Ik heb vandaag veel gedaan. Eindelijk nesteldrang? m'n huishouden kan het gebruiken, haha. Alleen heb ik natuurlijk vooral dingen gedaan die wel lekker opruimen, maar nog lang niet nodig zijn. En daardoor een deel van de dingen die ik wel had moeten doen, niet gedaan. In ieder geval, mede dankzij inspiratie door dit topic, weer een prachtige takenlijst gemaakt. Digitaal, dus steeds op datum gesorteerd.
Ik heb vandaag, mede dankzij dit topic, de drang weerstaan om een nieuw notitieboekje te kopen. En vanavond ga ik strijken, echt! anders wordt mijn man boos
Fijn dat je zo snel terecht kunt trouwens! En dat de huisarts je serieus neemt. @burnout: wat Siren zegt idd, met ad(h)d zit je al snel aan je tax en ken je vaak ook meerdere perioden in je leven waarin je overspannen was.
@ evelien69: fijn dat je huisarts je klachten serieus neemt en alvast succes vrijdag! Mooi topic trouwens! Het doet me goed om te lezen dat ik niet de enige ben met dit probleem, dat heeft iets "troostend". En daarnaast kunnen we elkaar met tips en ervaringen helpen Wat ik me trouwens afvraag: wie heeft ondanks ADD toch een baan aansluitend op je opleidingsniveau? Op de basisschool haalde ik altijd belachelijk hoge scores (studieadvies gym/atheneum), dit ging allemaal vanzelf. Middelbareschool uiteindelijk met moeite HAVO behaald, met "rare" scores (9 voor biologie, kunstgeschiedenis en engels, 6 voor NL en 5jes voor schei-en wiskunde). jullie raden `t al: NL, schei- en wiskunde waren niet m`n favoriete vakken. Na de HAVO heb ik een HBO studie gevolgd. Met een beetje vertraging en weer hele hoge en hele lage cijfers m`n bachelor gehaald. Vervolgens heb ik altijd op mbo nivau gewerkt. Helaas ook niet in de richting van m`n studie (HBO Dierhouderij --> weinig werk). Tussendoor heb ik nog de propedeuse voor Lifescience behaald, maar met deze studie ben ik gestopt, omdat ik bij een stage erachter kwam dat het werk erg eentonig was en ik direct mijn interesse in de studie verloor. Nu werk ik in de optiekbranche, hier ben ik via m`n man ingerold en ik wordt binnen het bedrijf opgeleid. Het voordeel is dat het afwisselend is, maar toch met structuur en ik heb leuke collega`s. Het nadeel is dat het niet in m`n studierichting is en niet aansluit qua opleidingsniveau. Ik heb vaak het gevoel dat ik m`n "talenten" verspil, dat ik niet eruit haal wat erin zit. Sinds ik moeder ben geworden is dit wel wat minder geworden. Ik heb een vast contract voor 3 dagen/week en dit geeft zekerheid en daardoor ook rust en dat is natuurlijk ook heel wat waard (vooral nu met die crisis). Maar soms krijg ik het op m`n heupen en dan zit ik bijvoorbeeld een hele dag naar vacatures te zoeken. Die onrust in m`n hoofd is soms zo irritant! Oja, nog een leuke boekentip: Aandacht. Een kopzorg? (van Kathleen Nadeau)
Om weer even in te haken; Ik heb wel een baan op opleidingsniveau in die zin dat het een hbo baan is na een hbo opleiding. Maar had er meer ingezeten qua studie; ja absoluut. Ik heb dus wel de wens om nog n keer een opleiding op academisch niveau af te ronden, simpelweg omdat ik dat kan. Idd eruit willen halen wat erin zit. Ik moet wel zeggen dat ik nu met 3 kids dat niet meer op nr. 1 heb staan. Ik heb me er gewoon bij neergelegd dat mijn kids nu even op de eerste plek staan en carrière maken/ opleiding doen komt later wel weer. Vooralsnog doe ik nu werkervaring op en dat is altijd wel ergens goed voor.
@evelien; ik herken het wel helaas. Bij mij zijn dat periodes (chaos in huis). Ik had het eigenlijk net goed op orde toen mijn derde geboren werd. Maar helaas is het weer ergens mis gegaan nadat de kraamzorg weg was. Het is nu dus ook weer n troepje. Maar ik heb zoiets van; komt wel weer. Nu met slaaptekort en een baby gaat het gewoon even niet lukken. Ik probeer het niet te erg te laten worden en verder probeer ik maar om het niet te zien. Gaat me niet zo goed af trouwens; van troep om me heen wordt het ook druk/ onrustig in mn hoofd.
