Hoi, Eigenlijk ben ik op zoek naar ervaringen van andere moeders van hooggevoelige extraverte kin.deren. Onze dochter is 4 jaar en eigenlijk wist ik al dat ze dit had toen ze 1 jaar was. Waar wij vooral nu tegen aan lopen is haar vermoeidheid. Na een lange dag van school, zijn de middagen zwaar en is ze vaak overprikkeld door de lange dag op school. We bieden haar dan vooral rustige activiteiten aan. zoals dan even tv kijken. Maar het is soms ook zo lastig als je bv naar school een verjaardag hebt dat zijn de over prikkelings momenten. En ook de omgeving die vind dat ze altijd maar vroeg naar bed gaan( 18.30) dit doen we puur voor onze dochter zodat ze het blijft volhouden dus we bieden haar veel structuur aan. Op school presteert ze nu onder haar niveau, dus op E niveau. Ze is juist een heel intelligent meisje. Maar heeft het moeilijk op school voor al sociaal emotioneel. Ze gaat nog een keer groep 1 doen. Eigenlijk heb ik geen vraag maar zou ik graag in contact komen met andere moeders met extravert hooggevoeligheid groet Serena
Waar uiten zich die sociaal emotionele problemen zich dan in? Hier ook een heel gevoelig kind.. Kan slecht tegen lawaai en vooral tegen te veel drukte. Rennende kinderen, vliegende kleuters, racen over het schoolplein.. Etc. Gevolg is echter... Dat ze zich dus ook moeilijk kan concentreren Dat onder haar niveau presteren... Is dat jullie mening of ook die van de juf? Als het ook die van de juf is... Is het een goed idee om haar eens wat lastigers te laten proberen op de gang of een andere plek waar het minder druk is. Dan kan ze laten zien wat ze kan... Als het puur de prikkelverwerking is... Gaat dat niet spontaan over door een jaar langer te laten kleuteren. Wij hopen vooral dat het beter gaat in groep 3 waar men op een stoel zit ipv dat de halve klas rondjes rent (A leert ze er natuurlijk wel beter mee om te gaan.. Maar als dat het enige voordeel is dat ze heeft van dat jaartje kleuteren is het ook zonde) Wij merken het ook goed aan de "groep 3 les" die ze krijgt. Heb net het werkboekje gezien... In het hele boekje staan 2 fouten. (En nee, ze haalt inderdaad geen goede Cito-cijfers) In d'r eigen klas vind ze het niet leuk.. Maar is ook bijv haar naam schrijven heel lang lastig geweest. Waar ze het thuis zonder moeite deed.. Lukte het op school MET voorbeeld nog vaak niet. In het kantoortje van de IB-er was ze binnen 2 minuten klaar
Ik ben op het moment veel hier aan het lezen Hooggevoelig kind Ik volg haar ook op twitter en pak zo het een en ander op. Mijn zoon(bijna 7) is hooggevoelig(denken wij) Op het moment is het helemaal mis met hem(vandaag eindelijk vakantie en hij was een maand geleden al op!) Vanavond een mega uitbarsting van hem mogen aanschouwen... poeh hé! Hij heeft vooral heel veel moeite met aansluiting vinden bij andere kinderen, daardoor gaat hij gek doen om er toch bij te horen en komt hij in de problemen. @saskia voor hem gaf de regelmaat groep 3 héél véél rust! @ serena mijn dochter van 4 is ook op na een dag school(eigenlijk is een halve dag genoeg voor haar) Ze vindt het te druk maar ook nog niet uitdagend genoeg. Wij zitten er aan te denken om voor zoonlief een DS aan te schaffen. Zodat hij zich even kan terugtrekken in zijn eigen wereldje. Ik vind het een heel lastig onderwerp. Mijn zoon voelt zich echt onbegrepen en ik kan hem niet altijd helpen/beschermen. En dat geeft je een machteloos gevoel....
Lees ook mee, puur uit nieuwsgierigheid doordat wij ook het idee hebben een hooggevoelig jongentje te hebben (overigens is hij nog geen 2). Mijn vraag; je schrijft dat je eigenlijk al wist dat ze erg overgevoelig was toen ze een jaar oud was. Waarin uitte zich dit? Ps. hoop niet dat je mijn vraag vervelend vind, doordat dit natuurlijk wel wat offtopic is...
