Ik ben bevallen met 39 weken, de weeën storm voor het persen zelf was het heftigste qua pijn. En dat de hartslag van de kleine meid elke keer flink daalde hielp ook niet echt. Maar dat is allemaal goed gekomen Tijdens de bevalling heeft de vl me nog moeten insnijden omdat de kleine meid de navelstreng om haar nek had zitten. Toen dat was gebeurd kwam ze er ook heel snel uit. De placenta kwam nog geen 2 minuten later erachter aan en ik heb maar 200ml bloed verloren. Kon na 2 dagen het kraamverband wel achterwege laten. Qua lichamelijk herstel ging het langzaam, door mijn fibromyalgie heb ik er een half jaar over gedaan om weer fatsoenlijk op de been te zijn. Vooral mijn rug had het te verduren, mijn heiligbeen was namelijk niet vanzelf terug gegaan na de bevalling. Psychisch gezien heb ik er niet echt een trauma ofzo aan overgehouden. Merk wel nu dat ik toch best bang ben dat het deze niet goed gaat. Gelukkig heb ik een vl die ik altijd kan bellen en er ook echt wel rekening mee houd.
Hier 2 weken geleden bevallen en zowel lichamelijk als psychisch voel ik me prima! Zat dezelfde avond al beneden aan tafel te eten, 3 dagen later ging ik mee mn oudste dochter naar het kdv brengen. Mijn bevalling was pittig en zwaar, maar ben echt wonderbaarlijk snel hersteld!
Nog niet bevallen, maar zit er wel over in. Is 1e keer, dus echt heel erg spannend. Vooral pijn zie ik tegenop. Ook maak ik me zorgen, hoop zo dat kindje en ik er gezond doorheen komen. En vooral dat ik een gezond kind op de wereld zet! Tijd er na zie ik dan wel weer, als die kleine er maar uit is! Mijn eigen herstel zit ik ook niet zo over in, hoewel ik hoop dat het allemaal beetje normaal verloopt. Maar heb liever dat ik in de kreukels lig dan dat kleine uk wat mankeerd!
Ik vond het alles meevallen. Heb best een klote bevalling gehad, ben ingeleid en hij is uiteindelijk geboren dmv de vacuüm. Had behoorlijk war hechtingen maar stond binnen een uur al onder de douche en ook geplast. Placenta kwam na 4 minuten. Heb vanaf het begin alles zelg gedaan, alleen de zuster gebeld om het flesje te brengen. Wij mochten na 2 dagen naar huis en na 5 dagen liep ik al weer langs de winkels. Na 8 a 9 dagen was ik al klaar met vloeien en had ook binnen no time weer sex. Hij is nu 10 weken en ik merk helemaal niks meer van de hele bevalling of het litteken. Is super mooi genezen. Zou het zo weer doen allemaal maar dan zou ik na de bevalling wel meer rust nemen, dat heb ik nu nauwelijks gedaan.
Ik was na de bevalling als snel weer in beweging, achteraf gezien misschien wel té snel. Ik heb een prima bevalling gehad zonder complicaties, knippen of scheuren. De bevallingsdag zat ik meteen al beneden en de weken daarna niet anders. De kraamverzorgster liet mij overdag wel even slapen maar dit ging niet heel voorspoedig (wilde graag alles zien en meemaken). Na de kraamweek kwam ik er achter dat ik beter toen mijn rust had kunnen pakken om na de kraamweek zelf dingen te kunnen ondernemen.
Kreeg in het zh een prik om de placenta te laten komen. Ging dus snel. Ik was niet moe na de bevalling. Ik kon gelijk normaal naar het toilet. Kon gelijk lopen en doen. Ging 2 uur na de bevalling douchen en stond op een been mijn andere voet af te drogen. Stond de verpleging raar te kijken haha. Weinig bloedverlies. Was ook redelijk snel over. Geen last van hechtingen gehad. Luister naar je lichaam zou ik zeggen. Ik heb te weinig geslapen in het begin en dat kreeg ik terug op mijn bordje. Was snel buiten adem en moe.
