de kinderpsychiater zei dat ik hem aantrek en afstoot. als hij bang is troost ik hem en praat met hem, dat is volgens hun aantrekken. als hij het te bont maakt krijgt hij staf 5 minuten nadenken,dat is volgens hun afstoten. ik snap hier helemaal niks van ,dit is toch normaal om te doen.dit is toch opvoeden. door deze opmerkingen wordt ik zo onzeker van mezelf groetjes
het is moeilijk he. Dikke knuff voor jou meis!!! Ook hier heeft de thuisbegeleiding me flink geschaad. Ja, het lag aan mij en mijn kids mankeerde niks. Erge indicatie geschreven en hier mooi weer spelen. Heel achterbaks. Heb gevochten en andere hulp gezocht, mn kindjes laten onderzoeken en bleken beide autisme te hebben dus het lag niet aan mij en dat ik overbezorgd ben. Onze oudste vind het ook heel moeilijk op school ed. Na 1 jaar gewone school naar mkd gegaan. En nu na de zomervakantie naar een SBO. Het is afwachten hoe ie dat gaat doen omdat ie ook hele erge angsten heeft en vreselijk bang is voor andere kids ed. Zit je bij een goede psychiater/psycholoog? Kan hij/zij jullie echt wel goed helpen? Anders een andere zoeken hoor. Weet niet waar je woont maar in Groningen heb je Accare en dat is echt een super instelling! Goede thuisbegeleiding ook ( IPG = intensief psychiatrische gezinsbegeleiding ) Je schrijft ook dat je zoon zwakbegaafd is. Zit ie wel goed op het SBO? Kan ie goed meekomen? Is zn iq betrouwbaar onderzocht? Je hebt ook andere schoolclusters waar ie misschien voor in aanmerking komt. Zoals een cluster 3 of cluster 4 school. Heeft ie medicatie? Misschien kan de psychiater hem wat voorschrijven tegen zn ADHD en zn angsten. Of misschien kan ie in therapie om iig zn hart te luchten. Speeltherapie of muziektherapie of wat dan ook.
Ik blijf het raar vinden dat als je ergens aanklopt voor hulp.. Het eerste wat instanties doen.. Is wijzen naar de ouders. "JULLIE doen het verkeerd!" Toen wij een huilbaby hadden kregen we bezoek van de wijkverpleegkundige om te kijken wat we verkeer deden. Gelukkig was dit een zeer schikkelijke dame die wel inzag dat er echt niks mis ging bij ons. Toen ik op school meldde dat het niet goed ging.. Was ik niet enkel te bezorgd maar ook nog eens te veeleisend en aan school lag het echt niet. Maar ze zien niet hoe ze letterlijk een andere blik in haar ogen krijgt als ze de klas in loopt.. Een andere stem opzet.. En als ik zeg dat ze zelf ook aangeeft het verschrikkelijk te vinden op school is het nog steeds niet waar maar zegt ze dat omdat ik het graag wil horen. Ik lees echt veel van zulke topics hier. Waarom kunnen instanties en scholen er niet gewoon vanuit gaan dat e als ouders je kind echt het beste kent, je het beste met je kind voorhebt en bovendien niet bij voorbaat compleet achterlijk bent. Hier geen tips of advies... Hooguit dat als je een kinderpsych zoekt.. Zoek er dan eentje die gespecialiseerd is in ADHD en angsten. En liefst eentje die OF ervaring heeft met hele jonge kinderen danwel met zwakbegaafde kinderen. (Heb je dat idee van dat zwakbegaafd trouwens ook? Of had hij misschien absoluut geen zin en concentratie voor een iq-test van een paar uur. ) En eentje die een klik heeft met je zoontje zodat hij zich durft te uiten. Want hoe langer dit duurt... Hoe minder vertrouwen je zoontje heeft in de wereld. En vernietigt vertrouwen is moeilijk te herwinnen. Als ik je verhaal zo lees snap ik wel dat jullie de enigen zijn die hij nog vertrouwd. Bij jullie weet hij waar hij aan toe is. Wil je wel heel veel sterkte wensen! Niet opgeven! Als jullie niet vechten voor je kind doet niemand het voor je.
hoi voor jouw een dikke knuffel lieverd en ook heel veel sterkte. ik heb een rapport gesprek gehad net voor de vakantie,hij heeft anderhalf jaar achterstand op leren wat hij niet meer kon inhalen zeiden ze.ik heb 2 jaar geleden medicijnen geprobeerd,maar hij reageerde hier zo erg op,hij werd aggersief en moest nog vaker extreem huilen,dus mee gestopt.ze wilde antipsychotica aan hem geven,maar dat gaat mij te ver. ja mijn thuishulp ook,5 jaar lang,je doet alles goed ,ligt aan je zoontje,maar wel achter mijn rug om indicatie invullen,waar de grofste dingen in stonden.gelukkig heb ik naar lang bellen was 50 euro telefoon kosten kwijt in paar dagen tijd.ik heb alles zwart op wit dat deze dingen niet klopten en ze hebben sorry geschreven.ik heb zelfs nog het zorgkantoor gebeld,want mij leek dit op fraude van hun kant.ze gaven me gelijk bij het zorgkantoor,maar deden niks.er stond zelfs ik kon niet telefoneren en geen gesprek voeren,bij het ciz keken ze raar en zeiden,nou mevr u kunt dit wel. dit waren nog de minst erge dingen die die instelling geschreven had. misschien kan ik naar de huisarts toe om te vragen of hier in limburg ook zo iets is,want ik heb alles over voor mijn kindje. groetjes
wat ben jij een lief persoon zeg hier ook als hij het busje al instapt,trekt zijn gezicht weg in verdriet,want in busje wordt hij ook al gepest,wat de busschauffeur ontkent.daarom zeggen ze nu op school,het ligt aan je kind.hier is hij vrolijk .ik denk dat hij een masker opzet. maar als ik zeg dat hij thuis savonds huilt omdat hij niet naar school durft weten ze niks te zeggen.hij zegt nu ook tegen mij,mama mensen vinden mij raar.en zegt ik hoop dat ik ziek wordt dan hoef ik niet meer naar school toe,ik heb zelfs fruittella die hij had gekregen van speeltuin moeten afpakken,want is daar zwaar allergisch voor ,maar wilde hij snel eten om maar niet naar school te hoeven.dit is zo erg als kinderen zich zo moeten voelen.
