Unexpected/ hoe het gaat; ik had inderdaad mijn psycholoog weer opgebeld maar die ligt er 2 maanden uit door een operatie. Ik heb dus geen therapie nu. Net de kinderen op gaan halen en allebei weer enorm hard huilen. De psycholoog gooide het dus over pnd maar voor mijn gevoel is het dat niet, ben ik wel heel hard onderweg om overspannen te raken. Dat huilen, jengelen van allebei.. ik kan er gewoon niet meer tegen.. Ik kan om het minste of geringste of heel boos worden of heel hard gaan huilen. En de kids merken dat ook natuurlijk. En het ergste is, is dat ik dus gewoon maar door moet gaan,alsof er niks aan de hand, gewoon omdat je 2 kids hebt en je mama bent. Je KUNT gewoonweg niet uitvallen. Misschien toch maar eens naar de huisarts, want ik kan hier toch gewoon niet mee doorgaan. Het idee al dat ik volgende week weer alleen ben met de kids.. Het lukt me eigenlijk gewoon niet alleen. Door de weeks houd ik me sterk, en in het weekend stort ik in. En het ergste vind ik dan dat mensen zeggen van ach komt wel weer goed, gewoon ff een x bijslapen. Snappen ze dan niet dat 1 uitslapen niet werkt?! @ Bloem; wel fijn dat de medicatie voor jullie Ediz geholpen heeft. Weet er iemand hoelang het duurt voor het werkt? Bij opa en oma heeft Luuk ook weinig geslapen, veel gehuild. Het liefst zou ik dit weekend naar de spoed rijden voor andere voeding, maar ik neem aan dat het ff duurt voordat het werkt?
Oh en toch ook ff met mijn schoonouders praten denk ik.. ff mn hart luchten.. mijn eigen ouders tonen totaal geen interesse. Ik stond hier afgelopen heel hard te huilen toen mijn moeder langs kwam. Het enige wat ze zegt: ik hoop dat ze allebei snel stil zijn. En loopt zo weg.. Vraagt niet eens wat er is, geen knuffel, totaal geen interesse... Zo erg vind ik dat. Als ik vraag wil je ff komen helpen met de kids omdat ik er doorheen zit, zegt ze: nu niet, heb geen zin. Of: ik ben aan het koken. Of zoiets. Dus daar heb ik ook niks aan
Oh maartje wat heftig! Goed dat je met sm gaat praten. Van je eigen moeder krijg je toch geen steun. Hopelijk kan je sm bijspringen en eventueel een zus/szus of vriendinnen? Kun je via de HA misschien naar een andere psycholoog? Alle hulp inschakelen die je krigen kunt hoor! Overspannen worden heeft niemand wat aan. Dus pak alles aan en laat je eigen moeder maar even links liggen. Misschien kun je met hulp van omgeving structureel rust inplannen voor jezelf. Want inderdaad, 1x uitslapen helpt niet. Succes en schrijf hier van je af, ook dat kan (een beetje) helpen.
ik heb een hele goeie vriendin en gelukkig kan ik met manlief goed praten. Maar goed met praten gaat het niet over. Natuurlijk lucht het op maar ik wil dan mensen ook niet tot last zijn. Punt is dat mijn schoonouders ook al 70 zijn, en 1 dagje met de kids en dan zijn ze ook echt enorm moe en op.. Dus meer kunnen zij niet helpen. Jozef heeft het enorm druk op het werk dus kan ook geen vrij nemen. Gelukkig heeft hij wel 3 weken vakantie binnenkort. Ik moet dan wel gewoon werken maar misschien kan hij de kids dan wat meer overnemen. Ik denk dat het een combinatie is van het huilen van luuk, mopperen van niek, pijn nog in mijn lijf. Luuk huilt wel, maar het had erger gekund hoor. Het is niet zo dat ie dag en nacht huilt of zo. Maar door alles bij elkaar kan ik geen enkel huilje hebben. Soms slaapt ie wel eens 2 uurtjes achter elkaar, en als ie dan gaat huilen, kan ik het ook niet hebben. Ik heb ze nu een dag niet gezien. Maar zelfs nu na een dag, raak ik al helemaal in paniek als ze ook maar 1 x huilen. Zo boos en huilerig word ik dan.. Thnx voor jullie reacties, als ik jullie toch niet had!
