Dat zeg ik dus net, dat doen ze wel, het is gebaseerd op verkeerde gegevens. Ik vind het verder prima, de extra controles en dergelijke, maar weiger de inwendige CTG voor de baby. De bevalling zal mij verder een zorg zijn - dat hij niet gaat zoals ik dat het liefst zou willen, dat laat ik mij dan maar door mijn strot drukken, maar de inwendige CTG heb ik geweigerd en blijf ik weigeren. Ik kan mij echter voorstellen dat als ze bij mij al zulke fouten maken, dat ik daarin écht niet de enige ben. En vanuit dat aspect begrijp ik heel goed dat sommige vrouwen liever thuis bevallen en het medisch advies in de wind slaan. Voor het ziekenhuis ben je een nummertje en een dossier, daar kunnen fouten gemaakt worden die met de beste wil ter wereld niet rechtgezet kunnen worden omdat het nou eenmaal zo in het systeem staat. Bij een verloskundige is het allemaal net wat menselijker en gemakkelijker recht te trekken. Wanneer je zo stellig het liefst thuis wilt bevallen en je de medische indicatie te spannend vind of iets dergelijks, denk ik ook dat je de risico's er op de koop toe neemt en altijd nog naar het ziekenhuis kunt gaan wanneer het mis gaat. Ik vind dat dan niet zo raar gedacht van sommige vrouwen. Ik had het immers ook kunnen doen.
Ja, maar daar is in dit geval geen sprake van. Een moeder had al een medische indicatie door een tweeling in stuit, de anderen weet ik wat de oorzaak precies was. Ik vind dat mensen erg laks kunnen denken over "oh, maar als het fout is, dan kan ik altijd nog naar het ziekenhuis"... vaak is het dan een zodanige urgente noodzaak om daar op tijd te komen, dat er geen rekening meer wordt gehouden met de specifieke wensen van een moeder. De prioriteit ligt bij het kind dan ... Ik vind een totale aversie tegen een ziekenhuis ook niet gezond. En als je toch een medische indicatie krijgt om wat voor reden dan ook, en je slaat dat gewoon domweg in de wind, want ach ... je kunt altijd nog naar het ziekenhuis ... dat vind ik naief dan van die persoon. Een medische indicatie wordt niet zomaar gegeven. Als je 'm al krijgt, terwijl je 'm eigen niet hoeft, ligt dat voornamelijk aan de persoon zelf of de vk, dan iets anders (vaak ligt daar geld aan ten grondslag ... een medische indicatie betekent dat het vergoed wordt, en anders niet) ...
Medische indicatie hoe mild ook krijg je niet voor niets dus ik vind je reactie wel vreemd omdat jij het er niet mee eens bent ze geven m niet als er niet bewezen is dat er een risico is ze doen het voor jou om jou en je kindje te beschermen niet voor hun eigen pleziertje
Maar verkeerde gegevens kun je toch aan tonen? Bedoel gek voorbeeld mijn zoontje is prematuur geboren omdat ik zwangerschapsvergiftiging had. Heb een controle bij de gyn gehad en zei ga maar naar vlk. En zolang er geen reden is om je over te dragen mag je daar blijven. Tevens is electrode op het hoofdje niet standaard bij een medische bevalling doen ze alleen maar als ze met de ctg om de buik niet goed meer kunnen meten. Overigens ga ik nu wel voor een thuis bevalling. Maar mocht het toch zo zijn dat ik (net zoals bijv de tweeling vrouw) Toch nog medisch word voor mn bevalling geen haaaaaarrrrrr op mn hoofd die dan toch nog thuis wil bevallen. Veiligheid van de baby gaat voor op.
