Pfew...Bokito-proof dus. Ik vind de kinderboerderij een leuk idee. Al wil ik ook iets met haar doen waarbij ze zich echt even kan uitleven. Vandaar het idee van het grote grasveld, dan laat ik haar uit haar buggy, hup: de vrije wereld in. Of iets van Kids Playground bijvoorbeeld, al ben ik bang dat ze dat zo leuk vindt dat ze er niet meer weg wil. En dan gaat ze een scene schoppen bij het inpakken, etc etc. Daar kan ik niet zo goed tegen, ik schaam me heel erg wanneer ze hardop schreeuwt.
Dit hebben we hier ook gehad, situatie 1 dan. Blijven zeggen dat het niet mag en hier helpt in de hoeken zetten.. Gaat over!
Waar van flevoland woon je en heb je een beschikking over een auto, misschien ken ik dan plekjes voor je. En tuurlijk mag je kleine daar rond lopen haha. Zou er wel altijd bij blijven, maar over het algemeen zijn die dieren veel gewend
We zitten in Almere en hebben een auto. Wat voor plekken kan je aanraden? Ik ben dus nog nooit met haar naar een speelveld o.i.d. geweest en ben hier komen wonen toen ik 12 was. Ik heb hier dus ook geen kleuterjaren meegemaakt en heb daardoor geen idee welke plekjes leuk zijn voor een jong kindje.
Eksternest in almere haven. Daar kan je ook eten en daarnaast zit ballorig ! Dus je kan dat zelfs combineren (als ze lang op kan blijven) Eksternest heeft ook eigen site bezoek dat eens kan je zien of het wat voor jullie is Beatrix had of heeft een leuke speeltuin maar durf niet te zeggen of het er nog steeds staat ivm hangjongeren. Tussen filmwijk en het flevoziekenhuis (lumierepark ?) Is een groot grasveld met een heuvel waar direct een glijbaan vanaf gaat. Dus daar kan ze dan evt zelf vanaf zonder mama
Ik herken vooral het bijten, als ze dat hier doet haal ik der weg bij mij en zeg ik dat ze niet mag bijten. Dan gaat ze vaak jengelen en komt ze weer rotzooien. Herhaal ik het zelfde, tot ze stopt. Gaat ze echt huilen neem ik der bij mij. Ik merk aan mijn dochter dat er soms dingen zijn die der frustreren en die voorwerpen haal ik dan weg bij der. Mocht ze erg onrustig zijn ruim ik der spullen op en kijken we samen tv of gaan we even naar buiten of lezen we een boekje. Dat even lichamelijk contact helpt hier goed. Succes! Het is niet makkelijk.
Misschien behalve een nee, ook waarom nee uitleggen en zeggen wat wel mag?! En dat dan herhalen, herhalen en herhalen! Verder vind ik een box als time out op kdv niet raar! Zo kunnen ze even tot zichzelf komen en kunnen de leidsters het kindje dat gebeten oid is even troosten e.d.... Ik snap dat het niet fijn is als je kindje bijt en vind het ook super dat je er iets aan wilt doen, maar ook voor de andere kindjes en ouders is het ook heel erg naar!
haha aangevallen door wilde ezels hihi sorry ik moest er eventjes om grinniken hoor! Neejoh natuurlijk wordt ze niet aangevallen, beestjes zijn veeeeeel gewend (mijn dochter ging zowat geitrijden eens en het beest keek niet op of om ) Kinderboerderij is leuk hoor voor ze, zeker als je ook de cavia's mag knuffelen. Hoewel mijn dochter de eenden in de sloot voor de kinderboerderij nog het leukst vindt...maar ik heb gewoon een beetje een maf kind
Niet als kritiekpunt bedoeld, maar begrijp ik het goed dat je kindje nog nooit "los" heeft gespeeld buiten, dus uit de buggy is geweest en lekker heeft gespeeld in een speeltuintje oid? Als ik dat hier zou doen, dan werd mijn zoontje ook gefrustreerd en hij is net 1. Gewoon lekker naar een speeltuintje gaan met haar en als ze een scene schopt, boeiend! Zal ze wel vaker doen, maar dat is toch geen reden om iets te ontwijken? Dat hoort bij kinderen namelijk. Een grasveld is leuk als ze kunnen voetballen met meerdere kids ofzo, maar alleen en zo'n kleintje is er weinig aan. Morgen weer mooi weer, dus ga ervoor!
Ik denk ook dat je dochter niet zozeer driftig is, als gewoon een dreumes met heeeel veel energie en ondernemingszin . Thuis hebben we een kruiptunnel en een ballentent staan waar ze heerlijk mee kan spelen. Het hele huis is dreumesproof, dus ze kan letterlijk gaan en staan waar ze wil. Sinds kort kan ze ook echt 'spelen' in de speeltuin en heeft ze zand ontdekt en dus zitten we regelmatig daar.
Ik herken het, maar enkel het slaan van mama en papa. Ons zoontje heeft zeker nooit andere kindjes of zijn oma pijn gedaan. Bij ons hielp het meteen wegzetten en negeren enorm goed, hij begreep meteen dat hij iets heel stouts had gedaan (we legden het ook heel simpel uit, zo van "je mag mama niet slaan"). Nu slaat hij niet meer of als hij het toch een keer doet, ik hoef hem maar streng even te zeggen dat hij niet mag slaan en hij stopt er gelijk mee. Hoop dat het voor jou ook verbeterd, ik had hier enorm veel verdriet van dus ik ben heel erg blij dat hij dit niet meer doet.
