Ook herkenbaar. Wij hebben het campingbedje (zachter) gepakt en die op zolder neer gezet. Uiteindelijk met 11,5 maand moeten stoppen met de BV ivm mijn eigen gezondheid. En die combinatie van campingbed (laten huilen) en even later stoppen BV heeft ons geholpen. Nu is hij 20 maanden, weeeer zo'n slaap probleem. Nu blijkt toch dat laten huilen bij ons kind een optie is. Maar ieder kind is anders!! Vooral je eigen gevoel volgen.
Even een vraag, maar denk je niet dat je het probleem hebt 'verplaatst'? Ik lees en hoor vaak over laten huilen 's nachts, maar als het kind in een verlatingsangstfase zit kan deze fase later weer de kop opsteken. Misschien dat je daarom nu weer zo'n "huilperiode" hebt? Ze moeten die fases echt doorlopen voor ze er door zijn. Ik vind laten huilen vaak een redmiddel maar niet echt een probleem aanpakker.
Veel kinderen hebben 2-3x een verlatingsfase, ook al bied je alle veiligheid en geborgenheid. Hier was het tussen 11 en 13 mnd en daarna rond 18 mnd heel heftig.
Als jij weg bent, flesje ( Lust hij wel gewone melk of kunstvoeding? Of wil hij helemaal geen fles en alleen bij jou drinken? Dan evt kwark oid? ) en bij je man in draagdoek? Of in slaap wandelen in kinderwagen? Mijn 1-jarige valt niet in slaap in bed, dan raakt hij hysterisch, ook als hij bij mij ligt. In de kinderwagen slaapt hij vaak binnen 2 minuten al. Dan leg ik 'm 's avonds over in bed.
Op de een of andere manier is het belangrijk om je kindje te leren om zelf weer in slaapt te vallen. Iedereen word meerdere keren per nacht wakker en ze moeten leren om dan weer om te draaien, speentje of knuffel oid te pakken en weer verder te gaan slapen. Dat kan je alleen door hem te leren dat je hem niet meer uit bed haalt als hij er eenmaal in ligt. Dat betekend gecontroleerd laten huilen maar zeker wel laten voelen dat je er bent en niet weg bent. En vooral niet meer uit bed halen. Ons zoontje huilt heel soms heel even in de nacht (vaak maar een halve minuut of korter) maar pakt dan een speen en draait zich om en gaat verder slapen. Heel bewust zijn we hier altijd mee bezig geweest vanaf er geen nachtvoeding meer nodig was.
Hij kan niet tegen melk en eet heel slecht.. hij drinkt wel wat water of thee als ik er niet ben.. maar dat is zoooo weinig daar kan hij nooit vol van zitten.. en overleggen dat gaat niet dan is hij gelijk wakker.. Ik heb net wel is even zitten nadenken.. (jaaa.. tijdens een voeding omdat hij weer was wakker geworden.. ) Hij zit altijd aan zijn oor te friemelen/trekken/vouwen.. als hij drinkt. Zou dat betekenen dat het zeer doet? En kan hij er dan aan wennen want hij drinkt wel heel goed.. Ik ben zo benieuwd of die KNO arts iets kan vinden..
Slecht eten, niet slapen, aan de oren trekken, vaak oorontsteking, liggen een probleem.... klinkt als onze oudste. Als jouw zoon niets met z'n oren heeft, eet ik m'n schoenen op! Die pijn, daar gaat hij niet aan wennen: oorklachten geven echt hele vervelende pijn Maar hier bij beide meiden een enorme verbetering na de buisjes! Oudste is toen eindelijk door gaan slapen, jongste ging veel beter slapen, (nog bezig om andere klachten ook onder controle te krijgen).
Goh je zou het over mijn oudste kunnen hebben. Ook ik heb uit wanhoop de 'laten huilen' methode toegepast en dat hielp... voor korte duur Wat ik uiteindelijk heb gedaan (en daar heb ik dus echt een week vakantie voor genomen samen met vriend) is een duidelijk bedritueel, naast het bedje gaan zitten tot hij slaapt en NIET eruit pakken! Ook niet praten, alleen af en toe stttt (troostend). Eerste 3 dagen heb ik bij het naar bed gaan twee uren naast een huilend manneke gezeten en ook 's nachts als hij wakker werd ernaast gaan zitten (uren). Na drie dagen ging ik alweer met lood in mijn schoenen naar boven, ik leg hem in bed en... meneer ging niet huilen, gewoon met zijn oogjes open in bedje liggen en naar mij kijken. Een kwartier later sliep hij (muziekje aan). Ook toen hij snachts wakker werd en ik kwam de kamer op was het goed en draaide hij zich weer om. Na een dikke week werd hij nog maar zelden wakker snachts.
Hahahah daar hou ik je aan! Dan wil ik een foto En hij heeft niet zo vaak oorontsteking wel 2x een loopoor maar dat was niet erg volgens de ha en een keer dan een ontsteking..
Aan oortjes zitten is ook een duidelijk teken van moeheid. Hier doen beide kindjes dat als ze moe zijn
Maar werd jou zoon dan niet helemaal hysterisch? Mijn zoon gaat gewoon helemaal uit zijn dak.. of ik er nu naast sta of niet.. het maakt hem helemaal niet uit..
