jij kunt helemaal niet oordelen over hoe iemand dat zelf voelt. Misschien moet jij je maar eens goed inlezen over downsyndroom en dat sommigen amper een leven hebben.
Misschien ontopic blijven..... Het gaat hier niet over abortussen. En verder met tigermommy eens. Er zijn veeeeeeel mensen met down die in een tehuis weg zitten te kwijnen. DAAR, breekt een moederhart pas van. Allerlei kwalen en afwijkingen, gedragsstoornissen, depressief enz. Ouders die amper langs komen en velen die niet eens meer familie hebben. Die onder de verantwoordelijkheid van het huis en de staat vallen.... Ik heb 2 collega s met een kind met down. Ze zijn gek op hun kind. Maar als ze de keus hadden gehad om dit te "verhelpen", dusnwaar dit topic over gaat dan hadden ze dit met beide handen aan gegrepen... Wat een inpact heeft dit op een gezin zeg....
Dat is ook waarom ik zei 'we kunnen hele discussies voeren maar komen toch niet op één lijn' Bedoel ik mee: on topic maar weer.
Christen? JIj? Gij die zonder zonden is, werpe de eerste steen? Hoe durf je! Ik ben een mama van drie kindjes. Drie kindjes waar ik allemaal even veel hou. En er was een heel speciaal kindje bij. Een kindje die perfect was, waar wij onvoorwaardelijk van hielden. Ze had geen schedeltje. Ze zou na 9 maanden geboren worden en dan sterven. Naar adem happen. Pijn hebben. De belofte van leven krijgen en dan zo, hoppa, weer weggenomen worden. Ik heb geen moord gepleegd. Mijn keus was niet om haar te doden. De keus was al gemaakt. Er was geen leven, alleen maar dood en lijden. Wij hebben als ouders een keuze gemaakt die jij met je bekrompen hersenen nooit zult begrijpen. En de liefde die wij voelden, gaat ook jouw pet te boven. Wij kozen voor HAAR. En daarom kozen wij wat voor haar het beste was. Niet voor ons. Wij leven verder, zonder ons kind. Het grootste verdriet dat een mens met zich mee kan dragen. Hoe durf jij jezelf Chisten te noemen als je niet eens verder kunt kijken dan je neusje lang is? Wat weet jij over lijden, als je kindje nu veilig in haar wiegje ligt te slapen! Noem mij en andere ouders die voor deze tragische keuze stonden geen moordenaars. Hoe durf jij? Wie ben jij? Wanneer ouders hun kindje dit lijden besparen, kan ik alleen maar liefde, compassie en verdriet voor hen voelen. Ga weg jij, mens vol haat en onbegrip. Christen, dat ben jij niet, pah! :x
Ik vind het zo jammer dat discussies over down meestal ontaarden in ( anti ) abortus discussies. Het topic gaat uberhaupt niet over abortus.
Een vriendin van mij heeft 2 gehandicapte kinderen, waarvan 1 met down (de ander heeft een spierziekte). Dat meisje is 4 en vanaf haar geboorte tot nu toe heeft ze allerlei gezondheidsklachten. Dokters zijn er m.b.t bepaalde dingen nog steeds niet uit wat het precies is bij haar. En ook is ze al geopereerd aan haar hartje. Tsja, dat is echt niet makkelijk maar ze zou haar ook absoluut nooit hebben gedood tijdens de zwangerschap (als ze dat al van tevoren had geweten, maar dat wist ze niet) en ook zou ze haar nooit wegstoppen in een tehuis. Verder is het wel een vrolijke lieve meid die ervan houdt om te spelen met buurtkinderen en haar broers en zussen, mijn dochter is ook helemaal dol op haar.
