Ik heb zelf met me ouders in een spookhuis gewoont. Het huis en de omgeving was prachtig ook was de huur niet te duur. Dus algauw trokken we erin. Ik was een jaar of 12. Op de een of andere moment was ik er zo vreselijk bang ik durfde niks alleen. S'avonds als ik in bed lag, hoorde ik voetstappen op de gang en een ademhaling die steeds dichterbij kwam, daarna een verschrikkelijke onwerkelijke stank. Op het begin had ik de groote slaapkamer voor mij alleen, daarna sliep ik in de slaapkamer bij me broer en als laatste op een matras bij me ouders in de slaapkamer. Me broertje kwam vaak huilend aanlopen om te vertellen 'jongetje naast me bed jongetje naast me bed'. Ook hoorde we vaak kinderen spelen en gillen zonder dat er daadwerkelijk kinderen in of om het huis waren. Op een nacht lag ik in bed, ik sliep op de 2e verdieping en er werd geklopt op mijn slaapkamer raam, ook op die van me vader en we stonden allebei beneden bij de deur om te kijken wie het was maar er was niemand. Daarna keek ik uit het raam en liep er een oude man in de verte weg. Mijn moeder hoorde continu haar naam door het huis roepen maar er was niemand thuis. Ook als we op de bank zaten hadden we continu het gevoel alsof we bekeken werden, continu keek ik snel omhoog of er iemand naar me zat te kijken maar niemand te bekennen. Op een avond kwam er een geesten progamm op tv, we wouden het niet zien maar de TV schakelde continu terug naar die zender. Ik werd continu banger en banger. Er kwam een vrouw aan de deur de vorige bewoner ze zei dat ze hier weg was gegaan omdat ze in het huis continu ruzie met haar man had en dat de lichten iedere keer aan en uit gingen. Uiteindelijk zijn we verhuisd om de reden omdat we op het laatst zo bang waren, zelfs mijn vader een man van 2 meter breed. Dit is maar een klein gedeelte, er zijn nog veel meer dingen gebeurd.
o jakkes wat eng! nooit achterhaald wat zich daar vroeger heeft afgespeeld? ben toch eigenlijk wel erg nieuwgierig wat er zoal meer gebeurde
Ja uiteindelijk is daar iets gebeurd met een gezin, de kinderen waren overleden daar en de ouders ook. We zijn er nog een keer langs gereden en het hele huis de ramen waren dicht gespijkerd met houten planken. Ik zal niet weten warom maar t blijft een raadsel.
Hoi mensen, Niet echt de puf om het hele verhaal te typen, maar wij hebben hier in huis ook last van 'iets'. Eerst maandenlange slaapprobblemen bij onze dochter (compleet hysterisch, niet meer te bereiken). Uiteindelijk opgelost door iemand die het huis en ons heeft gereinigd. Helaas heeft onze zoon nu dezelfde problemen en lijkt het hardnekkiger.... Na iedere vakantie begint het van voren af aan. Bizar. Kan er de klok op gelijk zetten. Nacht 3 na een vakantie begint het... Helaas is de man die ons normaal helpt onbereikbaar... Dus ben met spoed op zoek naar iemand die ons kan helpen, liefst in de omgeving... Sorry voor het misbruiken van dit topic, maar we zijn weer beetje radeloos... En het bizarre is dat de mensen die voor ons in dit huis woonden dezelfde problemen hadden.
Ik heb wel eens in een oud topic verteld over het huis van mijn ouders. Zou toen fotos maken voor iemand hier op zp alleen ik heb ze nooit meer gestuurd omdat ze toen geen tijd meer had. De fotos heb ik laatst maar verwijderd omdat het zo'n negatieve lading gaf. Bij een aantal fotos kwamen er ook lichtbollen. En dan heb ik het niet over de afbeelding nee ik zag ze door het beeld heen vliegen van mijn iphone.
