Bereid je voor, dit wordt een heel lang verhaal. Mijin partner heeft een dochtertje van 4 jaar oud. Hij was getrouwd met de moeder van dit lieve meisje. Helaas heeft de rechter besloten om mijn partner en zijn ex te scheiden zonder ouderschapsplan. Er is dus geen ouderschapsplan. Maar dat ging altijd goed. Eens in de 2 week kwam zijn dochtertje een weekend. En hij had haar in de kerst en in de zomervakantie een week. Ik ken mijn partner al 16 jaar, maa ik had nooit verwacht dat het tussen ons wel eens wat zou kunnen worden. Ik had dus ook een redelijk goede band met zijn ex vrouw. Toen we haar vertelden dat wij samen iets hadden was ze ook hartstikke blij voor ons. Ze wist ook hoe ik met de kleine om ging en was daar gerust op. In December 2012 kreeg mijn partner ineens een sms berichtje van zijn ex vrouw dat ze waren verhuisd en dat hij voortaan op vrijdag zijn dochtertje daar kon ophalen. (Ze zijn 50km verderop gaan wonen, en na ons weten mag je zonder toestemming van vaders niet zomaar verhuizen als er geen ouderschapsplan is ). Hier begon het gezeur en gezeik mee. Het was afgesproken dat mijn partner zijn dochter haalt op vrijdag en ze door moeders weer wordt gehaald op zondag. In januari kregen hij een berichtje van haar dat hun auto stuk was en ze de kleine niet kon halen. O mijn partner de kleine dan wel even wou brengen. Normaal is dit geen probleem alleen zaten wij op dat moment ook zonder auto. Vrienden en familie hadden zelf hun auto nodig, dus er kon ook niets geregeld worden. Uiteindelijk hebben ze een discussie gehad, en reageerde de ex vrouw van mijn partner gewoon niet meer. De kleine meid is dus die nacht nog bij ons gebleven. De volgende dag is ze opgehaald door de stiefvader. 2 weken later stond mijn vriend bij hun voor de deur om zijn dochter op te halen. Wat bleek? Niemand thuis, niemand die reageerde en alles za potdicht. Foto's gemaakt en hij is naar huis gekomen. Dat weekend meerdere keren contact proberen op te nemen, maar tevergeefs. 2 weken later was het precies hetzelfde. We hebben toen maar een advocaat ingezet. De zitting hiervan was pas 3 april!!!! Op die 3 april is er door de rechter uitgesproken dat mijn partner en zijn ex het ONS traject moeten volgen. ( Ouders Na Scheiding = ONS. Het is een traject om de ouders weer te leren communicieren en zodoende weer een omgangsregeling op te stellen). Prima, binnen 2 weken zouden we aanmeldingsformulieren thuisgestuurd krijgen. Niks dus! Belletjes plegen hielp niet, het bedrijf waar dit traject moest worden gevolgd wist nergens wat vanaf. Dus, advocaat maar weer ingeschakeld. Uiteindelijk kreeg mijn partner dus bericht van de Raad van de Kinderbescherming dat hij moes langskomen voor een gesprek. Dit was begin juli. Hij is langs geweest en er werd tegen hem gezegd dat het traject nu heel snel zou beginnen omdat er nu een beetje haast bij was, aangezien ik in oktober uitgerekend ben. Vandaag was dus dit eerste gesprek, maar mevrouw kwam niet opdagen. Zijn ex vrouw vindt het vreemd dat het allemaal nu zo moet. Onze contact persoon van de kinderbescherming is er pas 13 augustus weer. Zij wil wachten tot deze weer terug is. Waarom???? Geen idee!!! Nou staat er voor begin september een afspraak gepland, maar ik vraag me af of het niet verstandiger is om gewoon weer een kort geding tegen haar aan te spannen? Heeft iemand tips of ervaringen? We zijn inmiddels 8 maanden verder en het is echt slopend!!!
Dit, plus hij weet niet waar ze is omdat ze opeens weg waren (of ik heb dat even raar gelezen)? Wat eng lijkt me dat..
We gaan er vanuit dat ze gewoon daar nog wonen. Maar zodra vriendlief vanavond thuis is stap ik in de auto om te kijken of ze er daadwerkelijk nog wel wonen.
