Sorry, ieder z'n ding natuurlijk, maar daar moet je toch niet aan denken? Nee hoor, gewoon lekker in je eigen bedje slapen. Ik wil echt niet dat wij dezelfde problemen met onze dochter gaan krijgen,door ons veroorzaakt... nu slaapt ze supergoed.
Ik zou nooit mn kind in bed mee nemen om te slapen.. zou doodsbang zijn dat er wat gebeurd! Nee hoor vanaf dag 4 dat we eindelijk thuis waren gewoon in haar eigen bedje gegaan. Ik heb wel eens gehad dat ik Emma snachts borstvoeding had gegeven.. terug in bed gelegd en ik ook weer in bed.. en toen ineens wakker schrok omdat ik dacht dat Emma nog in bed lag onder de dekens!(terwijl ik haar in haar kamer op een stoel borstvoeding gaf) Jeetje dan schrik je echt hoor. En wij vinden het ook helemaal niet nodig.
Toen mijn dochter net geboren was heeft ze ook ruim 2 weken bij ons in bed geslapen! Ik vond het gezellig !!! Tot een half jaar heeft ze eerst in de kinderwagen en daarna in haar eigen bedje bij ons op de slaapkamer geslapen. Negatieve reacties krijg je toch altijd, maar je moet doen wat je zelf wil!!! Nu slaapt ze ook nog wel eens tussen ons in, maar alleen als ze ziek is, of als ze huilerig is en niet alleen wil zijn..
Dank je zara... Tja. 3 meiden.. Dat worden een hoop vriendjes die door papa ondervraagd moeten worden
onze dochter slaapt bij ons op de kamer in een cosleeper aan mjn kant van het bed. Soms blijft ze na een voeding lekker bij mij liggen en vallen we samen in slaap, ik vind het heerlijk! Gebeurt denk ik zo'n 2-3 keer per week. We zijn nu wel begonnen (sinds gister) met het overdag wennen op haar eigen kamertje. Gaat redelijk goed tot nu toe. Uiteindelijk willen we haar met een half jaar daar volledig hebben slapen, mwar dan zal het zeker nog wel eens voorkomen dat ze toch bij mama slaapt..
Heerlijk he zoveel ruimte met ze 2e in bed. En stiekem is dat kleine lieve zachte gezichtje nog een heeeeel stuk leukst dan het grote stoppeltjes gezicht haha . Dat had ik aan het begin zo erg ik vond alles zo groot aan me vriend , een giga neus en giga oren. Is ook logische als je zo een klein lief baby'tje naast je heb liggen .
Vraagje voor de mama's met een Co. Sleeper. Hier rolt me zoontje er uit ! Het is ook nuet zo een grote co sleeper. Ik zie dat sommige van jullie kindjes nog ouder zijn dan mijn zoontje , hebben jullie dan een grote Co. Sleeper en waar hebben jullie die gekocht ??
Weetje wat me opvalt , dat de ouders die het zo gevaarlijk vinden hun kindje wel op hun eigen kamertje laten slapen ? Maakt totaal niet uit maar beoordeel dan het samen slapen ook niet . Alleen op de kamer voor het eerste jaar wordt ook afgeraden . Heb echt al heel vaak gedacht "gelukkig dat hij naast me lag" . Bijvoorbeeld als hij heel zachtjes rochelde wat ik nooit zou horen door de babyfoon . En na het optillen hele golven spuug . Aach ja wij genieten nog even lekker verder . Fijn om hier herkenning te lezen .
dochterlief heeft bij me geslapen tot ze 6 maanden was, zoontjelief heeft eerste jaar wisselend gelegen, eigen bed (wel in onze slaapkamer) en bij ons in bed, hij lag zelfs op mijn buik te slapen. jongste van 10 weken ligt ook bij mij in bed, die slaapt al sinds hij 4 weken is op zijn buik dus vind t wel heel prettig dat ie naast me ligt. vl ligt op matras er naast, dus kan ook naast hem gaan liggen, dan heeft die kleine helemaal t grote bed alleen Vind en vond t helemaal niet eng, raar, vreemd etc etc. wat mensen ook denken en wat ze er ook van vinden.....das aan hun, ik weet dat ik samen met ze kan slapen. baby's worden tegenwoordig alleen in een auto gelaten, das pas gevaarlijk en ziek (die ouders mogen van mij gesterilliseerd worden!) nee hoor, ik vind t heerlijk om met mijn kindjes te slapen
Ik ben niet bang dat het gevaarlijk is maar doe het niet omdat ik wil dat hij vanaf het begin in zijn eigen bedje en kamer leert slapen. Nu vindt hij het ook heerlijk, de rust van zijn eigen kamertje. Ik denk dat het later moeilijker wordt om het af te leren.
Wij hebben bewust gekozen voor zijn eigen ledikant in zijn eigen kamer. dat vind ik persoonlijk gezonder, ook voor de relatie tussen jou en je man . En ik slaap er zelf ook lekkerder door merk ik (heel af en toe als hij heel ziek is slaapt hij namelijk wel bij ons, de nachten dat ik elk uur anders naar hem toe kan . Mijn man maakt veel uren waardoor hij wel een goede nachtrust nodig heeft. Vandaar dat als hij heel ziek is hij wel bij ons in bed komt en dan kan ik hem extra in de gaten houden natuurlijk!)