Ik ben het hier niet mee eens, althans niet in mijn geval. Ik was totaal niet bezig met geesten/demonen etc, sterker nog, ik geloofde best dat er "iets" was, maar niet in zoiets, absoluut niet, ik ben normaal gesproken de nuchterste die je maar tegen kunt komen Vaak dacht ik zelf nog dat ik het verkeerd zag/voelde, aangezien ik soms mezelf niet eens geloofde. Maar ik zat prima in mijn vel, was net getrouwd, zwanger, financieel hadden we het goed, absoluut geen depressie of wat ook te bespeuren. Ik geloof dat geesten/demonen je kunnen op komen zoeken, zonder dat je er zelf om vraagt. Die windvlaag door mij heen (wat ik beautivil vroeg) had ik op het moment dat mijn man in de slk de bijbel zat te lezen, etc. en dat is echt een ongelofelijke kille, ijs en ijskoude vlaag die door je lijf heen gaat, dat kan ik niet omschrijven. Ik geloof (nu) dat doordat hij gelovig was, hij nergens last van had, maar ze mij kwamen opzoeken om te proberen mij de occulte kant op te krijgen. Ik was nl niet gelovig toen, en ging maar af en toe mee naar de kerk om hem een plezier te doen. Dat dit de reden is dat ze dus naar mij toe kwamen. Wat het wel versterkt heeft was nadat mijn oudste geboren was, ik denk wel dat je in de periode voor/na een zwangerschap je "vatbaarder" ben voor zoiets als geesten/demonen. Maar ik was/ben heel nuchter en geloofde dus ook al niet in zoiets als negatieve/positieve energie wat je over je afroept. Toen niet, maar nu nog steeds niet Vind het een beetje vreemd dat jij gaat stellen dat demonen pas bestaan op het moment dat je er in geloofd, om heel eerlijk te zijn. Ze bestaan, of ze bestaan niet, heeft niets met het geloof erin te maken.
Nou ja.. Op het moment dat je gaat stellen dat demonen alleen bestaan als je erin geloofd, dan geloof je er naar mijn mening al in..
Mijn moeder, tante en oma hebben vroeger (toen ik nog niet bestond en zij jong waren hihi) glaasje gedraaid. Mijn opa was een alcoholist en was toen aan die gevolgen overleden. Ze wilde hem vragen hoe het daar nu was in de hemel. Dus zij proberen, maar er gebeurde niks dus gingen ze weer verder waarmee ze bezig waren. Komen ze later in de huiskamer, zijn alle schilderijen van hun haakje af gevallen. Alle touwtjes/haakjes waar ze aanhingen waren kapot. Ook lagen er bij elk schilderij druppeltjes bloed. Echt heel eng! Als mijn opa dronken was (wat veel gebeurde) sloeg hij alles kort en klein, hele huis lag dan overhoop. Dus dit vonden ze heel erg eng en hebben het daarna nooit meer gedaan
Het enge van glaasje draaien is dat je alle deuren als het ware openzet en er van alles binnen kan komen...of ze doen zich voor als een ander. Na het glaasje draaien kun je een poort opengezet hebben waar zelfs jaren later nog problemen door op die plek komen. Je hoeft maar iets labiel te zijn of gaten in je aura te hebben en je bent zo de pineut..grote afrader dus! Ik weet nog wel toen ik in groep acht van de basisschool zat het echt een hype was.levensgevaarlijk.
Ja, mijn vader werkt in een gevangenis en heeft wel eens gesprekken gehad met gevangenen die helemaal "gek" werden nadat ze glaasje hadden gedraaid.. Mijn ouders hebben mij altijd vrij weinig verboden, maar dit was wel 1 van de dingen die ik echt NOOIT mocht doen..
Ze hebben het ook nooit meer gedaan Wij ook niet door dit verhaal. Ik vind het zelf ook echt dom om dit te doen, was idd ook op de basisschool een hype. Heb dat nooit leuk gevonden!
Haha nee snap wel dat dat jullie ook afschrok! Bedoel het ook meer in het algemeen. Maar gelukkig maar!
Hhmmmzzzz mijn ouders hebben het vroeger gedaan samen met mijn Oma... Ik zie ze al zitten ik was toen nog niet geboren. Ze willen maar niet vertellen wat er gebeurd is dus ik neem aan dat het heel eng moet zijn. Ze hebben het altijd wel echt afgeraden! Ze slaan echt dicht als ik erover begin.
En toch blijft het interessant. Mss juist wel omdat het zo mysterieus. Vroeger wel eens willen doen, maar nooit gedaan gelukkig.