De eerste paar weken sliep mijn zoon in een cosleeper bij ons op de kamer, maar daar sliep hij echt niet goed. Toen hebben we zijn bedje verhuist naar de woonkamer (zijn kamer is nog altijd niet af), en daar slaapt hij wel goed. Hij slaapt enkel maar als het heel stil is. Sindsdien neem ik hem soms eens mee naar onze slaapkamer, als ik iets moet halen, of me aankleden, maar vanaf ik met hem de slaapkamer binnenkom begint hij te huilen. Ik zet hem dan meestal op het bed en hij lijkt echt verdrietig, terwijl hij 2 minuten daarvoor in de woonkamer nog blij was. Hij heeft dit verder in geen enkele kamer van het huis. Ik weet echt niet wat het probleem is met onze slaapkamer, iemand een idee?
Misschien heeft hij een vervekende associatie met die kamer omdat hij daar niet fijn kon slapen. Misschien denkt hij dat wanneer je met hem naar die kamer loopt, dat hij daar moet gaan slapen..
Dit denk ik ook. Probeer een positief gevoel te geven als je jullie slaapkamer opgaat. Door extra aandacht of te spelen, zodat de kamer leuk wordt...
Dat zou het inderdaad kunnen zijn, al weet ik niet of ene baby van zo jong dit al onthouden kan hebben. Ik zou al spelende met hem binnnen lopen (met een speeltje ofzo) en dan hem op bed leggen en daar meteen volop aandacht geven en met hem spelen.
Misschien is er in die kamer een of ander vreemd geluid, waardoor hij er ook niet kon slapen? Zoemende modem ofzo, of kwetterende vogels in de dakgoot?