Niet geheel offtopic denk ik toch wij wisten ook al van kleins af aan dat er iets anders was... Althans.. Wat wij heel normaal vonden, vond de wereld maar raar. Bijv een baby die 3 dagen van slag was na een druk weekend. De wereld vond ons geschift waarschijnlijk... Maar tja.. Wij wisten niet beter dan dat 2 dagen visite zorgde voor minstens 3 dagen van streek zijn. (En dan zat ze nog voornamelijk bij mij omdat ze sowieso veel huilde)
Saskia, off topic in de zin van leeftijd.. Dank voor je reactie. Het gekke is dat het ons niet opvalt dat L. extra van slag is na een drukke dag of wat dan ook (wat ik juist wel zou verwachten). Wel uit dit zich bij hem in ontzettende moeheid. De dingen die ons met name opvallen; zijn 'overgevoelige reactie' op dingen. Denk aan pijn bij doorkomende tanden, koorts of andere ongemakken. Logisch, maar... wij zijn op zulke dagen uren met hem in de weer. Hij slaapt dan ontzettend weinig, 's nachts uren wakker. Het is lang een slechte slaper geweest, terwijl als hij de rust kan vinden hij juist heel veel slaapt (hij vind het dus wel erg fijn). Een dag zoals vandaag mee naar het kdv op een dag die voor hem onbekend is (werk er zelf) is ook ontzettend stressvol voor hem. De eerste 2 uur huilt hij en is hij snel van slag. Er hoeft maar een kindje te dicht bij hem te staan en hij is volledig overstuur. Na 2 uur lijkt hij wat aan de situatie gewend en begint hij wat te ontspannen, maar blijft ontzettend op zijn hoede. Na zo'n ochtend is hij stuk en moet ik hem wakker maken na een middagdutje van 3 uur. Dit zijn de dingen waar aan ik merk dat het hem veel energie/stress kost (en natuurlijk ons automatisch ook). De overige dingen die me nu opvallen; angst voor nieuwe dingen (niet op een loopauto durven rijden, weinig tot niet klimmen etc), alles mee krijgen en opmerken, een uitje niet langer dan 2 uur vol kunnen houden (hij is dan echt stuk) en zo schiet me vast nog wel meer te binnen. Ben erg benieuwd of jullie dit herkennen?
Hoi Bedankt voor jullie reacties!! Saskia, Ik weet het al inderdaad toen ze 1 jaar was inderdaad dagen van slag zijn, en toen ze peuter werd, werd het steeds duidelijker eigenlijk. Ik ben zelf ook hooggevoelig dus weet ik wel heel goed hoe ik mijn dochter kan helpen maar soms kan het juist ook wel een botsen. Nee de juf op school zegt gewoon tegen ons laat ze nog maar lekker groep 1 nog een keer doen en als er gesprekken zijn dat verbaasd het mij heel erg hoeveel ze niet kan op school!!! ( ik uit het ook bij de juf) Volgend school jaar ga ik in gesprek ik heb namelijk nooit aangegeven dat ze hooggevoelig is omdat ik haar niet gelijk een stempel wilde geven. Hoe gaan jullie om met de moeheid? Mijn dochter houdt de dag amper vol. Puur door alles wat ze ziet, er ontgaat haar aan niks. Ook is ze soms met zware onderwerpen bezig zoals de dood en gaat zich daar zorgen over maken, we proberen uiteraard goed en duidelijk uit te leggen. Bij overprikkeling is mijn dochter inderdaad net een vulkaan. De aansluiting in de klas is er wel maar ze zit toch ook vaak op de strafstoel omdat ze de grenzen ook bij de juf aan het opzoeken is. Ze heeft in dit jaar 1 keer een uitnodiging gehad voor een verjaardags feestje. Ik hoop gewoon dat het volgend jaar beter gaat. liefs serena
Hier een zoon van 10, waarvan ik al vanaf hij een paar maanden oud roep dat hij hooggevoelig is. Verder is hij een heel intelligent jongetje, kon al vanaf 7 maanden mama en papa zeggen, en zo geleidelijk aan praatte hij steeds meer. Met 2 jaar oud praatte hij als brugman, kende hij alle kleuren van de regenboog, namen van alle automerken en had een erg goed fotografisch geheugen. Tot hij op school kwam, leek het wel of de problemen erger werden, hij kan niet tegen drukke kinderen, dan wordt hij zelf ook erg onrustig. En met elk geluid in de klas is hij afgeleid en kan zich niet op zijn werk concentreren. En liep hij op emotioneel/sociaal vlak ook achter, en gaat hierdoor denk ik ook onderpresteren. Vond ook een aantal jaartjes moeilijk aansluiting met andere kinderen. En door er toch bij te horen uitte zijn gedrag in clownesk. Aansluiting gaat nu wel iets beter, maar nog niet echt. Hij wordt ook nauwelijks uitgenodigd op verjaardagen, vind het erg zielig. Heb toen hij in groep 4 zat, van school de opdracht gekregen een verwijzing te vragen naar de ggd. Hier zijn we toen geweest, en zij verwees ons weer door naar