Dat kan inderdaad. Kan ook een manier zijn om met zijn verdriet om te gaan. Je staat natuurlijk vrij om de boel eerst wat op afstand te houden.
Wat een vooroordelen allemaal seg ! Ts ik begrijp je hoor. Je mama is toch redelijk onverwacht gestorven. Geef het wat tijd. Mijn sm is na 8 jaar vechten tegen kanker 2,5 jaar geleden gestorven. Sv had na 5 maanden ook iemand anders. We hebben dat nooit afgekeurd maar zijn vriendin ook eerst op afstand gehouden. Ook voor de kids. Bleek naderhand een goede zaak want ze was enkel uit op zijn geld. Sv was er blind voor, hij had na 8 jaar weer zijn eigen leven terug. Ondertussen is hij 1 jaar samen met een schat van een vrouw. Hij is echt intens gelukkig nu. Ze is zelfs meter van mijn dochter Mijn schoonzus praat 2 jaar niet tegen haar vader. Ze kan dit niet plaatsen. Moraal: iedereen reageert op zijn manier. Dat hoeft niet veroordeeld te worden.
Vader is hier geweest. Exact 10 min. Hij smeet zijn rekening neer met "leen vult da rap in".. Ik zei oke.. en vertelt nu is.. hij zei nee en is naar huis gegaan :s jah oke met die attitude laat hij het maar zitten
Net ook een telefoontje gehad van mijn halfzus.. Blijkbaar heeft hij haar afgeblaft toen ze gewoon vroeger waarom hij eigenlijk niet kwam naar Runar zijn feestje Oo. Mijn god wat een drama! Is ook de eerste keer dat hij niet aan mij vroeg hoe het was bij de gyna.. Hij is altijd zo betrokken geweest bij de zwangerschap.. voelt echt raar.
Hoewel je het je vader vast gunt snap uk vest dat dit hard voor jou is. Hij zou toch nog steeds alleen maar van je moeder moeten houden... zo voelt dat gewoon als kind lijkt me. En als daar idd bijkomt dat hij zich nu afzondert van jullie wordt het niet makkelijker. Zou het idd nu laten rusten en zien hoe hij na de bevalling reageert, dan kun je altijd nog gesprek aangaan.
Ja het zal moeten wachten tot na mijn meisje geboren is! En als hij zich nu zo wilt afzonderen en zelfs niet meer vraagt hoe het geweest is bij de dokter.. wel ja.. moet hij weten?
Tja, iedereen heeft recht op zijn eigen gevoelens en daar heb je niet altijd controle over. Je hebt wel controle over wat je ermee doet. Het is niet jouw plek om je vader ter verantwoording te roepen, sterker nog de enige aan wie hij verantwoording af hoeft te leggen is hemzelf. Ik vind dat je dan ook een aantal zaken door elkaar haalt en erbij haalt om je boosheid te rechtvaardigen. Je kunt niet boos zijn op je vader omdat jij dingen voor hem hebt gedaan. Dat hij nu een nieuwe vriendin heeft staat daar los van, ik vind het ook vreemd om hem daarmee te 'straffen'. Hoe heb je je vader vandaag benadert? Als je ook maar enigszins de toon/houding had die je in dit topic hebt, is een fatsoenlijk gesprek heel snel afgelopen. Op die manier kan ik me zijn reactie wel voorstellen. Aan de andere kant, vind ik dat je wel een punt hebt wat betreft het feestje van kleinkind. Maar ik zou niet te snel conclusies trekken, misschien spelen er bij je vader wel veel meer zaken mee. Een goed en eerlijk gesprek zou denk ik heel erg helpen, maar met beschuldigingen en boosheid kom je nergens, daarmee drijf je alleen een wig tussen jullie. Ik was er niet bij, dus ik kan niet weten hoe het is gegaan, maar op basis van wat ik hier lees, mag je in ieder geval voor het gesprek van vandaag (ook) jouw hand in eigen boezem steken
Ook dat is herkenbaar. Schoonvader deed dat ook. Vergat afspraken die gemaakt werden om de kleinkinderen, was nooit thuis en kwam alleen maar als hij iets nodig had. Na 3 maanden, kids die last minute bij schoonzus konden gaan slapen hebben we hem erop aangesproken. Bleek dat zijn vriendin hem bijna verbood contact met ons en de kleinkinderen te hebben. Misschien voelt je vader zich niet begrepen? Probeer je vooroordelen opzij te zetten. Laat hem eens uitleggen wat hij in zijn vriendin ziet. Je hoeft haar niet meteen met open armen te ontvangen.
fyi er was nog bijna niets uit mijne mond gekomen toen hij hier met zo een lang gezicht binnen stampte Ik was zelf net thuis van te werken in het asiel. Ik zei: how! Al hier? Chance, ben net terug van de honden! - Hier vult die rekeningen in.. "Euhm, owkej, en vertel nu is? Niet naar Runar zijn feestje? -Nee. Meneer snokte de rekeningen van tafel & stapte zijn auto in. Jaaaah goed dan. En het is niet dat ik niet meer voor hem wil doen maar iemand die zo tegen mij doet? Sorry, dan trek je je plan ook maar. Als ge voor de rest groot en wijs genoeg bent kan je ook alleen boodschappen doen. Het enige wat hij kan doen is tegen zijn hoogzwangere dochter nog een beetje normaal doen . Ach het zij zo, kan er nu toch niets meer aan veranderen. Zal wel zien hoe het over een maand zit! Ik zal mijn neefje nu wel ne extra dikke knuffel geven, want zijn opa dat is altijd zijne held geweest, vinnet echt erg voor den klenne!