Oooooh Jawel hoor! Daarom kon mijn hart het ook niet aan om hem te laten huilen en ik weg zou gaan. Ik wist zeker dat er niks anders aan de hand was (pijn, honger) en door gewoon bij hem te zijn (ook al was dat hysterisch) had ik niet het gevoel dat ik iets deed wat niet goed was. Maar die twee uur dat ik daar zat duurde lang zeg ik je! En je denk heel vaak 'zal ik hem dan toch maar pakken' maar dat moet je dus niet doen. Mijn zoontje was wel 14 maanden toen ik dit deed, dus misschien snapte hij het al iets beter allemaal dan jou kindje? Bij mij was het ook echt een must want ik was toen alweer 5 maanden zwanger van nummer twee en twee huilende kindjes zou ik echt niet getrokken hebben iedere avond
Ik heb niet het hele topic doorgelezen dus als het al eens genoemd is sorry... Heb je de wifi in huis al eens uitgezet?! Ons zoontje bleek daar veel.last van te hebben en sinds die bij ons s nachts uit staat slaapt hij veel beter....
ik weet precies wat je voelt. weliswaar op een andere manier. ik heb een zoontje van 4,5 maand jong. en hij is nog nooit zelfstandig is slaap gevallen sinds zijn geboorte. ook wil en kan hij niet in slaap komen. met als gevolg van smorgens tot savonds laat wakker en dat is geen pretje. ( terwijl de meeste babys na zon 2 uur wakker in bed liggen met die leeftijd ) ook onze kleine zet het meteen op krijsen in zijn bed. en ontroostbaar. ook wij hebben gigantisch veel geprobeerd en engelen geduld gehad maar niks werkt. onze baby is ook 3,5 maand een huilbaby geweest . gelukkig is dat een heel stuk minder. alleeen het slapen blijft een probleem. snachts als we hem savonds laat dan eindelijk op bed hebben gekregen omdat hij doodmoe is en dan nog met heeeeel veel moeite in slaap te krijgen. slaapt hij gelukkig de nacht door! maar als ik smorgens wakker word zie ik al enorm tegen de dag op . het breekt je helemaal op. wij krijgen hem ook niet in slaap met wandelen wiegen etc. ( alleen als hij echt doodop is lukt de kinderwagen weleens en de auto ) morgen hebben wij een afspraak bij de kinderarts om eventuele opname te bespreken . ik zou graag de oorzaak willen weten waarom onze uk niet kan inslapen. want als we die weten kunnen we veel gerichter handelen en hopelijk kunnen we het zo oplossen p.s mijn zoontje is ook niet te troosten in bed. word ook helemaal hysterisch. dan stikt hij er zowat in. bijna niet om aan te zien heel veel sterkte en ik hoop dat het snel beter mag gaan
Ik vind laten huilen vreselijk!!! Maar soms is er geen oplossing. Toen onze zoon rond de 10,5/11 maanden was. Heeft het best een poosje geduurd voordat hij zelf is slaap kon vallen met laten huilen. Nu met 20 maanden was de situatie: huilen met slaapzak aan doen en meneer wees naar de deur!!! Dus in eerste instantie hebben we hem weer meteen naar beneden genomen drie avonden op een rij. En hij speelde kei lief op de bank. Totdat ik dacht dit kan niet en wil ik eigenlijk niet. De eerst avond heeft het een uur geduurd voordat hij stil was, we zijn toen drie keer bij hem geweest om te troosten. De tweede avond een half uur en vanavond probleemloos!!!! S middags is het gelukkig minder heftig en moppert hij zich in slaap. Dus bij ons heeft laten huilen geholpen. Nogmaals zal niet bij ieder kind helpen. Wat ik trouwens wel heb gedaan in die 10 maanden periode, we zijn op advies bij een osteopaat geweest!! Maar je weet nooit of dat de huil oorzaak heeft weg genomen.
Ik denk bijna zeker dat bij jullie een medisch probleem speelt. Is alles al uitgesloten qua allergie, reflux, vastzittende wervels, oren enz?
Jeetje meid wat zwaar voor jullie. Misschien een optie om langzaam de BV af te bouwen, zodat hij in ieder geval zonder borst kan leren slapen. Respect dat jullie nog voor een 3e kindje gaan met zulke pittige nachten
Wij hebben met de oudste drama gehad snachts, zelfde als bij jullie. Om op een gegeven moment gek van te worden. Toen gaf iemand mij de tip van een safe t sleep. Nou echt we hadden ALLES geprobeerd, van dokter/osteopaat tot medicijnen en rituelen van wateraders knuffelen, bij ons in bed noem het maar op. Niks werkte. En de safe t sleep... Eerste keer erin, hij ging liggen. En slapen! Sindsdien ging het heel erg goed. Nu is hij nog steeds (zoontje is nu 2), geen goede slaper. Snacht vaak wakker maar dit is nu gewoon wie hij is
He, daar had ik nog nooit van gehoord. Ziet er best fijn uit. Zou dat nog iets voor mijn zoontje kunnen zijn, of is het te laat om daarmee te beginnen? Hij gaat namelijk wel vaak staan in zijn bedje (en dan echt niet meer liggen, hoe moe hij ook is) en gaat het hele bedje door waardoor hij tegen de spijlen aan botst.