Super Sanne! Probeer te genieten. Weet dat het moeilijk is. Hier ook hoor na een miskraam na 8 weken de vorige keer. Nu 12 weken en langzaamaan begin ik te genieten.
Zo ik lees hier een hoop positieve berichten! Mooi! Mooie echo's en een posi test voor Sanne!!! Joehoe gefeliciteerd! En welkom terug! Hier vreselijk druk met uitstapjes maken naar pretparken, dierentuinen en speeltuinen. En natuurlijk genieten van t mooie weer. Verder zijn we druk bezig met de nieuwe kamer van onze dochter. Ik denk dat ik al 2 aanhangers troep naar de stort gebracht heb. Wat kan een mens toch een hoop verzamelen! Bij de eerste kon ik het nog verplaatsen. Nu moest ik toch echt ruimte maken het was dit of verhuizen hahahaha! Vandaag de nekplooimeting gehad en die was goed. Beebje liet zich prachtig zien. Ik zal morgen een foto spammen! Ook is er bloed geprikt. De uitslag volgt over 10 dagen. Mocht er toch een verhoogd risico uit komen dan laten we de bloedtest in België doen ipv de vruchtwaterpunctie. Kennisje is hierdoor haar beeb verloren. Al is het bij mijn vriendin en bij mijn nichtje goed gegaan, willen wij het risico niet lopen. ( ook gezien mijn geschiedenis) Nou ik ga proberen tussen alle drukke dingen door wat vaker te reageren ( en ook op iedereen) knuf voor allemaal!
Pink wat fijn dat alles er goed uit zag! Ik duim dat alle andere uitslagen ook goed zijn! Hier het ene moment heel zeker dat alles nu goed zal gaan. Zo voelt het ook, het voelt goed, maar het andere moment krijg ik hersenspinsels en ben ik bang dat het misgaat. bijv Door weinig symptomen terwijl ik smorgens toch echt wel iets moet weten omdat ik anders sta te kokhalzen. feiten: 3 posi kruidvat testen 1 posi digitale test bleef uitslag van 65 kwaaltjes (kokhalzen, als smaakt vrij zout, vergeetachtig --> pak melk een dag later in de keuken la terug vinden) maar Ik ben natuurlijk nog maar 4+2 en alles komt op gang. super licht roze had ik ook bij zoonlief en het bruin verlies is gelukkig echt minimaal gebleven en lijkt nu weg. Ik ga genieten en vandaag een morgen gaan we het vertellen aan de ouders mits het t shirt vandaag binnen komt !
@Sanne2011: Gefeliciteerd! Ik ben zo blij voor je. Ik hoop echt dat het dit keet allemaal goed verloopt. Kan me heel goed voorstellen dat je je nu zorgen maakt of het allemaal goed gaat. Ik zou dat zeker weten ook hebben. Maar probeer er toch van te genieten, zorgen zijn ook nergens goed voor. Enjoy! @hier: Het was een hele hele zware 4daagse. Samenvatting: op dag1 werd ik door n andere haastige wandelaar op mijn hiel getrapt en ze schopte me bijna onderuit. Daarbij maakte ik zo'n rare beweging met m'n been dat ik m'n knie verdraaide.... en bedankt, dom haastig wijf met 'r idiote inhaalmanoeuvre! Dag1 heb ik vervolgens uitgelopen met flinke kniepijn. Heb daarna gekoeld, rust gehouden, smeersels erop en vroeg naar bed. Dag2 begon stijfjes; door de zere knie ga je anders lopen en daardoor had ik overal rare spierpijn. Na n half uur kwam de eerste pijnscheut door mijn knie en zwikte ik er bijna doorheen. Na 40 minuten ging ik naar de kant vd weg. Pijn, verdriet, boosheid... Heb n pijnstiller genomen en ben heel rustig verder gaan lopen. Maar na nog geen 10 minuten moest ik weer stoppen. Bij t volgende afgesloten kruispunt zag ik agenten die t verkeer regelden. Daar ben ik heengestrompeld en gezegd dat ik wilde uitstappen en hoe ik t beste terug kon komen. Hij kon niets voor me doen, hij verwees