Hey allemaal, ik moet effetjes klagen hoor.. Nog 4dagen tot de uitgerekende datum, heb al weken last van voorweeen, flinke diarrwe gehad de afgelopen week, opeens doodmoe terwijl ik alles nog doe, menstruatiepijn en knoerharde buiken.. maar sinds vandaag zit ik er echt ff doorheen, ik hoef maar met mn vingers te knippen en ik kan al janken, nergens zin in, chagrijnig en wil gwn mn ukkie vasthouden! En al die mensen die steeds vragen, en? Is ie er al? NEE ik ben zelf net zo ongeduldig! Elke avond hoop ik snachts wakker te worden met weeen, maar helaas het blijft bij voorweeen. Sorry voor het zeuren maar wou toch ff van me afschrijven, helpt misschien om ff te lezen dat de rest er ook wel een beetje klaar mee is...
Ik ben er ook meer dan klaar mee.. Heb geen energie en geduld meer voor de 2 andere kids, integendeel, ze bezorgen me stress Ik voel me momenteel de slechtste mama ever... Ik kan ze niet verdragen.... Ik heb veeeeeel te warm Harde, pijnlijke buiken die uitstralen naar rug Slaap amper, loop dus heel lastig Huil om het minste Voorweeen, hoop ook elke nacht plots echte weeen te hebben Ze duwt tegen mijn heupen, stuitje en ruggewervels, dus bij elke beweging heel veel pijnen.. Ik kan echt echt niet meer Ik ben op Ik wil nu bevallen... Blij te lezen dat ik niet alleen ben...
Inderdaad! Ik vergat er nog bij te zetten dat ik ook al weken mn rib heb gekneust en er word gewoon doorgetrapt, met zitten vooral een ramp. Ook nu is ie zo druk, voelt alsof al mn organen opzij worden getrapt, voel hem nu ook veel lager dan eerst. Hoop zo dat ik hem snel vast heb, ik ga mn buik vast en zeker missen maar dit miezerige gevoel wat ik nu heb absoluut niet!
Voel me precies zo Een mama die zich voornamelijk schuldig voelt tegenover haar dochtertje.. En dochtertje loopt opeens ook te k*tten met slapen.. Bah bah! Maar ik moet nog langer wachten
Kan me voorstellen hoe jullie je voelen, dit word mn eerste dus ik heb de drukte van andere kids er niet bij... Vind het wel moeilijk dat mijn vriend denkt dat ik de enige ben die last heeft van deze r*thormonen op het einde, hij denkt dat ik me aanstel, dus als ik niet lekker in mn vel zit zeg ik dat ook niet graag tegen hem omdat hij er zelf chagrijnig van wordt, dus ik heb me ondertussen alweer de hele avond afgezonderd...
Dat van je vriend is herkenbaar.. Tenminste.. M'n vriend doet ook niet veel meer voor mij dan normaal. Moet er echt om vragen. Heel jammer...
Mijn vriend zei vandaag dat het voor hem ook lastig is Yeah right !! Hij slaapt snachts goed, draagt geen extra kilos, geen buik in de weg, geen rothormonen,.. En ik kan zo nog even doorgaan...
Inderdaad, het is wel lastig voor hun dat ze eigenlijk weinig kunnen doen, maarja ons zeurpieten noemen hoeft ook weer niet.. Ben op het moment kotsmisselijk en voel me echt niet goed, hopelijk dat het is doorzet!
Whahahaha ja en dan nog ons de schuld geven dat we er zelf voor hebben gekozen??! Volgens mij hadden we er samen voor gekozen
Wat vervelend voor jullie dat jullie je mannen niet 'mee' hebben zeg! Ik weet precies hoe jullie je voelen met 'er klaar mee zijn', ben nu alweer dik een week verder dan de uitgerekende datum en dat levert een flink (hormonaal?) irritatiegehalte op, de kleine maakt nog geen enkele aanstalten om te komen! Maar wél rommelen! En dan heb je het weer nog, en die kilo's, en een klierende peuter (die zelf ook last heeft van de warmte én zich verveelt omdat we nu zoveel thuis zijn!) en al die bevallingen van ál die vrouwen die ná jou uitgerekend waren.. grr! Nu heb ik zo te zien ontzettende mazzel met mijn vent, die is overbezorgd en wil me in álles ontzien (je kan het ook overdrijven, schat..) Oh, Semmie.. je verhaal doet me denken aan mijn eerste zwangerschap. Die rottige voorweeën die heel vervelend zijn en níet doorzetten! Ik hoop je een beetje te kunnen troosten door te zeggen dat ze bij mij echter wél een uiteindelijke 9 cm ontsluiting veroorzaakten (ergens zijn ze overgegaan in échte weeën die ik niet herkende) en dat heeft me uiteindelijk een bevalling van 1 uur en 59 minuten opgeleverd.. hoop dat er ook voor jou iets positiefs in zit
Dankje Tallie! Hopelijk krijg ik ook zo'n bevalling haha maar durf er niet op te hopen. Vandaag ook weer pijnlijke harde buiken maar helaas weer zonder regelmaat, benieuwd wat ze dinsdag zeggen! Hoop voor jou dat het ook snel mag gebeuren, overtijd lopen is echt erg, je wilt gewoon niet meer!
hier ook harde buiken, zonder regelmaat morgen controle, ik hoop stiekem dat er al opening ofzo is en dat de bevalling kan starten. ik word ingeleid op 39 + 2, maar eerlijk gezegd ben ik te moe om nog een week te wachten maar moet natuurlijk ook op het welzijn van de baby letten.. maar een oververmoeide mama is natuurlijk ook geen goede start.. hopelijk morgen goed nieuws
Kan nou niet zeggen dat ik er helemaal klaar mee ben, ik stel me geestelijk echt in op die 40 weken dus ben wel echt aan het aftellen. Maar de warmte begint me toch op te breken.. Ik ben 'maar' 11 kilo aangekomen, echt alleen mijn buik is dikker geworden. Als mensen me vragen of ik het nog wel vol houd, denk ik vaak aan de mensen met ernstig overgewicht, met hen heb ik het meer te doen met deze temperaturen. Waar ik wel tegenaan loop is de nesteldrang. Ik wil maar poetsen poetsen poetsen, maar als ik er dan aan toe geef ben ik binnen de kortste keren oververhit. Doe ik niets, en ga ik op de bank zitten ipv aan het werk, dan word ik ontzettend onrustig. Zit dus niet echt meer lekker in mijn vel.. Denk dat de beweeglijkheid van onze meid ook meespeelt, ze kruipt regelmatig met haar voetjes onder mijn ribben. Dat gaat helaas niet zachtaardig, ik word flink toegetakeld van binnen. Ik tel de dagen in ieder geval af, al kan ik het tot nu toe nog wel volhouden . Ik wens de andere dames ook succes! Lichaam en geest worden in ieder geval flink op de proef gesteld .