Wat als moeder overlijdt? Denk je dan dat iemand haar gaat opvangen? Nee, dan gaat ze alsnog naar een tehuis waar ze wegkwijnt. Beseffen jullie wel dat er Down-ers zijn die gewoon een onmenselijk leven hebben? Tuurlijk zien we vooral de schattige Down-ers maar ga eens in een tehuis kijken dat gespecialiseerd is in down-ers. Denk je dat een kind gelukkig is dat daar een beetje zit "opgesloten" en geen eens zijn eigen mond kan afgeven? Nou dames, dat is een leven hoor... Fantastisch
Precies. Vergeten we niet ook dat er niet alleen een kindje met down is maar ook een hele familie die ermee moet leven. Ik heb het gezien een zus die zwaar verwaarloosd werd want alles draaide om het zusje met Down. Geloof e, dat is moeilijk voor een kind én ouders.
Sorry hoor, maar ik had graag meegediscussieerd over dit onderwerp, maar ondertussen gaat het over abortus en hoe foetussen in stukjes worden gehakt? Walgelijk gewoon en dat sommigen hier zich wederom op de borst slaan dat ze zo'n brave christen zijn, yuch, yuch, yuch!!!:x:x:x Sommige mensen moeten eens wakker geschud worden om uit hun eigen bekrompen wereldje te komen.
Wat een aparte opmerking zeg. Ik weet ook niet welke kant je op wil, waar zeg ik dan dat het alleen maar leuk en schattig is? Ik zei toch net dat ze vanaf haar geboorte tot nu toe allerlei lichamelijke klachten heeft... En dat dat absoluut niet makkelijk is. Maargoed, daar zal je wel overheen hebben gelezen ofzo. Overigens heeft ze op het moment meer zorg aan haar andere dochter met spierziekte, maar dat terzijde. Verder was mijn bedoeling niet zozeer 'goedpraten' dat deze kinderen amper iets mankeren ofzo, het was -denk ik- meer een opmerking zonder bedoeling erachter. Gewoon omdat ik dus persoonlijk zo'n kindje ken. Maar om je vraag te beantwoorden, ja dat weet ik. Ik vraag me alleen af waarom je zo'n vraag stelt aan mij, daar ben ik wel benieuwd naar. Ik had het er immers over wat zij al dan niet zou doen. Ik heb hier namelijk veel over gepraat met haar, vanwege het feit dat ze het ook wel moeilijk heeft met haar 2 (van de 4) kinderen die "iets mankieren". Alsof jij mijn vriendin en haar situatie kent. Ze heeft naast haar moeder ook nog eens een heel zorgzame lieve vader. Zoals de meeste kinderen dat hebben trouwens. En daarbij ook nog een oom, oma etc. die altijd voor haar en haar gezin klaarstaan! Sowieso zijn er in de omgeving waar wij wonen helemaal geen tehuizen voor mensen met een verstandelijke beperking, maar wonen ze gewoon in huizen waar begeleiding aanwezig is. Ik wist niet dat dat überhaupt nog veel voorkomt in Nederland trouwens.
On topic: ik hoop en verwacht dat er nog heel veel mooie en lieve downers geboren gaan worden. Ook na de test die gaat komen en wellicht deze gentherapie. Mijn (oudere) vriendinnen doen nu al niet allemaal een combitest, laat staan dat ze dit gaan doen. Ik ben zeer pro choice als het gaat om jouw lichaam en jouw toekomst. Als iemand er niet voor kiest een downer te krijgen is dat haar goed recht. Net als andersom. Wij zouden er niet voor kiezen, maar ik heb dan ook met mijn broer een persoonlijke ervaring waardoor mijn keuze natuurlijk per definitie op andere zaken gebaseerd is als bij iemand die geen ervaring heeft. Het zou mooi zijn als we eventueel een zwaar leven kunnen vergemakkelen door de gentherapie. Hopelijk ontwikkeld dit zich door en is er straks de mogelijkheid ook andere gendefecten op te lossen (denk brca etc)
Waar ik zo bang voor ben is dat we steeds meer op weg zijn naar het creeeren van perfectie. Nu al is er druk om allemaal op hetzelfde niveau mee te draaien in de maatschappij. Kinderen zijn niet meer druk, pienter of wat moeilijk in contact, ze krijgen een stempel. En IK denk dat die kinderen daar niet gelukkiger van worden. Wat gebeurt er als we dat straks ook allemaal gentechnisch kunnen aanpassen? Ik denk dat het hebben van een kind dat een beetje anders is verruimend kan werken, wat niet betekent dat het altijd leuk is. Daarbij, het voorkomen van een syndroom, een afwijking o.i.d. kan dan wel lichamelijke klachten voorkomen, een garantie voor geluk krijg je daar niet mee.
