Last van je hormonen? Jammer dat je het zo opvat. Het tegenovergestelde bedoelde ik eigenlijk. Wel van we spreken elkaar na de bevalling. Niet dat jij je mening niet mag hebben. Natuurlijk mag jij dat. Dat mag iedereen. En natuurlijk heb ik wel verstand van bevallen. En ook hoe het werkt in de ziekenhuizen en daar laten we het bij.
Ja want ik weet nergens wat vanaf... Whahahaha. Dit is de vierde keer in 2 dagen tijd dat je jouw veroordelende negatieve opmerkingen aan mijn adres richt, en het komt niet prettig over. Dat je niet lekker in je vel zit, moet je niet op mij afreageren. Ik wil je vragen daar ook mee te stoppen. Jij hebt jouw mening, ik de mijne. Laat het daar maar bij En wat betreft mijn hormonen (low blow); ze zijn tenminste bij mij nog aanwezig.
Ze had tijdig de hulpdiensten moeten bellen en de barende vrouw moeten dwingen. Dus ja ik snap het wel..
eeeh 112 bellen omdat er een onveilige situatie bestaat en "op komen" voor het ongeboren kind dat in nood zit
Niks meer aan toe te voegen. Succes met je bevalling en een mooie kraamtijd toe gewenst( en dat meen ik).
Huh? Die reactie snap ik helemaal niet. Ik denk dat joycey precies de vinger op de zere plek ligt. Ik denk dat ook de zorg en standaard procedures in het ziekenhuis in Nederland eens grondig onder de loep moeten worden genomen. Er zit ontzettend veel verschil tussen ziekenhuizen in de zorg die ze bieden en de procedures die ze volgen. Sommige ingrepen zijn gewoon niet nodig, maar worden standaard gedaan. Wat, buiten dat de ingreep (hoe klein ook) complicaties met zich mee kan brengen, ook stress verhogend kan werken bij de moeder. En daar is iedereen het iig over eens: helemaal bij een bevalling is dat niet goed. Ik snap verder ook helemaal niet wat het uitmaakt of zij wel/niet bevallen is...
Ik vind je.wel heel erg negatief over het bevallen. Ik was. Een hirisk zwangere en dus bij de eerst wee bellen naar het ziekenhuis. Ik kreeg ik kraamsuite.en ik ben 2 keer een half uur aan de ctg gelegen. Ja de kleine heeft op een gegeven ogen blik 1 uur een schedelelektrode gehad deze sneuvelde en is niet weer gezet. En er is niet van te zien hoor op mijn baby zijn hoofd. Ik kon gewoon in bad en gewoon lopen en doen. Een ziekenhuis bevalling is bij lange na niet zo negatief. Ondertussen 3 keer bevallen en ik heb de zaken die jij aanhaalt niet mee gemaakt eigenlijk. Maargoed dat is ook ziekenhuis afhankelijk. Ik was hi risk maar het is 3 keer perfect gegaan ook de.zwangerschappen ik was kern gezond bloed goed bloed druk perfect echt niets aan de hand.. Met een herstel dat ik op.dag 2 alweer gewoon alles deed en zelf de stofzuiger door het huis haalde.
Had mijn stukje al weg gehaald. Denk dat ik het gewoon verkeerd verwoord hebt. En voor de rest trek ik me terug uit dit topic. Als het om bevallen gaat! Komen er emoties naar boven die ik liever niet heb. Omdat ook ik best wel dingen mee hebt gemaakt tijdens deze bevallingen die gewoon niet als ( leuk bestempeld kunnen worden) maar daar gaat topic uit eindelijk niet over dat was pas geleden een ander topic trauma.s na bevallingen. Sorry ook tegen Joycey.
Terecht! ... een medische hulpverlener (en dat is een vk, ze is geen zweefmiep die het handje van de moeder komt vasthouden en haar een aai over de bol te geven!!!), heeft de plicht om wanneer de gezondheid van het kind EN de moeder in gevaar komt, om in te grijpen. Ze had 112 moeten bellen. Ik bedoel, in een van de gevallen had nota bene de buurman de helderheid van geest om 112 wel te bellen ... Het kan dus zeker wel. Dit heeft niets te maken met de keuzes van de moeder, maar alles met het opkomen voor het nog ongeboren kind, dat in baringsnood verkeerd.
