Leest fijn al vind ik het persoonlijk minder lekker om vanuit twee personen te lezen of een alwetende verteller. Heb liever één persoon waar het verhaal vanuit geschreven wordt en zo volledig in die persoon te kunnen 'duiken' en meer feeling te hebben met diegene. Ben benieuwd of je snel iets hoort van de uitgever! Spannend hoor!
Het eerst stukje was echt pakkend. Ben benieuwd naar de rest van het verhaal. Kunnen we het eerste boek ook ergens van je lezen? Ben wel benieuwd nu hihi.
Ja ik ben nog een beetje zoekende vanuit welke persoon ik het ga schrijven. Mijn eerste boek heb ik vanuit de ik-persoon geschreven. Bij het tweede boek kan ik die constructie niet toepassen, denk ik. Het ene moment gaat het over de ene helft van de tweeling en het volgende moment over de andere helft van de tweeling en diens gezin. Ik zal even een stukje tekst uit mijn eerste boek uitzoeken voor de mensen die dat leuk vinden.
Net toen ik de moed en energie had verzameld om verder te lopen stopte er een auto. Er zaten een man en een vrouw in en ze vroegen wat er aan de hand was. Ik vertelde wat er was gebeurd en al gauw boden ze aan om me naar huis te brengen. Natuurlijk wist ik dat je niet bij vreemde mannen in de auto moest stappen, maar er had nog nooit iemand gezegd dat stelletjes ook gevaarlijk konden zijn. Mijn hart maakte een sprongetje en blij stapte ik in. Een enorme stank drong mijn neus binnen. Sigarettenrook gemengd met een muffige bierlucht voerden de boventoon. Heel lichtjes daardoorheen kwam een geur van schimmel. De vloer lag bezaaid met lege verpakkingen van hamburger- en pizzatenten. Alle asbakjes in de auto waren helemaal vol. Ik twijfelde even of ik niet beter kon uitstappen, maar de lange weg naar huis door het donker stond me meer tegen. De man vertelde dat hij Wouter heette en bekeek mij van top tot teen. 'En waar mag ik jou naartoe brengen, schoonheid,' vroeg hij flirterig. Ik gaf hem het adres en negeerde het waarschuwende stemmetje in mijn hoofd. De vrouw zat stilletjes voor zich uit te staren. 'Stel je eens fatsoenlijk voor,' snauwde Wouter tegen haar. 'Anniek', fluisterde ze nauwelijks hoorbaar en zonder zich om te draaien. Ik kon niet geloven dat ze echt een stelletje waren. Zijn kin stak spits naar voren en een enorme neus ontsierde het midden van zijn gezicht. Op zijn hoofd groeide niet veel haar meer. Hij was een echte lelijkerd. Anniek was het tegenovergestelde. Lang steil haar, een perfect neusje en een botstructuur waar ik jaloers van werd. Wat moest ze in godsnaam met zo'n misbaksel? Ze zag dat ik haar via de spiegel zat te bekijken en glimlachte verlegen naar me.
Mannen hebben toch ook nagels...mijn inziens kan dat best. En de andere stukjes, als je de rest van het verhaal al zou kunnen lezen, zou je zijn reactie kunnen begrijpen. Of begrijpen, dat zou wat meer laten inzien waarom hij zo overdreven reageert. Hij wil kosten wat het kost van die vrouw af en vluchten, want hij heeft iets gedaan wat echt niet kan.
Dat hij iets heeft gedaan wat niet kan is in dit kleine stukje al duidelijk. Maar goed...puur mijn mening...ik vind het een beetje over de top... Succes!
En waar het afspeelt ben ik nog niet helemaal over uit. Wat zou er dan niet kunnen? Dat die beveiligers haar die kamer uit sleuren of dat ze een kalmeringsmiddel krijgt ingespoten? Helaas heb ik afgelopen week bij een familielid meegemaakt dat dat wel degelijk wordt toegepast. Wanneer iemand helemaal over de rooie gaat en er echt niets meer tegen te doen is hebben ze echt geen andere keuze meer dan iets te geven. Familielid kreeg haloperidol ingespoten.
Ik heb de twee geschreven stukjes gelezen en het wekt mijn interesse. Ben normaal geen boeken mens tenzij het erg aanspreekt en dan doen jouw korte geschreven stukjes...
Dan ben ik misschien een rare, maar zo las ik het stukje dus niet. Persoonlijk vind ik het niet lekker lezen. Als je twijfelt tussen vanuit welke persoon je het verhaal wil vertellen, zou ik persoonlijk elk hoofdstuk vanuit een andere persoon vertellen, in plaats van dit hak op de takkerige... Schept meer duidelijkheid dan...
Wat spannend zeg, hopelijk hebben ze interesse in jouw boek! Laat maar weten als het lukt, ik ga jouw boeken zeker kopen!
ik houd absoluut niet van lezen en dan te hebben over boeken, maar dit vond ik erg prettig lezen, en het heeft mij nieuwsgierig gemaakt, dus dat zegt al veel, kreeg een beetje lidy v/d poel idee en dat is de enige die ik wel leuk vind om te lezen dus mijn complimenten
Wat spannend zeg! Hoop dat je snel wat hoort. Ik ben dol op boeken. Het steeds veranderen van de ikvorm van de vrouw naar de man vind ik niet prettig lezen. Ik ben wel benieuwd naar het verhaal!
Ik ben al heel hard aan het bedenken hoe ik dat ga oplossen. Ik snap de opmerking dat het zo moeilijk is om in te leven. Vanavond en morgen dus maar even brainstormen wat dan een goede, duidelijke constructie is.
Je zou eens moeten kijken naar de schrijfster Robyn Carr. Zij schrijft haar boeken op een hele aparte manier maar wel zodat je er helemaal in zit en je tot elk personage voelt aangetrokken. Heel veel scènes die zich richten tot verschillende personages. Of een hoofdstuk wat zicht richt tot 1 personage. Kan het niet precies verwoorden maar misschien is dit de manier. Kijk er maar eens naar? Verder moet ik eerlijk bekennen dat ik het allemaal een beetje vergezocht vind... Het stukje wat je met ons gedeeld hebt van je tweede boek. Zoals je zegt is dit de werkwijze bij iemand die compleet over de rooie gaat.... Jouw personage heeft dit naar mijn mening niet in dit stukje.... Succes!
Iets anders dan een ziekenhuis kan ik niet bedenken. Maar...dan kan de vrouw dus ook naar de klachtencommissie etc...dus dan wordt een hele schrijfklus..? En dan nog geloof ik niet dat er bewakers met geweld binnenstormen en aan haar beginnen te trekken... Dit klinkt meer alsof deze man een eigen prive kliniek heeft en die bestaan niet op het gebied van zwangerschap...tenminste...niet dat ik weet...
Ik ken wel een vruchtbaarheidskliniek waarbij de directeur en degene van de klachtencommissie overduidelijk familie zijn en bij klachten niet objectief te werk gaat..