Ja precies, en dat kan ik ook. Ik doe het alleen niet uit andere overwegingen. Hier kun je namelijk kiezen tussen het geboortecentrum (waar niet zulke goede recensies over zijn) of thuis (of elders ) bevallen. Het ziekenhuis waar ik zou willen bevallen neemt in principe geen vrouwen zonder indicatie op. Dat ik de medische indicatie heb gekregen door middel van een paar fouten, kwam mij op financieel en praktisch gebied beter uit - echter wil dat niet zeggen dat ik direct mijzelf of mijn kind als proefkonijn laat misbruiken omdat het nou eenmaal een standaard procedure is Die elektrode van de CTG op de schedel van de baby is hier in het ziekenhuis namelijk wél een standaard procedure. Iedereen die langer dan tien minuten besteed aan het lezen van mijn medisch dossier haalt zo de fouten eruit. Ik vind het echter jammer dat mensen direct al zoiets hebben van: als het niet nodig is, dan hadden ze het niet gedaan. Uhhuh, right. Alsof het ziekenhuis puur sang heilig is en nooit geen fouten kan maken. Ik vind dat juist erg naïef. Wat betreft de dame in kwestie met de tweeling in stuit; een beetje vreemd dat zij niet in het ziekenhuis wenste te bevallen. Mijn keuze zou het niet geweest zijn. Toch vind ik het wel prettig dat er op zijn minst een verloskundige bij geweest is - want zonder iemand met (al is het maar een klein) beetje verstand erbij, lijkt het mij niet te doen. Mijn keuze is het niet. Sowieso al niet een stuitbevalling en al helemaal niet met een tweeling. Het verhaal van de buren die alarm sloegen vind ik ook wel een beetje apart. Ik mis hier voor mijn gevoel achtergrondinformatie.
Hoe doen ze dat dan als je bijv in het geboorte centrum bent en alsnog medisch word? Is daar dan een gyn. Aanwezig ofzo? Hier zit kraamhotel in het ziekenhuis maar kun je ook poliklinisch bevallen in het zh zelf onder begeleiding van de vlk. En mocht je bijv medisch worden gaat de vlk weg en neemt de gyn het gelijk over.
Ja die is daar aanwezig Het is wel een departement van het ziekenhuis, echter is er op de één of andere manier véél meer kritiek op het geboortecentrum dan op het ziekenhuis zelf. Raar maar waar. Ik ben liever in medische handen; maar dat is puur een vals gevoel van veiligheid voor mezelf, dat heeft niets met mijn prestaties te maken over het 'gezond op de wereld zetten van een kind'. Ik ben er namelijk heilig van overtuigd dat ik het ook wel thuis zou kunnen.
Waar ik nou zo nieuwsgierig naar aan het worden ben, waarom ben je hier zo op tegen? Bij mijn zoontje ging de bevalling heel erg snel. Zijn hartslag kon niet goed meer worden geregistreerd en dus ging de electrode zijn op zijn koppie. Geen haar op mijn hoofd die toen dacht, ja daag. Uiteindelijk gingen de persweeën zo snel dat de hartslag van mijn zoontje gigantisch daalde en moest ik een paar persweeën weg puffen en werd alles klaar gemaakt om te knippen en hem er uit te halen. Wat nou als hij de elektrode niet had gehad, dan hadden ze dat missch wel gemist en was het missch een heel andere bevalling geworden. Gelukkig door het weg puffen kroop zijn hartslag iets omhoog en de volgende perswee was hij er, maar toch. Ik zit er nu juist mee in mijn maag, ik wil nu thuis bevallen, hoe kunnen ze mijn kleintje net zo goed in de gaten houden zonder het draadje? En dan zie ik jou een paar keer zo'n stukje schrijven over dat je dat dus pertinent niet wilt, en ook zal blijven weigeren en dat snap ik niet. Als het net als bij mij is, dat tijdens het persen het niet goed te volgen is hoe het hartje van je kindje reageert, en dat zou beter te monitoren zijn door de elektrode, dan nog weiger je dat? dat maakt me echt nieuwsgierig naar de waarom..
