Ik lees allemaal herkenbare dingen. Vorige jaar rond deze tijd is de diagnose ADHD bij mij gesteld, maar ik wist het zelf al jaren. Ik zou het liefst groepsgesprekken voeren met lotgenoten, voor praktische tips en trucs om bepaalde dingen beter te laten lukken. Maar dat kan hier in de buurt helaas niet in de avonduren, dus dan houdt het voor mij een beetje op. Ik werk veel met lijstjes. Maar ook met wisselend resultaat. Zoals al vaker hier gezegd: lijstje weer kwijt. Maar soms lukt het wel en dan is het inderdaad wel fijn als je een hoop dingen kunt afstrepen. Verder heb ik één digitale agenda via google. Die geeft zowel op mijn laptop als telefoon een melding als ik iets moet. (Helaas werkt het niet op mijn nieuwe laptop, dus dat is alweer een melding minder.) Maar dat werkt voor mij wel goed. Wat ook goed werkte, was een vast moment in de week dat ik mijn (digitale) 'te doen' lijstje erbij pakte om te kijken wat ik al had gedaan en wat ik nog moest doen. Dat was in een schooljaar dat ik één middag in de week geen klas had maar andere taken had. Dat was voor mij echt ideaal! Op lesdagen komt het gewoon niet van zo'n rustig moment om goed te plannen, omdat je van de ene klus in de andere schiet. Maar als je zoiets kunt plannen: doen! En je lijstje digitaal bijhouden is ook echt een tip. Zelfs een AD(H)D-er krijgt het niet voor elkaar om heel internet kwijt te maken. (Voorheen was ik wel altijd mijn telefoon kwijt. Maar ik heb nu een dure gekocht met whatsapp en mail erop enzo. Dat vind ik dan wel weer zo'n leuke gadget dat ik meestal wel ongeveer weet waar ie ligt.) Verder was bij mij de was altijd een probleem. Ik was wel en de was ophangen of in de droger doen lukt ook nog wel. Maar ja: dan komt er weer een nieuwe was uit de machine en waar laat je die droge was dan? Ik snap wel dat het in de kasten moet maar vaak heb ik er dan op dat moment geen tijd voor of zin in. Dus dan eindigde het op een grote hoop, alles gekreukt. Ik heb nu dus op zolder (bij wasmachine en droogrek) een plank met drie wasmanden. Als de wasmachine klaar is, vouw ik de vorige was gelijk op en verdeel het over de manden (onze kleding, kleding zoon, handdoeken/beddengoed). Op één van mijn vrije dagen ruim ik dan alle was in één keer op. Dat werkt dan op de één of andere manier wel voor mij. Terwijl als ik na elk wasje ook weer alles moet opruimen, word ik er zo moedeloos van. Zo maak ik soms ook een schema voor het poetsen en die hang ik dan op het whiteboard. Daar staat dus echt op: maandag boven stofzuigen, dinsdag beneden poetsen enzovoorts. Als ik een klusje gedaan heb, mag ik een krul zetten. (Echt te debiel voor woorden voor een verder toch redelijk intelligente vrouw van 31, maar goed.) Dat soort steuntjes werken voor mij maar een paar weken, dan is het nieuwe er weer af. Of er zijn een paar hele drukke weken op school waardoor het gewoon niet lukt en dan ligt alles weer op zijn kont. Maar ach, dan is het in ieder geval weer een paar weken soort van netjes geweest. Financiën laat ik trouwens volledig aan mijn partner over. Verder heeft hij natuurlijk zijn aandeel in het huishouden, maar het is niet zo dat hij mij op ADHD-gebied extra ondersteunt ofzo. Hooguit moet hij soms wat meer geduld hebben en een woedeuitbarsting even negeren. (En vooral mijn leuke, spontane karakter waarderen. ) Wat ik trouwens wel altijd erg leuk vindt, is dat ouders van leerlingen die structuur nodig hebben, altijd zo blij met me zijn. Want ik ben dus wel weer uitstekend in staat om structuur te bieden aan anderen. Nu mezelf nog.
Jep! Als ik em zie kan ik al de moed niet opbrengen om em compleet te lezen! Zo typisch mij . hier adhd gecombineerde type..dus ook add
Ik denk ook dat ik ADD heb.....kom er achter nu mijn middelste dochter door kentalis onderzocht word, en ze vermoeden bij haar ook ADD, PDD-NOS OF NLD. Z elf ben ik byzonder chaotisch, kan geen structtur krijgen, weinig energie, maak dingen niet af, heb het gevoel continu achter de feiten aan te hollen, alsof er veels te weinig uren in een dag zitten en de dag zommar weer voorbij is voordat ik hem benut heb.
