Hoi Hoi, Ben ik weer eens met een klaagtopic. Ik ben momenteel 7 maanden zwanger , heb altijd gewerkt. Ben net een jaartje met mijn huidige vriend dus vrij snel zwanger geraakt. Maar de kleine meid is meer dan welkom. In februari ben ik verhuisd en is het me eigenlijk niet gelukt om een aan te vinden. Nu ik 7 maanden zwanger ben gaat dit niet meer ook. Een uitkering heb ik 3 maanden gekregen en ben nu afhankelijk van mijn vriend wat ik zeer vervelend vind. Mijn vriend denkt nogal makkelijk. Zo dacht hij heel makkelijk over het huishouden wat inmiddels gelukkig veranderd is. Maar zo is nog steeds de babykamer niet af , deze word pas de 26ste geleverd. Maar ik zie hem nog niet verven en dit ga ik dus zelf doen deze week. Ik ben 28 , mijn vriend is 35 en deze heeft 2 kinderen uit een eerder huwelijk. Nu ben ik hier net aan het opruimen en vind ik papieren van hun scheiding. Natuurlijk asociaal van mij om deze te lezen maar je woont samen dus vind dat dit moet kunnen ook. Ik lees dat hij hun schuld op zich heeft genomen en dit gaat om een bedrag van 22.000 euro Hier word een bedrag van 500 euro per maand voor betaald. Dit bewijst maar waarom ik bh's aan heb die me niet meer passen. Waarom ik een kinderkamer en alles erop en eraan van mijn ouders heb gekregen. En hij alleen 2 blikjes verf heeft gekocht. Werkelijk alles vind hij "te duur". Ja bij nader inzien kan ik me dit voorstellen. Hij wilt mij alles geven en ervoor zorgen dat ik niets te kort komt. Maar omdat ik altijd gewerkt heb , kom ik nu omdat ik afhankelijk ben wel degelijk dingen te kort. En nu na het lezen van dit zie ik enkel een hele berg ellende. Als ik geen borstvoeding zou kunnen geven kan er flesvoeding niet betaald worden , bij wijze van. Ik heb mijn gehele zwangerschap al stress en had gehoopt even te kunnen genieten nog vlak voor de bevalling en erna. Maar het lijkt er nu op dat ik straks mijn kleine meid gelijk naar een kinderdagverblijf kan brengen. Want ik woon 100 km weg van mijn familie en een oppas is dus niet zo geregeld. Wat baal ik hier weer van
Dus je bent een jaar samen met je vriend, ruim 7 maanden zwanger en je weet niks van zijn financiele achtergrond?
Wat erg van jouw vriend dat hij niet eerlijk is geweest over zijn financiele situatie zeg! Hier moet je met je vriend over praten en er een oplossing voor zoeken, schulden kun je heus van af komen als je maar goede afspraken hebt!
Stom heh! We hebben het eigenlijk nauwelijks over zijn financiele achtergrond gehad. Heb het hem net gevraagd maar dit wilde hij me niet vertellen omdat hij zich ervoor schaamt. Stom Stom Stom!
En al die tijd dat je samen woont weet jij niet dat er elke maand 500 euro afbetaald wordt aan een schuld van hem? Dat vind ik wel een beetje een vreemde situatie...
Tuurlijk hebben we het wel over het financiele plaatje enz. Maar van deze schulden wist ik niks noppes nada.
Oja, vaak wordt bij het bepalen van een aflossing bedrag rekening gehouden met de gezinssituatie, wellicht kan je vriend een andere regeling treffen zodat er iets meer ruimte in jullie budget overblijft om wat dingetjes voor de baby te kunnen kopen.
dat is niet het geval Mamadeluxe. Ze hebben het er niet over gehad, dat is iets heel anders als er niet eerlijk over zijn. In dat geval heb je het er wel over gehad en heb je niet de waarheid gesproken. Ja erg stom dat je er nu na een jaar achterkomt ts. Niet meer terug te draaien. Op zich erg netjes van hem dat hij de schuld op zich neemt en het bedrag an sich is niet het einde van de wereld. Maar openheid in een prille relatie, helemaal als er een kind op komst is, lijkt me wel wenselijk.
Een hele goede vriendin van mij wist ook jaren niks af van de schulden die haar man heeft gemaakt tijdens hun huwelijk, tot er een deurwaarder geen geduld meer had en op de stoep stond, sommige mensen weten dingen goed te verbergen. Ik zou me meer zorgen maken over dat hij dingen achterhoudt, dan de schuld zelf.