Ik heb niet alles gelezen. Herken het een beetje en bij S betekent het (naast honger of moe) dat hij zich verveelt, zich niet kan uiten of aandacht wil. Bij hem helpt het om gewoo naar buiten te gaan. Speeltuin, kinderboerderij of gewoon in zandbak in de tuin (en met dit weer badje). Buiten gewoon wandelen of fietsen is ook al goed. Daarnaast probeer ik veel te communiceren. Alles benoemen en ook steeds vragen. Wil je wat drinken / wil je naar boven / buiten etc. Hij vindt het fantastisch als hij iets duidelijk kan maken en gaat dan als een dolle knikken. Ballorig ed vind ik vreselijk. Ik ga liever naar buiten. Ook met regen (plassen stampen!)...
Bij pijn doen corrigeer ik wel maar alleen in de vorm van 1. Zeggen wat ik wel wil (aaien bijvoorbeeld), 2. Waarschuwen (als je weer slaat dan zet ik je op de grond) en 3. Dat dus ook doen. Ik ga dan meestal even wat drinken inschenken oid en dan gewoon spelen. Doet hij het bij zn broer of zus dan haal ik hem daar weg. Bij excessief geweld hasl ik S direct weg (pakt haar in klemvaste greep). Ook hier is het geen gemenigheid maar normaal dreumesgedrag dat ontstaat uit frustratie... maar dat is lastig te vatten voor mn T van drie...
Waarom schamen voor geschreeuw? Maak van het weggaan een spel en je voorkomt een heleboel herrie. Maar soms is het niet anders. Is ook de enige manier van uiten van je kind. Ik zeg dan ' o wat ben je boos'... en meestal werkt keihard wegscheuren met de kinderwagen al als prima afleiding
Ik weet het, ik weet het. Kan er helaas erg slecht tegen als men zo gaat staren omdat ze huilt. Gebeurde laatst ook de V&D (La Place) omdat we weggingen. Word ik zo enorm ongemakkelijk van! Daarom probeer ik het te vermijden. Stom he...
Ik snap dat je het een vreselijk gevoel vindt. Maar maak je van jouw "probleem" nu niet het probleem van je kindje? Omdat jij niet kunt handelen dat ze huilt/krijst/protesteert (zoals hoort bij een kind), neem je haar maar nergens mee naartoe? Misschien hard, maar ik vind dit jouw probleem en ik vind niet dat je je kindje dan maar ervaringen en bv spelen kunt ontzeggen. Het is niet mijn bedoeling je rot te laten voelen, maar meer je te confronteren met je gevoel en het gevolg daarvan.
Onthoud, ze staren omdat: 1) ze ineens een kindje zien, en mensen zijn gek op kindjes 2) ze DENKEN dat ze het beter kunnen (valt áltijd vies tegen, haha) 3) ze meeleven hebben met jou als ouder, omdat ze er ook ervaring mee hebben 4) mensen gewoon erg nieuwsgierig zijn Waarom zou JIJ je daar voor schamen? Verder ben ik het eens met Mykelti, en erop uit gaan is juist goed voor je meisje! Ze hebben op deze leeftijd echt wel dagelijks een uitje nodig. Ik doe het hier zo met Thomas: wil ik weg, dan zeg ik hem dat. Dan ga ik eerst alles gedag zeggen met hem, en daarna pak ik hem pas op. Nog een keer daaaaaaag zwaaaaaai, en het is goed. Hij moet dingen afsluiten. Wil hij niet gedag zeggen of trapt hij een scene omdat hij écht niet wil? Hoppa, krijsend kind onder de arm en wegwezen. Jammer dan, jij hebt het tenminste geprobeerd!
Voel me nu wel rot, maar dat komt doordat ik weet dat jullie gelijk hebben. Wanneer ik zie dat dochterlief ook driftig doet bij mijn moeder, en mijn moeder gewoon kalm blijft en haar afleidt, kan ik best jaloers worden. Ik raak namelijk altijd in paniek. Oh, vergeet ik bijna te vertellen dat ik gisteren naar een grasveld ben geweest om haar even "uit te laten" . Ik wilde het toch even proberen, ook al was ik er best zenuwachtig voor. Maar het ging eigenlijk best goed! Dochterlief rolde in het versgemaaide gras en rende wat heen en weer. Ze wilde er steeds vandoor gaan, dus ik hobbelde er braaf achteraan. Aan de commando's "kom maar hier" en "staan blijven" etc heeft ze lak, helaas haha. Wat ik dan wel weer lastig vond is dat ze later die dag in de Toys XL scene schopte doordat ik haar weghaalde bij een speeltoestel. Op zich begrijpelijk hoor, maar voor een onzeker iemand als ik is dat wel even zweten.
Ik moet t ook nog leren maar haal je kind nooit zomaar uit zijn/haar spel. Geef ze altijd nog even de tijd en leg duidelijk uit wat er gaat gebeuren. Dr driftige buien kan ik goed negeren of ik moet stiekem lachen om de snoet die ze trekt. Ik laat haar altijd even uitrazen en als het een minuut duurt voor mijn gevoel pak ik dr op troost ik haar of leid ik haar af. Jammer dat het vandaag geen mooi weer is anders zou ik naar eksternest gaan. Nu mag ze lekker op de opvang spelen met de andere kindjes.