Sorry dat ik weer met een drama topic kom...... Ben boos, teleurgesteld en maak me zorgen. Ik heb een halfbroertje(10jaar), waarbij de geschiedenis zich helaas herhaalt Hij heeft 2 "ouders" die kinderen uit een vorig huwelijk hebben(waaronder dus ik, van zijn moeder). Ze verdient die titel totaal niet:x! Zijn vader (zijn kinderen zijn boven de 30) heeft een slecht "verleden". Zijn kinderen hebben een moeilijk jeugd met hem gehad. Alcoholist, meerdere keren proberen af te kicken. Uiteindelijk heeft hun moeder de voogdij gekregen(toen hij opgenomen is in een inrichting) en heeft weinig deel uit gemaakt van hun verdere leven. Naar ons werd niet omgekeken. Zij was belangrijk en wilde onze vriendin zijn. School, boeken enz betaalde ze gewoon niet. Kinderen vond ze wel leuk, zolang ze niet kunnen praten. Heel logisch dus dat ze nu 5 kinderen heeft. Stuk voor stuk zijn we door onze jeugd in therapie geweest en we hebben het contact met haar verbroken. En nu.......zijn vader is laatst naar een afkickkliniek geweest. Dit deed hij voor mijn broertje( heeft hij ook tegen mijn broertje gezegd). En ja hoor het eerste wekend dat mijn broertje daar slaapt, betrapt hij zijn vader op drinken.....:x Arm kind was helemaal overstuur. Gelukkig hebben de ouders van zijn vriendje(waarmee hij op dat moment speelde) hem opgevangen en heeft hij daar kunnen slapen. De dag erna heeft mijn " moeder" hem opgehaald en hij blijft voorlopig daar. Mooi denk je?? Nou niet dus, want zij doet niet anders dan met hem praten alsof hij een volwassenen is. 'Zie je dat je vader drinkt en liegt, dat zei ik toch'. Om nog niet te spreken over de verwaarlozing (emotioneel en lichamelijk) die daar plaats gaat vinden. Ben zo boos op ze!! Hoe kunnen ze dit nou doen?! In totaal 8 kinderen die de dupe worden van hun onverantwoordelijkheid. Leren ze dan echt totaal niks........:x Mijn arme lieve broertje zo jong en al flink in de knoop! En dan te denken dat mijn vader en hun moeder( van kinderen van ex-stiefvader) zijn overleden, terwijl zij wel voor hun kinderen probeerde te zorgen. Waarom gaan de lieve, zorgzame mensen dood en niet deze minkukels?! ( wij gaan wel stappen ondernemen om hem te beschermen, het is genoeg geweest!)
Tjee zeg wat sneu voor jullie !! En je arme broertje ook.. Hij heeft er niet voor gekozen hè... Maar mooi dat jullie stappen gaan ondernemen. Het manneke verdiend toch een goed leven hè... Heel veel sterkte
Jemig wat heftig!! Kan die niet een tijdje bij je verblijven? Lijkt me vreselijk om je broertje zo te zien
Daar heb ik ook aan gedacht, maar daar gaat mijn "moeder" nooit mee in stemmen. Los van het feit dat ik zelf behoorlijk slecht in mijn vel zit. Ik kan hem niet bieden wat hij, denk ik, nodig heeft. Rust, volledige aandacht, zijn eigen plekje, zijn vriendjes. Liefde heb ik natuurlijk genoeg. maar ben nu al niet de moeder die ik wil zijn, laat staan dat ik er goed voor hem kan zijn. Voel me al flink schuldig tegenover mijn dochter...... Hem in huis nemen zou ook weer nadelig voor mijn dochter zijn en ik ben bang ook voor hem. Echt vreselijk dit, gun hem zoveel beter! Arm kind
Misschien wel,naast dat is een beslissing die je zelf moet maken,en een rechter/ jeugdzorg.aangezien je aangeeft dat moeder niet mee zou willen helpen.wat zou je anders voor je broertje,daarblijven of pleeggezin, ik denk dat bij iemand die hij kent wil zijn.