Verdrietig om te lezen t.s weer een kind dat de dupe word van een wraak zuchtige moeder. Waarom gebruiken moeders/vaders hun verstand niet als het om de kinderen gaat. Daar heb je nu niks aan. Wat je moet doen misschien toch 13 augustus afwachten. Hopelijk gaat jou vriend zijn ex snel normaal mee werken aan een gezonde omgangsregeling. En komen jullie er als nog uit. Sterkte ermee.
Absoluut, ik ben het zo met je eens. Ik vraag me ook af of ze haar kind nog wel in de ogen durft te kijken.
In principe hoef je geen toestemming van de vader te hebben als je gaat verhuizen. Zolang de omgangsregeling niet in het gedrang komt. Wij zijn laatst ook verhuisd en ik heb de vader van mijn zoontje medegedeeld dat we zouden gaan verhuizen en wat ons nieuwe adres zou zijn. Maar ze mag haar dochtertje natuurlijk niet zomaar weghouden bij haar vader. Kwam de moeder van je stiefdochtertje niet opdagen? ze is dan dus gewoon bewust bezig de boel te rekken. Ik zou even wachten tot jullie contactpersoon weer terug is, volgende week is het al dertien augustus. Dan even met haar overleggen hoe nu verder. Wat geeft moeder als reden dat haar dochtertje haar vader interns niet meer mag zien?
Ze is inderdaad bewust bezig de boel te rekken. Ze geeft totaal geen reden. Ze heeft ook tegenover de rechter geen reden gegeven. Helaas..... Wij denken dat het jaloezie is... Mijn partner heeft zijn leven nl momenteel weer goed op de rails, ondanks dit. En zij lijkt steeds sneller bergafwaarts te gaan.
Verhuizen is idd geen probleem... Maar een kind bij der vader of moeder weghouden zonder een echte geldige reden vind ik echt not done.... Ik wil t soms ook wel eens hoor... maar ik krijg het niet over mijn hart. Vind emoties moet je toch echt in bedwang houden voor je kind... plus wat doet ze moeilijk....??? Ik zou idd gewoon een kort geding aanspannen weer....
Jeetje zeg wat een gedoe. En wat sneu ook voor het meisje, die dus niet eens echt weet dat ze een zusje krijgt. Tenminste dat neem ik aan, gezien de duur van je zwangerschap en hoelang ze elkaar niet gezien hebben. Voor dat meisje is dat ook niet goed, dat ze straks weer een soort van "opnieuw" moet beginnen bij jullie. Is toch vreemd om elkaar zo lang niet te zien. Wie weet wat voor verhalen die moeder aan dat meisje verteld. Ja het is echt heel sneu. Hoop dat er snel een goede oplossing gevonden word.
Ze weet inderdaad waarschijnlijk niet eens dat ze een half zusje krijgt. Daarom wil de kinderbescherming ook dat het wat sneller gaat. Zodat ze niet het idee krijgt dat ze is vervangen door een baby. Zij werken gelukkig in het belang van het kind. Ik wil het ook niet weten, arm meisje .
Na ons weten mag dat niet buiten 25km zonder toestemming. Maargoed dat maakt ook niet zoveel uit. Wisten we maar waarom ze zo moeilijk doet en een kind heeft altijd recht op de vader, tenzij er natuurlijk echt iets aan de hand is. Maar dat terzijde. Ik zou het denk ik als moeder zijnde ook niet fijn vinden om mijn kind om de 2 weken een weekend kwijt te zijn, maar je kunt je kind dit niet ontnemen.
Helaas hier in mijn vriendenkring niet anders. Zij zijn al jaren bezig om hun dochter te mogen zien. Ik kan niet anders dan je veel geduld en succes wensen.
jeetje wat een verhaal, heb zoiets ook van dichtbij meegemaakt en diegene heeft een kort geding aangespannen, en een mediator ingeschakeld voor het omgangsrecht te laten vastleggen... de andere ouder in kwestie kon toen voor elke dag dat hun kind niet bij de andere ouder werd gebracht 1000 euro betalen....
Heb alleen de openingspost gelezen maar is er wel een uitspraak geweest door de rechter mbt omgangsregeling? Zo niet dan zou ik dat zo snel mogelijk aanvechten. Als je dat zwart op wit heb kan je pas meer
Zoek een goede advocaat en span een kort geding aan. De rechter kan er dan deze week nog voor zorgen dat je man zijn dochtertje kan zien. Hij heeft wel degelijk rechten, die nu op een hele foute manier worden geschonden! Ook doodzielig voor z'n dochtertje dit .