Jeetje dat is heftig inderdaad, en bizar dat er zoveel ingebroken word. Ik woon hier dan in een "slechte" buurt, maar echt nog nooit ingebroken hier en nog nooit iemand over gehoord. Echt bizar. Ik zou proberen al die ellende achter je te laten en positief te gaan denken en kijken naar de toekomst. Jullie hebben een prachtige zoon en een dak boven jullie hoofd. Probeer te stoppen met denken van: zie je wel, dat hebben wij weer, ons overkomt ook alles! Maar ga gewoon proberen positief in het leven te staan. Is voor jezelf ook een stuk prettiger leven.
Wauw, het zit jullie idd even tegen. Ik had ook een tijdje dat alles tegenzat (duurde ook jaaaaren) Maar na regen komt de zon Wat erg dat er zovaak bij jullie ingebroken is. Ik zou me nooit meer veilig voelen in m'n huis. Is denk ik ook 1 van de ergste dingen die je kan overkomen. Je vriend wordt vast wel aangenomen, ik ga voor je duimen!
Dat gevoel alsof je elke keer als je opkrabbelt weer knock-out geslagen wordt he? Heel herkenbaar Hier ook van die magere jaren en ik hoop heel erg dat we er binnenkort eens doorheen zijn en de 7 vette jaren gaan krijgen.... De optelsom van de afgelopen jaren hier: Zware zwangerschap van de oudste: 7 maanden misselijk, daarna behoorlijk heftige BI Oudste bleek een huilbaby te zijn, (12-16 uur huilen per dag) en heeft uiteindelijk 2 jaar lang enorm slecht geslapen, voor we eindelijk alle fysieke problemen die daaraan ten grondslag lagen ontdekten en onder controle hadden en ze ein-de-lijk door ging slapen Toen zij eindelijk door ging slapen, werd ik opnieuw zwanger. Werd een miskraam en tegelijkertijd raakte mijn man zijn baan kwijt, vanwege bezuinigingen. Vanwege enorm heftig bloedverlies met ambulance afgevoerd naar het ziekenhuis, bij de miskraam, en daarna allerlei fysieke klachten lang gehad 6 maanden later opnieuw zwanger, na een kloppend hartje bij de echo toch weer opnieuw een miskraam. Ik bleek een lichte vorm van het syndroom van asherman te hebben, dat samen met schildklierproblemen vanuit de eerste miskraam ws voor de tweede miskraam gezorgd heeft. 6 maanden later weer zwanger, weer een miskraam. Daarna gelukkig direct weer zwanger en dat is goed gegaan. Lekkage gehad in de woonkamer: hele vloer moeten vervangen. Vlak voor mijn verlof ben ik echter mijn baan kwijtgeraakt. En 2,5 week na de bevalling bleek onze dochter een hartritmestoornis te hebben, en vervolgens werd door de medicatie daarvoor de verborgen reflux enorm getriggerd en hadden we -samen met weer een KMA en chronische oorklachten- opnieuw te maken met een huilbaby. Op dit moment zijn de problemen nog niet onder controle en slaap ik al 5 jaar vrijwel geen nacht normaal door. Onze nieuwe badkamer bleek lekkage te hebben, dus dat kon er ook nog wel even bij. Hopen hier dus ook heel erg op betere tijden: gezondheid voor onze jongste, normaal kunnen slapen voor iedereen hier in huis en een leuke nieuwe baan voor mij.
Misschien houden ze jullie constant in de gaten? Jullie hebben wel veel pech inderdaad. Wat vervelend dat ze ook constant inbreken maar tegenwoordig gaat het ze ook vaak om paspoorten, spullen met veel waarde, spullen die ze kunnen verhandelen.
Oh wat een pech op pech op pech!! En wat eng dat er zovaak word ingebroken bij jullie! Ik duim voor je! Jullie hebben nu weleens wat geluk verdient!
Die 7 happy jaren mogen duidelijk dringend gaan komen! Zo vaak ingebroken ... Ik zou me geen moment meer veilig voelen in mijn eigen huis! Stel dat ze daar de volgende keer met een pistool of geweer staan en je bent thuis ...
tja niks voorstelt, ik vind het allemaal nogal wat..jeetje mina en ik herken dat ook, mijn 7 goede jaren gaan dit jaar ook in geloof ik haha maar weet je wat het mooiste is?? jullie hebben elkaar en steunen elkaar..en als een relatie dit aankan dan kunnen jullie alles aan!!
