Voor jou is lezen ook een vak opzich. Vergoeding is hier absoluut geen probleem. Alleen ik was bang dat mijn vader het dan meer als werk ging zien maar dit is gelukkig niet zo. En daarbij wij wonen in een omgeving waar echt alle opa's en oma's meerdere dagen in de week doen oppassen. Hier is het niet meer dan normaal en is het juist vreemd als je gebruik maakt van een opvang.
Ik zou de kleine 1 dag naar de opvang doen. Oppassen wordt zo weer leuk voor oma en kan ze weer echt oma zijn. Vind oppassen geen verplichting voor grootouders maar leuk voor een keertje. Nu moet ze en dat kan doms vervelend worden zeker als je daarnaast 4 dg werkt en opa zelfs 5 dg. Misschien nu ze alles alleen moet doen dat ze het te zwaar vind maar het niet durft te zeggen of toe te geven. In dit geval zou ik er voor kiezen de kleine dus eventueel naar de opvang te doen en oma lekker oma laten zijn.
Oh jawel hoor! Als wij maar een seconde het idee krijgen dat wij ze tot last zijn gaan we op zoek naar een andere oplossing. Mijn vader staat er alleen voor en vind het soms behoorlijk zwaar. Hij is na 2 dagen gewoon echt moe maar heeft het er graag voor over. Hij geniet er echt van en is altijd blij als hij de kinderen weer ziet. Mijn vader komt naar ons met de auto, totaal een afstand van 30 km, en wil daar een vergoeding voor en we hebben zelf een bedrag genoemd wat we hem per maand geven omdat hij wat krapper bij kast zit dan mijn schoonouders. Mijn schoonouders hebben dit aanbod dus geweigerd.
ja je moet het helemaal zelf weten.. natuurlijk. Ik persoonlijk zal het op voorhand al nooit doen aangezien ik vind dat opa's en oma's vooral opa's en oma's moeten zijn en deze mensen niet als standaard oppas horen te fungeren, ik vind dat niet zo netjes. Edit, zijn jullie kinderen ook de enige kleinkinderen in beide families?
Tja hier is het contact gewoon veel anders. Opa en oma hebben hier een grote opvoedkundige rol. Kinderen zijn daar thuis, hebben een eigen slaapkamer en komen er gewoon erg graag. En om het nog erger te maken, ook in het weekend passen ze weleens op als wij weggaan. Dit komt sporadisch voor, want wij zijn graag thuis. Maar wij zitten wel elk weekend bij vader en schoonouders. Wij zij erg hecht en staan graag voor elkaar klaar. Wij voelen ons alles behalve bezwaard en opa's en oma zien het niet als een verplichting. Iedereen gelukkig.
Allemaal super bedankt voor de reacties! Toch fijn om even de bevestiging te krijgen dat het niet zo heel gek is dat ik er verdrietig van wordt. Het is niet helemaal zo dat de kindjes niet gewenst zijn, maar ze loopt wel grotendeels te mopperen in plaats van dat ze van het samenzijn geniet. En dat vind ik rot, zowel voor kindjes als voor mijn moeder. We hebben het hier ook al eerder over gehad en toen heb ik ook aangegeven dat als het te zwaar is dat ik een gastouders/andere opvang regelen voor de kinderen. Dat het te zwaar is, is helemaal niet erg MAAR moet ik wel weten. Ik werk zelf trouwens (helaas) drie dagen. De kindjes gaan ook nog twee dagen naar mijn schoonouders. Deze zijn al met pensioen, beide thuis en vinden het geweldig om op te passen. Die vinden het gewoon stil in huis wanneer ze er niet zijn. Ik begrijp heus, dat is weer het andere uiterste. Zoals al veel meiden aankaarten, ik ga op zoek naar een oppas/gastouder voor één dag in de week en dit uiteraard in overleg met mijn ouders. Dan is inderdaad de "verplichting" ervan af en kunnen zij naar eigen initiatief opa en oma zijn. Ik hoop wel dat ze dan de kinderen nog wel regelmatig zullen bezoeken... Pffff, moeilijk hoor. Naast de verplichting oppassen vind ik het gewoon kwetsend dat zij het op zo'n manier steeds zegt. Dat ze absoluut niet gaat oppassen blablabla. Dat ze geen zin heeft om in haar vakantie wat met kinderen te gaan doen. Het gaat wel om mijn lieve kindjes. En dat steekt gewoon. Vroeger was mijn oudste meisje helemaal gek van haar, maar tegenwoordig trekt ze veel meer naar haar andere oma toe. Die doet veel leuke dingen met haar, alles (veel dan) mag. Voor mijn moeder is oppassen waarschijnlijk ook zwaarder omdat zij heel netjes is. Wanneer de kinderen een rommel maken, wordt er gelijk opgeruimd en het wordt vaak gezegd tegen de kinderen: niet morsen, je knoeit etc. etc. Daarnaast weet ik zeker dat ze heel veel van mijn meiden houden hoor. Laten we dat wel voorop stellen...