Mag ik even zeggen (kwijl kwijl hihi) dat ik het altijd zo knap van je vind hoe je je zo goed kan verwoorden en ook echt probeert de andere kant te zien en dat ook zelfs probeert te snappen (misschien ook wel een beetje doet, dat weet ik niet) ik zou denk ik het persoonlijker opvatten als mijn kindje down zou hebben, ik kan me zo voorstellen dat het soms best steekt sommige opmerkingen maar jij laat dit nooit echt blijken, DAT vind ik knap.. Nou nou genoeg gekwijl hoor maar moest het even een keer kwijt, viel me nou al op in diverse topics..
Het was geen aanval, mijn excuses als je het zo opnam. Ik bedoelde meer te zeggen dat het nu wel zo kan zijn dat ze niet naar een tehuis hoeft, maar er zijn genoeg down-ers bij wie de ouders zijn overleden en naar wie de familie (een broer of zus daar gelaten) bijna niet meer omkijt. Dat is meer wat ik bedoel te zeggen, het is nu misschien nog niet aan de orde, maar straks wellicht wel. Hier in de buurt hebben we twee tehuizen die zijn gespecialiseerd in downers met nog ziektes erbij. Die mensen bedoel ik, die zijn gewoon niet in staat om voor zichzelf te zorgen. Sommige hebben nog ouders, maar die zien ze max. 1x per week. Dat vind ik gewoon heel triest voor die kinderen (jongvolwassenen). Als er dus de mogelijkheid zou zijn om Down te "voorkomen" dan denk ik: Ja! Doen. Want er zijn gewoon genoeg mensen met Down die door Down ook andere gezondheidsproblemen hebben. Het zou toch prachtig zijn als we dat kunnen voorkomen! Want daar gaat dit topic over, de mogelijkheid om down te voorkomen. Niet om wel of geen abortus maar om een ziekte cq staat die meerdere ziektes als "bijwerking" heeft die kan worden voorkomen.
Huh?!! volgens mij draaf je nu gigantisch door. Heb ik het gehad over de situatie waarin jij hebt gezeten? NEE! Ik weet daar niks van en kan daar niet over oordelen. Ik vind het dan ook heel naar dat je zulke dingen over mij zegt. Ik vind het vreselijk wat jullie hebben moeten doormaken. Waar het mij om gaat is dat mensen te snel voor een abortus kiezen omdat ze geen kindje met down willen of soortgelijke afwijking. Ja het verandert je leven en niemand staat te springen om zo'n kindje maar dan maar kiezen voor in de buik dood laten maken? Kortom ik ken jouw situatie niet precies maar het moet ongetwijfeld vreselijk geweest zijn om die keuze te maken. Het was absoluut niet mijn bedoeling om over een soortgelijke situatie als die van jou te oordelen. Evenals dat jij niet over mij kan oordelen of ik een christen ben of niet. Ik geloof dat God ook kindjes met down heeft geschapen en hij ouders de kracht geeft om voor hun kindje te zorgen al is dat vaak moeilijk.
Ik mag mijn mening niet geven bedoel je omdat ik tegen abortus ben? Nee dit topic hoort niet over abortus te gaan en het spijt me dat ik erover begon maar het raakte me heel erg toen iemand zei dat ze een kindje met down zou laten doodgaan. Ik heb als onderwijsassistente met deze kinderen gewerkt en daarom doet het me veel als ik zoiets hoor. Ik ben geen brave christen, ik heb echt wel mijn gebreken en ben geen heilig boontje. Laat staan dat ik mezelf op de borst sla hoe goed ik ben Misschien komt het voor sommigen harder over dan ik bedoel. Maar ik mag mijn mening gewoon geven net zoals jullie keihard je mening geven.