wat rot dat jullie steeds tegen de verkeerde hulpverlening etc aan lopen. Welke kinderpsychiater behandelt hem? Is dat nog vanuit xonar? Gezien zijn zwak begaafdheid zit je bij xonar sowieso al niet op de juiste plek. Ik zou doorzoeken totdat ik de juiste hulpverlener heb gevonden, iemand waarbij het goed voelt en geen behandelingen doen / advies opvolgen wat niet goed voelt. Heb je al eens gekeken of je niet in aanmerking komt voor PGB? De stichting Talent vericht mooie dingen met kinderen / jongeren die zwak begaafd zijn en met bijkomende problematieken. Wat betreft kinderpsychiatrie heb ik, binnen mijn werkveld, positieve ervaringen met de poli Gastenhof in Sittard. Sterkte!
hoi ik kom niet in aanmerking voor pgb zei stichting mee tegen ons,alleen nog voor de aller ergste gevallen.ik had een ciz indicatie zorg in natura. talent is hij ook geweest tot afgelopen maart,slechte begleiding.ze wisten dat hij angstig is en toch nog zeggen de straatnaam bestaat niet waar hij niet meer durfde en in paniek raakte. beloften niet houden aan mijn kindje.ze kwamen hem naar dit gedoe indivueel omhalen totdat hij durfde,maar naar een tijdje vonden zij het te duur worden.en ook nog durven zeggen als hij niet meer durft dat mijn zoontje dingen verzint om niet te hoeven gaan.terwijl ze overal heen gingen,snowworld,dierentuin enz.zijn angst is groter dan die leuke dingen.dat zegt toch genoeg hoe het kind zich voelt van binnen. ik heb net een afspraak gemaakt voor maandag bij de huisarts. ik neem het 6 jarige dossier mee,misschien kan hij ons helpen. groetjes
Nee precies.. Een kind zou een onbezorgd leventje moeten hebben met natuurlijk ups en downs... Maar niet continu sip of depressief hoeven zijn. Of bang voor anderen omdat niemand hem lijkt te begrijpen. Wij hebben een beetje hetzelfde probleem... Alleen dan vele malen minder erg! En met een andere oorzaak... Maar wat wel hetzelfde is... Een ongelukkig kind breekt je moederhartje. En ik kan me voorstellen dat niet alleen je zoon weinig vertrouwen heeft in hulpverleners maar jij minstens zo weinig. Zeker als het achter je rug om gaat... Moet je er dus eerst maar achter zien te komen dat het gebeurd. En daarna nog oplossen. Persoonlijk... Zou ik als het ineens heel goed ging... Dan nog niet blij durven zijn denk ik... Gewoon uit angst om weer voorgelogen te worden. Ik hoop echt... Dat hij ergens zijn plekje vindt met mensen die hem begrijpen en waar hij zichzelf durft te zijn. Dan kun jij 's nachts tenminste ook weer met een gerust hart slapen. En dat is niet speciaal lief bedoeld.. Maar wel echt gemeend. En persoonlijk is mijn ervaring dat mensen die nooit een diep ongelukkig kind hebben gehad... Zich absoluut niet kunnen voorstellen hoe dat voelt.
de kinderpsychaiter heeft hem pas 3 keer gezien. ik was bij haar t praten en mijn zoontje wist waar ik was,maar kwam vervolgens helemaal in paniek en huilend door de gang rennen waar ik was,ze zag dat ik hem trooste, maar hij bleef hangen in zijn paniek en was niet te kalmeren,gelukkig zag ze het nu eens zelf wat ik bedoelde.
hoi dames het eerst wil ik iedereen hartelijk bedanken voor hun reactie,ik voelde me veel beter daarna. ik ben net bij huisarts geweest en hij zei ik heb hier geen verstand van,ik ga wel bellen naar die instelling. ik vertelde ook over onze slechte ervaringen in de afgelopen 6 jaar en hij zei ja ik hoor het nu alleen van jou kant. ik zei tegen hem wil je hele dossier hebben. hier wordt ik dus weer niet echt geloofd. ja want volgens hem wist de kinderpsychaiter het beter,en als hij angst had moesten we hem maar dwingen. ik ben er ziek van dat niemand ons begrijpt. hij was er wel eens mee dat mijn zoontje hulp moest krijgen ,maar dat moest die instelling maar doen. hij ging vandaag bellen,ik zei nee morgen is ze erweer,ja zei hij ik bel vandaag want anders vergeet ik het en woensdag heb ik vakantie. anders geef je hem pillen,nee zei ik geen pillen. pfffffffff,bedankt voor het lezen weer. groetjes
Lastig hoor... Hier gister weer buikpijn toen bleek dat ze vandaag naar school moest. Wij tellen af... Nog 5 dagen!