Wij gaan voor een 2e kindje, nu (sinds vandaag) start ronde 4. Bij de eerste was ik al in de 2e ronde zwanger, dus je begrijpt, het voelt nu al als láng wachten, ondanks dat het nog niks voorstelt. Ik baal vooral van hoezeer ik me elke maand weer voor de gek laat houden. Ik had gedacht dat dat met een 2e kindje anders was, je hebt het allemaal al eens meegemaakt, je weet dat je je niet gek moet maken van kleine 'symptoompjes'. Maar in plaats daarvan zorgt mijn ervaring met mijn eerste zwangerschap er juist voor dat ik elke keer weer dénk te weten dat het misschien wel eens raak is, en dan toch weer ongesteld worden. Balen! Dat 'vage' symptomen als misselijkheid, hoofdpijn, duizeligheid, menstruatiekrampgevoel, ..., niets zeiden, ja daar had ik al wel meteen bij stil gestaan, maar ook de dingen die ik bij mijn eerste zwangerschap zag als objectief vaststelbare symptomen, die écht wat zeiden, die blijken helemaal niets te zeggen. Eind van ronde 2 hield mijn haar plots op mijn uitvallen, net als toen ik zwanger bleek van nr 1. Ik dacht: hoera! Niet dus. Zegt kennelijk niks. Nu eind ronde 3, allemaal aders opeens op mijn borsten. Ik dacht weer, hoera! (wel wat voorzichtiger, na de ervaring van ronde 2). En weer niets dus. Zeggen al die dingen die ik bij de eerste dacht als zwangerschapssymptomen te herkennen dan echt helemaal niets? Zijn er meerdere mensen die voor een 2e (of 3e, 4e, ...) gaan en dit herkennen, dat je eerdere ervaring het eigenlijk alleen maar lastiger maakt, in plaats van het verwachte makkelijker? Sorry, heel epistel, even van me afschrijven (en ja, ik weet het, ik heb geen recht van klagen, zo bedoel ik het ook niet - ik ben heel dankbaar voor mijn prachtige dochtertje en ik weet dat ik qua aantal rondes nu ook echt niets voorstelt nog!).
Ja heel herkenbaar! Na de 1e ronde ontpillen (met condoom) was ik ervan overtuigd dat ik zwanger was! Helemaal omdat ik WIST hoe het moest voelen. Alle symptomen kwamen overeen! We hadden wel 2 dagen na mijn menstruatie sex gehad zonder condoom. En juist daarom was ik er echt heilig van overtuigd. Je moet dan wel een heeeeeele korte cyclus hebben . Ik heb ook 10 testen gedaan in die maand . Volgende maand was ik WEL zwanger maar ik heb mijn lichaam compleet genegeerd. Alle kwaaltjes niet meer opgenomen omdat ik mijn lichaam niet kon vertrouwen. (Dacht ik) Gelukkig ben ik er nu wel aan gewend.
Ohh ja dat halstarrige door blijven testen! Had dat een maand of 5 nadat nr 1 was geboren, mega hormoonschommeling door stoppen borstvoeding en overschakelen op normale pil, plus het ontzwangeren. Dacht echt dat ik zwanger was. Er waren 4 negatieve testen en een onttrekkingsbloeding voor nodig om me op het tegendeel te wijzen Compleet gestoord
Je hele verhaal is voor velen herkenbaar denk ik maar om dit stuk moest ik echt heel hard lachen Mensen zijn vreemde wezens... Ik ga ook voor de tweede... Succes!
Oja, heeeeeel herkenbaar Bij ons duurde de eerste 14 maanden en was ik bezig met ovu testen, tempen en alle klachten bijhouden elke maand met het idee dat we naar de gyn zouden moeten. Toch de ronde dat ik het juist niet verwachtte was ik zwanger. En nu in ronde 3 voor nr. 2. In de tussentijd geen pil gehad dus voelde elke maand van alles. Juist omdat ik dat had en mijn lichaam van haver tot gort ken, dacht ik er juist minder mee bezig te zijn. Maar ja, dan ben je niet bezig met zwanger proberen te worden natuurlijk. Dus dit is al de 3e keer dat ik ervan overtuigd ben dat ik nu toch echt zwanger ben haha (en of ik het wel of niet ben, weet ik vrijdag..)