Er zijn echter nog steeds mensen van mening die standaard blindelings uitgaan van de deskundigheid van medisch personeel en zich puur focussen op 'wat de dokter zegt is de ultieme en enige waarheid' en dat aan brengen zonder nuances, verder nadenkwerk of relativering. Ik loop ook vaak aan tegen mensen die nog steeds te pas en te onpas roepen: "Als het niet nodig was, dan zouden ze het wel niet doen", en verder totaal geen besef hebben van standaard ingrepen die niet noodzakelijk zijn en enkel bedoelt zijn om te declareren of om zichzelf in te dekken. Het is ook niet zo dat ik anti-medische wereld of iets dergelijks ben, want voor 85% zijn de standaard-ingrepen correct en nuttig, ik heb het enkel over de 15% waarbij dat niet het geval is. Daar is door veel mensen heel veel onbegrip over in het dagelijks leven en dat mag best eens hardop gezegd worden.
De schedelelectrode is vaak wel te zien na de geboorte, in de vorm van een krasje. Maar zelfs als het niet te zien is, dan nog blijft de ervaring er wel. Ongeboren nog, een schroefje in je hoofd gedraaid krijgen is niet plezierig. Verder ben ik blij voor je dat jij het zo fijn gehad hebt in het zk tijdens je bevallingen. Helaas kan ik je ervaring niet delen, en zou ik een spreekwoordelijke moord doen voor een thuisbevalling. Niet iedereen beleeft haar bevalling zoals jij.
Zelden laat ik me ongenuanceerd uit, maar dit vind ik echt schokkend! De mond vol hebben over eigen kracht en bevallen is zo natuurlijk, maar wel een heel uitstekend medisch systeem uit de eerste wereld achter je hebben staan, mocht je tijdens de bevalling tot de conclusie komen dat jij niet zo'n mazzelaar bent waarbij alles vlotjes gaat. Wat een minachting voor vrouwen in landen die deze keus niet hebben en voor wie elke bevalling een hoog risico op overlijden geeft. Wat een verwende prinses. Wist niet eens dat er mensen zijn die zo'n opvatting hebben, dank je voor het wederom breder maken van mijn wereldbeeld. Ik denk dat ze haar kinderen ook niet inent
Dat vond ik ook heel frappant dat de buren de kinderbescherming hebben.gebeld al tijdens de bevalling
Hebben ze hier dan andere elektrodes? Hier zijn het geen haakjes op schroefjes alleen een heel dun draadje met een rond naaldje en dat naaldje is zo extreem dun.
Ik zag het toen ik het had gepost. Mijn ervaring (en die ervaring bestaat voornamelijk uit verhalen van verloskundigen, lactatiedeskundige en zwangerschapscursus mevrouw) is dat het gewoon heel erg per ziekenhuis verschilt. In mijn omgeving staan 3 ziekenhuis binnen 20 min reisafstand. De ervaringen van diegene (vk enzo) die vaak met de verschillende ziekenhuizen te maken hebben, zeggen allemaal hetzelfde. Niet dat er over 1 ziekenhuis alleen maar positieve verhalen zijn en over de andere alleen maar negatieve, maar ze geven allemaal aan dat 1 ziekenhuis zoveel mogelijk met moeder mee probeert te denken en wanneer dat medisch mogelijk is met de wensen van moeder mee te gaan. Ze hebben bijv. een skippybal beschikbaar en een beval bad, er wordt bij voorkeur aan rooming in gedaan en er geldt geen tijdslimiet waarin de bevalling klaar moet zijn (in ieder geval niet zo strict) tenminste zo lang moeder en kind het beiden goed doen. In het andere ziekenhuis hebben ze standaard procedures waar niet van afgeweken wordt, skippybal of bad of iets dergelijks is niet aanwezig, zodra je onder de gynaecoloog valt, mag je alleen nog maar liggend bevallen en aan rooming in wordt niet gedaan (ook niet op verzoek).
