Wat een nare opmerkingen allemaal Mensen die het niet mee hebben gemaakt kunnen soms zo tactloos zijn. Ik had een vervelende opmerking voorafgaand aan mijn foute echo. Ik ging naar de gyn voor mijn bloeddruk en die wilde een echo maken. Ze vroeg op de gang aan een collega op hoorbare astand of het apparaat vrij. Die zei op zij beurt 'ja, wilt weten of het levensvatbaar is of niet'. Euh hallo ik ziet hier ook en hoor het..... Daarna 20 min. echo gehad waarop ik meteen zag dat het fout was en de gyn niks zei en over mijn hoofd met iemand anders medische taal aan het uitslaan was.
Wat een nare ervaringen hebben jullie. Wij hebben er bewust voor gekozen om niemand iets te vertellen. Onze ouders en broers/zussen weten ervan maar ook pas nadat het de 3e keer fout ging en ik toen een curettage kreeg. Inmiddels weten ook 2 bevriende stellen het maar daar stopt het ook. Vorige week vroeg 1 daarvan hoe het nu ging met mij en dan heb ik ook helemaal geen zin om het te vertellen... Baal er al van dat ik me heb laten verleiden om het hun te vertellen maar goed... Wel op mijn werk opmerkingen dat ik er nu toch wel de leeftijd voor heb.. daar zeg ik dan meestal op dat ik er echt geen tijd voor heb.
Meestal denken mensen jammer genoeg niet na. Ik had een jaar geleden op een detachering een collega met vier of vijf kinderen die riep dat hij 1 kindje maar zo sneu vond. Dan ben je al ruime tijd bezig voor een tweede.... Of mensen die na een miskraam zeggen, maar je weet nu wel dat je zwanger kan worden. Jammer genoeg weet ik nu ook dat het vier keer mis kan gaan.
Mensen zeggen helaas vaak de foutste dingen, hoe goedbedoeld t ook was/is.. Februari heb ik n ma/mk gehad, vervolgens besloot mn vriend begin juli dat hij niet met mij verder wilde.. Krijg k doodleuk van iemand te horen dat k dus daarom die mk wel gehad zou hebben.. Ben normaal echt niet op mn bekkie gevallen, maar weet nog steeds niet wat k tegen die persoon (ooit) nog moet zeggen..
Was het gepland?? Uuuhh ja! Anders ga k toch niet mensen vertellen (die het dichtsbij staan) dat ik een ma heb gehad Ze is de vriendin van een vriend van mijn vriend, snappie? Dus heb er niet veel mee maar t doet best pijn omdat ze zelf een keer heeft gezegd op een verjaardag, de eerste in dit groepje die zwanger zijn is ikke en mijn vriend dus.
Wat erg he zulke reacties! Ik kan alleen maar zeggen..heel veel sterkte!! En je hoeft niet altijd positief te blijven hoor. Dit verlies mag je in je eigen tijd verwerken. Ik herken het gevoel. Bij mij zeiden ze: je bent nog zo jong, nou het was nog niks, gelukkig heb je het niet voelen schoppen dat was pas erg geweest, weet je hoeveel vrouwen een miskraam krijgen, ik zei toch dat je niet meteen moest juichen? Al die dingen heb je geen ene ...... aan! Alleen die vrouwen die het mee hebben gemaakt kunnen het een klein beetje begrijpen. En dan is het alsnog voor iedereen hoe je het zelf ervaren hebt. Ik was ook altijd met alles positief, maar na dit niet. En de reacties helpen er ook zeker niet bij. Wens je veel sterkte.
Bedenk mij nu ook nog het moment bij de tweede echo.. De gynocoloog maakte de echo en zei: okey, kijk het hartje klopt niet meer. Maar dat verwachtte jullie toch al? (Wij kregen een week na de eerste echo een tweede omdat het eerste kindje toen al gestorven was en het extra in de gaten gehouden moest worden of het zakje bleef zitten of vanzelf eruit ging en niet het tweede kindje mee nam) maar zodra het bleef zitten was er niks aan de hand en we mochten nu echt blij zijn! Dus..helemaal geen rekening mee gehouden dat het hartje van het tweede kindje gestopt was met kloppen. En dan komt zo'n opmerking echt keihard aan! Daar zaten we dan te huilen en die mensen die er niks van zeiden of wat dan ook. Ze zei: nou dam breng ik je even naar mijn collega voor een afspraak voor een curretage wacht maar even in de wachtkamer. (Tussen alle dikke buiken natuurlijk!! En vrolijke vrouwen) en die collega was nog harder.. zo van nou even kijken wanneer er een plek vrij is.. pas over een week. Snap best dat het in dagelijkse werk is en het bijna lopende band is. Maar enige empathie mag best!
En nu ik alle reacties van iedereen lees komt er steeds meer naar boven Waar ik me aan kan irriteren en het er echt niet makkelijk op heeft gemaakt. Toen ik uit mijn narcose kwam op de uitslaapkamer hoor ik allemaal stemmen om mij heen: gefeliciteerd, wat leuk!, aaa een jongen. Ik was echt in de war? Huh leeft het dan wel? Bleek ik naast een vrouw te liggen die net een keizersneding had gehad! Oo ik begon zo te huilen.. en meteen naar mn buik te voelen. Wat voelde ik mij leeg. Ik riep meteen iemand! Ik wil hier weg!! Ik wil hier weg! Sorry mevrouw, dit had niet mogen gebeuren was een spoed keizersneding tussendoor. En werd naar mijn vriend gebracht. Die stond gelukkig met een lief beertje om mij met alle liefde op te vangen.