Hoe bedoel je? Dat het weleens voor irritatie zorgt? Dat klopt, oa tussen mijn man en mij. Die vind af en toe mijn vader een zeur als wij een paar dagen te laat zijn met betalen. Maar dat komt omdat mijn man uit een ander milieu komt. Het staat er inderdaad een beetje verkeerd. Maar wij zijn zeker niet geïrriteerd om te moeten betalen.
ja een opvoedkundige rol wil ik bijv al helemaal niet, niet omdat ik ze niet mag ofzo maar ik ben nu zelf ouder.. ouder over onze kinderen met mijn eigen ideeen en die verschillen nog weleens met die van mijn moeder of mijn schoonouders. Zou er ook niet aan moeten denken om ieder weekend bij ze te zitten, bovendien zijn die mensen allemaal zelfs nog veels te ondernemend om daar tijd voor te hebben. Mijn schoonvader is 54 en werkt nog gewoon fulltime (bovendien hebben ze 11 kleinkinderen), mijn moeder is net met pensioen maar heeft gewoon haar eigen bezigheden die ook bij haar leeftijd passen (vriendinnen, reizen, bezoekjes, vrijwilligerswerk).
Maar dat hebben mijn vader en schoonouders ook. Zijn alle nog geen 60 jaar. Zijn alle 3 net met pensioen en genieten volop van hun vrije tijd. Wandelen, fietsen, reizen en dagjes weg. Alleen de kleinkinderen maken hier een groot deel van uit. Mijn schoonmoeder heeft haar vaste vriendinnenavond, dan hoeven wij haar echt niet te bellen. Mijn vader heeft zijn vaste sportavond, ook hem hoeven wij hem dan echt niet te bellen. Het is niet zo dat ze naast de kleinkinderen niets meer hebben of continu met ons bezig zijn. Gelukkig ook maar dat zou ik niet eens willen.
Toevoeging; ik heb mezelf nu al voorgenomen. Mocht ik ooit oma worden (dat weet je natuurlijk nooit, misschien willen ze geen kinderen of lukt het niet om een kindje te krijgen) en ben nog fit en gezond tegen die tijd, ik zeker wel spontane uitjes met de kleinkinderen zal ondernemen of oppassen op de kinderen. Geen vier dagen want dat zou ik veel te veel vinden en dat zou ik zelf ook niet vragen van mijn ouders/schoonouders. In principe kun je dat ook niet verwachten dat ze een dag oppassen. Maar ik zou het persoonlijk, zeker als ik zelf niet werk of andere verplichtingen heb mijn kinderen wel gunnen om een dag op hun kinderen te passen. Zodat ze geen dure kinderopvang hoeven te bekostigen. Maar goed dat is hoe ik er nu over denk.
maar passen ze ook nog op andere kleinkinderen? Want dat zie ik hier nu ook gebeuren, ze passen op 2 (bijna 3) kleinkinderen van schoonzus 2 keer per week en zijn dan ook gewoon moe.. en de overige 9 kleinkinderen kunnen op die dagen dus ook niet komen.
