In dordrecht heb ik nu een bedrijfsruimte. Ik wilde niet meer vanuit huis werken. Ben je daar bekend? Boven de anwb winkel kom ik te zitten. Waarschijnlijk half september dat ik echt van start kan. (want wat moet er veel geregeld worden voordat je kan beginnen )
zo zie ik savonds heel vaak als ik naar boven loop een schaduw over de vloer. ik heb boven een wasmachine staan in het kleinste kamertje en elke keer schiet daar dan de schaduw onder door. (wasmachine staat op een verhoging) heb ook altijd de deur daar open staan... ook niet slim maar goed, dacht steeds dat de schaduw van mezelf was, maar het rare is, als je naar boven loopt en je kijkt net over de overloop dan kan daar nooit al je schaduw zijn...!
ik had er niet meer aan gedacht maar toen ik sas van gend las. herriner ik me weer dat ik op bijna elke foto die vrouw zie *staan* met dat zwarte haar en die witte jurk/nachtpon. ook de foto's van kasteel van mesen doet me geen goed als ik die bekijk. ik zie dr zelfs een meisje op die zichzelf heeft verhangen. ik wist van mezelf niet dat ik dat kon foto's *lezen, en ik wil het ook niet. Maar soms wordt je ergens in mee getrokken. Maar het liefst hou ik me dr ver vandaan!!
Ik heb veel dingetjes meegemaakt...maar sinds we in dit huis wonen vijf jaar en vooral sinds mijn zoontje er is heb ik een man over de overloop boven zien lopen, stonden de deurtjes vd commode ineens open, zag ik een jongensgezicht boven mijn hoofd zweven, voelde ik constant energie om me heen. Toen mijn zoontje kon praten had hij het over een meisje op zijn kamer en een meneer die hij zag en bang was....ik werd hierdoor erg panisch. Ik ben altijd gvoelig geweest en paar keer bij een medium geweest die vertelde dat ik paranormaal was en er iets mee moest doen, maar ik ben er te bang voor. Laatste keer dat ik bij haar was een jaar geleden ongeveer, heb ik gezegd dat ik gek werd en had huilbuien en bang om in mijn eigen huis te zijn toen heeft ze gezegd je gaat niks meer zien als je echt niet wil en sinsdien is het veel rustiger, ik voel soms nog wel dat ik niet alleen ben, maar bang ben ik niet meer.
Ik kom bij jou nooit n bakkie.... Levensgevaarlijk zo te lezen. Vd trap geduwd, wat zal je geschrokken zijn geweest
Dames, dit topic is niet goed voor m'n relatie! Vannacht ML wakker gemaakt omdat ik een deur dacht te horen. Hij MOEST er van mij uit, maar er was natuurlijk niks!
hahaha, ik snap dat je dat niet durft, maar ik woon niet meer in dat huis, ben daar echt gevlucht, vreselijk! Het huis staat in Rotterdam in de wijk zevenkamp, was toen nieuwbouw (van 1986, dus niet echt oud of zo) Het gekke is, een vriendin van mij woont nog steeds daar achter en die heeft het ook, al worden zij niet aangevallen. Maar zij ziet wel van alles binnenlopen daar. En ja, ik ben daar wel van geschrokken, maar er gebeurde daar zoveel: ik werd daar ook wel eens in mijn gezicht vastgepakt, de schilderijen kletterden aan en van de muur en wat ik al zei: mijn visite werd letterlijk opengekrabt, je zag de striemen zo opengaan, echt heel raar ook om te zien, omdat je niet ziet wie het doet. Je snapt dat ik op een gegeven moment niet veel visite meer kreeg . Zelf ging ik 's morgens met mijn zoon om 6 uur al naar mijn vriendin, tot mijn man mij 's avonds weer ophaalde. Ik durfde er op een gegeven ogenblik niet meer alleen te zijn.