Nou ik ben dus begonnen op de havo, maar veel te chaotisch om dit te kunnen. Teruggezakt naar vmbo, en toen een mbo opleiding gedaan. Nu werk ik als huishoud hulp, waar je zonder diploma zo kan beginnen. Ik voel me altijd alsof ik erg gefaald heb, en ik kijk regelmatig of ik niet een bbl opleiding kan doen, zodat ik tóch iets doe wat me beter klinkt.
Hier idem. Ik heb een baan op HBO niveau na mijn HBO opleiding. Ook bij mij had er meer ingezeten qua intelligentie, maar niet qua studiemotivatie. Een paar jaar geleden kraag ik het op mn heupen. Heb mijn vaste baan opgezegd en ben een universitaire studie gaan doen; political science. Begonnen met de pre-master( tussenjaar) en zou dan uiteindelijk in twee jaar mijn master of science diploma hebben. Ik scoorde heel hoog op mijn toelatingstoets en begon met volle moed. Na twee jaar had ik nog mijn pre-master jaar niet gehaald (wisselende studieresultaten varierend van achten tot zesjes) Puntje bij paaltje ben ik gewoon geen student; kan me niet concentreren op de taaie stof, stel dingen tot in den treure uit of leer gewoon domweg niet. Ben uiteindelijk gestopt met de studie en hoewel ik dat moeilijk vond weet ik nu wel dat ik het qua intelligentie kan. Voor mij is dat genoeg. Ik heb voor mezelf 'bewezen' dat ik niet dom ben. Maar lastig dat dit weer iets is dat ik niet heb afgemaakt...
Ik heb mavo en mbo.... maar deed dat zonder te leren... maar ik wilde in de zorg en meer opleiding had je niet nodig, dus waarom moeilijk doen als het makkelijk kan.... heb later hier spijt van gehad, ben nog begonnen met deeltijd hbo maatschappelijk werk en sociale dienstverlening, dat ging kei goed al liep ik wel tegen mijn planningsproblemen aan, maar haalde toch goede cijfers... toen gingen we verhuizen van den haag naar eersel en was ik ook nog zwanger toen ben ik gestopt helaas.... ben nog gestart met een studie gezondheidspsychologie aan de open universiteit, een thuisstudie, maar daar had ik niet genoeg geduld voor..... bovendien is een HBO opleiding veel praktischer ingericht, en hierdoor kan ik me er beter op focussen.... universiteit is veel theoretischer en al die lappen tekst veelal ook nog in het engels daar kon ik me niet toezetten..... Nu lijkt het me beter om eerst mijn leven gezin maar eens op orde te brengen alvorens nog een opleiding te beginnen.... maar ik kijk ook vaak rond.... heb er overgedacht om laktatiekundige te worden etc.....
@jamie1983: herkenbaar hoor, ik snuffel ook heel regelmatig op vacaturesites en heb nog nooit ergens langer dan 2,5 jaar gewerkt (en daar was ik op 't laatst depressief omdat ik me zo verveelde). Heb meerdere studies gedaan (maar eentje afgemaakt) en er ligt ook nog ergens een Loi cursus in de kast, amper aangeraakt. En als ik naar de kapper ga kom ik altijd terug met een compleet ander kapsel. Ik kan gewoon heel slecht tegen sleur en kom dan in 'verzet'. Voordat we kinderen hadden gingen we elk jaar een paar weken op reis met de rugzak. Elke keer weer spannend en haalde me even uit het gewone leven. Nu reizen we niet meer ( misschien als de kinderen wat groter zijn), maar hebben we een op te knappen boerderij gekocht. Flink project, houd me van de straat. En het gekke is: eigenlijk kan ik ook weer niet zo goed tegen veranderingen. Raak mn ritme compleet kwijt en ben van slag. Maar ook dat gevoel van ongemak heb ik schijnbaar regelmatig nodig.