Ik zou wel een samenvatting voor je willen schrijven, maar ik kan ook al niet meer de moed opbrengen om hem helemaal terug te lezen, haha. Er stonden wel een paar tips in trouwens. (lijstjes + agenda digitaal bijhouden, een briljant systeem met wasmanden en de rest ben ik vergeten.) Maar blijvend resultaat met alle structuurpogingen is nog nooit gelukt. Ik stond laatst ondanks m'n digitale agenda toch weer exact 24 uur te laat bij de verloskundige. Zucht.
Ja zo herkenbaar! Ik ook, zit ik op mijn luie reet... tenminste zo voelt het maar het gaat gewoon niet! :/... Heb ik alles in mijn hoofd al 10x gedaan maar daar zit ik nog he?! Of opeens is het een uur later en denk ik...waar ben ik geweest? Gewoon alsof je ff weg was. maar dan ben ik in gedachte enzo.. denk ik? Dan mis ik iets. Kan het niet goed uitleggen.
hebben jullie ook dat je zo diep in gedachten zit dat je een ander die tegen je praat niet hoort en op de automatische piloot ( gokken) antwoord geeft.... dit overkomt mij vaak.... dan geef ik gewoon antwoord en op een gegeven moment het verkeerde en dan krijg ik natuulijk vragen wat zeg je nou? En dan weet ik dus totaal niet wat de ander aan het vertellen was.....
Mijn kinderen maken daar al misbruik van en die vragen als ze merken dat ik afwezig ben of ze een snoepje mogen, vaak zeg ik dan automatisch ja.... en wanneer ik dan weer wat helderder ben kan ik vol verbazing vragen wat ze nou aan het eten zijn en of ze dat wel gevraagd hebben.... haha
Ja bij lange verhalen haak ik te makkelijk af. Denk aan werkoverleg bv. Of andere besprekingen. Ik ben bezig met sessies maar ik weet het niet hoor. Dan moet ik iets voorbereiden maar dat doe ik dan achteraf op het laatste moment. Terwijl ik situaties moet schetsen. En als er iets gebeurd gelijk opschrijven. Wordt hem dus niet! Hhmpff Haha en vorige week kreeg ik de opmerking van mijn baas niet teveel te praten over mezelf tegen patienten. Is niet professioneel zegt hij. Ach dat snap ik wel hoor! Maar mensen kennen me niet anders. Ik ga het niet meer doen op verzoek. herkenbaar? Dit is meer de adhd denk ik. ik ben erg open...wat ik zelf wel als voordeel zie.
Oh, ik ben wel blij met de herkenning hoor! @Tupp: ik kom je bij topics regelmatig tegen en had nou echt nooit gedacht dat jij adhd hebt. In je posts kom je altijd gestructureerd en logisch over (of is dat adhd logica ). En je krijgt het idd voor elkaar om lange posts te schrijven... Die ik overigens wel helemaal lees bij een onderwerp dat ik zelf gestart ben zoals dit of bij het onderwerp leuke peuteractiviteiten gezocht. Maar in het algemeen scan ik lange bijdragen, lees ze zelden helemaal. Systeem met wasmanden lijkt me ideaal, dan knip je het in kleine stukjes. Ik stop er vaak een was in en vergeet 'm dan compleet eruit te halen en op te hangen waardoor ik de was nog een keer moet wassen. Ook bij opvouwen hapert het al snel. @Siren84: ik had al een topic van jou gevonden begin dit jaar over add/adhd, maar dat was gesloten dus ben een nieuwe begonnen. Lange verhalen vermoeien mij ook vaak, je wordt dan toch wat afwezig. Last minute voorbereidingen herken ik ook. Vind dat op de een of andere manier toch altijd zonde van mezelf want stel dat ik er meer tijd in had gestoken, dan was het misschien nog beter geweest. @evelien69: hahaha herkenbaar dat 'bluffen' omdat je niet precies weet wat er gezegd is, maar dat niet toe wil geven. Wij maakten daar vroeger bij mijn vader ook altijd grif gebruik van. Qua 'afwezigheid' spant hij trouwens wel de kroon: wegrijden terwijl je nog maar half in de auto bent gestapt en dus de eerste meters nog meehinkt, de doos met gloednieuwe hogedrukspuit aan de weg zetten voor t oud papier en hij heeft ook wel eens de waterkoker op het gasfornuis gezet die natuurlijk vlam vatte want daar is t ding niet voor emaakt. @tips en trucs: is het een idee om een clubje te starten en praktische dingetjes uit te wisselen?