Mijn oma is afgelopen mei overleden. We hadden best een hechte band. Ze is uiteindelijk overleden aan "versterven" zoals ze dat noemen. Iemand eet en drinkt niet meer en de dood treed langzaam in... Maar bij mijn oma was het anders. Ze at al ruim 7 dagen niets meer en dronk ook niets meer! Ik ben de dag voordat ze echt niet meer kon eten en drinken nog bij haar geweest en heb afscheid genomen van haar op mijn eigen manier. Ze zag er zo slecht uit en was al niet lekker en wist dat zelf ook. Praten kon ze al niet meer, bewegen niet meer en alleen nog maar zitten in haar stoeltje. 3 dagen later wordt ik door mijn vader gebeld dat ze al 2 dagen dus op bed ligt en eigenlijk het proces van overlijden in gaat. Ik moest dus rekening houden met een telefoontje. Maar mijn oma hield vol. Daaaagen lang. In de nacht van dinsdag op woensdag kreeg ik een droom dat mijn oma niet los kon laten. Ik moest daarheen!!! Woensdag met mijn man overlegd wat te doen en uiteindelijk op donderdagochtend zijn we er heen gegaan. Dat had ik nooit moeten doen.... Mijn oma lag daar als een mager hoopje naar adem te snakken. Enkel haar hart deed het nog, al haar organen waren al een poosje uitgevallen, maar ze bleef ademen! Ze heeft getekend geen medicijnen of eventuele andere hulp bij haar overlijden te willen, dus we moesten wachten. Toch heb ik haar een kus gegeven en heb ik de heel middag bij haar gezeten. Om 18:00uur voor ik naar huis ging, zei ik: "Oma, waarvoor vecht je nog zo? Je mag gaan, het is goed zo! Opa wacht op je en P en T (overleden ooms). Nog geen 10 minuten later werd ze al helemaal grijs en ben ik maar weggegaan. Kon het niet aan te blijven. Die avond om 21:45 ben ik TV aan het kijken en mijn man zit achter de PC. Ineens zet ik de TV op pauze en roep mijn man en zeg: Ze is overleden.... Ik probeer mijn vader te bellen, neemt niet op. Mijn moeder, neemt niet op. Toen wist ik genoeg. Een paar minuten later belt mijn vader op: "Lieverd, om 21:45uur precies is oma ingeslapen"... Ik voelde haar aanwezigheid heel erg sterk en ruik haar regelmatig. Het geur van hun oude huis en haar parfum.
Ik ken wel wat spookverhalen maar heb ook een heel 'mooi' verhaal. Mijn oma lag al heel lang op sterven. Veel aan haar bed gezeten. Ik heb van haar een ring en een ketting gekregen. De ketting komt uit Suriname. Ik draag hem weinig. De avond dat ik hem droeg ben ik een Surinaamse man tegen gekomen die mij aansprak op mijn ketting. Wij zijn nu heel gelukkig samen met ons kindje Toeval??
dat is inderdaad een mooi verhaal! ik geloof niet in toeval! dat heeft gewoon zo moeten zijn! ik werk in een verpleeghuis met dementerende mensen en daar heb ik een keer meegemaakt dat een bewoner mij vertelde een enge man gezien te hebben. helemaal in het zwart gekleed en hij zou hem komen halen! hij zou gaan overlijden. heb die man uitgelegd dat er niets aan de hand was en dat ik niemand heb gezien. toen vertelde hij dat ik hem ook niet kon zien want die enge man kwam voor hem! hij zag die man op de gang staan bij een andere bewoner voor de deur... 2 dagen later toen ik weer moest werken was eerst de bewoner overleden waar die enge man voor de deur had gestaan (deze bewoner lag ook wel erg slecht) en vervolgens de bewoner die mij vertelde de enge man in het zwart gekleed te zien hebben!!!
@Mamabri, wat ik me af vraag, wonen er nu mensen in je oude huis? En hebben hun er ook last van? Hoe is dat gegaan met de verkoop enzo, hebben de ''geesten'' zich toen stil gehouden ofzo? Puur interesse hoor ik geloof heel sterk in deze verhalen.
Ja er wonen nu mensen in het huis (dat weet ik omdat ik er af en toe langs rij) Ik weet niet of zij er last van hebben, de vorige bewoner had er ook geen last van, dit was nl een vriendin van mijn toenmalige schoonmoeder, dus is dat na gevraagd. Maar ik moet wel zeggen dat de meeste aanvallen op mij gericht waren, na de verhuizing was ook niet alles weg, ik heb in mijn andere huis(zen) ook wel veel dingen mee gemaakt, maar hier was het extreem. Dit waren ook geen "gewone geesten" denk ik zelf, maar eerder demonen. En qua verkoop: het was destijds een huurwoning (nu koop volgens mij) dus wij hebben een huis gekocht en zijn zodra we de sleutel hadden direct in het nieuwe huis gaan slapen. Inpakken had ik al gedaan, schoonmaken heeft mijn (ex)man toen gedaan, ik ben er nooit meer heen gegaan.