Ik ben blij te lezen dat ik niet de enige ben. Onze dochter is nu ruim 2 weken oud en wil, vooral, 's nachts niet meer in haar wiegje slapen. Zodra ik haar eruit haal valt ze zo in slaap maar als ik haar dan terug leg is ze meteen wakker... maakt niet uit of ze net slaapt of heel vast, oogjes zijn meteen open en ze begint meteen te huilen. Als ik haar bij mij in bed leg dan slaapt ze gerust een paar uur achter elkaar door. Ik probeer van alles om haar in haar wiegje te laten slapen maar het wil echt niet.. iemand misschien nog tips? Ik vind het eigenlijk ook wel heel eng stel je voor ik ga wel op haar liggen? en slapen doe ik nu amper...
Hier sliep ze de eerste twee weken in de kinderwagen bij ons op de kamer, toen is ze verhuisd naar het ledikant in haar eigen kamer. Ze sliep dan vanaf een uur of 8 tot een uur of 1. Daarna wat melk. Dan sliep ze vaak nog een uurtje of 2 in haar eigen kamer, maar als ze dan wakker werd dan legde ik haar bij mij in bed. Dat hebben we zo'n 4/5 weken volgehouden tot ze niet meer om 3 uur wakker werd. Wat ik wel fijn vond toenertijd is dat ze niet aan haar ledikantje en eigen kamertje hoefde te wennen maar dat ze toch ook bij mij kon slapen. Sindsdien slaapt ze altijd in haar bedje.
Als het goed is zorgt je moedergevoel er wel voor dat je niet op je kindje gaat liggen. Maar veiligheidsmaatregels zijn oa: kindje niet onder je dekbed, maar onder een eigen dekentje of slaapzak ( nu 't warm is slaapt zoonlief alleen in pyama geen deken ) kussens weg of aan de kant, niet drinken/roken/drugs/slaapmedicatie gebruiken. Geen spleet tussen de matrassen. Geen waterbed.
Na de laaste voeding slaapt ze in haar wiegje op onze slaapkamer. Als ze 's nachts haar voeding heeft gehad ligt ze tegen me aan om nog even te boeren. Neem me steeds voor haar terug te leggen, maar ze valt meteen naar de voeding in slaap en ik ook . Dus 10 van de 10 keer slaapt ze bovenop me. En dat vind ik eigenlijk best gezellig en ze slaapt er heerlijk van.
Nou lees ik hier vaak dat men t kindje bij zich in bed of in een wieg op de slaapkamer heeft. Vooropgesteld dat t niet mijn keuze is, wil ik hier absoluut niemand over veroordelen. Ieder maakt zn eigen keuze en die dient een ander (waaronde ikke dus) te respecteren! Dat gezegd hebbende, vraag ik me toch twee dingetjes af: 1. Vinden jullie het niet zonde dat je enorm veel moeite gedaan hebt voor een mooie babykamer, om er vervolgens geen gebruik van te maken? 2. Nu ben ik een trotse mama, maar daarnaast ook een echtgenote met behoeftes... Hebben jullie daar geen last van (die behoeftes dan)? Of als je die wel hebt, hoe doe je dat dan? Ik zou "het" namelijk niet kunnen als er naast me een kleintje ligt te slapen...
1. Welke babykamer? Hier was het voorzien dat ze de eerste tijd bij ons op de kamer kwamen, dus was hun kamer ook niet klaar. Kon ik rustig aan verder werken zonder misselijkheid en dikke buik. Onze jongste zijn kamer moet zelfs nog aan begonnen worden (is nu 4 maanden). 2. Het hoeft toch niet 's nachts in bed te gebeuren? Plus dat wij er geen probleem uitmaken dat er een kleintje naast ons ligt te slapen. Toen onze oudste bij ons in bed sliep (heeft een tijd enkel tussen ons in willen slapen), was dat uiteraard geen optie, maar we hebben ook nog een logeerbed op een andere kamer staan.
Heb een hele hoop andere ideeën, maar dan moet ik errst oppas regelen... want als we de keukentafel gebruiken kunnen de buren meegenieten en we hebben kortgeleden onze diepvrieskist ingeruild voor een kast...
Maar die gebruik je toch ook gewoon overdag? Voor de slaapjes en het verschonen..Het gaat hier over het slapen s'nachts... Maar dan nog, die babykamer, hoe leuk het ook elke keer was om in te richten, was voor mij volledig onbelangrijk. Dat zijn maar een bedje kast en commode? Het zijn maar dingen.. Belangrijker was voor mij de eerste periode zo makkelijk en comfortabel mogelijk te maken. En dat was de eerste 4 maanden lekker in een wieg naast mama Wel zo makkelijk! Hop uit de wieg, hop aanleggen, hop weer terug