@lange verhalen en vergaderingen; Op mijn werk helpt het wel als ik vergaderingen zelf notuleer. Stom genoeg dwingt me dat wel om nij de les te blijven, ook bij onderwerpen die ik uhm... minder belangrijk vindt. (Maar dan nog moet elke vergadering minstens 1x vragen; "Kan iemand dit even voor me samenvatten?" Maar goed, om mijn werk kennen ze me ook wel, dus dat levert geen probleem om. Bovendien hebben ze er zelf ook voordeel bij als ik notuleer, want dan kan ik ook beter mijn mond houden, haha. @gestructureerd overkomen: Ja, dat hoor ik best vaak. Het is chaos in mijn hoofd. Ik stond laatst weer met tasje maar zonder portemonnee bij de supermarkt. Ik had mijn portemonnee uit m'n tas gehaald vanwege internetbankieren en uiteraard nog niet teruggestopt. Ik ging trouwens terug voor een boodschap die ik vergeten was. Maar dat zijn de dingen die andere mensen niet van je zien. Doordat ik zelf ADHD heb, kan ik als juf heel goed omgaan met leerlingen met ADHD. Ik weet immers precies wat ze nodig hebben. Dus ik bied structuur, geef ze ruimte en blijf geduldig waar dat nodig is, maar weet ik precies wanneer (en op welke manier) ik die kinderen weer even kort moet houden. Over het algemeen zijn ouders van kinderen met ADHD dol op me, haha. Ergens logisch dat ik er goed mee om kan gaan. Maar ook raar dat ik een ander wel structuur kan bieden. (Terwijl ondertussen mijn eigen klaslokaal weer een zooi wordt... Maar dan doe gooi ik alles gewoon weer in een dichte kast. En de open kasten laat ik door leerlingen opruimen. Ik heb gewoon door de jaren heen vrij goed geleerd om mezelf staande te houden. Ik maak gebruik van de sterke punten die adhd oplevert. En de meeste problemen die ik veroorzaak door m'n eigen typische adhd-blunders, los ik zelf weer op. Mensen die me echt goed kennen weten dat vaak wel. Ze merken het en anders horen ze het wel van mijzelf. Ik kan er vrolijk over vertellen. Maar bij 'buitenstaanders' laat ik dat toch meestal niet blijken.
wat ik wel herken is dat ik als adhd er wel heel lang van stof ben.. want je wil helemaal uitleggen wat je bedoelt en er schiet steeds weer iets in je hoofd wat daar dan bij hoor! ik ben overspannen geweest door mijn adhd. hilarische feitjes: Ik werk oa met autistische mensen! mijn man heeft add ik ben afgestudeerd juf en voor de rest heb ik wel een aantal tips: - begin gewoon steeds weer overnieuw met een lijstje. Beter niet afgemaakt als nooit begonnen! uiteindelijk leer je ervan en begint je autmatische piloot te veranderen. - ruim op per ruimte. begin op een punt maakt een rondje en eindig dan ook weer op je beginpunt - doe dit ook met schoonmaken. - doe iets nu! want je weet.. het blijft liggen! - zoals voor de was etc, gewoon een systeem maken. Laat het los! dingen hoeven niet perse op de juiste volgorde! als het maar gebeurd. na 7 jaar hebben we een mooi huishouden wat een deel georganiseerd is wat een deel lekker chaotisch altijd weer op zijn plek terecht komt! Wees jezelf! ik heb nog nooit iemand ontmoet zonder beperking!
Herken er een hoop uit en van. Maar hier noemen ze het bps... Terwijl ik als kind al zo verstrooit was. Drie jaar terug testen gehad er is toen nog wel geadviseerd om mij neurologisch te laten onderzoeken en ga daar toch nog eens achter aan. Omdat ik na al die tijd bps nog niet hebt kunnen accepteren als alleen dat probleem. Herken me er gedeeltelijk in maar ook niet volledig.. Ach misschien is het van alles wel wat bij elkaar en blijf ik een complex persoon. Die moet roeien met de riemen die ze heeft.,hihi.
Ik herken inderdaad de lappen tekst, ik sla ze hier ook vaak over... Ik kan me daar niet toe zetten gewoon. Lappen schrijven lukt me ook niet, het zit in m'n hoofd maar ik kan het dan niet verwoorden. Heb net braaf een lijstje gemaakt met wat ik moer doen, ik moet alleen beginnen en ik weet natuurlijk niet waar... Dat boodschappen doen herken ik, ik kom soms wel drie keer per dag bij de c1000. En dan denk ik, ze zullen wel denken. Heb dat sowieso wel, ik trek me altijd heel veel aan van wat anderen denken.
