En vooral dat het een vrouw was..daar kon ik echt niet bij! Ze had een mooie foto van haar 2 kindjes op de tafel staan...kan je er dan een beetje inkomen hoe het voelt? En ik was al bijna 41 weken zwanger, kom op zeg! Zoon bleek uiteindelijk 4400 gram dus meer groeien was ook echt niet nodig Maar goed, gelukkig had ik nog mijn andere gyn achter de hand
Volgens mij wil mijn zoon af en toe gewoon terug naar binnen kruipen.... lekker dicht bij mama! Hij woog 4400 gram en dat is idd een vrij heftig gedoe wel ja...
Haha dat maakt het inderdaad nog even een stukkie belachelijker! Dat is denk ik gewoon haar zin doordrijven.. 'zij vind het beter dat het nog even blijft zitten en dus blijft die kleine nog ff zitten' Ben eigenlijk best wel benieuwd hoeveel mensen echt blij zijn met hun arts..
Hier ook ingeleid op 42 weken en 72 uur later pas bevallen. MeconiumHoudend vruchtwater is bijna altijd standaard bij zover over tijd lopen was volgens gyn uitzonderlijk als het niet zo was. Baby deed het super vruchtwater was wel tegen het min randje aan. Slijmprop moesten ze er uit snijden omdat hij zo vast zat. Alleen de ontsluiting vorderde niet echt bleef 2 dagen op 2 centimeter zitten. En de 3de dag hebben ze ruggenprik gezet vruchtwater gebroken en is ze in de avond geboren.
Ik denk dat in de MEESTE gevallen je prima tot 42 weken door kan lopen, placenta etc gewoon nog in orde. Maar, zelf zou ik het risico nooit nemen, ken té veel verhalen waarbij het kindje na 41 weken is overleden in de buik ivm placenta die op was. Hier in het ziekenhuis kan je ervoor kiezen om met 41 weken ingeleid te worden. Is bij de vorige 2 niet nodig geweest maar mocht ik deze keer wel de 41 weken halen, wil ik absoluut ingeleid worden.
Precies wat je zegt! Het zal heel vaak goed gaan.. maar ik hoor het gewoon te vaak dat het mis gaat.. en waarom dat risico lopen terwijl je kindje met 40 weken al klaar is!? Ook hoorde ik via een kennis een verhaal dat een nicht van haar gewoon goede controles had tegen de 42 weken. En toch is het kindje een dag voor de inleiding overleden omdat de placenta niet meer goed was. Het gekke is dat ik altijd dacht dat de angst en onzekerheid tegen het einde van de zwangerschap wel op zn minste zou zijn.. maar krijg iedere periode weer bieuwe angsten hahah.. nu snap ik wat het is om moeder te zijn.. naja bijna moeder dn
Ik denk dat je het nooit van te voren kunt weten eerlijk gezegd..... 1e kindje ingeleid met 41+5, alles was in prima conditie 3e kindje ingeleid met 41+1, en dat had geen dag later moeten zijn volgens de gyn
persoonlijk vind ik 42 wk te laat, maar tegenwoordig laten ze je niet langer lopen dan 41 wk... tenminste bij mijn vk...
Ik heb goed nieuws trouwens! Heb het net voor de zekerheid aangekaart dat ik niet langer wil lopen dan 41 weken en zij is daarmee akkoord gegaan! Maar denk niet dat het zover zal komen.. net op controle ging ze kijken en ik heb al 2 cm ontsluitinf en verweekte baarmoeder.. en nu net had ik wat bloed bij het afvegen.. ben nu reuzebenieuwd wat dat bloed betekent! Want heb nooit bloed gehad na een controle..
Ik ben ingeleid met 41 weken en 5 dagen. Met 40 weken en 4 dagen had ik een afspraak bij de verloskundige. Toen had ik nog helemaal geen voorweeën of andere tekenen van een naderende bevalling en voelde me nog prima. Ze had wel al een afspraak voor mij gemaakt in het ziekenhuis voor controle met 41 weken. Ik ben toen in het ziekenhuis geweest voor CTG en afspraak met de VK van het ziekenhuis. De CTG was prima en ook de controle bij de verloskundige was goed. Er werd ook een echo gemaakt en de kleine had nog voldoende vruchtwater en bewoog ook goed. De verloskundige zei toen alles is prima maar we kunnen we alvast een afspraak plannen om je in te leiden. Wij hoopten toen nog steeds op een natuurlijke bevalling dus hier hebben we vriendelijk voor bedankt. Mijn eigen VK is nog bij mij thuis geweest om te strippen maar dit lukte niet. Ze kon er nog niet bij. Dat weekend had ik zelf het idee dat ik de kleine minder goed ging voelen. De week daarna moest had ik met 41 weken 4 dagen weer een afspraak met de VK. De CTG was niet zo goed. Ik heb er meer dan een uur gelegen en het was allemaal te vlak. Daarna weer naar de verloskundige van het ziekenhuis. De echo was wel goed en nog ruim voldoende vruchtwater. Ze vroeg of ik de kleine nog goed voelde en ik gaf toen aan dat ik dit niet zo goed wist. Dat het voor mijn gevoel steeds minder was. Toen heeft zij de knoop meteen doorgehakt en mij voor de volgende dag op de lijst gezet om ingeleid te worden. Ik ben dus op 41+5 ingeleid en de kleine meid is met 41+6 geboren. Gedurende de hele bevalling heb ik veel aan de CTG gelegen en deze was over het algemeen erg vlak. Dit was één van de redenen waarom ik geen pethidine injectie kreeg als pijnstilling. Ook constateerden ze bij het breken van de vliezen dat de kleine in het vruchtwater had gepoept. Ze hebben ook nog bloed afgenomen bij de baby (via het hoofdje). De VK zei toen nog erbij dat als de uitslagen van het bloed niet goed zouden zijn ze een KS zouden gaan doen. Gelukkig was alles goed. Uiteindelijk bij de 4e perswee een knip gezet omdat de baby toen snel geboren moest worden. Persoonlijk heb ik de begeleiding uit het ziekenhuis wel als erg goed ervaren en de verloskundige heeft op het juiste moment de knoop doorgehakt. Bij ons in het ziekenhuis laten ze je ook echt niet meer langer doorlopen dan 42 weken.
