elk van jullie ook iets heeft achteraf. En zolang het geleende geld niet volledig is terugbetaald zou ik toch echt wel geen cent meer lenen aan haar. Hoe dringend het ook is.
Maar ze snapt toch wel dat je zelf het geld ook heel goed kan gebruiken...en nu helemaal met je zwangerschap... Ik ben dus omdat ik het zelf vroeger ook heb meegemaakt met mijn moeder bewindvoerder geworden... zucht zo moeilijk af en toe...
Ik zou het haar niet geleend maar gegeven hebben. Maar goed... mijn moeder vraagt dan ook nooit om iets. Als je ouders hebt die om de haverklap wat vragen okee, maar eens per paar jaar zou ik het gewoon geven. Ze hebben ook genoeg voor mij uitgegeven al die jaren. Maar als jij het nodig hebt is er niets anders dan er gewoon om te vragen. Ze kunnen evt per maand een bedrag terug betalen?
Ik zou er gewoon rustig over beginnen, het is immers jouw geld. Maak met elkaar een afspraak hoeveel geld er per maand afgelost gaat worden, want kan me goed voorstellen dat het hele bedrag ze niet in 1x gaat lukken.
Ik zou proberen me eroverheen te zetten en het ze schenken. Als ik lees wat je ouders voor hun kiezen hebben gehad en hoe ze zich nu nog steeds proberen te redden, dan zou ik geen moment twijfelen en ze dat bedrag geven. Je schrijft trouwens dat je er niks meer over hoort, maar een paar zinnen verder schrijf je ook dat je het een paar weken terug hebt gevraagd maar dat je moeder geen oplossing wist. Dan is er nu, een paar weken later, ook geen oplossing, hoor. Weet je, je hebt je vader en moeder zo ongelooflijk geholpen met dat bedrag. Dat zou mij zoveel meer waard zijn dan een nieuwe auto.....