Oh wat een ellende. Dat kan je er nu gewoon niet bij hebben. Dat doet pijn.. Maar meis, jij hebt jouw leven, je vader het zijne...dat hij nu zo dom doet is dan maar zo...laat maar doen, hij komt wel terug. Richt jij je op je laatste weekjes en op je bevalling. En als hij informeert naar je kindje en jou is dat mooi, zo niet, zijn verlies!! Ook al doet het nog zo n pijn, jullie hebben allebei je eigen leven. Laat hem even in zijn sop gaar koken en stop je energie in jezelf je kindje en je relatie! Sterkte het lijkt me zo moeilijk!
Vroeger kreeg ik al telefoon toen ik nog in de wachtzaal zat bij de gyna. Heel de tijd en en en en en hoe ist met de baby?!?! Als ik naar spoed moest (al vele kere gebeurd deze zwangerschap) belde hij om de 10min naar mijn vriend. Hij en mama waren altijd super bezorgd en de kinderen, achteraf de kleinkinderen kwamen op de eerste plaats. Hij heeft vele kleinkinderen maar Runar heeft altijd en speciaal plekje in zijn hart gehad (is het omdat Runar vaak ziek was als echt klein kindje, ik weet het niet) dus ik zou het maar smerig vinden als hij zomaar naar de pijpen van een vrouw danst die zegt dat hij ons moet laten vallen!
snap ik, en dat lees ik... Maar je heb zoveel frustaties op moment je gaat heel gauw dingen al snel anders inzien.. Probeer het los te laten en te laten voor wat het is, En mischien moet je effe afstand doen ook met de hulp die je hem nog geeft met rekeningen ect... Neem aan dat jij niet de enigste bent die hem helpt...of kan opvangen
Leennken ik vind het vreselijk voor je. Eerst je moeder kwijt, dan alle administratieve ellende, en dan voor nu ook je vader kwijt. Zo voelt het. Dat laat je niet zomaar even los. Ik zou hem iig in zijn sop laten gaarkoken en hij zou voor mij nu even zijn eigen administratie en boodschappen mogen regelen zodat jij even tot rust kan komen. Als hij na een week of zo wil komen praten, dan zie je wel verder, maar dan heb je het even kunnen laten bezinken. Wat je neefje betreft: het is heel triest als hij ineens niet zou gaan, maar het is zijn verantwoordelijkheid, of eigenlijk het gebrek daaraan. Probeer dat bij hem te laten. Jij hoeft je vader niet bij te sturen. Hij staat gewoon voor paal als hij je neefje zo laat zitten.
Eu, mijn zus doet zoiets niet, niet omdat ze niet wilt maar omdat ze al met de zorg van haar sm zit & denk dat zij nu ook er niet veel zin in heeft. Mijn broer woont te ver weg voor die zaken te regelen Zijn eigen familie daar komt hij niet meer dus hij ziet maar Als iets niet op mijn vader zijn manier gebeurd is hij altijd mister grumpy. Had hij al toen hij bij mijn moeder was, alles was oke, tot mijn moeder iets anders wou doen dan ho ho ho! Voor de rest ne geweldige man! Maar nu idd energie in men meisje steken. Nachtje vol oefenweeen gehad ("jammer genoeg" bleef het bij oefenweeen.. met dit weer mag ze echt komen hoor!)
Ts, ik lees nog helemaal nergens dat je vader al wil dat je kennis maakt met zijn vriendin, enkel dat hij wat aan het daten is? Ik snap dat het heel pijnlijk is, je moeder is niet te vervangen. Je mist haar, en je zwangerschap is vast niet zo mooi zonder haar. Ten minste zo heb ik het wel ervaren. Maar... Jou emoties zijn niet de emoties van je vader. Die snapt het niet denk ik. Hormonen van een zwangerschap? Heeft ie nooit van gehoord. Houdt ie nu dus ook geen rekening mee. Je kunt het je vader niet kwalijk nemen dat hij probeerd te ontdekken wat hij voelt voor die vrouw, en het zal voor hem ook niet makkelijk zijn het met jullie te delen. Vergeet dat niet.
Sorry, maar dat is natuurlijk wel de slechtste vraag die je kunt stellen. Het verwijt spat hier van het scherm af, kan me voorstellen dat IRL dat nog veel erger is. Je had ook gewoon kunnen vragen "Euhm, owkej, en vertel nu is? Hoe heet je vriendin?" Bijvoorbeeld ...
Ik zal nooit dingen vragen die ik niet moet weten. Iedereen zegt wel dat ik maar moet akkoord gaan met de gevoelens van mijn vader, wel ja, hij moet maar akkoord gaan met die van mij dan ook. Het is nu wat het is.
ipv hem gewoon weg te laten gaan naar zijn auto had je ook kunnen zeggen we gaan eerst praten want ik voel me .......... mischien moet je dingen gaan vragen die je niet wilt weten... Je verdedigt jezelf teveel hier met de reacties en het is alleen maar negatief over je vader Ik oordeel niet maar het verhaal heeft 2 kanten. Je moet echt een keuze maken of je gaat er alles aan doen om voor je bevalling opheldering te krijgen of je trekt de handen van hem af verlopig en laat hem zelf alles uitzoeken