Omdat er nog totaal geen sprake is van een bevalling; laat staan dat hij snel/langzaam gaat, of dat er überhaupt complicaties zijn, of dat de weeënactiviteit/hartslag of bloeddruk niet geregistreerd kan worden. Men gaat er BIJ VOORBAAT al van uit dat dit zal gebeuren. Je pakt een perfect kind uit de baarmoeder van een gezonde moeder en maakt vervolgens een sneetje in zijn schedel om iets aan te sluiten wat totaal onzinnig is maar slechts behoort tot een standaard procedure voor hún eigen protocol en gemoedsrust. Sorry hoor, maar dat gaat er bij mij gewoon niet in. Dan kickt er waarschijnlijk een heel groot gedeelte moederinstinct in. Ik vind het net zoiets als preventief de amandelen eruit halen of alvast de blinde darm verwijderen, bij een gezond kindje. Ik ben daar op tegen. Je gaat niet in mijn kindje lopen snijden/krassen/boren als het niet nodig is. Je beschadigd mijn kind daarmee. Ik zou bij een meisje ook geen oorbelletjes laten schieten of tatoeage laten zetten. Ik zet een perfect kindje op de wereld (voor zover alle tests dat tot nu toe uitwijzen!) en ik zal de rest van mijn leven proberen om hem zo onbeschadigd mogelijk op te laten groeien en een goed leven te geven. Het gaat om het principe, blijf met je fikken van mijn kind af. Je doet hem onnodig pijn. Zoals ik al eerder zei: Wanneer/als die medische hulp nodig is, geef ik overal toestemming voor, stap ik opzij en mogen 'ze' doen en laten wat ze willen, maar je gaat niet bij voorbaat al mijn kind onder handen nemen omdat dat toevallig in jouw standaard draaiboek staat beschreven. Ik wil betere gronden dan dat. ALS het gebeurd dat de baby niet meer te registreren valt en men vermoed dat er iets aan de hand is, mogen ze ingrijpen; eerder niet. Je gaat niet bij voorbaat al zeggen dat de bevalling gaat falen. Ik heb vertrouwen in mijn lichaam en mijn gezondheid, en dat laat ik niet afnemen. Je mag mij in de gaten houden wat je wilt en wanneer het mis gaat, grijp je in. Je gaat je er niet van tevoren mee bemoeien, er al van uit gaande dat het niet lukt en het uit mijn handen trekken en over willen nemen. Dat is geen manier van doen. "Dat kun jij toch niet, laat mij dat maar doen", die attitude, daar ben ik op tegen. Vrouwen kunnen al honderd eeuwen kinderen op de wereld zetten; het is ontzettend zwaar en pittig, maar daar zijn we vrouwen voor. Het is niet altijd bij voorbaat al gedoemd om te mislukken Ik weiger die gedachtegang.
Ik heb even goed moeten lezen over de reacties van Joycey maar snap haar wel. Vaak doen gyneacologen dingen vanwege tijdgebrek en de kosten! Alles moet tegenwoordig maar snel gaan. Bijv. Bij mijn zusje had de kleine in het vruchtwater gepoept en moest toen helaas onder een gyn bevallen. Wat was nu met persen heb je als je onder een vk staat een uur de tijd ervoor. Onder een gyn maar max. 30 min. Ze zeiden toen ook doodleuk duurt te lang hebben gewoon een knip gezet en zo hard aan de baby getrokken dat de kleine haar sleutelbeen was gebroken! Daarna moest alles heel snel gebeuren en weg was ze En dat gebeurd erg vaak! Ben bij de bevalling toen geweest. Ook hier heeft de baby toen zo'n elektrode op haar hoofdje gehad tijdens de bevalling geen probleem als het hartje hiermee wel beluisterd kan worden maar die inknip ed was helemaal niet nodig geweest.
