Nouja zeg wat gemeen! Ik zou ook echt heel erg boos zijn, alsof je t daarom zo snel verteld dat je lekker samen kan huilen:xwat een gevoelloze mensen heb je ook! Ik heb hier iets soortgelijks gehad, hier zeiden ze steeds "laten we eerst de eeste drie maanden maar afwachten voor we blij gaan zijn" hoe bedoel je lekker bemoedigend he!
Oh, fijn is dat hoor, als mensen over een miskraam beginnen Ik had het met 11 weken verteld, eerst aan de mensen die dichtbij me stonden en mensen die ik regelmatig sprak. Zat er ook een tussen die zei: "Nou, jij vertelt het ook wel erg snel!" Vond het ten eerste nog wel meevallen (had verdorie zelfs al 4 goeie echo's gehad) en ten tweede is dat ieder voor zich neem ik aan? Zullen mijn hormonsters wel geweest zijn dan... En Starling, als ik voor mezelf zou spreken, zou ik het ook wel een pietsie zat zijn, haha. Dat ben ik nu al een beetje en ik moet nog een goeie week tot mijn uitgerekende datum. Je wilt gewoon je kindje in je armen en weten wie er 9 maanden in je buik heeft gezeten, toch? Succes nog eventjes, en met de bevalling!
Nou.. ik heb er nog wel wat.. Komen ze: -Is het wel gepland? Ja, ik ben een jonge mama maar zowel de eerste als de tweede waren allebei gepland! (word er zo moe van!) -Pfffff jij krijgt het druk met twee van die kleintjes! (alsof ik dat niet weet! Maar daar heb ik toch zelf voor gekozen?! -Het ergste eigenlijk wat ooit tegen me gezegd is denk ik een reactie na de bevalling van mijn schoonzus.. Toen ik zwanger was van ons eerste zoontje was ze erg jaloers en heeft me de eerste 4 maanden niet aangekeken en allemaal nare dingen over mij en haar broer gezegd. Toen het eenmaal enigszins bijgelegd was.. (kon haar toch nooit vergeven) kocht ze wat goedmaak cadeau's. wat voor mij niet telde. Toen ze hoorde dat ze geen peettante meer werd (wat normaal is na wat ze allemaal gezegd had) barsde de bom. Ze heeft op haar 18e abortus gedaan en nu 30 en eigenlijk nooit echt een 'man' gehad waar ze een kindje mee zou kunnen krijgen.. (inmiddels wel) ze gooide al snel met IK KAN GEEN KINDEREN KRIJGEN! terwijl ze het niet probeerde. want zonder seks krijg je ook geen kinderen. Dit deed me erg pijn omdat iemand die naast me stond echt geen kinderen kon krijgen. ze was dus jaloers wat ik niet begreep en antwoordde hierop. voor mijn familie zou ik zelfs draagmoeder willen zijn! (kom hier volledig op terug hoor! maar was gewoon boos en vol onbegrip dat ze het ons niet gunde.) Toen ik dus bevallen was met een spoedkeizersnede alles heel traumatisch ons zoontje mocht niet bij me etc. etc. schreef ze me de volgende ochtend in een whatsappje.. : Nu zal je wel geen draagmoeder meer willen zijn he?! Dit vond ik echt niet normaal.. en de band is daarna alleen nog maar verslechterd. deze zwangerschap is ze helemaal niet betrokken en dus ook echt niet meer welkom.. DAAAAG!
Ik kreeg laatst de opmerking: Jullie liggen ook niet bepaald stil in bed! Euhm.... wie zegt dat dat in bed is gebeurt? Je zal wel op alle dag lopen of niet? Euhm, ik moet nog een week of 10. Weet je wel zeker dat het er maar 1 is dan? Ja dat weet ik zeker Jaaaa want toen ik zwanger was van .......... toen had ik ook zo'n grote buik, en ik werd zoooooooo vervelend van al die mensen die vroegen of het er geen 2 waren.. Goh, waarom vraag je het dan nu zelf vrijwel iedere week?? Je mag niet voor je uitgerekende datum bevallen hoor! Want ik wil ook nog op vakantie kunnen. Niemand heeft gezegd dat je niet op vakantie mag toch? Zolang de kleine maar niet op je eigen verjaardag geboren word (18sept uitgeteld ik ben 23sept jarig) En wat dan nog? Of met babyspullen: Ik snap niet dat jij nog zoveel uitgeeft aan spulletjes voor de derde? Hoezo? Mag dat niet dan?? Het is toch mijn geld? mijn keuze? mijn kind? Ik snap niet dat jij juist DIE wagen hebt gekozen, terwijl er zoveel andere kinderwagens zijn. Tja ik heb toch een kinderwagen nodig, en uiteindelijk kies je er een Je MOET borstvoeding geven Ik MOET helemaal niets! Je MOET een 3D echo laten maken! Waarom? Ik heb inmiddels 10 echo's gehad, en ik krijg er nog wel een paar, is dat niet voldoende?