Jij ook succes Dat het maar snel mag lukken om het gekmakende gedeelte snel achter ons te laten om door te gaan naar het volgende gekmakende gedeelte (zal het allemaal goed gaan?).
Hahaha, nou ik hoop voor je dat 3x scheepsrecht is! Ik ben inmiddels overgeschakeld op 'het komt voor dat mensen toch ongesteld worden en wel zwanger zijn, zou dat het kunnen zijn'. Want ja, waarom uitgaan van de grootste waarschijnlijkheid (niet zwanger, want ongesteld) als je ook kan gaan voor datgene wat uitermate onwaarschijnlijk is.
Haha wat een complexe vrouwen zijn wij. Ik zit pas in ronde 1 voor een 2e en mijn man zegt ook al dat ik mezelf zwanger aan het denken ben. Waarschijnlijk volgende week mijn ongi en er bestaat een kans dat er nog 3 testen doorheenvliegen(afgelopen week 2 gedaan)... Succes met symptomen negeren!
Dank je! Ik hoop het ook Leuke instelling; i like it! Hoewel, als je altijd ervan uit gaat dat je zwanger bent, word je wel steeds teleurgesteld Inmiddels zit ik weer in hetzelfde rimte als toen we voor onze eerste zwanger probeerde te raken. Eerst ongesteld (weinig activiteit op zp), vervolgens leef ik naar mn eisprong toe (activiteit neemt toe op zp), rond eisprong een jubelstemming want de laatste 2 weken gaan in. En ineens neemt de activiteit op zp explosief toe en wordt elk steekje, krampje, klachtje opgezocht, bijgehouden in mn app (voor de volgende keer) en gegoogled op 'symptomen .. dpo'. Om vervolgens de laatste 5 dagen voor nod de dagelijkse twijfel te hebben: ga ik testen of niet. Uiteindelijk besluit ik dan 1 dag voor nod op op nod te testen (omowit natuurlijk na zeer lang turen en ik onder elke hoek te bekijken) en vervolgens binnen het uur ongesteld te worden waarna ik baal dat ik testje heb gedaan. En dan kunnen we weer van voor af aan beginnen Hoe bedoel je erg..
Nee helemaal niet herkenbaar ... Ahum... Hier gaan we voor een 3e en ik dacht, pff geen getempratuur, geen google en noem maar op maar oh god, die thermometer brand bijna mijn nachtkastje uit. Al is het alleen maar om mijn ei te spotten 2 maanden geleden dacht ik ook zwanger te zijn en ook nog eens overtijd.. Wat killig is dat zeg. Google is my best friend op dat moment. Hier wordt dan ook elk steekje, klachtje en in mijn hoofd bestaande alle andere symptomen opgezocht. Van de week zelfs me helemaal gek gezocht naar iets waarop ik héél misschien wat van mijn andere zwangerschappen op had geschreven. Maar natuurlijk wist ik wel dat ik dat niet gedaan had Waar ik nu weer van baal natuurlijk. Ik heb wel vaker klachten gehad die ik tijdens de vorige zwangerschappen ook had en toch niet zwanger. Ik vertrouw er dus ook niet meer helemaal op. Nu hebben we in mijn vruchtbare periode gesexed (volgende week mijn nod) maar ik probeer toch zoveel mogelijk te negeren. Behalve dat ik in een app op mijn telefoon alles bij houdt dan Maar google heb ik nog niet geraadpleegd, vind ik toch best knap van mezelf Het enige waar ik wel (nog) heilig in geloof is het pling-ik-ben-zwanger-moment. Dat heb ik bij de jongens echt gehad een week voor mijn nod en was ook echt zwanger. Nu heb ik dat helaas niet gehad dus ga er ook vanuit dat ik niet zwanger ben. Als het wel zo is zou ik daar écht van opkijken.