Zelf notuleren/alles opschrijven helpt mij ook.. Nou heb ik geen ADD, maar Asperger.. Het leuke is dat ik orthopedagoog ben en regelmatig zelf in gesprek ben met iemand met ADD/ADHD.. ik moet me dan dubbel zo hard concentreren op het verhaal, dus heb mijzelf aangeleerd dan schrijftijd in te bouwen.. ik benoem voordien dat ik ondertussen aantekeningen maak.. wanneer mensen maar blijven vertellen duik ik soms even in mijn aantekeningen en dan is het even stil hihi.. Stap 1 is volgens mij erkenning bij jezelf en dan delen met anderen.. zoals jij ook zegt "ze kennen me".. Net zo goed dat mijn vrienden weten dat wanneer ik in gezelschap grote vrienden ben met mijn mobiele telefoon, ik heb even te veel social tolk vind..
@notuleren: dit helpt me idd om mijn hoofd er beter bij te houden, maar...de notulen raken daarna kwijt of ik vergeet ze ( uit te werken). Ook daar maar eens een eenduidig systeem voor maken. @lang van stof: vooral mijn man vind dit vervelend hihi. Hj is de enige bij wie ik echt mezelf ben. Vervelend ook dat ik soms over iets compleet anders begin omdat mijn hoofd al veel verder is. Alhoewel het voor mij heel logisch is. @bps: daarvoor zijn de stemmingswisselingen te kort bij mij en volgen ze elkaar te snel op. Ik kan n minuutje heel blij zijn en daarna weer inkakken. @erkenning: jep, nu mee bezig. Vnd het erg fijn om begeleiding te krijgen van een psycholoog die gespecialiseerd is in add en hooggevoeligheid. Heb nu dus een andere psych dan die waar ik voor mijn depressie zat. @ structuur: ik heb een tijdje geleden het boek ' getting things done' gekocht. Het is een soort an time-management boek met een methode die ook goed voor ad(h)d'ers schijnt te werken. Gaat uit van het principe dat je een systeem moet ontwikkelen dat zo feilloosis dat je er volledig op kunt vertouwen en ook je hersenen dat na erloop gaan doen. DAn wordt je hoofd minder vol met dingetjes die je nog moet doen. Als ik straks zin heb zal ik de belangrijkste dingetjes even op een rijtje zetten, misschien hebben jullie er ook iets aan.
Ik kijk wat er persee nodig is en vaak ga ik dan kijken vanuit onze dochter en m`n gezin. Dus bijv. :zijn er nog genoeg schone kleren? Zijn er genoeg luiers? Is er genoeg eten en drinken in huis? Dat soort dingen. Als er boodschappen gedaan moeten worden, begin ik hier meestal mee (met lijstje uiteraard). Dit vind ik altijd best vermoeiend, vooral als het nogal druk is in de winkels. Dan zijn er dingen die moeten gebeuren, maar niet "van levensbelang" zijn. Bijvoorbeeld stofzuigen en strijken. Hierbij kijk ik dan wat al een aantal keer vooruit is geschoven. Wat het langst is blijven liggen, komt al eerstvolgende aan de beurt. Als dingen er lang blijven liggen, wordt ik er zenuwachtig van, maar ik ben inmiddels zover dat ik mijn man dan om hulp vraag (voorheen bleef ik in m`n uppie doorploeteren, op de een of andere manier vond ik het moelijk om hulp te vragen). Mijn moeder strijkt nog wel eens wat was weg, als ze op onze dochter komt passen, dus dat is ook fijn. Dat van die vrije dagen met teveel mogelijkheden is trouwens heel herkenbaar. Ik heb nog regelmatig dat ik aan het eind van de dag een onrustig en ontevreden gevoel heb, omdat ik de dag niet optimaal benut/weggegooid heb. Het komt wat minder voor dan voorheen, omdat ik meestal de dag ervoor probeer te plannen wat ik wil gaan doen. Maar dit lukt niet altijd. Op zo`n mindere dag, probeer ik de avond met m`n man altijd extra gezellig te maken. Dit neemt dan het rottige gevoel weg en tegen de tijd dat we naar bed gaan, voel ik me weer helemaal happy Trouwens @ de rest: wat ik ook vaak heb dat als ik in een groep met mensen ben, dat ik dan alle gesprekken wil volgen. Dan krijg ik zoveel info binnen dat ik binnen een uur doodmoe ben en eigenlijk helemaal niks mee krijg. Ik vind het heel moeilijk om me op 1 gesprek te concentreren. Hebben jullie hier ook zo`n last van?
Ik ontwijk verjaardagen het liefst om die reden. Vaak voel ik me er ook ongemakkelijk bij, ben dan bang dat ze mij iets vragen en ik niet weet waarover. Dat van die vrije dagen ken ik ook, vaak denk ik ook dat het al te laat is en dat m'n dag verpest is. Kan het niet goed uitleggen.