Placenta kwam heel vlot nadat dochter geboren was. Toen de knip en andere scheurtjes gehecht waar ik werkelijk waar niks van heb gevoeld. Douchen/opstaan ging heel snel, ik wou zelfs direct mn haar stylen en make up op, maar dat vond vriend een slecht idee. Wc ging goed, bv ging goed.. Mocht praktisch ook direct naar huis 2 dagen later was ik weer aan het stofzuigen (ik vond het zielig voor de kraamhulp dat ze alles moest doen). Hechtingen waren gewoon gevoelig, met name het zitten. Psychisch.. Beetje stom hoor, maar ik zou de dag na de bevalling worden ingeleid (was dus spontaan begonnen). Zelfs toen ik aan het persen was, heb ik nog gedacht dat het allemaal niet echt was, ik had me zo gefocust op de dag van inleiden. Toen ik eenmaal thuis was, was ik best in de war en heb lang gedacht dat het een droom was Verder gewoon heel erg moe, moe, moooe en heel blij met mn mooie dochter
Ik ben afgelopen vrijdagavond bevallen met een keizersnede. Zaterdagmorgen zat ik al rechtop, s avonds wandelde ik de gang al op en neer, kleine deed ik al zelf verzorgen met verpleegster erbij voor als ik mij slecht zou voelen, zondagmiddag rondje door het ziekenhuis gelopen, kleine zelf in bad gedaan, maandagmorgen ontslagen, woon 3 hoog, trappen geen probleem. Ik doe geen huishoudelijk werk maar wel zelf de kleine verzorgen en bezoek ontvangen. Kraam komt 3 uurtjes, en eerlijk verveeld ze zich maar want ik doe teveel, haha.
Eerste dochter: De bevalling was snel verlopen, zo rond de 185 minuten in totaal. Wel had ik teveel bloed verloren. Ik ben daarna met behulp van mijn man en de verpleegster onder de douche gezet en heb mijzelf daar gewassen. Daarna heeft de zuster mij geholpen met aankleden. Ik moest een nachtje blijven. Desondanks had ik energie voor 10. Ik heb mijn dochter de hele nacht niet los gelaten en heb zelfs niet geslapen. Ik heb werkelijkwaar nonstop naar haar zitten staren tot ik uit het ziekenhuis ontslagen werd die ochtend. Eenmaal thuis heb ik meteen zelfstandig dag en nacht voor mijn dochter kunnen zorgen, idem met het huishouden. Wel ben ik enige tijd af en aan zeer duizelig geweest vanwege het bloedverlies dat ik tijdens mijn bevalling had gehad. Mijn hechtingen waren minimaal... En ook absoluut geen last van gehad, ookniet met tiolet bezoekjes. We hadden kraamzorg aangevraagt voor moeder en kind, dus niet meer dan 3 uur. Zelfs deze kregen wij niet vol en na 5 dagen hoefden ze eigenlijk helemaal niet meer langs te komen. Ze hebben in totaal 3 verschillende vrouwen op ons afgestuurd in die korte periode. De een nog vreselijker dan de ander. Ook hadden ze fouten gemaakt rondom de voeding van mijn dochter. Helaas hadden ze mijn eerste kraamdagen goed weten te verpesten. Tweede dochter: Deze bevalling verliep nog sneller. Na 120minuten totaal was ze er. Ik ben na 40 minuten gelijk gaan douchen zelfstandig en heb zelfs erna de badkamer staan schoonmaken. Ik schaamde me voor de bende die na het douchen was ontstaan aan bloed en dergelijken. Nergens voor nodig natuurlijk maargoed, wel een blijk van hoe goed het met mij ging denk ik. Daarna ben ik na een kleine 20 minuten vertrokken naar huis. Eenmaal daar heb ik met mijn moeder zitten bellen. Daarna ontdekte ik dat de VK mijn dochters luier iets te los had aangedaan waardoor de poep tot haar oksels zat, lol. Dat heb ik toen ook zelf helemaal schoon zitten maken en haar lekker opgefrist. Eenmaal daarmee klaar ben ik in bed gaan liggen met haar en in slaap gevallen. Tijdens mijn bevalling was er wel iets mis gegaan en heb ik een of andere spier verrekt onderin mijn rug, richting bekken. Ik weet nogsteeds niet precies wat het is. Maar hier heb ik maanden lang last van gehad. In het begin was het zelfs zo erg dat ik niet zelfstandig uit bed kon komen of mij uberhaupt om draaien. Nu 6 maanden later heb ik er nog lichtelijk last van. Ik vrees dat het een zwakke plek blijft. Gelukkig heb ik er alleen problemen mee in bed en merk ik er verder in het dagelijks leven niks van. Mijn herstel buiten dat om verliep snel. Net als bij mijn eerste stond ik na 2 dagen alweer te stofzuigen en in kleermakers zit zitten was na een paar uur al geen probleem. Bij mijn tweede heb ik helemaal geen gebruik gemaakt van kraamzorg en ze ook 0,0 gemist.