Maar je moet het wel zelf aan kunnen... Moet niet ten koste van jezelf gaan! Kijk het is makkelijk gezegd om hem in huis te nemen maar jouw gezin mag er niet aan onderdoor gaan. Misschien eerst nog proberen te redden wat er te redden valt? Of je broertje een paar weekjes in huis nemen en kijken hoe dat gaat?
Lieke, Wat ik anders voor mijn broertje wil? Wat uiteindelijk echt het beste voor hem is. Bij een bekende heeft denk ik in eerste instantie altijd de voorkeur. Mits er geboden kan worden wat hij nodig heeft. Ik ga proberen contact te leggen met jeugdzorg en school.
O bah! Alcohol doet waardeloze dingen met een mens, en deze situatie is vreselijk. Misschien wil hij een tijdje bij je logeren voor een time out?
Ik kan mezelf goed inschatten en ik denk dat ik het dus niet aan kan. Daarom twijfel ik ook of dat wel het beste voor hem is. Hij is erg druk, snel agressief en heeft vrijwel geen discipline. Heel logisch gezien alles wat hij mee gemaakt heeft en helaas nog steeds mee maakt. Hoop dat jeugdzorg, school en eventueel het AMK me(ons) kunnen helpen om te bekijken wat het beste is.
Goed zo, dat moet je echt doen. Straks ontspoort het manneke helemaal of krijgt hij dezelfde trauma's te verwerken als jullie...dat wil je toch niet hè. Ik heb zelf een moeilijke jeugd gehad waar ik nu ook nog steeds de vruchten van pluk (net als jij dus). Ik zou maar willen dat er TOEN iemand naar mij en mn broertje had omgekeken! Er waren toen ook zat aanwijzingen dat het bij ons niet goed ging (de buurvrouw die meerdere malen naar mn oom en tante ging om verhaal te doen over de mishandelingen.) Ik ben blij dat je broertje nu wel iemand heeft die voor hem op wil komen! Doen hoor, het arme kind kan nog niet voor zichzelf opkomen! Heel veel sterkte en succes!
Ja was dat bij ons ook maar zo..... Maar inderdaad, daarom is het belangrijk om het nu wel voor hem te doen. Dank je!
Wat goed datbje hulp gaat inschakelen! Ineens "moeder" van een 10 jarige is idd niet makkelijk. Onze zoon is 10 en ondanks dat hij veel structuur heeft gehad begint het puberen al aardig rond deze leeftijd. Maar wellicht kunnen zij een andere oplossing bedenken, of vang je hem om het weekend op. Het zou ook heel goed kunnen dat hij, met de juiste begeleiding het in jullie gezin prima zal doen. Maar die inschatting kun je alleen zelf maken. Zijn gedrag komt ergens vandaan maar als hij zich welkom voelt er er structuur is en iemand voor hem zorgt die consequent is zal zijn gedrag ook handelbaarder worden. Je zal wanneer jij er wel voor kiest voor hem te zorgen ook oor een pleegzorgvergoeding in aanmerking komen. Hij zal het beste af zijn bij iemand die hem veiligheid en structuur kan bieden en die een beetje gevoel heeft bij zijn veleden. Jij moet oor jezelf beslissen of dat bij jullie kan. Maar weg moet hij zeker, heel knap dat je hulp gaat zoeken!!
Ik wil je nergens toe dwingen hoor,ik probeerde te zeggen dat waar hij nu is waarschijnlijk niet de juiste plek is,en jij als grote zus samen met jeugdzorg naar de beste oplossing kunt zoeken,weet we niet altijd goed te verwoorden,ik vind het heel knap dat je voor je broertje op komt om te zorgen dat jij de zorg en liefde krijgt die hij verdiend,en als die plek nu niet bij jou is wil niet zeggen dat er geen andere goede oplossingen zijn.
Zelf heel goed over na denken of je je broertje wel bij je in huis wil nemen. Misschien eerst idd logeren. Wel top dat je hulp voor hem gaat zoeken. Dit heeft hij absoluut niet verdient. Hopelijk heeft hij straks nog een goede jeugd.
Ik nam het helemaal niet negatief hoor Vindt je reactie heel fijn net als die van de andere. Tips, adviezen en steun is altijd welkom. Wil het echt graag goed doen voor hem.
Dank je! Ik ben er heel hard over aan het nadenken. Moet het ook echt met mijn man bespreken en met jeugdzorg.