Dat van die elektrode is niet helemaal waar, bij mij deed de ctg het nog prima en hebben ze meteen na het breken van de vliezen die elektrode geplaatst, het was al gebeurd voornik wist wat ze ging doen! Overigens was dat hier ook gewoon een naaldje en geen schroefje!
Beetje offtopic.. Toch heb ik andere ervaringen met bevallen met medische indicatie in het ziekenhuis. Ik ben niet aangesloten aan een CTG (wel een infuus, maar dat was met een duidelijke reden), bij mij werd juist voorgesteld een baarkruk te gebruiken (wat ik zelf niet wilde). Ik heb tijdens de weeën gewoon rondgelopen en vrij lang onder de douche gestaan. Voor mij was bevallen in het ziekenhuis hetzelfde als thuis (zoals bij onze oudste), maar dan met medische zorg in de buurt. En over de vk waar dit topic over gaat, tjah.. Ik vind het zo van buitenaf moeilijk oordelen. Ik ken het verhaal erachter niet. Ik vind levenslange schorsing wel ver gaan. Ik vraag me ook af wie haar hebben aangeklaagd. Want de ouders in kwestie zijn net zo schuldig lijkt mij..
Zou kunnen hoor maar hier is de electrode niet standaard. Ik kreeg hem pas toen de buik ctg niet goed meer registreerde in ieder geval. Als die gewoon goed had geweest had hij geen electrode gehad. Overigens zag je twee dagen later al niks meer van het plekje waar hij zat. En is hij in de twee weken na de bevalling zo verschrikkelijk vaak geprikt (infuusje wat steeds sneuvelde) maar angst voor doktoren heeft ie niet.
Ik vraag me af hoe "veilig" die persoon zich thuis heeft gevoeld toen dat de dood van haar kind tot gevolg had. Nee, ik snap dus niet dat je willens en wetens de veiligheid van je kind op het spel zou zetten, omdat een persoon zich niet kan vinden in de manier waarop de zwangerschap gemonitord wordt.
Nou bij mijn bevalling heeft onze dochter ook een elektrode op dr hoofdje gehad maar dit gebeurde echt niet door een sneetje in dr schedel te maken En wat betreft persen in het ziekenhuis, ik heb 90 minuten geperst onder begeleiding van de gyn, en zonder knip! dus het is wel erg makkelijk zeggen dat ze overal na 30 minuten maar een knip zetten. Ik heb gelukkig hele andere ervaringen, en ik neem aan dat dit soort dingen heel goed te overleggen zijn met het ziekenhuis waar je bevalt. Voor mijn gevoel kunnen ze in het ziekenhuis de beste zorg leveren en dat mensen dan hun kind opofferen omdat je zelf liever niet in het ziekenhuis wilt bevallen vind ik echt bizar.
Hierin geef ik je gelijk. Alleen Cygnet2 heeft niet helemaal gelijk. Wanneer iemand al onder een VK staat dan zijn de ouders NIET de eerste verantwoordelijke maar ten alle tijde de verloskundige.
Bij een medische indicatie (en een tweeling in een stuit lijkt mij toch wel een medisch geval???) heeft de VK toch de verplichting om je over te dragen aan de gynaecoloog, of vergis ik mij daar in?
Yep! correct ... en ik denkt dat daarom de straf zo hoog uitvalt. Ze heeft gewoon de regels niet gevolgd.
hoef niet. Toen uit groei echo's bleek dat onze zoon groot zou zijn gaf mijn vk aan dat ze het veiliger vond om de bevalling in het ziekenhuis te doen. Ik zou dus in het ziekenhuis bevallen maar wel onder leiding van mijn eigen vk . Toen ik daarna ver over tijd ging ben ik overgedragen aan de gyn en is mijn bevalling uiteindelijk uitgelopen in een spoedkeizersnee. Dus stond ik tegen het einde van zwangerschap nr 2 automatisch ook onder controle van de gyn omdat je dan sowieso al in het zh moet bevallen.