Ik vind mijzelf niet negatief, ik vind mijzelf realistisch. Wanneer ik een medische indicatie geef, die NIEMAND kan onderbouwen of kan ondersteunen met een wetenschappelijke verklaring, alle tests en onderzoeken tot nu toe uitwijzen dat ik perfect gezond ben en dus geen enkel risico loop op een 'bemoeilijkte' bevalling; dan is een milde medische indicatie gewoon een beetje vreemd. Dat moet je toch kunnen inzien. Waarbij je dan eenmaal die medische indicatie hebt, lig je sowieso aan de CTG (waarbij je verplicht bent een X-aantal tijd op je rug in bed te liggen en je niet in een andere houding mag bevallen zoals bijvoorbeeld de baarkruk omdat zij je anders niet in de gaten kunnen houden!), onnodig het hoofdje van de baby beschadigen, waarbij je dus bepaalde 'wensen' van jouw bevalling niet kunt waarmaken. Voor sommige mensen is dat een groot bezwaar en daar kan ik helemaal inkomen. Daar heb ik het over...! Fijn dat jij de bevallingen (tot 3x toe!) als prettig hebt ervaren en dat het herstel zo onwijs goed is gegaan, maar er zijn genoeg vrouwen die dit niet zo hebben ervaren of er ontzettend tegenop zien omdat er bij voorbaat al niet naar hun wensen worden geluisterd. Dat stuit mij ontzettend tegen de borst en vind dat dat anders zou moeten kunnen. Nogmaals voor de duidelijkheid zodat niemand mij verkeerd begrijpt: wanneer er complicaties verwacht worden of de gezondheid van moeder en/of baby eronder lijdt, ben ik hélemaal voor het opzoeken van medische hulp.Ik ben de allerlaatste persoon op aarde die dan koppig gaat zitten weigeren of het voor moeder's koppigheid opneemt; maar wanneer het mijn geval betreft (ik ben vast niet de enige in Nederland bij wie het medisch indiceren onterecht gebeurd) dan heb ik best wel begrip voor het thuis willen bevallen.
Als klopt wat hier eerder in dit topic staat, is de moeder van de tweeling uiteindelijk toch in het ziekenhuis bevallen omdat een buurtbewoner de kinderbescherming belde. Als een buurtbewoner dat kan... Ik zeg niet dat dit de onmiddelijke reactie van een vk moet zijn. En een vk moet ook zeker niet een barende vrouw alleen laten. Maar: op het moment dat er complicatie optreden tijdens een bevalling of (zoals in dit geval zelfs al vóór de bevalling bekend waren: tweeling + stuitligging) dan vind ik dat je als vk gewoon duidelijk moet zijn: als jij thuis bevalt, breng jij je kind(eren) in gevaar en daar wens ik niet aan mee te werken. Dus zodra er complicaties optreden: onmiddelijk contact opnemen met 112 / maatschap gyneacologen voor ondersteuning. En indien nodig (als ouders dus echt hun kind in gevaar brengen door thuis te blijven) contact opnemen met kinderbescherming. Normaal gesproken zijn de belangen van de zwangere vrouw en haar ongeboren kind hetzelfde. Maar als je merkt dat daar een conflict gaat ontstaan, waarbij het kind in (levens-)gevaar dreigt te komen, moet je in mijn ogen altijd ingrijpen in het belang van het kind. @Joyce: Misschien heb ik er overheen gelezen, maar wat is dan de basis van jouw medische indicatie? Want ze hebben jouw naam toch denk ik niet uit een pot met lootjes getrokken ofzo? Er moet 'iets' zijn wat voor hun aanleiding is geweest om je die indicatie te geven. Als ze zelf zeggen dat het alleen maar een milde indicatie is, zou ik aangeven dat je bijvoorbeeld geen ctg e.d. wilt tenzij er tijdens de bevalling aanwijzingen zijn dat dit toch nodig is. Er mag jou namelijk geen medische zorg opgedrongen worden. (Zo lang de patiënt wilsbekwaam is, beslist altijd de patiënt en niet de arts! Dus al wat een patiënt niet wil aan medische ingrepen, gebeurt gewoon niet.)
Misschien wel, want het gaat hier toch echt IN het hoofdje van de baby. En als dat echt onnodig is - alle onderzoeken zijn goed, hartslag, bloeddruk, bloedwaarden, echo's, groeiecho's, liggingecho's, bloedtesten etc., kan ik gewoon boos worden. Zij beweren dat het om het welzijn van mijn babytje gaat, maar er is geen enkele medische reden om dit te ondersteunen. Mijn baby is geen speldenkussen
Dat is dus idd wat ik mij ook afvraag. Wat zijn de rechten van het kind in deze? Als het gaat om een levensbedreigende situatie, kan de vk de zaak overdragen aan een gyn, zodat deze kan bepalen dat het kind in het ziekenhuis op de wereld MOET komen? Ik weet het niet..maar dat zou als het aan mij ligt toch wel moeten. Want je ontneemt je kind medische zorg die het nodig heeft. En op dat moment heb je, mijns inziens, geen zorgrecht meer over je kind.
Maar ze geven je echt geen medische indicatie als het NIET nodig is. Er is bij jou of de baby dan toch iets waardoor jullie indicatie hebben gekregen en ze dus liever geen risico's lopen.