Ik zou het ook niet aanraden, al zou ik ook zeker niet aanraden voor de 41 weken in te grijpen wanneer niet medisch noodzakelijk. Mijn zoontje is met 42 weken geboren en had idd geen dag later mogen komen, vandaar bij mijn dochter ingeleid bij 41+3. Die placenta zag er nog super uit. Voorkeur heeft toch vanuit jezelf beginnnen, dan verloopt de bevalling vaak rustiger en is er minder vaak een kunstverlossing nodig dan bij een ingeleide bevalling. Maar mocht er hier ooit nog een kindje komen, zal ik weer vragen ('eisen') met 41 weken of ik ingeleid kan worden, vanwege mijn ervaring met mijn zoontje. En dan hoop ik met heel mijn hart dat ik nog eens uit mezelf zal beginnen voor die 41 weken
Jaa kreeg net wel ineens heel erg de kriebels dat het misschien wel nu begint.. kijk zo uit naar de bevalling! Ben echt reuzebenieuwd hoe de ervaring is en reuzebenieuwd naar de kleine! Nouja kleine.. de vk zei net nog dat ze een beetje dik is geworden whaha ze word nu op 3100 geschat.. maja dat weet je ook nooit zekker
Lastig, ik vind 42 weken echt te lang! Helemaal na de berichten in het nieuws, met zoveel meer risico's voor moeder en kind. Mijn eigen ervaring is, dat ons eerste kindje met 38+2 spontaan is geboren, de placenta was overigens 'op'. Zie er nu wel tegenop om dus veel langer door te lopen met de tweede. Nog maar eens zien wat de VK hier van vind.... Ben best bang om het kindje toch alsnog te verliezen door te lang doorlopen en door ervaringen van vriendinnen...
Jij bent al de 2e die ik hoor waarbij de placenta zo vroeg op was. Hoe kan dat dan? Eng idee want je kan het op geen enkele manier herkennen of merken toch?
Bij mijn vierde bevalling, ben ik ingeleid bij 42+1... Ik hebben 2 weken lopen zeuren of ze aub wilde strippen of inleiden, want ik voelde me totaal niet goed meer. Nee dat deden ze niet. Uiteindelijk dus ingeleid en binnen 4 uurtjes was Tim er al. MAAR: we schrokken ons kapot! Tim was HELEMAAL uitgedroogd en om het maar cru te zeggen: hij zag er niet uit! ZOOOO zielig! Zn hele huid had losgelaten en reageerde niet goed. Apgar van 3. Ik heb dagen tranen met tuiten gehuild, omdat dit gewoon niet had gehoeven! Gelukkig is alles goed gekomen, maar nog wel 3 dagen aan de beademing gelegen en een week lang moest hij ingesmeert worden met bepanthen. Het was net of hij 3de graads brandwonden had. Ben er nog boos en verdrietig over als ik er aan denk... Ik wil wel een foto plaatsen, als jullie dat willen. Mijn advies: 41 weken is lang genoeg!
Nou ben ene kant benieuwd naar een foto en andere kant ben ik bang dat ik daar nu wat te gevoelig voor ben.. wat erg zeg voor dat kereltje.. kan me voorstellen dat je er helemaal kapot van was! Hoe heb je het erna aangepakt met die artsen? Hebben ze op zn minst wel hun excuses aangebodenn of iets?
Bij jou duurt het vast niet lang meer lees ik net . Maar nee niet echt excuses... Ik ben bij 42 weken dus overgedragen naar de gyn, en ik weet wel dat hij de verloskundigen erop aangesproken heeft, dat dit niet nodig was geweest, en dat zij hadden moeten merken dat ik bijna geen vruchtwater meer had. In het ziekenhuis waren ze heel begripvol en lief gelukkig.