Mijn weeën duurde bij mijn eerste 23 uur, met daarna een kwartier persen. De VK wilde een knip zetten, maar daar gaf ik haar de kans niet voor twee hechtingen waar ik weinig last van had. De placenta kwam met een keer persen naar buiten geschoten (letterlijk) haha. Geen probleem. Heb verder genoten van mijn kraamtijd. Dit is wat mij betreft echt dé tijd om je te laten verwennen, laat de kraamhulp maar gewoon haar werk doen en vraag bezoek om avondeten mee te nemen zodat je niet hoeft te koken. Ik ben de eerste twee weken veel in bed gebleven om helemaal goed bij te kunnen komen. Je kan je hele leven je nog uitsloven in huis!! Wel alles met de baby zelf gedaan samen met mijn man. Maar de slaapjes sliep ik vaak lekker mee. Mede daardoor was mijn kraamtijd heel ontspannen en een grote roze wolk! Ik ben van plan het deze keer weer zo te doen als het lukt. Zal wel anders zijn met een tweede. Veel succes en vooral veel proberen te genieten!!
Het herstel is voor iedereen anders Ik ben vorige week bevallen van de tweede en het ging zo snel dat ik het niet eens kon geloven dat hij er al was. We moesten 1 nacht blijven vanwege zwangerschapdiabetes. Eenmaal thuis had ik zoveel energie ik zat meer beneden maar moest wel naar bed van de kraamhulp en dat vond ik op dat moment niks maar als ik nu kijk was ik wel meer uitgerust. Ik heb geen last van de hechtingen gehad. Wel van kraamtranen waar Ws veel vrouwen last van hebben.
Herstel ging hier beide keren heel snel. Bij de oudste had ik wat hechtingen die moesten oplossen, duurde 4 weken, dat was irritant want die trokken terwijl ik verder alles wel weer kon en wilde. Bij de tweeling een paar dagen last gehad van gierende hormonen maar verder...ik stond beide keren na 2 dagen op de bovenste verdieping de was te doen. De geboortekaartjes van de oudste heb ik zelf op de post gedaan, met de tweeling stond ik na een week bij de peuterspeelzaal om de oudste op te halen en na 2 weken liepen we in de dierentuin (geen trekkende hechtingen die keer, wonder boven wonder ben ik die bevalling zonder knip of scheur doorgekomen en zo veel kleiner dan hun zus waren ze nou ook weer niet)
Ik heb een spoedkeizersnee gehad na 27 uur weeën! Was dinsdags bevallen en donderdag haalde ze pas ruggenprik en cathether eruit..dus mocht toen proberen te gaan lopen enz maar wat viel dat tegen zeg pfff.. ook lag mn dochter op de couveuseafdeling omdat ze niet dronk, maar zelf kon ik niet veel met haar want kon maar even staan.. bukken kon ik niet, persen op de wc niet haha.. een been wou steeds niet dus zelf uit bed komen was ook een heel gedoe! Douche moest altijd iemand helpen.. op mn zij liggen ging niet toen we zondags na huis moesten ging t al heel wat beter allemaal maar nog niet zoals het moest.. van bezoek werd je heel moe en stukke lopen ging pas na 2 weken ofzo.. vond het best pittig!
