oooh wat heb ik de pest aan mezelf! ik wil zo graag nog een kindje! mijn eierstokken rammelen zo hard dat ik ongeveer ontplof! maar het klopt zo totaal niet! Voordat we zwanger waren van ella zijn we 2 jaar bezig geweest. we zijn nu denk ik een maand 7 (geschat) bezig en het verlangen is zo groot! ik weet nu wat het is, de liefde het geluk! Voor ella was het ook groot! maar nu is het veel groter... veel veel veel veel groter. Ik droom erover, slaap er niet van. En kan allemaal vertellen hoeveel ik van ella houd, besteed al mijn tijd met haar, door met haar te spelen met haar op pad, naar haar te kijken, haar kleren te wassen en te strijken.. ik schiet te pas en te onpas vol met geluk en tranen van geluk.. Ik wil zooooooo graag nog een kindje! de een na de ander is zwanger om me heen! en ik feliciteer ze braaf en dan die steek in mijn maag........ ik wil ook.. ik kan mezelf dan wel iets, er zijn mensen die nog geen kinderen hebben die ook zo graag willen, ik heb een prachtige dochter die )#*^%@( pas net een jaar is geworden, hoe kom ik er toch bij me zo te voelen!!!! maar toch voel ik me zo........
Het maakt niet uit hoe lang je bezig bent of hoeveel kinderen je al hebt, iedereen heeft het recht om te voelen wat hij voelt en als jij een grote wens hebt die helaas nog niet is uitgekomen dan is het logisch dat je af en toe die steek in je maag krijgt als een ander het wel al is gelukt (ondanks het geluk dat je al hebt met Ella) Tuurlijk zijn er mensen die het slechter of erger hebben, maar dat betekent niet dat jouw gevoel niet meespeelt! Heel veel sterkte en geluk toegewenst, ik hoop dat je snel veel geluk zal hebben! Liefs
Ben niet zo streng voor jezelf. Je mag echt wel zo denken, je hebt 2 jaar over ella gedaan...das ook niet niks! De angsten van toen komen nu ook weer te boven denk ik en dat is helemaal niet erg. Iedereen denkt wel een moment zo (denk ik, iedereen is groot woord maar je snapt wel wat ik bedoel). Ik denk op het moment ook zo. Hoe oneerlijk is t wel niet allemaal. Die ene stopt met de pil en raakt zwanger en de ander moet maanden, jaren wachten. Degene die met de pil is gestopt heeft ook gedacht, ik wil ook! Waarom zij eerder of wat dan ook. Vanaf t moment dat je (weer) zwanger wilt worden wil je t liefste zo snel mogelijk zwanger zijn. Dus wees niet te hard voor jezelf, je mag t echt wel denken en uitspreken.
Je bent echt niet de enige hoor!hier precies het zelfde gevoel,je hoefd je niet schuldig te voellen,jaloers is iedereen wel eens.
Snap je helemaal! Toen onze prachtige dochter nog maar 3 mnd was stonden mijn eierstokken al te rammellen en nu nog. Ben nu pas net voor het eerst ongesteld geweest sinds xwangerschap dus voordt we de cyclus ontdekken zal het nog wel ff duren. Succesben hoop dat je gauw zwanger raakt!
Ehm... Kan het zijn dat het voor jou voelt alsof jullie gezinsleven 'gewoon nog niet' compleet is? Het feit dat jij ruimte hebt voor een ander kind, wil niet zeggen dat je ook maar 1 seconde minder van de eerste houdt, toch? Sommige mensen hebben wel 8 kinderen ofzo. Wat vind je man ervan? Is er ruimte voor een tweede kind? En zo ja, misschien kunnen jullie daar eens over praten. Sterkte!
Volgens mij lees je het een beetje verkeerd want ze geeft aan dat ze nu al 7 maanden bezig zijn! Zal de warmte wel zijn, hihi. Neem aan dat als ze bezig zijn dat haar man ook graag tweede kindje wil!
Oh oeps Je hebt echt helemaal gelijk. Ik heb heel dat zinnetje niet zien staan zeg, het is zomaar ineens tevoorschijn gekomen!!! Wat erg... Sorry! Ik ga nu nog eens opnieuw lezen en een beter antwoord formuleren, be right back
Zo... Nou, ben ik weer en hoop dat ik wat minder een kluns ben, dit keer. In ieder geval fijn dat je man ook voor een kindje wil gaan met jou! Omdat de eerste ook zo lang heeft geduurd; heb je medische ondersteuning??? Misschien kunnen ze je een duwtje in de juiste richting geven... Wat betreft de jaloezie, tja. Heftige emoties. Misschien helpt het om erover te praten met je zwangere vriendinnen, dat je laat weten hoe je je voelt en aangeeft wanneer/als je er even niet meer tegen kunt wanneer je je menstruatie krijgt. Zo kun je toch begrip en respect voor elkaar opbrengen en de barrière hopelijk wat kleiner maken. Het is niet jouw schuld dat jij niet zwanger wordt en ook niet dat zij het wel worden, dus van 'misgunnen' is geen sprake. Voor de zwangere is het misschien niet altijd even leuk om het aan te moeten horen, maar toch goed om te weten dat dit bij jou speelt zodat er ook met jou rekening gehouden kan worden. Misschien moet je afleiding proberen te zoeken door wat minder te luisteren/kijken naar andere (zwangere) vrouwen en er wat meer afstand van nemen en leuke dingen doen. Je gaf eerder in een gesprek met mij al aan dat lang niet alles na de geboorte zo'n roze wolk was en op mij kwam het op dat moment over alsof je er dik hard spijt van had. Misschien moet je dat proberen vast te houden? En verder hoop houden natuurlijk! Want waar 1 kindje is gekomen, kunnen er meestal ook 2 kindjes komen. En dan ben je straks een trotse zwangere mams en zijn anderen weer jaloers op jou!