me door naar n paar kruispunten verderop waar n ambulance zou staan. Die zou me terug kunnen brengen. Ik ben daar eerst gaan zitten; huilen, thuisfront inlichten... ik voelde me zó kl*te. Na 20 minuten ging ik voetje voor voetje op zoek naar de ambulance. Iedereen haalde me in, wenste me succes, keek naar me terwijl ik daar huilend liep en als klap op de vuurpijl was er n flapdrol die me langzaam inhaalde en zei "wel blijven lachen hoor". Ik kon 'm wel schieten!! Bizar genoeg kwam er toch n praatje op gang. Hij liep met z'n dochter die ook veel pijn had, in beide schenen. Al pratende weg kwam de ambulance in zicht. Maar de man praatte op me in, zei dat hij me er wel doorheen zou krijgen, dat ik moest volhouden, niet zo snel opgeven. Ik zei dat ik nog 3 dagen moest, waarvan 1 in de heuvels, ik n knie had die niet meer wilde buigen en in t algemeen zei ik dat ik doodmoe was omdat ik vorige week onder narcose was geweest voor n ingreep. Toch hield ie vol en hij en z'n dochter praatten me om om toch nog door te zetten. De pijnstiller ging werken en al pratende weg kon ik weer aardig doorlopen. De vader en dochter waren onwijs aardig, leuk en gezellig. We hebben regelmatig pauze gehouden, elkaar op koffie getrakteerd, gelachen, gepraat en vooral dus gelopen. Wel met behulp van best wat pijnstillers. Ik was ze die dag bij de finish super dankbaar dat ze me de hele dag op sleeptouw hadden genomen. Écht super! Na dag2 zat de helft erop.. Dag3 was de heuvels in. Hoe zou ik dat moeten doorkomen? Eerst maar rusten, goed slapen en hopelijk herstellen en weinig pijn in de ochtend. Vervolg in volgend bericht......
Vervolg... Dag3 was al pijnlijk bij t opstaan. Oei. Tegenvaller. Bij t ontbijt meteen 2 pijnstillers genomen, zodat ik hopelijk n makkelijkere start zou hebben. Ook dat viel tegen, dus t werd n erge langzame start. Bij zo'n 10km zou er n rode kruis hulppost zijn, dat was m'n doel. Rustigaan ging ik verder en bereikte uiteindelijk de post. Ben daar bij n arts geweest, die ik vroeg wat er precies met m'n knie was en of ik t stuk kon lopen. Want met ernstige dingen ga ik niet verder, m'n knieën heb ik nog wat jaartjes langer nodig. De arts concludeerde dat de aanhechting van de pezen en spieren rondom me knie door de rare beweging n optater had gehad en die aanhechtingen dus geïrriteerd waren. Stuk kon ik t niet maken. Ik moest rustigaan doen, t regelmatig koelen met ijs, pijnstillers regelmatig nemen om zo wel n normale stap te kunnen maken en blessures op andere plekken te voorkomen en kleine stapjes bij de afdaling vd heuvels. Zo gezegd zo gedaan. Met de pijnstillers erin ging t redelijk. De heuvels waren zwaar en wel wat pijnlijk. En de hitte maakte t ook erg zwaar. Heb in de heuvels helaas 3 blaren opgelopen. Ook dat nog. Maar uiteindelijk heb ik ook dag3 doorstaan! Yes! Dag4 begon ook weer pijnlijk, dus meteen pijnstillers genomen. Maar bij de start kreeg ik er geen gang in en de pijn bleef. Ik werd aan alle kanten ingehaald. Af en toe stoppen, met koele lappen en ijs koelen, blaren weer leegprikken en pijnstillers slikken hielp helaas niet veel. En t was ook weer zó vreselijk heet. Zo balen. Nog één dag! Bah! Ik bleef volhouden en doorlopen. Ik belandde helemaal achteraan, tussen de kneuzen, kreupelen en 70+'ers. Wat n drama! Voelde me zó zielig. Ik was ruim 6uur al onderweg en eindelijk bij de verzorgingspost van mijn wandelvereniging. Ze hadden al n vraagteken achter