Wat moet je bang geweest zijn! Ik knijp hem hier al als ik een kraakje of piepje hoor wat ik niet ken haha
Van een kraakje of piepje schrik ik niet nee en ja, ik was daar echt heel erg bang. In het begin niet hoor, mijn (ex)man woonde er al alleen en toen wij trouwden was er in het begin ook niet veel aan de hand, eigenlijk. Hij is er in 1991 en ik in 93 komen wonen en af en toe gebeurde er wel wat, maar niet zo extreem en ook niet zo vaak. Dat was pas na 95/96, zoiets. Wij zijn in 99 pas verhuisd, heb er dus best lang gewoond.
Dan zal ik mijn spookverhalen ook maar even vertellen... Toen ik een jaar of 8 was lag ik in bed. Mijn broer sliep altijd op zolder (de zoldertrap liep langs mijn slaapkamer) Midden in de nacht, het was aardedonker, liep er een schim mijn kamer binnen en bleef naast mijn bed staan. Omdat mij broer wel eens slaapwandelde dacht ik dat hij het was. Ik vroeg zacht aan de schim "K. ben je wakker?" Ik kreeg geen antwoord en ineens was de schim verdwenen... Ik had ook niemand op de zoldertrap gehoord. Mijn zus werd een keer 's nachts wakker en toen zat er een man bij haar voeteneinde in kleermakerszit. Hij had een schaal appels op zijn schoot Ik moest daar wel om lachen toen ze het mij vertelde. Mijn vader zag vroeger vaak een man op zolder in een hoek staan. Hij durfde daar nooit langs te lopen als kind. (hij woonde als kind al in het huis waar ik ook ben opgegroeid) Sinds ik geen enge films meer kijk ben ik minder bang geworden en heb ik geen enge dingen meer meegemaakt in mijn eigen huis
In ons huis heeft een gezin met 3 kinderen gewoond waarvan de jongste (een jongen van 16) zelfmoord heeft gepleegd. Hij is voor de trein gesprongen. Bij ons gaat regelmatig het volume van de radio harder haha of de televisie springt op pauze ( interactieve tv) mijn man en ik roepen dan altijd "Dave ben jij het" er zal vast een verklaring voor zijn hoor maar toch creepy
nou dan wil ik ook wel wat ervaringen delen eerst de twee engste dat ik een jaar of 14 was paste ik veel op bij mensen thuis zo ook in dit huis op twee kinderen van een jaar of 6 en 8 , elke keer dat ik daar oppaste gebeurden er hele enge dingen ,zoals een knikker van de trap horen vallen en de knikker nergens kunnen vinden, dat 1 van de kinderen lag te gillen en dat ik binnen kwam en de gordijnen allemaal scheef hingen , dat ik zeker wist dat meerdere geesten me aanstonden te staren ,schimmen zien en denken dat de ouders waren thuisgekomen van het stappen deuren gingen open en dicht ,muziek ging aan en hoorde mensen praten en lachen ik naar beneden .. en je raad t al alle deuren dicht en op slot .. en niemand thuis ,.,pff wat was ik daar altijd bang en in dezelfde tijd bij een ander oppas gezin (waar een heel verhaal aan vooraf gaat ,maar in t kort was er iemand die jaloers was op mijn moeder bezig met zwarte magie) snachts lag ik daar te slapen en werd ik wakker en zag ineens een hand op me af komen die naar mijn keel greep,,ik gillen totdat ik geen lucht meer kreeg en op dat moment stond ook mn oppas kindje in de kamer te gillen van hand hand hand ... ook wel mooie dingen meegemaakt : mn dochter al gezien voordat ze geboren werd ze weerd beschermd door een soort feniks(vogel) en haar gezichtje klopte met toen ze geboren werd ook mijn zoon al gezien voor dat hij geboren werd ,heel ander uiterlijk dan dochter maar t klopte weer precies toch ben ik er heel bang voor door de eerst genoemde ervaringen en meer ... daardoor probeer ik me af te sluiten ,wat ik ook wel weer heel jammer vind