@booey, dat zie ik toch anders hahaha, dingen achterhouden is ook een vorm van niet eerlijk zijn, zeker in een situatie als dit
Nou , Ik kreeg voorheen een uitkering natuurlijk. Dus dit geld gaf ik aan hem voor de boodschappen enzo. Ik weet wel wat er aan huur betaald word en boodschappen en andere vaste lasten. Behalve boodschappen word alles bij hem automatisch afgeschreven dus dan heb je geen flauw idee dat er per maand 500euro word afgeschreven. Heb wel een paar keer gehad dat ik aan hem vroeg " geld nu al op , heb je het opgegeten" maar dan kwamen er blijkbaar achteraf gezien allerlei smoesjes uit.
Ik vind dat iets heel anders. Het is idd stom, maar je hebt denk ik zelf ook wel een verantwoordelijk om te zorgen dat je weet hoe je financien in elkaar steekt. Ik begrijp dus dat TS en haar partner geen gezamelijke rekening hebben? Is ook niet direct noodzakelijk, maar heeft ze dan ook geen toegang tot zijn rekening? TS, ik zou wel openheid van zaken eisen. Dit is iets wat jullie aangaat. En ja, als dat dus betekent dat je je kind naar een kvd moet brengen om ook een inkomen te hebben ... sobeit. Ook niet het einde van de wereld toch??
Als er meer schulden zijn dan zijn jullie misschien beter af in een schuldentraject. Daarmee kan je in 3 jaar klaar zijn en heb je nog redelijk geld om te leven. Als jullie dit bedrag gewoon zo afbetalen en er zijn meer schulden dan kost het jullie 44 maanden - de maanden die al zijn betaald. Laat staan als jullie minder per maand willen aflossen.
Is niet het einde van de wereld maar baal hier wel flink van. Vooral omdat mevrouw wel een uitkering krijgt en daarbij allerlei financien van de gemeente. Dit kan ik haar natuurlijk niet kwalijk nemen maar hij had dit best even kunnen melden.
Ik vind het wel heel netjes dat hij de schuld op zich genomen heeft toen ze uit elkaar gingen, dan zit de moeder met de kinderen thuis niet met de schulden.. Maar wel shit, nu hij zelf ook weer een kindje krijgt Valt er niets te regelen dat een deel van de schulden die nu nog overzij naar zijn ex gaat? (Zeg 150) ( jullie dan nog 350) Hij moet nu ook voor jou en jullie kindje zorgen, en dan is het niet echt eerlijk dat jij ook voor haar schulden moet opdraaien...
waarom kreeg je maar 3 maanden een uitkering? En heb je ontslag genomen om "hierheen" te verhuizen? je krijgt trouwens geen kinderopvangvergoeding als je niet werkt hoor. dus je zult eerst werk moeten hebben voor je kindje naar de kinderopvang kan (of je moet het volledig zelf betalen, maar gezien de situatie zal dat niet lukken) En tja..het was zo netjes geweest als hij dit vantevoren even had gemeld..maar..had het iets ana de situatie veranderd, zwanger was je toch al. balen mag hoor..is ook logish. maar heel eerlijk gezegd snap ik nooit zo goed hoe mensen zich ergens zo in kunnen storten zonder vantevoren wat dingen op een rijtje te zetten..dat zal dan wel mijn afwijking zijn dat ik vantevoren overal een helder beeld van wil hebben succes ermee in elk geval
Dat bedoel ik dus. Eerst werken en dan een vergoeding. Nu was ik eindelijk een beetje rustig en nu heb ik weer allerlei problemen aan mijn hoofd. Ik kreeg maar 3 maanden een uitkering , waarom weet ik niet. Dit was hun berekening. Bijstand krijg ik niet want vriendlief zit boven de grens zeggen ze dan. Hier is in ieder geval niets meer aan te doen en ik kijk het allemaal wel even aan. Als de kleine er straks is ga ik opzoek naar een baan en dan komt het allemaal wel goed. Maar ga niet met hem samen af betalen. Geen haar op mijn hoofd die er over denkt om schulden af te betalen voor haar [ sorry ]
Vaak wordt de hoogte van de aflossing van een schuld bepaald door het gezamenlijk inkomen (ook van nieuwe partners), wat betekent dat ze er van uitgaan dat jullie beide het huishoudgeld compenseren.
het zijn niet haar schulden he ... het zijn HUN schulden die ZE hebben gemaakt in hun huwelijk. Het had ook 50/50 kunnen zijn, en dat had je 11.000 schuld gehad die enkel van hem was. Had je net zo goed af kunnen betalen vrees ik. In dit geval heeft hij het netjes afgerond voor zijn kinderen vooral vermoed ik.