Jee Maartje, ik sluit me aan bij de goede raad van unexpected. Probeer desnoods maar 1 kind een keertje naar je sm te doen, of vraag of ze je een dagje komt helpen zodat je er niet alleen voor staat. En 2 maanden zonder psycholoog is echt te lang nu hoor, gewoon via de HA een andere regelen. Het klinkt wel als een depressie/overspannenheid waar je tegen aan zit. Ik kon toen ook helemaal niets meer hebben qua huilen, zeuren, en gevoel van druk. En voor mij was het al onder druk staan als ik de was moest vouwen, dus ik kan me indenken hoe je je voelt om een week lang de kinderen alleen te hebben! Korte termijn overlevingsstrategie: sm die een dagje bij je thuis komt, naar het park met de kinderen, koffie drinken bij een vriendin. Waarschijnlijk zit je er helemaal niet op te wachten om de deur uit te gaan, maar als je er mee thuis blijft zitten word je helemaal maf. Lange termijn overlevingsstrategie: een psycholoog zoeken waar je wel een klik mee hebt en die geen 2 maanden uit de running is, en werken aan je herstel.
juul;.dank je. Hoe ben jij er vanaf gekomen? Ik heb zo het gevoel dat ik er niet uit kom maar dat zal wel normaal zijn. Jozef is enorm lief voor me gelukkig. hij gaat proberen eerder vakantie te nemen. ik kan vandaag nog amper 3 stappen naar de wc zetten. Eigk had ik al veel eerder iets moeten doen. mja acceptatie is ook een ding apart. Iig proberen om me niet schuldig te voelen. Ik voel me zo'n slechte mama dat ik dit mezelf heb laten overkomen.
Het moet je eerst overkomen en dan pas herken je het. Het gemene ervan is dat het een hele tijd een klein beetje slechter gaat, en dan het laatste stukje ineens heel hard! Wat het allerbelangrijkst nu is, is dat je stopt met boos zijn op jezelf en je schuldig voelen. Je kunt nu bijna niets meer, lichamelijk en geestelijk niet. Kies elke dag iets dat je moet doen van jezelf, en beloon je zelf uitbundig als je dat gedaan hebt. Bijvoorbeeld 1 wasmachine draaien, of boodschappen doen. Niet meer doen, en niet boos op jezelf zijn dat je niet meer hebt gedaan. Zorg voor je kinderen, accepteer dat je nu even geen ruimte hebt om heel veel liefde en aandacht te geven, daar komen ze wel overheen hoor! Het is een vicieuze cirkel waar je uit moet. Als je jezelf een compliment geeft ga je positiever denken, nemen de negatieve gedachten af, kost dat weer minder energie, en door meer energie ga je jezelf beter voelen en vind je de weg naar boven weer.
hier: nou, ik weet wat er met mijn kleine aan de hand is. Die is gewoon ziek. Arme kind heeft een virusje. Het ergste lijkt over. Was wel heftig vandaag, en ben benieuwd hoe de nacht gaat verlopen. Hij bleef maar schreeuwen vanmiddag! Zat ook uitslag over zijn lijfje maar volgens de dokter is het niet ernstig.... tenzij het erger wordt en hij hoge koorts rijgt of als hij nog steeds niet wilde drinken. Gelukkig wilde hij op een gegeven moment wel weer aan de borst en heeft hij goed gedronken (na 7 uur weigeren en schreeuwen afgewisseld met af en toe slapen) pfff. zo naar als je kleintje zo ziek is!
heftig hoor Maartje, ik vind het al heel knap dat er iig zo over kunt praten. En trouwens ook knap dat je nog contact hebt met je ouders, ik geloof dat ik mn moeder lekker in d'r sop liet gaarkoken, daar heb je helemaal niks aan Ah gossie unexpected! nog steeds een modelbaby dus, maar eentje die eventjes ziek is. Hopelijk is hij snel weer beter! @spruw: ja ik weet het dus echt niet. ze heeft overal in haar mond witte vlekken die je niet weg kunt krijgen dus wat dat betreft lijkt het geen melk. maar behalve misschien overmatig kwijlen is het niet alsof ze verder symptomen heeft, en mijn tepels ook niet. En dat kwijlen doen jullie babies ook begrijp ik, dus dat zal er wel gewoon bijhoren @hier: wij hadden vrienden langs met een peuter, en dat was wel zo interresant dat ze ook tijdens het drinken steeds afgeleid was. dat was eigenlijk voor het eerst, dat ze de omgeving interessanter vond dan mijn borst. Helaas voor Silke hebben we niet zoveel vrienden/kennisen met kinderen.
@maartje heftig dikke knuffel voor jou @zwemmen hier al een aantal keer gedaan. Toen Jonah 8 weken was zijn we naar Mexico geweest dus hebben daar lekker gezwommen.
@Maartje, dikke knuffel! Enne...ik denk (als ik je verhaal lees) ook aan een ppd of pnd.. Achteraf heb ik dat na Janneke gehad, ik ben door gegaan en kop in het zand etc, en een jaar later zat ik overspannen thuis met depressieve klachten. Ik kon van de kids ook niets hebben, en kreeg steeds meer lichamelijke klachten....toen ik razend werd op Pieter omdat hij geen antwoord gaf op mijn vraag (wil je chocopasta op brood, zijn antwoord was ik wil pindakaas.....)... Heb ik hulp gezocht. Wat mij hielp was met mezelf afspreken dat ik elke dag een rondje buiten ging wandelen (en ja dat was echt een uitdaging....) en de rest mocht ik laten liggen...en toen het beter ging steeds meer gedaan en ondertussen vele gesprekken....
