whahaha die zelf gemaakte dingen!! o god die was ik bijna vergeten. krijgen de kids hier ook regelmatig van hun overgroot oma. vreselijk!!!!
Vorig jaar kreeg ik van mijn schoonmoeder een cadeautje die ik pas mocht openmaken als hun weg waren (had ze goed over na gedacht). Moest toch even proesten toen ik het pakketje open maakte Resultaat was dit:
Oh hahahahaha heerlijk! Ik heb een keer een Furby gekregen. Die lag standaard onder mijn bed. Om vervolgens midden in de nacht aan te gaan 'me hungry, aaaaah, aaaahh'! Ik zat tegen het plafond. Mijn sm komt altijd met vreselijke dingen aan. Bijvoorbeeld: * een pan in de vorm van een beer, om pannekoeken te bakken (kinderen lusten geen pannenkoeken) * een vogelboek * zo'n boek met allemaal ziektes en wat je moet doen als je kind het krijgt, uit 1984. * mijn middelste kreeg een knijpfruitje voor zijn verjaardag, ingepakt en al.. * heel veel afschuwelijk spijkerbroekjes met van die knoopjes aan de onderkant, want dat is makkelijk met verschonen, uit de 70-er jaren. * ml kreeg een pen met zijn naam voor zn verjaardag * hele uitzet voor het ledikantje, maar dan van de rommelmarkt. Echt, wtf! * een badpak in maat 52, waarvan ze niet geloofde dat die te groot was. Heb het maar gedemonstreerd door hem over mijn winterkleding aan te trekken en de baby er ook nog tussen te stoppen. * een idem broek, met elastiek in de boord, want dat zit lekker. (Ik ben 1.80 dus dat ding kwam tot halverwege mijn been en ik kon er 2x in) * appelmoes light, taksi light en andere takkezooi wat je krijgt in gratis boodschappenpakketten. Wij eten en drinken geen ligt. Kan nog wel even doorgaan want de lijst is eindeloos.
Pluis, ik vind hem wel meevallen eigenlijk hihi. Wanneer ik een zelfgemaakt iets krijg en correct wil reageren zeg ik gewoon: "Ahh wat lief van je!" Dan heb ik toch niet gezegd dat ik het mooi vind hihi.
mijn vriend, ons zoontje en ik krijgen van mijn schoonvader bij elke gelegenheid zelfgemaakte 'kunst'. ik vind het meeste ervan spuuglelijk maar helaas vind mijn vriend het wel geweldig en staat er toch aardig wat in ons huis..
Ach, de verkeerde cadeautjes die ik hier vooral voor de baby krijgen zijn niet zo spectaculair... maar waar ik me wel aan erger is dat ik steeds cadeautjes krijg die "op de groei" gekocht zijn. Maar als je dan eens simpel nadenkt zit ik met heel winterpakjes die in het maatje zijn dat hij nu draagt en lekker veel shorts en T-shirts die zullen passen in de winter... Ben ik heel weinig mee! Mijn moeder spant wel de kroon in vreselijke cadeautjes. Ze kent totaal mijn smaak niet en komt steeds met het vreselijkste spul af! Het laatste dat ik hier gekregen heb was een trui met zo een camouflage-print, maar ipv het gebruikelijke groen, nu in verschillende tonen van roos! Verschrikkelijk gewoon, doe ik dus echt niet aan! Maar misschien nog wel een ideetje om me eens te verkleden met Halloween of zo, misschien als "Combat Barbie" of zo...
geniaal! Vond het destijds best moedig van mijn vader, hij was namelijk stiekem een beethe bang van mijn bazige oma (zijn schoonmoeder ) Ik ook Ja dat meen ik wel, ze is het trouwens nog niet verleerd na al die jaren. Afgelopen jaar kregen we het cadeautje mee zodat ik het op mijn verjaardag kon openen en ik kreeg.... een bonbonschaaltje van gelige speksteen namelijk haar bonbonschaaltje waarvan ik blijkbaar had gezegd (uit beleefdheid) dat ik het een leuk schaaltje vond Prima dat je je schaaltje weggeeft maar om het nu als verjaardagscadeau te presenteren?
Die vind ik nog wel geinig hoor! Niet zo erg als sommige dingen. Maar dat verpakken in aluminiumfolie spant wel de kroon..
Hahaha dat had ik met die allereerste Nintendo! Wilde hem echt dolgraag, zeurde er al maaaaanden om voor mijn verjaardag en Sinterklaas etc. En met de verjaardag daarop (zeurde er nog steeds om) dacht ik dat het EINDELIJK zover was... Kreeg een grote ingepakte doos met een paar kleinere ingepakte doosjes erbij. Super enthousiast pakte ik de grote doos uit.... een tweedehands Atari... Mijn ouders hebben nog een foto van mij met m'n net uitgepakte Atari. De teleurstelling is van mijn gezicht af te lezen. Een paar jaar geleden had ik het er met mijn moeder over en vertelde ze dat ze vroeger gewoon echt het geld niet hadden voor dat soort dingen en ze echt hadden moeten sparen voor die Atari met spelletjes. Toen voelde ik me wel een beetje lullig over mijn teleurstelling, maar als klein meisje wist ik dat natuurlijk ook niet. Heb een jaar later overigens wel alsnog de Nintendo gekregen. En zowel de Nintendo als de Atari staan nu vol trots in mijn vitrine kast in de huiskamer tussen mijn andere 'retro-consoles'
Voor degenen die m wel mee willen vallen..getal onder de 10? Komt ie gratis en voor niets je kant op,inclusief aluminiumfolie-verpakking