Mijn zoontje heeft laatst weer prikjes gehad. Normaal kan ik er niet zo goed naar kijken. Maar vorige keer had hij zo een last van de plekjes waar ze geprikt hadden, dat ik nu goed oplette toen hij zn prikjes kreeg. Nou vond ik persoonlijk dat de arts die hem prikte, dat niet echt fijn deed. En ook deze keer heeft hij er weer last van + in 1 beentje een dikke harde schijf onder de huid. Nou ben ik zelf ook verpleegkundige en ik kan zelf 'lekker prikken' (hoor ik altijd van cliënten die ik geprikt heb). Dat is iets wat je hebt of niet weet ik uit ervaring en zo denken mijn collega's er ook over. Ik zit dus een beetje te dubben of ik volgende keer niet gewoon kan vragen of ik zelf de prikjes mag geven. Ik twijfel een beetje omdat ik niet raar over wil komen, en omdat ik er misschien moeite mee heb om mijn eigen kindje te prikken. Maar zoals het nu gaat, ben ik ook niet blij mee. Meningen gevraagd!
Gewoon vragen. Nee heb je en ja kan je krijgen. Al denk ik niet dat ze het toelaten. Je bent dan wel ervaren maar als er iets "fout" gaat dan zijn hun er niet meer verantwoordelijk voor en dat kan misschien problemen veroorzaken.
Ik zou het gewoon vragen (en ff papieren meenemen waaruit blijkt dat je kan en mag prikken). Heb zelf (nog) geen kids, weet niet precies hoe die prikken worden gezet? Neem aan in de spier? Dat kan inderdaad niet altijd helemaal prettig gaan... Bij mijn hepA vaccinatie herhaling een tijdje terug, zette ze hem veel te snel. Ik heb flink last gehad daarvan, ze had zeker wat spierweefsel kapot geprikt. Gewoon vragen dus. Jij kan goed prikken, en je zoontje heeft minder last. Ik vind het geen rare vraag.
Mijn dochtertje heeft bij de 4 maanden prikken echt nog iets meer dan een week van die schijven gehad en hele stijve beentjes! Ik dacht ik me niet zo moest aanstellen.! Als ik van jou zo lees ben ik dus niet de enige. Ik zou het lekker vragen!
Ik doe het ook altijd zelf bij mijn zoontjes ( ben ook verpleegkundige) maar ik neem wel altijd een vertrouwd persoon mee ( moeder/man/vriendin) om mijn kindje vast te houden als ik prik. Ik wil niet dat de cb-vpk ze vasthoud op zo'n moment. Het koste wel wat moeite om de vpk ervan te overtuigen dat ik het echt wel zelf kon...
Ben je kinderverpleegkundige? Want het prikken van een kindje is wel anders dan een volwassene. Een kind spant zijn spieren en ligt toch niet helemaal stil...ik kan ook prikken maar zou niet zo snel een kindje willen prikken. Mijn eigen kindje juist niet, ben bang dat hij me associeert met de pijn (stom hè)....vraag me af of die schijven onder de huid en eventuele pijn te voorkomen zijn.
Die schijven onder de huid komen van het te snel inspuiten van de vloeistof. De eerste prik gaf ze heel langzaam. Dus de naald ook langzaam er in, ik vond het tenenkrommend want dat doet meer zeer. (Ik doe zelf altijd een soort van 'darten'.) De tweede prik gaf ze veel sneller, maar spoot ze ook de vloeistof veel sneller in. In dat beentje heeft ie nu een harde plek zitten. Dat kun je dus voorkomen. Ik vraag me dus een beetje af of je eigen kindje heel erg anders is. Ik spuit mijn zusje namelijk ook (ook omdat zij vind dat ik fijner prik). Dat is dan niet helemaal hetzelfde, maar is geen cliënt. Ik was een beetje aan het twijfelen omdat ik denk dat ze het wel een vreemd verzoek zullen vinden. Volgende keer maar eens vragen.
Goed zeg. Wat was bij jou de reden dat je het zelf bent gaan doen? En hoe heb je je vraag gemotiveerd naar de cb vpk toe?