Lieve meiden, jullie gevoelens zijn zo herkenbaar ook voor mij. Mijn miskraam was in oktober en nu na drie jaar is het nog niet gelukt om een kindje te krijgen van onszelf. Mensen die het weten zeggen ook tegen ons, je weet nu dat je zwanger kunt worden meid, je lichaam doet het. Ik weet dat wel, maar gevoelsmatig word je eigenlijk alleen maar verdrietig hiervan. Ik ben er nu wel weer aardig bovenopgekrabbeld, maar deze ervaring vergeet je nooit meer.
Ohh die is wel erg extreem! Wat een verschrikkelijke opmerking! Sommige mensen zouden niet zo luchtig moeten doen over een miskraam! Ze weten geen van allen hoe het voelt! Ookal is het nog geen voldragen zwangerschap, het voelt al wel als jou kindje.. Ik ken je gevoel goed, sterkte!
tjonge jonge, wat een opmerkingen kunne mensen maken zeg. Kan er helaas ook over mee praten. Kan mn eerste ma kan ik me nog 1 rot opmerking goed herinneren. Van mn manager destijds notabene nog een vrouw ook, (verwacht ik toch wat meer van) Die vroeg of ik snel zwanger was geraakt want ja als het nu de zoveelste ivf poging was dan vond zei het vele male erger???? Stond dus ook met mn mond vol tanden!! Halloooo in beide gevallen gaat wel je droom eff in rook op. De afgelopen keer was de verloskundige niet zo tactisch bezig. Kwamen voor de 2e echo om te kijken of er nu wel een hartje zou kloppen of dat het definitief een miskraam zou worden... Vroeg hij bij binnenkomst......Waar komen jullie ook alweer voor? De combinatie test????? Nou nee...zeg ik... of er dit keer wel een hartje klopt. Oh sorry was zijn antwoord. Ik was eff perplex en mn man ook. Zo heb ik op de voorbereidingskamer voor o.k dan wel weer een heel lieve opmerking gehad. dat een verpleegkundige tegen mij zei.... Zullen we afspreken dat ik je hier over een maand of 10 weer zie voor een geplande sectio? zei ze met een lieve glimglach.. Ik zei nou... waar kan ik daarvoor tekenen??
Oh... en vandaag weer de zoveelste vriendin die zwanger is. En ik maar glimlachen... "nee joh, harstikke leuk voor je joh", "nee joh, denk nou niet aan mij". "nee joh, ik kan dat prima aan, ik vind het gewoon heel leuk voor je!". Dat laatste is ook zo, maar pffff.... het wordt wel heel moeilijk allemaal nu.
Misschien is het beter om gewoon tegen haar te zeggen ik ben ontzettend blij voor je maar ik vind het ook heel moeilijk. Ik weet zeker dat een echte vriendin het begrijp en je samen kan huilen om je verlies en daarna het geluk kan delen Ik weet namelijk dat als je dit niet gaat doen het op een gegeven moment zover kan komen dat je vrienden familie enz gaat mijden om maar niet die dikke buiken te zien en niet dat gepraat over baby's en zwangerschappen. Ik heb 4jaar geen contact gehad met een vriendin omdat wij samen zwanger waren en ik een miskraam en bij haar ging het goed haar zoontje is nu 4 en die heb ik een tijdje terug voor het eerst ontmoet
Oh Vlindertje, wat vreselijk dat je op de kraamafdeling lag! Een collega had een bbz en die had dat ook. Ik snap niet dat ze zoiets kunnen doen. Dat gevoel van een nummer zijn hadden wij ook in het ziekenhuis. We hebben daar wel wat van gezegd naderhand. We moesten in de wachtkamer nog 20 min. wachten op de medicijnen. Ik wilde alleen maar weg daar. In dikke tranen tussen de dikke buiken zeg maar. De dag dat ik erachter kwam dat ik een ma had, werd ik in de middag nog gebeld door de gyn. Ze dacht dat ze mijn vk aan de lijn had. Niet dus. Ik heb tot drie keer aan toe moeten zeggen dat ik niet de vk was, maar de patiënt
Tegen goede bekenden zeg ik het gewoon als de opmerking verkeerd valt. Een goede vriendin beviel een paar dagen na mijn bbz operatie van de tweede en had het idee dat ik de kraamvisite wel kon combineren met de verjaardag van de oudste. Heb haar eerlijk verteld dat ik haar kindje best graag wilde zien, maar dat ik dat niet graag deed met andere visite erbij en rustig zelf. Dat was gelukkig prima. Mensen staan er niet bij stil hoe het voor een ander is. En dat is 'gelukkig' vaak niet eens bewust.
Schiet me er nog een te binnen Lag nog op de voorbereiding voor de OK Zegt de verpleegkundige, oh je hebt een zoontje van 2 Dat is de ideale leeftijd voor een volgende "Uh waarom lig ik hier trut.....die volgende komt nog even niet hoor" :x
Dat is ook helemaal waar! Helaas zijn niet alle vriendinnen zo "close"dat ze daar allemaal zin in hebben. En ik vind het ook zonde om sommige vriendschappen te laten verwateren om een zwangerschap. Met mijn beste vriendinnen heb ik het echter uitgesproken, en dat voelde goed!