Ik kreeg deze vraag ook van vrijwel iedereen! En ik ben 25 en mijn vriend zelfs 30!! Vreemd. En ook dat we al ruim 5 jaar samen zijn. Dan is het toch geen ongelukje meer te noemen dacht ik.. @Mich18 Wat een naar mens zeg!!
Wij weten sinds gister dat we weer een zoontje krijgen( nummer 3) Kwamen we de overbuuf tegen op de stoep vraagt ze " enne nu n meisje zeker?" Dus ik zeg nee hoor ik krijg er nog een mannetje bij. "Oww" uhh zegt ze dan toch maar gefeliciteerd... Stom wijf... Of t nu n jongen of n meisje is, welkom zal hij zijn! Mamavan
Zoveel irritante opmerkingen over me heen gekregen in afgelopen 30 weken. Maar het toppunt was toch afgelopen week: De vrouw achter de balie bij het bloedprikken gaf namelijk de volgende opmerking bij het overhandigen van de doorverwijsbrief: Dat ik maar beter op mij en mijn ongeboren baby moest opletten, want het kon echt niet dat ik mijn glucose moest laten checken als ik 30 weken ver was. Ik stond er echt even van te kijken.
grrr.... zo iemand wil je toch over de balie trekken en met haar hoofd in een printer rammen?! en dat werkt dan in de dienstverlening.
Toen we erachter kwamen dat ik zwanger was, was mijn contract net niet verlengd. Mijn oma zat daar blijkbaar nogal mee, want toen we aan haar vertelden dat ze overgrootmoeder zou worden, was haar eerste reactie; o nee, niet dat ook nog erbij! Later had ze wel teruggebeld om haar excuses te maken. Ze had het niet zo bedoelt, maar ze maakte zich gewoon zorgen over of we het wel zouden redden.... maarja, het blijft toch in je herinneringen plakken dat ze in eerste instantie zo reageerde...
@bolkje waar mensen zich druk over kunnen maken he? mijn moeders eerste reactie op de tweede zwangerschap (ze wist dat we in de mmm zaten) waar moet dat kind slapen je hebt geen kamer over, je moet nu toch echt een huis met een tuin want een bovenwoning kan nu echt niet meer hoor. en dat hoor ik nu nog elke keer als ze belt of ik haar zie.....
We waren inmiddels al 2 jaar bezig met proberen zwanger te worden... Het volgende gesprek was daarom uitermate pijnlijk... Zij; wanneer komen de kinderen? Ik: Ach, we zijn pas getrouwd, dus we zien wel. Zij; Je kan toch wel zwanger worden he?! (alleen die vraag al) Ik; Eh, ja denk het wel. Niet dat we echt bezig zijn, we nemen de tijd.. Zij; Nou, je kan er maar beter een tijdje mee wachten ook, kinderen belemmeren je in je vrije tijd, en ze zijn zoooo vervelend. Beide kids waren bij mij een ongelukje. (kids stonden erbij) Ik zou wel willen dat ik even rust had. Mijn moeder stond erbij en ik had de tranen in mijn ogen staan toen we wegliepen. Ik wist gewoon niet wat ik moest zeggen, kon alleen maar naar die kinderen kijken. Arme kinderen. Had die opmerking niet zien aankomen. Mijn moeder kon ook niks uitbrengen..