me naam gezet omdat ze dachten dat ik niet meer kwam. Ik was daar net over de helft en had nog maar iets meer dan 5uur om de finish te bereiken. Shit!! Gerust, gekoeld, pillen erin, goed gegeten, blaren leeg en toen gaan met die banaan! Gang maken, opschieten, doorlopen... een andere optie was er niet. En zowaar kreeg ik n gangetje erin en t leek wel of ik over de weg vloog! Ik nam me voor niet meer op de kaart te kijken, of steeds op de klok te kijken, maar door te stomen naar de laatste verzorgingspost op 9km voor de finish. Daar weer ijs, pijnstillers, eten en toen aan t laatste stuk beginnen. Door t flinke doorstappen had ik inmiddels wel wat tijd goed gemaakt.. ik ga t halen!!! En op t moment dat ik weer onderweg ga kom ik de vader met dochter tegen! Geweldig! Met hen heb ik t t laatste stuk gelopen. Super leuk! Er had geen mooiere afsluiting kunnen zijn. Iets voor de finish stonden m'n ouders, schoonmoeder en m'n vriend! Zo blij om 'm weer te zien!! Daar zei ik gedag tegen de pa en dochter, en bedankte ze. Toen nog de laatste paar honderd, alleen, voor mezelf. Mijn overwinning!! Wauw. Zo trots op mezelf! I did it!!
Oja... En nu ben ik dus erg zielig want alles doet zeer. Maar ik hou lekker rust en dan komt alles wel weer goed. Onderweg overigens alleen de eerste 2 dagen nóg erg licht bloedverlies verlies gehad (bruin). Verder geen klachten, voel me goed. Op dat gebied dan. Bij t gastgezin waar ik verbleef was de dochter hoogzwanger. Dat wist ik al. Had ook n cadeautje voor r mee. Maar er was nog meer ongelooflijk nieuws; de zoon vh gezin wordt vader. Eind januari uitgerekend. Één vd andere wandelaar in dat gastgezin wordt later dit jaar voor t eerst oma omdat haar dochter zwanger is. Zo bijzonder. Ik heb daar dus ook over mijn situatie verteld en dat voelde goed. Zoveel gemixte verhalen, verdriet en geluk.. t was gewoon goed. Op de laatste avond werd ik toch nog erg emotioneel toen iemand die niet mijn situatie kende de zoon n onwijs klein lief rompertje kado gaf. Ik wist dat dat voor mij de afsluiting was. De tranen die nog nodig waren. M'n vriend en ik gaan t binnenkort als t weer mag gewoon weer proberen. Zóóó spannend!! En leuk!! Ik hoop dat ik dan hier ook mag blijven meepraten, ook al loop ik dan wel erg achter op jullie 'schema'. Ik hoop dat t snel weer raak is.
Cathrien respect voor je doorzettingsvermogen! Super gedaan meissie! En ik zou het jammer vinden als je hier niet meer zou schrijven dus blijf alsjeblieft hier! X
Vandaag verf gehaald en de nieuwe kamer van onze dochter geverfd. Poeh ik ben kapot! Net klaar en het ziet er erg leuk uit. Als ik de puf nog heb zal ik straks mijn echo showen. Anders wordt dat morgen.
Cathrien wat ontzettend dapper van je! Respect voor deze prestatie! Enne je hoort gewoon hier, dus altijd mee kletsen gewenst in alle situaties! Xx
Wauw Cathrien! Echt diep respect voor jou! Eerst de curettage vorige week en nu de vierdaagse uitgelopen. Wat een wilskracht en doorzettingsvermogen heb jij! Daar mag je trots op zijn! Hier vandaag mijn ouders verteld dat ik zwager ben Erg leuk! En morgen naar schoon ouders en maandag mijn vriendin vertellen en volgende week nog een paar vrienden
Leuk hè Sanne dat vertellen! Was je t-shirt nog op tijd binnen? Ik kan na t schilderen van gisteren nu mijn handen en armen nauwelijks bewegen (k*t reuma). En ik wilde vandaag zo graag de nieuwe meubeltjes gaan halen . Dan maar naar de kermis vanmiddag.