de eerste reacties heel serieus gelezen.. bij de reactie van Joycey ging er een wenkbrauw omhoog... en toen een glimlach ja we zijn alweer zo'n 7 maanden bezig We zitten nu precies in de klusfase die we uiterst serieus nemen. Om de 2 dagen voor een periode van 2 weken. voor 1 april al wel bezig maar meer giebelend van het zal toch niet! en 1 april hadden we een gesprek en hebben we gezegd van we willen heel erg graag een tweede en we moeten gewoon echt eens een serieuse aanpak nemen etc. ok... ik ben dus te streng voor mezelf. toen we zwanger probeerden te worden van ella, was het altijd wel dat ik het graag wilde maar altijd het gevoel van het komt wel. Nu heb ik echt zoiets van liever gister als vandaag..... echt dan inmens diepe gevoel van liever gisteren als vandaag. Ik liep met mijn zwangerschap van ella al erg te showen.. ik denk dat dat de volgende zwangerschap alleen maar erger word! Mijn man wil ook heel graag. Bij de eerste vond hij het leuk etc. Maar nu is het bij hem ook onwijs aanwezig.. Mijn gezin is zeker nog niet compleet.....
Meid, Jaloezie is menselijk, dus ik ben ervan overtuigd dat iedereen hier op zn tijd last van heeft! Ik mag van geluk spreken dat het bij ons snel raak was.. Maar na de Mk duurde het 4 mnd voor ik weer een posi test had.. en pff het klinkt kort, maar de ene na de andere kondigde een zwangerschap aan.. en dat steekt gewoon fiks als je zelf niets liever wilt! Ik duim voor jullie!
Ik vind niet dat dat onterecht is! Als je zo'n grote wens hebt, is het gewoon niet leuk als iedereen om je heen het gewoon "krijgt" terwijl jij zo lang moet wachten. Ja, je hebt veel geluk met je dochter, maar zo lang die kinderwens er nog is, is het rot voor je dat je je zo moet voelen.
joycey: het zijn vage kennissen die ik dan zie in een clubje die dan vertellen dat ze zwanger zijn of de buurvrouw. Het is gelukkig niet 1 van mijn beste vriendinnen. Dan had ik het inderdaad wel gezegd. spijt van mijn niet roze wolk........ spijt achteraf vind ik altijd een lastig iets. Ik voelde me toen zoals ik me voelde. en ik heb altijd gezegd. Ik vind dit niet leuk, maar wel mooi (zwanger zijn, ik had geen makkelijke zwangerschap) En ik liep in die tijd nog bij de psycholoog en toen heb ik ook gezegd, van: als Ella er eenmaal is komt alles goed! en zo is ook gebleken .. ben nog nooit zo gelukkig geweest. echt nog nooit!!!!! en na de bevalling.. in die bevalling is er een soort oerkracht in me los gekomen. Dus ik zal die zwangerschap weer al zwaar ervaren en met een kleintje ernaast is het vast nog minder. maar met die kracht kan ik dan allemaal aan. Ik wil gewoon zo graag.. dit had ik de vorige keer niet... niet zo diep.. maar dat gevoel voor ella zit ook gewoon zo diep......
ja maar het is gewoon echt dat gevoel van ik heb een dochter! ik heb een kindje... een ander niet.. dan is het toch niet eerlijk dat ik dan jaloers word op zwangerschappen. nou zijn deze toevallig allemaal van de tweede. Maar toch... het is fijn dat jullie het toch wel zo zien, dat het opzich wel logisch is.. iemand anders heeft wat ik graag wil.. het is ook zo ongrijpbaar
Voor mijn eerste zwangerschap had ik dit ook zo erg hoor. Nu gelukkig wat minder, want het kan erg frustrerend zijn. En de enige die je ermee pest ben jezelf. Hopelijk wordt dit gevoel wat minder voor je, want prettig is het niet. Ik had het pas geleden eventjes: de nieuwe vriendin van mijn ex-man is zwanger.... grrrr, maar dan meer omdat ik het mezelf meer gun van hem.
Tja als ik zou zeggen dat ik dat gevoel nooit heb zou ik hier kei hard zitten liegen. Hier duurt het ook heel lang voor ik zwanger wordt, dan ben je eindelijk zwanger van de 2e en blijkt dat een bbz te zijn......dus we beginnen weer opnieuw. Natuurlijk gun ik iedereen alles, maar onszelf ook. En het is inderdaad ongrijpbaar dus dat verklaard het gevoel ook wel. Meis, ik hoop dat je droom heel snel werkelijkheid mag worden!!!
O, zo herkenbaar! Ik was ook zo gelukkig met m'n dochter. En wilde ook zó graag weer! En toen was een vriendin ineens zwanger. Alsof ik een klap in m'n gezicht en een stomp in m'n maag tegelijk kreeg. Vond t niet zo mooi van mezelf, maar ja...gevoel is soms niet te sturen.
Het is voor jou een grote wens en dat doet idd niet af doordat je al een kindje hebt. Die wens is er gewoon. Bedenk alleen wel dat 7 maanden wel lang kan zijn maar is het idd zolang omdat je kindje nog zo jong is. Wat ik bedoel is dat je lichaam wel wat te herstellen heeft gehad na een zwangerschap en bevalling en wat dat betreft dus echt niet vreemd is dat het wel even duurt.