Niet echt gênant voor mij maar voor mijn vriend. 😄 Mijn vliezen waren gebroken, tenminste dat dacht ik want bij elke stap verloor ik vocht. Ik had het opgevangen in een bakje en liet dat aan mijn vriend zien, nou die heeft me toch staan kokhalzen! Het was trouwens mijn tweede bevalling dus niet alsof hij het nog nooit gezien had. Daarna kwam de verloskundige.. Ontsluiting ging erg snel, dus zij met z'n tweeën op zoek naar de hydrofiel doeken. Nu komt het.. Die konden ze niet vinden! Eerst hij niet waardoor zij boos werd daarna zij ook niet. Ze liepen inmiddels zo te mekkeren op elkaar dat ik niet meer durfde te vertellen dat ik ze had weggegooid en vergeten was nieuwe te kopen 😳. Afijn, ik heb twee pijnlijke weeen gehad waar ik mijn vriend bij riep omdat ik even in zijn handen wilde knijpen, loopt hij weg en zegt daarna ja uhhh wat moet ik doen dan?! Tijdens het persen heeft hij voornamelijk aan de andere kant van het bed zitten kokhalzen! Ja alweer! Mijn held. En wat hebben de verloskundige en mijn vriend zitten bekvechten, jeetje.. Het is toen allemaal langs me gegaan maar als ik er nu aan terug denk 😡
Arme jongen (gniffelt wel heel hard bij het beeld van die kibbelende vk en vriend, en dat dan samen op zoek naar de *niet-aanwezige* XD hydrofielen)
Haha ik ook nog steeds! Die arme jongen... 😂 Het zweet stond in z'n bilspleet 😁 En dagen na de bevalling ook tegen iedereen vertellen hoe moeilijk het wel niet heeft gehad toen!
hier ingeleid in het ziekenhuis en bij elke keer toucheren begon de vk te miepen dat er ook nog wat anders zat en dat ik moest proberen om te poepen. Mijn probleem is altijd ik moet of ik moet niet en ik kan het niet afdwingen. Vervolgens hadden ze het er nog overgehad om middelen toe te passen zodat het er vanzelf wel uitkwam. Helaas voor hun vorderde de bevalling vrij snel. Mijn man is er tot op heden nog van overtuigd dat ik niet ben uitgescheurd door mijn dochter maar door wat er uit de andere uitgang kwam zetten een paar minuten voor de geboorte.
Memorabel was het zeker. Mijn zoon is vorig jaar met een ks geboren. Ik wilde graag thuis bevallen. Maar hij poepte, dus we moesten naar het zkh. De vk reed voor ons uit. Eenmaal aangekomen in het zkh zei ze: 'Hou er rekening mee dat je zoontje in stuit ligt'. Ik dacht dat ze in de war was. Maar de poep kwam er direct uit, niet gemengd met vruchtwater, dus ze zag gelijk dat hij verkeerd lag, met zn kont beneden. Wel wachtte ze met dat te vertellen tot we in het zkh waren, omdat we anders een rotritje zouden hebben. Had met 20 weken de laatste echo gehad, maar elke keer dat ze, of een collega van haar, aan mijn buik voelde, zeiden ze dat hij keurig met zijn hoofdje beneden lag. In het zkh konden ze zien dat hij nooit goed heeft gelegen aan de vorm van zijn hoofd. Memorabel was het dus al, want zo heel vaak komt die niet voor dat ze er tijdens de bevalling pas achter komen dat een kindje in stuit ligt (ik ontvang overigens graag pb's met meiden die een soortgelijke ervaring hebben). Toen mijn zoon een week oud was kwam de vk nog langs. Ze vroeg of ik, mocht ik ooit weer zwanger zijn, weer bij haar onder controle zou willen. Natuurlijk, zei ik. Dit overkomt ons geen twee keer! En nog een grappig moment: Er stak nog een stukje hechtdraad uit mijn buik. Dat kwam de vk afknippen, waren ze in het zkh blijkbaar vergeten. De kraam was er ook bij. Dus de vk knipt en ik zeg heel hard: "Au!", voor de grap natuurlijk, want ik voelde er niks van. Ze schrok en zei: 'Nee, deed dat echt pijn?' 'Haha, grapje!', zei ik. Ik moest zelf keihard lachen en mijn hele buik flubberde daardoor heen en weer. Toen moesten de vk en de kraam ook heel hard lachen. Haha, hilarisch momentje. Ik moest haar nog ff terugpakken omdat ze de stuitligging had gemist
Overigens... Wat als je zoontje niet had gepoept? Dan had je een onverwachte stuitbevalling thuis gehad...? Heeft ze daar nog iets over gezegd?
Dan was het waarschijnlijk niet opgeschoten en hadden we ook naar het zkh gemoeten. Ik moest ook een ks omdat mijn zoon te hoog lag, het zou echt te lang gaan duren op natuurlijke wijze. Ik heb me niet zo lang bezig gehouden met alle 'wat als...' vragen. Ik heb een prachtige, gezonde zoon gekregen. Ik denk dat je je bij elke bevalling wel dat soort dingen af kan vragen. Ben nu weer zwanger, maar ga weer gewoon naar die vk toe. Ga wel een liggingsecho vragen, en die krijg ik ook hoor!