Catrien meid wat een enorme prestatie heb jij geleverd wauw!! Zo dames zijn we klaar voor de hittegolf? Vanmiddag gezellig dubbele verjaardag op hetzelfde adres zwembroek hoor zl mee kan hij lekker spetteren met zijn grote vriend!
Bevallingslijst 21-1 Lieke84 29jr 2e kindje 22-1 Kyrah12 - 34jr 6e kindje 23-1 1612 - 28 jr 1e kindje 27-1 Pink - 38jr - 2e kindje 26-1 Sassiekaa - 26jr 1e kindje 27-1 Sappie - 26jr 1e kindje 28-1 Sabrina1986 - 27jr - 3e kindje 30-1 Bbxx - 32jr - 1e kindje 30-1 Nadia33 33jr 2e kindje 30-1 Lappie - 37jr - 2e kindje 30-1 Diaaan - 26 jr - 1e kindje 31-1 Mtr1982 - 30jr - 1e kindje 01-2 Reb - 26jr - 1e kindje 04-2 Paula1984 29jr 2e kindje 27-3 Sanne2011 - 30jr - 2e kindje Afspraken, echo, etc. 15-07 - Diaaan - 2e echo + combinatietest 17-07 - Mtr1982 - 2e afspraak VK 17-07 - 1612 - 2e afsrpaak VK 18-07 - Lappie - vijfde echo en intake VK 19-07 - XxPinkxX - Combinatietest 20-07 - Mtr1982 - Combinatietest 23-07 - Nadia33 - Combinatietest 26-07 - paula1984 - Termijnecho 29-07 - Reb - 2e afspraak VK 29-07 - Diaaan - 2e afspraak VK 30-07 - Reb - Combinatietest 31-07 - Lappie - VK + 7e echo 05-08 - Bbxx - Echo 05-08 - 1612 - 3e afspraak VK 07-08 - Sanne2011 - 1e echo 16-08 - Mtr1982 - 3e afspraak VK 20-08 - Lappie - Vruchtwaterpunctie Vlindertjes Cathrien Wil jij of jouw echo op de lijst? Geef het even door met een mooi kleurtje! Mtr1982 & Reb zorgen ervoor dat de lijst up to date blijft!
@Cathrien: Diep respect voor jou! Wat ben jij een doorzetter, na alles wat je hebt meegemaakt. Ik hoop dat het snel weer raak voor jullie is en je blijft hier gewoon gezellig meekletsen. @Lappie: Misschien een brutale vraag, maar waarom krijg je een vruchtwaterpunctie? Had je een hoog risico bij de combinatietest? @Pink: Leuk dat schilderen he . Je dochter zal wel blij zijn met haar nieuwe kamer. Spannend he de uitslag afwachten? @De rest: hoe gaat het met jullie dames? @hier: Zaterdag weer een mooie echo gehad. Kleine was ten opzichte van vorige week flink gegroeid. Ze houden voor de combinatietest de groei van zaterdag aan. Nu moeten ze de berekening hierop aanpassen t.a.v. mijn bloedwaardes. Volgens de echoscopiste waren deze wat aan de lage kant. Het goede nieuws is wel dat de nekplooi 1mm was. Ik krijg als het goed is vandaag de uitslag van de kansberekening.
Hoi, mag je best vragen hoor. Wij hebben een zoon van negen met een zeer zeldzame chromosoomafwijking. Hij is zeer ernstig verstandelijk gehandicapt en autistisch. Er is wel vastgelegd dat wij zelf geen drager zijn ervan. Dus het is spontaan gemuteerd denken ze. En omdat dit alleen met een vwp opgespoord kan worden doe ik gelijk maar de trisomie 13, 18 en 21 erbij. Dus combinatietest doe ik niet eens want dat heeft geen enkele meerwaarde voor ons.