Persoonlijk vind ik t onbegrijpelijk dat je überhaupt overweegt meteen je pasgeboren baby zo ver bij je vandaan te leggen? Is toch niks fijner dan vanuit je kraambed naar je kindje te kijken, hem of haar leren kennen, gezondheid in de gaten houden Het risico op wiegendood is ook groter bij baby's die direct op een aparte kamer liggen Maar grote kans dat je kraamzorg of vk je hier nog over gaat informeren
Hier ook gedaan hoor met zoontje na zn 11 weken van de wieg naar zijn eigen bedje geen problemen hij sliep heerlijk. Ik moest hard huilen bond het een hele overgang haha
Mwoah... ik denk dat het dik mee gaat vallen! Wij willen ook de kleine de eerste paar weken op onze kamer laten slapen i.v.m. de borstvoeding (die hopelijk gaat lukken) en het wennen aan elkaar Verder willen we hem tijdens de slaapjes overdag wel zoveel mogelijk in zijn eigen bedje neerleggen. Misschien kunnen jullie het ook op die manier doen?
Onze dochter heeft een jaar bij ons geslapen. De reden was weliswaar ruimtegebrek, vond t eerste heeel fijn maar later werden we van elkaar wakker. Dus was echt beter dat ze een eigen kamertje kreeg.
Gewoon lekker op je kamer leggen. Hier raad de kraamzorg het zelfs aan. De baby heeft tenslotte ook 9 maanden in je buik gezeten. Is goed voor de hechting zeggen ze. Zo langs als ik boven lig gaat de baby in de wieg bij ons op de kamer. En anders alleen s'nachts als ik ook in bed lig. En dan overdag gewoon in het ledikantje.
Beter kan ik het niet verwoorden! Hier precies hetzelfde verhaal (iets korter omdat er alleen een wiegje in de slaapkamer past). Zooo makkelijk s'nachts! Hop er uit,aanleggen,drinken,hop er in. En daarnaast...zo'n klein mensje, die wil je toch bij je hebben? Bovendien zijn zeker de eerste weken (of langer) zo intensief,zeker s'nachts, dan is het makkelijk als baby naast je ligt.
Alledrie onze kinderen hebben de eerste maanden bij ons geslapen. Overgang naar eigen kamer was probleemloos. Nummer vier zal ook bij ons slapen. Veilig. Fijn. Makkelijk.
Het is toch ieder zijn keuze? Vind het beetje overkomen naar de mensen die het niet doen alsof ze geen gevoel of niet goed bij hun hoofd zijn. Ieder heb zijn reden waarom of waarom ze het niet doen, En wiegendood kan ook gebeuren als het op je kamer ligt, dat is nooit volledig bewezen dat de kans groter is als je het direct op je kamer legt Daarbij elke kraamzorg adviseert wat anders
Je hebt gedeeltelijk gelijk dat dit ook de kamer kan gebeuren. Maar dit zijn de factoren waar je als ouders zelf invloed op kan hebben:Tot de risicofactoren, waarop ouders en verzorgers invloed hebben, behoren: O Slapen op de buik. O Oververhitting of warmtestuwing, door te warm kleden of te warm beddengoed. O Uitwendige adembelemmering. O Onveilig bedmateriaal. O Gebrek aan toezicht. O Roken, zowel voor de geboorte door de moeder, als na de geboorte in aanwezigheid van de baby. O Gebruik van drugs als heroïne, methadon en cocaïne. O Gebruik van medicijnen met een slaapverwekkende (bij)werking. O Keuze voor kunstvoeding. O Veranderingen in de dagelijkse routine. O Stofwisselingsziekten (mits door arts onderkend) Dus tja, het is een combinatie van factoren..maar ja, ik zou het risico niet nemen
Er is idd ook een topic waarin iemand vraagt of ze de baby van een aantal weken oud nu wel of niet op de buik moet laten slapen. Eerlijk ik schrok ervan dit ik schijnbaar de enige was die zei, nooit doen als ze zo jong zijn.
Snap je punt wel , denk dat elke ouder die hun kind vanaf dag 1 op eigen kamer laten wennen net zo vaak zullen controlen of kijken ect @love23 op de buik slapen als ze zo klein zijn...jeej dat zou ik dus ook NOOIT doen...krijg er nu al spaans benauwd van haha als ze zo klein zijn.
Hier onze eerste ruim 10 maand lang bij ons op de kamer. Maakte geen verschil met slapen op eigen kamer. Overgaan naar eigen kamer was geen probleem. De eerste 6 maanden kun je je kindje trouwens niet verwennen werd tegen ons gezegd en wij kregen zelfs het advies om de kleine tot 6 maand bij ons op kamer te leggen. Ik vond het fijn om mijn kleine dicht bij me te hebben en mijn mijn vond het ook helemaal geen probleem, maar die slaapt ook echt overal doorheen
Lekker op je eigen kamer houden! Een baby is echt nog te jong. Bovendien als je er uit moet om te voeden/fles geven 's nachts, is het makkelijker om 1 stap te doen ipv de trap op en af te lopen. Geniet ervan
Onze kleine boef ligt op eigen kamer vanaf moment dat ze ongeveer 3 maanden was. Toen ze na 6 weken naar huis mocht hebben wij haar aan mijn kant in de wieg gelegd, wat een drama was dat zeg. Uiteindelijk inbakkeren uitgeprobeerd( ik ben nog elke dag daankbaar voor deze uitvinding) en wat een verschil zeg. Ze sliep meteen door. Wel moet ik zeggen dat prematuurtjes veel geluiden maken dus ik hoorde haar goed. Ik zeg volg jouw gevoel!
Wij hebben het bewust niet gedaan. Niet omdat we het niet wilden maar onze slaapkamer grenst haast direct aan onze kamer. We wonen gelijkvloers dus 10 stappen en ik ben er. Kan me wel voorstellen als er wat meerdere stappen tussenzit dat je je kleintje lekker bij je wilt houden
Je kunt pasgeboren babies nog niet " verwennen" door deze op te pakken als ze huilen of in de buurt van ouders te laten slapen. Ga maar eens googelen. Wat je vriend zegt klopt dus nu niet,wel als je kind al maanden verder is. Nu is het juist ook heel fijn. En vergeet niet, die uk wil vaak drinken...wie gaat er dan heen en weer lopen? Echt waar! Succes!!
Wij zijn begonnen met zoonlief op kamer, maar na een dag of 10 lekker op zijn eigen kamertje gelegd, werd gek van het gesmak, gekreun, geweetikveelwat dat ik er steeds wakker van werd.... Manlief vond het prima, en vanaf die dag lag ons zoontje heerlijk in zijn eigen kamertje.... Heeft trouwens ook vanaf19.00/20.00 (na voeding hoe het uit kwam) Op zijn eigen kamertje geslapen. Nooit beneden gehouden of in de box laten slapen.....
De ene baby maakt wel meer lawaai dan de andere. Onze dochter sliep altijd heel stil, dat scheelt! Anders had ze ook nooit 5 maanden bij ons op de kamer gelegen.