Eens.. Ik kreeg trouwens als kind regelmatig een klap van mijn moeder,keihard tegen mijn hoofd of in mijn gezicht.. Toch was/is het verder een superlieve moeder,ze deed het echt uit onmacht volgens mij.. Ik vond het wel altijd verschrikkelijk,werd er heel verdrietig van
Dat is toch wel iets anders als een tikje tegen de pamper of op het handje? Lijkt me dan ook niet relevant als het gaat om ''tikjes'' uitdelen.
Kijk dat vind ik dan weer kortzichtig. Jij kan niet bij anderen in hun gezin kijken. Niet naar hun kinderen en je weet niet of jouw methode meer uit gaat halen op langere termijn als die van de ouders die het wel doen. Iedereen heeft zo zijn methode's en iedereen doet wat hun het juiste acht. So be it
Nee nooit, nooit gedaan ook! Zelf wel gehad vroeger. Niks van overkomen maar ik kan t niet en wil t niet.
Heeft wel degelijk ook te maken met het karakter van je kind. Mijn jongste tel ik even niet mee, maar mijn 3 oudste kinderen zit wereld van verschil in. Mijn oudste 2 kinderen hoef ik maar 1 keer te waarschuwen en het is klaar! Mijn jongste zoon, luistert na 3 x waarschuwen nog niet, en heeft dan een straf nodig. Vroeger bij mijn ouders thuis, was ik en mijn jongste broertje degene die slecht luisterde, en mijn oudste broer hoefde ze ook maar 1x te waarschuwen. Tuurlijk heeft het ook te maken hoe jouw eigen karakter is, maar van het kind zelf, speelt zelf ook wel degelijk mee.
Ik zal mijn zoon gelijk leren dat tikkertje spelen (dus een kind aan tikken) onder slaan valt en hij dat dus maar niet moet spelen want slaan mag niet...
Ik ben het eens met Dirksmama én vertel erbij dat ik vroeger weleens een klap kreeg,had het ook al aangepast om dat te verduidelijken.. Waarom zou ik dat niet mogen vertellen?
dat vindt ik dus altijd zo vreemd dat anderen dit vinden. Waarom kan iemand niet gewoon haar kind anders opvoeden dan? Ik heb het dus niet over slaan he...echt over een tikje... En nee ik doe het ook bijna nooit...heb het denk ik 3x gedaan...schaam me er niet voor hoor...
Je mag vertellen wat je wilt hoor, maar ik vind als juist als ik lees wat jouw moeder deed er toch wel echt een duidelijk verschil zitten dus een tik en slaan. Of slaan en slaan, zoals het dirksmama het zegt dan.
Ik kan me nog voorstellen dat het uit een reflex is. Bijv. bij een gevaarlijke situatie, je schrikt zo dat je een tikje geeft tegen de luier. Ik denk dat iedereen dat weleens overkomt of kan overkomen. Maar om het als opvoedmethode of "laatste redmiddel" in te passen, of gewoon als het kind heel dwars is en je het niet meer met woorden aankan, nee. Ik besef dat ik makkelijk praten heb hoor, maar mijn neefjes en nichtjes werden ook niet 'getikt'. Wel streng toegesproken of kin vastpakken, etc.
En doktertje mag niet meer vanwege evt foute spelletjes Vadertje en moedertje zal binnenkort ook wel niet meer mogen ivm emancipatie...