een audiologisch centrum, waar hij op adhd, autisme etc werd getest. Nou wat daar uit de testen kwam, sloeg ik en de leraar stijl van achterover. Er kwam geen adhd of wat dan uit, maar wel dat hij een laaggemiddeld IQ had. Wij wisten niet wat we hoorden, want de leraar en ik weten dat hij erg intelligent is, alleen het komt er op de één of andere manier niet uit. Het gaat met pieken en dalen. Afgelopen jaar in groep zes is het ook erg bergafwaarts met hem gegaan, hij wordt veel gepest in de klas, en heeft daardoor erge woedeuitbarstingen gekregen. Het zit hem nu zo hoog, dat hij niet meer naar die school wil, hij haatte zijn leraar ook heel erg van groep zes. Hoor van mijn zoon verhalen dat als hij een woedeaanval krijgt dat de hele klas tegen hem keert, en zelfs beginne te lachen, en leraar lacht mee. En ik als ouder kreeg van de leraar te horen dat mijn zoon niet te handelen is in de klas, en hij mijn zoon wilde gaan isoleren van de klas. Ik ben toen naar de directrice gestapt, dat dit absoluut zo niet werkt, dat je het daarmee alleen maar erger maakt voor mijn zoon. Hier was de directrice het mee eens. Momenteel zit ik hier ook met handen in het haar, want ik zie dat hij met dingen worstelt, de leraar raadde aan om naar het RIAGG te gaan, maar ik weet niet of dat wel de oplossing is? Ik heb het gevoel dat mijn zoon op school niet begrepen wordt, want thuis is hij juist wel handelbaar. Misschien dat ik hem opnieuw moet gaan laten testen op het audiologisch centrum?
mama van 5 bengels, wat een verhaal zeg!!! En hier ben ik dus zo ontzettend bang voor. Ik vind het echt heel erg dat dit gebeurd!! zo erg. Wij hebben goed nagedacht Maar zie van testen af omdat ik zeker weet dat ze hooggevoelig is en zie de meer waarde niet van een ggz of riag. Als er dan wel hulp moet komen zou ik liever naar een particuliere instelling willen, maar wordt meen ik pas vergoed vanaf 6 jaar. Heb me nu bedacht om een bureau op haar kamer te zetten zodat ze bij overprikkeling zich terug kan trekken op haar kamer. ( ik heb er ook nog 1 van 2 jaar rondlopen en probeer zoveel mogelijk woede uitbarstingen te voorkomen ) groet serena
Hier ook een moeder van een hooggevoelig meisje. De term "hooggevoelig" kende ik een paar jaar terug nog niet. Achteraf valt alles op z'n plek. Mijn dochter was als baby al erg gehecht aan vaste structuur. Vaste tijden eten, slapen, spelen etc. Op tijd naar bed en ze sliep ook veel. Was ze eenmaal overprikkeld, dan kreeg ze een enorme krijsbui en kon ook niet zelf in slaap vallen. Ik moest haar altijd ingebakerd wiegen tot ze kalm werd en in slaap viel en dan wegleggen in haar bedje. Dat ging goed. Na een maand of 3 kon ze wel zelf in slaap vallen. Met 2,5 jaar mocht ze naar de PSZ. Natuurlijk vond ze het afscheid nemen moeilijk, maar ach..dat was een kwestie van wennen. Alleen haar wenperiode duurde langer dan bij andere kindjes. Uiteindelijk ging ze er na 3 maanden zonder huilen heen en kreeg ze plezier. Maar haar leidsters viel het op, dat ze anders op situaties reageerde dan andere kindjes. Ging er een kindje huilen, dan huilde ze mee. Drukke kinderen vermijdt ze en confrontaties gaat ze uit de weg. Ze is afwachtend en kan aan de zijkant stil staan kijken en de boel observeren. Nu zit ze sinds een paar weken op school en ook hier is de wenperiode nog niet over. De ene ochtend gaat het goed, maar de andere ochtend hangt ze aan mijn been en gaat ze huilen. De klas is in de ochtend ook druk en rumoerig. En daar heeft ze moeite mee. Zodra ze weet wat ze moet doen, gaat het goed. We hebben vorige week bij haar lerares ook aangekaart dat ze vermoedelijk hooggevoelig is. De lerares nam dit ook serieus en gaf aan dat ze er ook op gaan letten en mocht ze moeite gaan krijgen, dan kunnen ze erop inspelen. Ze zou het ook in haar dossier zetten. Waar herken ik het nog meer aan? - Kan niet tegen harde geluiden - Kan niet tegen kriebelende truien. Of als er een nat plekje op haar mouw zit, moet het uit. - Hecht veel aan vaste structuur - Eenmaal overprikkeld is er geen land meer te bezeilen met haar, hoewel ze normaal heel lief en rustig is. - Observeert veel - Geeft aan buiten op het schoolplein te spelen niet leuk te vinden (te druk/onrustig) - Maakt makkelijk contact met volwassenen, maar is wat verlegen voor kinderen. - Dromerig. Zit soms helemaal in haar eigen wereldje. Het is fijn om hier ervaringen uit te wisselen.