heb vandaag wel een heftige dag zeg..... nadat ik naar de ha ben geweest heb ik mijn ouders gebeld en het hun een beetje uitgelegd....Nou ze snappen het niet helemaal maar proberen me wel te steunen.... toen heb ik het aan een vriendin verteld en gezegd dat het hier zo'n troep was....ook veel begrip en ook steun en hulp aangeboden gekregen..... vervolgens ook een mailtje aan de logopediste van Tessa gestuurd, want deze vakantie is van het husiwerk weer niks terecht gekomen... haar ook uitgelegd hoe de vork in de steel zat.... ze had al een vermoeden want ze heeft mij wel eens gezegd dat ik ook hulp kon krijgen om structuur te krijgen. En vanmiddag komt plompverloren mijn zus ( uit Zwolle) hier binnengewandeld... ze had gevraagd of ze hier zondag kon slapen en ik had gezegd dat het hier zo'n rommeltje was dat dat niet kon..... ze zei dat ze daar wel een beetje boos om was..... ze wilde meeleven en weten wat er bij ons speelt en niet weggehouden worden.... dus meteen ook verteld dat ik naar de ha ben geweest etc.... ze was hier een paar dagen geweest voor een cursus en heel toevallig zat er iemand uit onze kerk bij haar op cursus en die had haar geholpen met iets.... Nu gaat ze die vrouw vragen en ik mijn vriendin en dan gaan we een keer samen het huis poetsen van top tot teen.... erwin gaat dan met de meiden weg.... en dan heb ik weer even een vrij schone lei om mee te beginnen... Mijn zus zei dat ik niet alles zo zelf op moest lossen. Meer moest delen en om hulp vragen!
Dat is lief van haar Evelien69! Hier zit dat er niet in.. mijn zus heeft het nog erger als ik haha! Het is echt erfelijk he. Over mijn opleiding... HAVO begonnen. 3e jaar wegens gebrek aan concentratie en ik werd gepest... dat kwam ook te hard aan.. want ja was toch wel een vreemde eend in de bijt. Ben ik nu nog trouwens... op mijn werk ben ik de aparte zeg maar... gezakt naar MAVO 4. Dit heb ik met 2 vingers in mijn neus weer gehaald. En daarna MBO 4 tandartsassistente gedaan... ook erg makkelijk te halen. Ik werk nu 9jaar bij mijn huidige baas als assistente. 2 maanden geleden ging het fout en belandde ik in een soort depressie. Ik voelde me afglijden. Heb bij mijn psycholoog aangeklopt en ben de ziektewet in gegaan. Door de stress kreeg ik een hoge bloeddruk wat ook niet goed voor het kindje is. In januari dit jaar heb ik jankend bij mijn baas aan de tafel gezeten.. in een gesprek uitgelegd hoe ik me voel. Druk in mijn hoofd, overal aan beginnen, niks af kunnen maken. En dat ik er zelf niks aan kon doen. Ik kreeg alleen opmerkingen als... lui, ongemotiveerd e.d. en dat ik zelf verantwoordelijkheid moet nemen voor mijn fouten en niet op anderen of iets anders moet afschuiven. Nou ik wist wel zeker dat ik er zelf niks aan kon doen, heb hier toch niet om gevraagd??? Toen kwam de diagnose... mag nog niks van begrip. In combi met zwanger zijn trok ik het niet meer. Ik ben met een soort van ruzie in de ziektewet gegaan. Sinds 3 weken de draad een beetje opgepakt. Werk een uurtje per x. 3x per week. Soms teveel begrip nu!!! Hij wil me controleren met alles. Ik kan mijn werk echt nog wel doen hoor. Kwam het begrip maar eerder.... dan was het zo allemaal niet gelopen
Ik herken het wel dat het moeilijk is om dingen te leren/ lezen die je niet boeien. Heb me echt bijna huilend door mn theorieboek voor het rijexamen zitten worstelen bijv. Terwijl ik toch echt goed kan leren doorgaans. Mijn voordeel is dat ik in het stukje 'in je eigen wereld zitten' op een gegeven moment ben gaan lezen als kind. Ik ging er helemaal in op en las op den duur met gemak 3 boeken in de week, iedere week fietste ik weer trouw naar de bieb (en dan desondanks toch meerdere boeken kwijt, ene na de andere boete voor te laat inleveren etc. ) Maar ik ben dus een echte boekenwurm/ studiebol. Vind het gewoonweg heerlijk en er is weinig wat ik niet interessant vind. Dus daarom heb ik er ook geen moeite mee.
Ik lees ook heel veel, ook als kind. Ik zeulde mijn boeken overal mee naartoe en stond te boek als een echt leesmonster. Maar als het 'moet' haak ik af en zeker bij taaie stof.
Hier precies hetzelfde. Lezen als hobby super!!!! Maar komt niet aan met een leerboek over ehbo. Zoals ik paar maanden geleden moest doen.. pffff