Hihi geweldig die verhalen... Ik ben verleden week 1 aug in dmv tabletjes... 7:00 moesten we in t ziekenhuis zijn maar omdat t maar niet vorderde hebben ze me om 16 uur gestript... ohhhhhh wat heeft dat mens me een pijn gedaan... vloog er helemaal omhoog van en begon te huilen... toen ze klaar was keek ik er aan en zei : 1 ding... jij zal nooit me vriendin worden... mijn vriend en ma keken me aan van ohhh zeg je nou maar de vk kon er gelukkig wel om lachen... uur later naar de wc... en dacht wat is dit nou op mijn wc papiertje... waardoor ik dus op zoek ging op de gang met mijn wc papiertje om te vragen aan een verpleegster of dat nou me slijmpropje was haha.... 0:00 braken me vliezen waardoor we weer naar t ziekenhuis gingen (was weer naar huis gestuurd om 19 uur) en vanaf dat moment vreselijke rugweeeen gehad... en achteraf ook al persweeeen waardoor ik bij elke wee riep... ohhhh me poepgat ohhhh me poepgat haha... staat me vriend op een gegeven moment naast me... zowwwww heb me een pijn in me rugggg...p ffffff dacht ff dat ik gek werd met rug en persweeeen op dat bed hahahaha.... Affijn nu kunnen we er hartelijk om lachen... :-D
haha die mannen hebben het ook zoooo zwaar! Ik heb 14 uur heftige rugweeen gehad. Mijn man had gelezen in een boekje dat hij bij rugweeën op mijn onderrug kon duwen om de pijn te verzachten, en dat hielp idd. Zegt ie op een gegeven moment: ik stop even want mijn hand doet zeer. Wat!??!?!?! Heb iets boos naar hem gesnauwd en toen ging hij gelijk weer duwen haha! En daarna nog 1 keer een opmerking.. ik ga niet harder duwen op je rug hoor die is al knalrood ik duw al zo hard. Waarop ik weer snauwde dat hij maar harder moest duwen hihi.. nu kan ik erom lachen maar toen dacht ik echt van 'wat pijn? jij pijn dan weet je niet wat ik voel'
Geen bevalling maar een geplande keizersnede.. De keizersnede liep niet helemaal als gepland. Mn dochter was gehaald en ik kreeg 3 flinke complicaties en veel pijn. Ze hebben er uiteindelijk ruim 3 uur over gedaan om me weer op de uitslaapkamer te kunnen leggen. Het werd op een gegeven ogenblik een beetje te pijnlijk waarop de gyn heel hard riep: Maak dr anders maar weg hoor! Ik heb met alle macht geschreeuwd: Dacht het niet meneer! Daarna heb ik met een zeer kalme stem tegen de anesthesist gezegd: Geef me anders maar morfine, dat helpt altijd erg goed bij mij.. (Alsof ik het altijd als een paracetamolletje inneem ofzo). Hier hebben ze gehoor aangegeven waarna ik aan een morfine infuus ben gelegd. Volgens mij hebben ze me bijna weggemaakt want ik kan me bijna niks meer herinneren, maar toch zeker nog wel een aantal memorable dingen.. Ik heb in ieder geval een aantal keer heel hard geroepen dat het onwijs lekker spul is die morfine en dat iedereen dat een keer moet proberen. Toen ik veel bloed verloor en de gyna riep: Er moet nu bloed komen (zakken bloed). Toen riep ik: Nou komt er nog wat van, je hebt hem toch gehoord! Ze hebben me tijdens de operatie op een andere tafel gelegd (in beugels) waarop ik vroeg of ik zelf de placenta eruit moest persen (???). Het doek (tussen mij en mijn buik) was gevallen, de gyn zei: Nou hang maar gauw weer op want dit lijkt me niet zo geschikt voor mevrouw. Waarop ik antwoorde dat het niet erg was en het doek wel weg mocht blijven als het in de weg hing. Eenmaal op de uitslaapkamer was ik nog erg high. Lag nog steeds aan het infuus met morfine. Toen mijn vriend foto's kwam laten zien van onze dochter was mijn eerste reactie: Jeetje wat is ze dik. dat heeft ze van jou hoor.. Hier heb ik overigens wel mn excuus voor aangeboden, later.. Ik wist er niks meer van. Onze dochter was helemaal niet dik hahahaha. Verder schijn ik een ontzettende lolbroek te zijn geweest. Wel herkenbaar want als ik pijn heb is dit mijn manier om het vol te houden. De gyn had met de controleafspraak in ieder geval een compliment gemaakt over m'n humor tijdens deze toch wel pittige keizersnede.
Zaterdag nacht. De boel moest opgetrommeld worden om bij mij een keizersnede tedoen. Zijn ze druk bezig zeg ik; Ik hoop niet dat jullie nu net allemaal uit de kroeg komen en aan de drank hebben gezeten dan zwaait er wat. De gyn heeft me toen heel vaag aangekeken over het kleed zonder iets te zeggen. Tijdens de kz vond ik die persoon die achter mij zat echt top. Die had de hele tijd op mijn hoofd zitten aaien. Echt dat ze zoiets doen. Dus ik na die tijd; goh wat een geweldige zuster was dat die steeds over mijn hoofd aaide. Die moet echt een bloemetje. Euh ja dat was ik zegt mijn man.......oeps nooit bij stil gestaan dat hij er ook was. Op de uitslaap kamer was ik de enigie die er lag. Ver aan de overkant zat iemand achter de bali die mij in de gaten hield. Ik roepen hey pssst ppsst meneer zullen we dan maar een spelletje doen nu we er toch zijn.
Roxie Hart je hebt een bericht hier kwamen ze er ook pas op de dag zelf achter dat ze in stuit lag. Echt 5 min voordat ze gingen inleiden toch nog even snel een echo.. Thank god!!! Maar 1 week eerder ook echo gehad, en toen geen stuit. Dus dat kan ook nog