Poeh dan hebben jullie ook flink wat voor jullie kiezen gehad. Vooral de gezondheidskwesties vind ik heel erg! Hopelijk mogen jullie spoedig van een fijne nachtrust gaan genieten want slecht slapen breekt je echt snel op. Laat staan al 5 jaar lang Ons zoontje is in het begin ook een huilbaby geweest maar toen hij rond de 3 maanden was zijn we op andere voeding over gestapt en toen is het over gegaan. Ik wens vooral de jongste een goede gezondheid en dat jij ook maar snel werk mag vinden. Wat ik het ergste aan alles vond was dat ik voor, tijdens en na mijn zwangerschap veel stress heb gehad. Hierdoor heb ik voor mijn gevoel niet "normaal" van mijn zwangersschap en zwangerschapsverlof kunnen genieten. De lekkage aan mijn badkamer is te repareren. Gestolen spullen zijn uiteindelijk wel weer nieuw te halen maar je zwangerschap kun je niet even over doen. Ook hebben ze tijdens de inbraak een aantal spullen met emotionele waarde gestolen. bijvoorbeeld een ketting van mijn vriend. Die had ik speciaal voor hem laten maken. Voorop stond een foto van ons gegraveerd en achterop stond: 1ste kerst samen. Aan zulke spullen hecht ik mij heel erg en dat vind ik dan 10x erger dan een tv die word gestolen. @Kaboutermeis en Nahla2013: het klinkt heel stom maar ik voel me niet onveiliger. Misschien komt dat omdat altijd is ingebroken toen wij weg waren. We zijn ons wel bewuster en zijn ook zeker voorzichtiger met bepaalde zaken en doen nu wel altijd het alarm aanzetten al is het om even een blokje met de honden te wandelen. De rolluiken gaan altijd af en alles op slot (dus niet alleen met sleutel of alleen met de clipjes maar echt alles). We hebben het wel eens erover gehad, stel dat er inderdaad iemand met een mes ineens voor je staat terwijl de kleine boven in bed ligt... tegenwoordig doen ze de gekste dingen! Brrr moet er niet aan denken. Wat ik gewoon triest vind is dat ik in mijn eigen huis nog niet eens een spaarpotje voor mijn zoontje kan bewaren. Ja het kan wel,...ik durf het niet meer. Want "stel dat.." @toeter: dat is helemaal waar. We zijn er samen doorheen gekomen. En geloof me, we hebben flink wat stress en daardoor dus ook de nodige ruzies gehad maar ondanks dat zijn we nog altijd gelukkig met elkaar. Tuurlijk, af en toe wel eens een dipje maar dan weten we dat we weer extra tijd voor elkaar moeten maken en dan komt dat weer helemaal goed. Ik denk dat er ook mensen zijn die door de stress en de ruzies al uit elkaar waren geweest. Oja, wat ik in mijn beginpost niet erbij had gezet, afgelopen vrijdag hebben ze ook nog de kentekenplaten van de auto gepikt. Meteen aangifte gedaan en nieuwe laten maken. Was overigens niet thuis voor de deur maar op de parkeerplaats bij mijn vriend zijn werk. Daar schijnt dat vaker voor te komen. Ze waren er netjes met platenhouder en schroefjes af gehaald. Je moet maar het lef hebben om midden op een redelijke drukke parkeerplaats met een schroevendraaier kentekenplaten van een auto te schroeven en daarmee onder je arm weg te lopen. Vraag me echt af wat de auto gedaan heeft waar die platen nu op zitten ...
Zal ook zeker voor jullie duimen Maar dat weet je!! Hoop echt voor jullie dat het binnenkort wat beter gaat en geen problemen meer komen. Hoop dat hij het nieuwe werk krijgt! Dat maakt het allemaal makkelijker! Je weet als er iets is je kan altijd langs komen he of als we met iets kunnen helpen! En niet allee ja zeggen maar ook doen De inbraken moeten eens gestopt zijn.vooral op de dag dat je bevallen was was etg.ik heb een vermoeden maar dat weet je.denken er meerdere mense over maar kun je nooit bewijzen. Nu hopen op de goede jaren!! Je hebt joah en daar kun je je sowieso al gelukkig meer prijzen dat menneke had ik niet willen missen! Vind het ook fijn dat ik het met jou erover kan hebben qua zwangerschap bij mij hoe ik me voel heb soms het idee dat jij alleen snap hoe ik me voel en begrijpt hoe het voor mij is.
Voor zover ik kan lezen zijn jullie allemaal gezond. Dan is het materiele pech en ach dat kan allemaal opgelost en vervangen worden. Geloof me, er zijn ergere dingen in het leven
Dat is ook het eerste wat ik dacht eerlijk gezegd. Je zwelgt nogal in zelfmedelijden krijg ik de indruk....het stelt idd niet zoveel voor wat je hebt meegemaakt, gelukkig maar.
Pfff fijne reacties zitten er weer tussen. Wil jullie wel eens horen als al deze ellende je achter elkaar overkomt.. Wat een nare tijd, TS! Ik hoop dat er snel een enorme portie geluk jullie kant op komt!
Wat voor de een dikke pech is valt voor een ander wel mee maar wie zijn wij om te zeggen dat ze overdrijft!!! Zij voelt het zo aan dan kunnen wij altijd zeggen dat er ook goede kanten zijn maar onmiddellijk beschuldigen van zelfmedelijden enz..
Natuurlijk zijn er nog veel en veel en veel ergere dingen die gebeuren kunnen....maar ik begrijp ook wel waarom ze even lekker wilt "klagen". Ik ga voor je meeduimen meid! En bedenk gewoon maar dat je een lekker gezond mannetje hebt mogen krijgen waar je van mag genieten!
Precies, je slaat de spijker op zijn kop! Uiteraard baal je er even van maar realiseer je dat dit echt niet onoverkomelijk is en dat het materieel is. Geniet dus vooral van het feit dat het oplosbaar is
Nou ts, ik vind inderdaad dat je veel pech hebt gehad. Zeker met alle inbraken en het feit dat je man zijn baan is kwijtgeraakt. Ik hoop op snel positief nieuws voor jullie! Wat betreft de reacties 'er zijn ergere dingen in het leven' . Die zijn er altijd! Ieder heeft het zo zwaar als hij/zij dat voelt. Dat hoeft niet altijd kapot gerelativeerd te worden, laat staan gebagatelliseerd.
Maar wat ontzettend onsympathiek om dan tegen iedereen die het blijkbaar beter heeft dan jij, gaan zitten te roepen dat ze niet moeten klagen. En het is altijd zo gemakkelijk om van afstand te zeggen dat je wel wilt ruilen. Pas als je erin zit, voel je vaak hoe zwaar die dingen dan zijn. Nare levensgebeurtenissen zijn niet op een weegschaaltje te leggen waarbij je kunt zeggen: Maar ik heb het veel zwaarder.