Owwww...grrrrr echt soms! Mensen kunnen zulke nare dingen zeggen waar je helemaal niet op zit te wachten. Laat me lekker met rust denk ik altijd, maar je bent net een wandelende tentoonstelling. Gister stond ik bij de bakker, komt er een oud vrouwtje naar me toe. Zij: zoooo dat duurt niet lang meer zeker, deze opmerking hoor ik trouwens bijna dagelijks. Ik: nou, dat duurt nog wel 5 weken hoor, dus ik heb nog even te gaan. Zij: Poe hé, dat is zeker wel zwaar met zo'n buik. Ik: nou het is goed te doen hoor, ben wel wat gewend. Zij: ja vroeger lieten we het niet zo zien, al die strakke kleding. Toen hadden we grote jurken. Ik: gelukkig tegenwoordig niet meer. Owwwww en dan ook nog vragen, wat wordt het? Weten we niet, onwww dus je weet niet of hij (mijn zoontje) een broertje of zusje krijgt.... Neeeeeeeeeej dus! Zo duidelijk. Of deze.....ik weet het, het wordt een jongen. Nou dat weten we niet, het is een verrassing... Ja ja, een verrassing, je weet het wel maar wil het niet vertellen. Te erg...soms...
Haha, stomme ouwe taart, zeuren over strakke kleding maar dan wel vragen of je weet wat het word...Wisten ze vroeger toch ook niet?!
Wat een rotsituatie zeg! Hier ruim jaar bezig geweest om zwanger te raken. Waren inmiddels ook al bijna 2 jaar getrouwd. Er waren mensen die aan mijn moeder vroegen wanneer ze nou eens oma werd, want tja, dochterlief was toch al een jaar getrouwd Hier nooit specifiek de vraag gehad of we een keer een kindje kregen, maar als het ter sprake kwam zei ik altijd:"ze komen nou eenmaal niet uit de lucht vallen". Trouwens, wel van 1 persoon opmerking gehad(zwaar kerkelijk), dat we toch eigenlijk eerder hadden moeten trouwen en aan kids hadden moeten beginnen, want ik was nu toch ook al 30...Excuse me?!:x Bepaal nog altijd zélf hoe ik mijn leven invul ja?! Wij zijn ook kerkelijk(niet zwaar), maar in mijn oogpunt bepaald nog altijd God wanneer je een kindje krijgt. Wij waren er gewoon nog helemaal niet aan toe, en nu dus wel.
Nou, inderdaad! Maar ergens snap ik het wel... Mijn oma zat gewoon al helemaal in de zorgen-maak-modus... Want we hadden in december een huis gekocht en begin maart krijg ik dus te horen dat mijn contract niet is verlengd, dus daar maakte ze zich al superveel zorgen over... en dan kom ik nog eens met het nieuws dat we een kleintje verwachten. dus die had zoiets van: hoe gaan jullie dat bolwerken? Een tante vroeg ook al: is het gepland of een ongelukje? Dat vond ik eigenlijk nog veel erger... En wat ik ook irritant vind is als mensen vragen of je in het ziekenhuis wilt bevallen of thuis... en dan vervolgens proberen je over te halen om het tegenovergestelde te gaan doen O, en nog eentje: (ik ben nu op dreef!!) Ik had mijn tante bijna aangevlogen... Vertelde dat we de cursus samen bevallen gaan doen, om ons voor te bereiden op de thuisbevalling. En dat mijn man dan ook weet wat ie moet doen, zodat we de vk zo min mogelijk nodig hebben. En dat mijn man dat best wel spannend vind en bang is voor bloed.... Zegt ze: nou, ik zou maar zorgen dat de vk er de hele tijd bij is, met zo'n man :x GRRR
Met stip op 1 vond ik het verschrikkelijkste bemoeial-gezeur: alle appjes met: 'Ennnn en ennnnn?!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ISSIE ER AL??????????????' en dat vanaf 38 weken tot 42 weken....
Pffff, vertel mij wat, word er niet goed van. Vanochtend ctg gehad en de gynaecoloog vroeg of ik erover had nagedacht of ik ingeleid wil worden komende week. Uhm, niet over nagedacht, maar hoeft voor mij niet, ik kan nog goed uit de weg, slaap nog redelijk goed, dus besloten om af te wachten of ie vanzelf komt en anders gewoon tot 42 weken door te lopen als t nodig is.. En dan de vraag waarom, want iedereen is zooooo benieuwd naar die kleine. Wij niet, dat scheelt... En waar ik me ook mateloos aan irriteer is de opmerkingen over het feit dat we een zoon krijgen. Ik heb de eerste 20 weken geroepen dat het een meid werd, maar bleek toch een jongetje te zijn haha. Hoe vaak ik wel niet heb gehoord: 'ooh, dat zal je vriend wel heel fijn vinden, een jongen en dus een stamhouder.' Alsof hij met een meisje niet blij zou zijn :x