Ik kon ook twee dagen na de bevalling eigenlijk alles wel weer.. natuurlijk, mijn onderkantje was nog wat beurs, en de hechtingen irritant, maar verder geen klachten. Binnen een paar dagen kon ik mijn huishouden al weer zelf doen.
Ik herstel ook snel, kon meteen lopen etc. Alleen last van mijn onderrug/bekken als ik teveel doe. En door de slapeloze nachten ben ik moe, maar dat is niet gek natuurlijk. Het is mij bij beide bevallingen heel erg meegevallen in ieder geval. Maar mijn bevallingen gingen ook zeer snel en ik ben jong, wat ook meehelpt aan een vroeg herstel is mij verteld.
Herstel ging goed. Bevallen in 2,5uur met knip en dus hechtingen. Mocht geen traplopen dus 3 dagen boven geweest. Hechtingen trokken vreselijk op dag 6 hebben ze toen eruit gehaald wat een verademing. Doordat ik goed mijn rust genomen heb was ik toen de kraamzorg weg was weer volledig op de been.
Hier een kraamhulp die erop stond dat ik 's middags rust nam en de eerste dagen niet teveel deed en vooral nog niet ging wandelen. Ik vond het zelf allemaal een beetje overdreven, maar ze had wel gelijk qua rust nemen. Ik merk dat ik Savonds echt gebroken ben als ik in de middag niet even rust. Na de bevalling een scheurtje en drie hechtingen, geen last van gehad. Plassen ging meteen goed en was niet pijnlijk en vanaf dag 4 na de bevalling geen problemen met ontlasting. Vond dat eerder allemaal wat eng ivm de hechtingen. Verder gieren de hormonen nog door mijn lijf, ik heb wat afgejankt de afgelopen dagen. Maar dit heeft ook veel met moeheid te maken. Het lijkt nu allemaal heel negatief, maar zo ervaar ik het niet hoor
Ik vond het echt wel meevallen. De placenta kwam er heel snel uit (tijd niet bijgehouden want lag toen te genieten van onze kleine jongen op mijn borst). Ik ben in het ziekenhuis bevallen want dat is hier de gewoonte in Spanje. Een uur later stond ik al recht ook al mocht ik niet van de verpleging. Niet ingescheurd noch moeten knippen maar wel een hechting binnenin gekregen maar die voelde ik niet. Verder geen last gehad. Ik kon staan, lopen, voelde me supergoed en goed in mijn vel. Wat ik wel lastig vond was dat bloedverlies dat je nog dagen erna hebt. Hele verbanden vol, elke 3 uur. Maar het was eerder vervelend dan iets anders...
Bij M vooral mentaal best heftig. Ook veel gestoeid met borstvoeding. Lieve maar verder matige kraamhulp. Fysiek ging het verder goed. Bij T ging eigenlijk alles van een leien dakje. Geweldige kraam. Bij S ging het fysiek en mentaal met mij heel goed maar hij was een heftige baby. Huilbaby en verborgen reflux (waarschijnlijk). Weer geweldige kraam (dezelfde). Maar fysiek dus altijd heel goed. Placenta kwam snel. Bloedverlies tijdens bevalling was minimaal. Wel iedere keer een scheurtje en dat hechten vind ik het kloterigste van het hele bevallen. Ook veel last van naweeën maar paracetamol hielp goed. Baarmoeder zakte snel en goed. Bloedverlies was normaal.
Je rust nemen is idd heel belangrijk. Je hebt een enorme fysieke prestatie geleverd en zelfs als je je goed voelt is rusten belangrijk voor je lijf en voor je geest. Slapeloze nachten maken dat nog belangrijker