Ik herken hier veel van mijn oudste in, maar bij haar waren de problemen medisch: chronische oorklachten! Is hij al eens gecheckt door een KNO-arts? Thirza valt daarnaast ook wel onder de groep hoogsensitieve kinderen, maar sinds de medische problemen onder controle zijn, is die prikkelgevoeligheid wel enorm afgenomen!
Je bent niet in de bonen met begrippen? Een audiologisch centrum test het gehoor namelijk.... Voor testen rondom adhd, autisme, enz enz kom je doorgaans bij een psycholoog of centrum voor kinder- en jeugdpsychiatrie.... Als je niets kunt met de uitkomsten van vorig onderzoek, is het altijd goed om dat eens opnieuw te gaan laten testen.
Ik was even verward, een vriendin haar dochter is onlangs getest geweest in een audiologisch centrum. Sorry ben zwanger, en erg dementerend Mijn excuses hiervoor. Maar ik bedoelde eigenlijk Fornhese, dat is idd jeugdpsychiatrie.
Oh wat ontzettend vervelend dat kids hierdoor niet goed tot hun recht komen, met name op school. Kan me jullie zorgen heel erg voorstellen!
L. heeft een lastige start gehad, met reflux, kiss en KMA. Zijn oren zagen er altijd prima volgens de artsen. Overigens nooit uitgebreid onderzocht door een KNO-arts. Maar ook nooit een oorontsteking gehad...
Caitlyn hier met 5 maanden 1 keer, en sindsdien nooit weer. Was er door de ervaring met de oudste inmiddels ook wel erg opmerkzaam op, (oorontsteking is namelijk wel te missen voor jou als ouder ). Huisarts en kinderarts zagen hier nooit wat, maar KNO dus wel... KMA en oorklachten kunnen nogal samenhangen ook.
Dat geloof ik graag. Maar zag je bij jou meisje ook geen dingen waarop jezelf dacht dit kan wel eens met haar oortjes te maken hebben? Heb hier zelf wel eens aan gedacht (en bespreekbaar gemaakt met de HA), met name door het slechte slapen. Inmiddels slaapt hij permanent in een campingbedje (met eigen matras en lattenbodem) en dit heeft al vele malen geholpen.
Enige duidelijke wat ik zag en gelinkt heb aan de oortjes, was het niet willen liggen/strijd tegen het in slaap vallen, ook bij mij op de arm. Maarja, ze heeft ook reflux, dus voor de kinderarts was dat nou niet echt reden om verder te denken/te verwijzen. Wil ook niet zeggen dat het bij jullie perse dat moet zijn hoor, maar zelfs als er geen duidelijke signalen zijn, kunnen de oortjes toch danig dwars zitten en als een kind dus slecht slaapt, zou ik -met niet alleen onze eigen ervaringen, maar ook die van veel mensen in mijn omgeving- altijd even door een kno-arts willen laten checken. Want alleen dan weet je zeker dat het de oortjes niet zijn
onze oudste is een erg gevoelig kind uit in erg veel vaste dingen, en erg precies en erg veel weten onthouden erg hoog scoren op school best slim dwangmatig etc etc we hebben via cb veel hulp gehad en is later getest bij lentis hij heeft een vorm van asperge "stempel"geven ze gelukkig niet (hier hebben we geen belang bij) we willen alleen maar leren omgaan met!!!! en hoe te helpen!!!! onze 2de idem maar hij heeft helaas een grote spraak achterstand door dat hij zijn eerste levensjaar vele oorontstekingen heeft gehad en is geopereerd aan zijn oren (buisjes en amandelen eruit) hij is chronische verkouden dus altijd een snottebel. ik raad jullie aan om professionele hulp te zoeken en leer er mee om tegaan! onze wereld is erg verbreed door kennis maar vreet wel veel energie omdat beide jongens zo zijn. gelukkig is er op onze basisschool een juf die met h.s en kinderen die ver boven hun niveau scoren dus extra tricker nodig hebben gespecialiseerd dus is onze oudste daar zeker op zijn plek.