Ik heb alleen je begin post gelezen en niet alle reacties van de andere dames gelezen. Ik denk dat het goed zal zijn als je met je ouders in gesprek gaat over het oppassen. Want als ik jou verhaal zo lees krijg ik het idee dat ze zich niet meer echt opa en oma voelen maar meer vaste oppassers. Ik denk met name je dat je moeder hier moeite mee heeft. Is het voor jullie financieel haalbaar om de oppas dagen minderen zodat Elle op die dagen naar kdv kan gaan?
Op mij komt het over dat ze het indd niet leuk vind. Ik zou de oppas dag skippen en opvang regelen. En Tuurlijk mag je verdrietig zijn ik snap sommige oma's niet... Miss vind ze het dan wel leuk om heel af en toe op te passen.
Ik zou er een keertje met je moeder over praten. wellicht is het niet zo bedoeld? ... Mijn moeder past ook 1 dag in de week op, maar die zegt er ook altijd bij dat ze wel op vakantie wil gaan etc. en niet te veel dagen in de week. Maar dat betekend zeker niet dat ze het niet leuk vind hoor! Ze vind het geweldig, maar ook zwaar. en dat zegt ze ook wel eens. Een hele dag kindjes rond je heen is toch ook zwaar.
Zorgen voor kinderen is best pittig, zeker wanneer deze tijd al geruime tijd achter je ligt. Een keertje niet vind ik dus helemaal niet vreemd of kwetsend.
Ik vind het moeilijk, maar... ik zou de eer aan mezelf houden en een andere opvang zoeken waar je je niet schuldig hoeft te voelen. Het is belangrijk dat je kinderen fijn zitten maar ook jij moet een goed gevoel erbij hebben.
Jeetje.... ik zou dit haast zelf getypt kunnen hebben! Daarom snap ik het heel erg goed hoe je gevoel hierover moet zijn... Hier passen mijn ouders ook nooit op, ja 1x met pijn en moeite gingen we uit eten. Nou was binnen 2 uurtjes terug en lekker zat ik niet in het restaurant. Mijn moeder kan ook heel lelijk doen tegen mijn oudste. Ze vindt hem te druk en te snel en dat laat ze heel goed merken. Hij is ook niet gek op zijn oma helaas.. Het heeft me echt heel dwars gezeten altijd maar je schiet er alleen zo weinig mee op... Je kan het niet opdringen om gek te zijn met de kleinkinderen.. Dat waren ze met mij namelijk ook niet. (Heb ik nog steeds last van.. die pijn zit heel diep geworteld) En het is natuurlijk ook wel heel jammer dat je nooit iets met z'n tweetjes kan plannen omdat je nooit even de kindjes bij opa en oma kan laten zonder een bezwaard gevoel te hebben of een discussie aan te hoeven gaan wat je precies wil gaan doen en hoe lang.
Onze kinderen zijn hun enige kleinkinderen. Natuurlijk begrijp ik ook wel dat oppassen op twee kleine kindjes best zwaar is. Elle gaat zometeen naar school dus dan is er wel weer iets meer ruimte. Daarbij; mijn ouders (en schoonouders) weten nog niet dat er ook nog eens een derde kindje aankomt!!! Dit was ook niet gepland, maar uiteraard wel gewenst. Hier ben ik dus ook best bang voor om het te vertellen. Daarnaast; kinderopvang, gastouders etc. etc. Onze beide ouders wilden dit graag en wij waren allang blij dat het salaris wat ik verdien niet direct naar de opvang hoefde. Nu zal dat helaas toch voor een dag wel het geval zijn. Maar goed, ik moet ook blij zijn met de vier jaar dat het ons nog geen geld gekost heeft (in tegenstelling tot velen anderen).