@depressie: Meiden, wat heftig allemaal zeg zo'n ppd/depressie! Knap dat jullie eruit zijn gekomen. Lijkt me heel moeilijk om depressief te zijn en kindjes te hebben. Hoe gingen jullie mannen ermee om? @Ziek zoontje: het gaat gelukkig weer beter. De uitslag is zo goed als weg. Was wel even schrikken om hem onder de pukkeltjes te zien. Hij heeft vandaag goed gedronken en ligt nu lekker in zijn wieg te slapen. @vliegtuig met baby: Is dat te doen met zo'n kleintje zo lang in het vliegtuig zitten? @baby alleen thuis: via via hoor ik soms dat moeders wel eens snel de oudste naar school brengen en de baby dan alleen thuis laten in de wieg. Doen jullie dat ook wel eens?
@depressie: mijn man is er erg lief en geduldig mee omgegaan. Hij zag wel dat het niet goed met mij ging, maar zolang ikzelf in de ontkenning zat....nam ik natuurlijk ook niets van hem aan @vliegtuig, toen Pieter 3 maanden was zijn we naar Barcelona gevlogen. Dat ging prima, bij de landing en het opstijgen lekker aan de borst, dan heeft ie ook geen last van z'n oortjes Was wel leuk hoor al die gezichten, ze zullen toch niet naast ons komen zitten.... @baby alleen thuis, dat gebeurd hier niet. Komt ook omdat de school 10 minuten fietsen is, en ik dus makkelijk een half uur weg ben om P. op te halen. Als hij hier op de hoek op school zou zitten zou ik er wellicht (denk het niet hoor) makkelijker over denken. Laatst stelde mijn man voor dat ik alvast vertrok want hij was zo thuis ('s avonds, alle drie op bed), maar ik vertrok dan wel zelf 5 min later.... Fijn dat het beter gaat met zl
@ Mone; heb jij toen medicatie gehad? Mijn psycholoog blijft aandringen dat ik het nodig heb maar mijn eigen gevoel zegt dat ik het niet wil. Wat jij vertelt dat je niks meer kon hebben, dat heb ik dus ook. Bij ieder huiltje word ik van binnen zo boos. Jozef had per ongeluk de douchekop iets te veel naar links laten staan dus ik ging douchen, zette de douche aan en hup de vloer werd wat nat. Nou ik heb staan vloeken en janken. Ik schrok er zelf van.. Ik vind het zo erg want ik vind vooral dat ik een goeie moeder moet zijn, en alles zelf moet kunnen.Iedereen kan toch een huishouden draaien, waarom kan ik dat niet? Van dat wandelen, goeie.. Zegt de psycholoog ook.. Elke dag een rondje wandelen. Nou voor mij hoeft dat ook niet, maar moet het eigenlijk wel. Ik werk dus nu in de zomer ook op de gesloten afdeling in een verzorgingshuis. Heel leuk, en dan moet ik tenminste even weg en hoef ik er niet aan te denken. Dat lukt me nog net zeg maar. Ben ik wel gebroken als ik thuis kom, moet ik echt in bed springen. Maar goed ik kijk wel tot wanneer ik dat trek, tis maar 5 weken nog.
vliegtuig; Niek was 6 maanden toen wij naar Mallorca gingen. Ging super! Geen last van oortjes, gewoon lekker fiep geven of evt wat laten drinken. Goed te doen. baby thuis alleen laten; nooit, dat durf ik niet.Zeker niet omdat Luuk veel huilt, vind ik dat toch zielig.
@ Mone; ik voel me trouwens niet heel erg somber of zo. Er zijn ook nog 'leuke' momenten. Ik voel me alleen heel geprikkeld, boos, dus veel stemmingswisselingen, snel huilen. Ik heb eerder een depressie gehad maar dit voelt heel anders. Ik kan het niet uitleggen
Baby thuis laten: dat vond ik dus ook al zo naar idee. Maar hoor het toch vaker. Heel stom maar ik denk dan: stel dat r wat gebeurd, dan heb je dat dus helemaal niet door! (Beelden van huis in brand, inbrekers...)
@baby alleen thuis laten: Mijn moeder was alleen toen ik werd geboren en die vertelde ook dat ze me wel alleen liet om heel vlug ff een boodschap te halen ofzo. Ik kan me daar weinig bij voorstellen, maar was zelf een modelbaby die nooit huilde en netjes sliep, en heb nu een monster wat als ze al slaapt toch binnen enkele minuten weer wakker wordt, dus het zou niet eens kunnen al zou ik dat willen.