Het is voor mij allemaal nieuw. Ben nu bezig met mijn eerste ronde en heb echt overal last van. Misselijk, duizelig, (menstruatie)krampen, pijnlijke steken in mijn borsten, gevoelige tepels en een pijnlijke schaambeen. Vandaag is mijn NOD, we zullen het wel zien. Fingers Crossed
Heel herkenbaar die verhalen! K heb dan nog wel geen kleine (mk gehad), maar heb nu in chronologische volgorde pcies tzelfde weer en sommige dingen zelfs heviger. Ti's at m'n vriend vorige week vroeg of ik zwanger was, anders had ik er waarschijnlijk ook niet op gelet. M'n moeder bleef t gisteren ook met regelmaat aan me vragen, maar de test was negatief. Nu zit ik nog voor m'n nod, en toch heb ik t gevoel dat t raak is en dit keer ook een blijvertje is. Maar ja, ook bang dat m'n lichaam me aan t voorliegen is. En de activiteit op zp, ook herkenbaar! Hoe dichter bij nod, hoe meer online. Alsof het helpt dat je dan toch een posi test in handen hebt Heel veel succes allemaal dames! Hoop dat jullie snel die posi test in handen zullen hebben!
Hahaha! Ik kan me tot nu toe tot aan NOD wel redelijk inhouden met testen (had er ook geen in huis, dus er was een barrière). Maar die stomme aderen op mijn borsten bleven me maar aan zitten staren in de spiegel! Grrr... dus toch maar een tripje Kruidvat zojuist en even 'geruststellend' naar een mooie omowitte test mogen kijken . En die reality check kon ik wel gebruiken, want ik heb me toch wat afgegoogled op pseudomenstruaties en weet ik veel wat . Goed, schop onder de kont, nu echt voor de nieuwe ronde gaan en niet meer blijven hangen in de vorige ronde. En bij deze reduceer ik alles wat ik ooit dacht als eerste symptomen bij mijn eerste zwangerschap te herkennen tot volstrekte onzin .
Haha dat heb ik ook wel eens gedaan ja. En dan denken; Het is vast een innestellingsbloeding. En: Nee hoor die stolseltjes kan ook best als je zwanger bent. Oh wat zijn we erg he. En eerlijk? Mn man weet niet hoe erg ik ermee bezig ben. Want dan verklaart hij me voor gek! Maaaarrr, ik heb net ook een testje gedaan. Op 10 dpo én een licht streepje te zien. Stond zo te stuiteren dat ik meteen geen avondeten meer luste Want ik heb nog nooit een licht streepje gehad, altijd omo/witte reus wit! Toch maar manlief even laten weten en hij was voorzichtig blij. Nu maar hopen dat dit goed gaat
Emily, het is alsof je mijn verhaal neerschrijft! 2e kindjes, eerste was de 2e ronde raak. Ook sinds gisteren start ronde vier en het lijkt zo laaaang te duren. Vooral omdat in de tijd dat wij bezig zijn, nu al drie mensen in mijn omgeving zwanger zijn geraakt, meteen de eerste ronde. Frustrerend! En nu heb ik me nogmaals voorgenomen deze maand me niet gek te laten maken, de knop om te zetten en er niet mee bezig te zijn. Moeilijk!
Ik zit pas in ronde drie, en net als bij ronde twee denk ik.....'nee, ik voel niets en as ikwel iets voel, zit het tussen m' n oren' vervolgens probeer ik alles wat ik wel voel te negeren..... Maar ondertussen.....ggggrrrr
Elines: oeh wat leuk, alvast een voorzichtige felicitatie! Wat ga je nu doen.. Morgen de halve kruidvat leegkopen en nog 10 testen er tegenaan gooien En wel al je symptomen met ons delen he Scheelt weer googlen
Yay! Voorzichtige feli vast! Streepje is streepje, toch? De innestellingsbloeding heb ik trouwens nog nooit 'gebruikt' om mezelf voor de gek te houden, vooral omdat ik dat bij mijn dochter ook nooit heb gehad, dus die zit niet in mijn 'systeem'