Hier ben ik het niet mee eens. Okay, als een of ander wijf mij een ***wijf noemt die ik niet of amper ken, heeft het geen effect op mij. En kan ik het zo loslaten. Maar stel dat er iemand is waar je ongelooflijk veel van houd. 100% vertrouwt. (vriend/beste vriendin) En diegene zegt tegen je dat je niks waard bent o.i.d. en laat je barsten. Hoe kan je je dan niet gekwetst voelen? Want A. het is niet waar en B. je voelt je niet aangesproken. Maar ik geloof niet dat je je niet gekwetst kan voelen als een belangrijk persoon in je leven zoiets tegen je zegt.
Dat was een quote die ik aanhaalde Maar zoals je het hier aanhaalt, is niet helemaal wat ik bedoelde. Het ging in dat topic over hoeveel kansen je geeft. Als je keer op keer gekwetst wordt door dezelfde persoon, en je laat die persoon steeds opnieuw toe, dan vind ik inderdaad dat je dat tot op een bepaalde hoogte zelf toestaat. Natuurlijk heb je geen invloed op lelijke dingen die iemand op een onbewaakt moment tegen je zegt. Maar uiteindelijk vind ik wel dat je zelf een keuze hebt in het stand houden van je vriendschappen en relaties. Ik hoop dat ik het zo iets duidelijker heb gemaakt. Edit: een goede vriend heeft nadat ik me voor de 3e keer had laten belazeren door mijn ex tegen mij gezegd dat je zelf toelaat door wie je gekwetst wordt.
Niet mee eens! Ook ben ik het er niet helemaal mee eens dat je het zelf in de hand hebt en het zelf toe laat gekwetst te worden. Natuurlijk laat je het zelf altijd op een bepaalde manier toe, maar hoe iemand zich voelt en daarmee omgaat is voor een ander vaak moeilijk te begrijpen. Ik zelf ben ook redelijk snel gekwetst maar ben dan ook heel gevoelig en dat zet ik niet zomaar even aan de kant. Ik kan er niet altijd boven staan, en mijn gevoel eventjes op zij zetten. Mijn gevoel is mijn gevoel en je gevoel is niet makkelijk te sturen. Net zoals dat het voor iemand moeilijk is, emoties in eens te tonen terwijl ze dat nooit gedaan hebben. Dan moeten ze ook een drempel over, wat niet 1,2,3 vanzelf gaat. Ook ligt het helemaal aan de situatie en wie je kwetst. Zo kan ik me niet voorstellen dat het iemand niets meer doet als je ouders je kwetsen of iemand anders die je dichtbij staat. Zulke gevoelens zet je niet zomaar even in de ijskast. Ik niet tenminste! Mijn man is ook zo makkelijk en staat er snel boven, soms wou ik dat ik ook zo was. Toch heb ik ook geleerd dat heel gevoelig zijn naast de nadelen ook een mooie eigenschap is! Het is de kunst hoe je er mee om gaat en dat je het van jezelf kan accepteren.
Je laat diegene dicht bij dus ergens zorg je er dus zelf voor dat iemand je dan kan kwetsen. Soms maak je daarin dus een inschattingsfout door de verkeerde persoon dichtbij te laten. Het kan ook komen dat de juiste persoon een fout maakt door jou in een boze bui te kwetsen, dan kun jij er weinig aan doen. Blijkt iemand het toch niet waard te zijn om zo dichtbij te staan in je leven kun je er zelf voor zorgen dat deze uit je comfort-zone verdwijnt en daardoor jou niet meer kan kwetsen. Deels kun je er dus zelf wat aan doen maar helemaal in de hand houden kun je het nooit. Het blijft een gevoelskwestie en dat is nou eenmaal moeilijk in de hand te houden.
Herkenbaar! Mijn man heeft dat ook wat jij schrijft, hij stapt ook sneller erover heen, trekt zich minder dan mij aan van wat anderen van hem vinden en accepteert een situatie veel sneller. Het mooie van die gevoeligheid heb ik nog niet echt ontdekt, vooralsnog vind ik het alleen maar erg lastig en zou ik willen dat ik meer een olifantenhuid had.
Ik ben zo iemand met een knop. Ik ben vroeger vaak gekwetst, zelfs keer op keer door mijn eigen zus. Echt hele gemene pijnlijke dingen. Het heeft lang geduurd voordat ik "de knop" Ontdekte. Er is echt haast niks waar iemand me nog mee kan kwetsen, behalve als het om mn kinderen gaat.. Maar goed verder nee helemaal niks en niemand kan mij kwetsen. Ene oor in andere weer uit zonder gevoel daarbij.
Als iemand jou een trut noemt, is dat natuurlijk niet iets wat je leuk moet vinden. Het is namelijk gewoon onaardig en dus niet leuk. Maar je hebt voor een deel zelf wel in de hand in hoeverre het jou kwetst. Laat jij je dag erdoor verpesten of haal jij je schouders erover op? Als het een onbekende is, zal het vaak makkelijker zijn om je schouders erover op te halen dan wanneer het iemand is waarvan je graag wil dat die jou leuk vindt. Maar in beide gevallen is het denk ik goed om evente bedenken: heeft die persoon gelijk? Als jij iets gedaan hebt waardoor de persoon terecht boos op je is, zou ik het me meer aantrekken dan wanneer het echt 'zomaar' is. In het eerste geval zegt het namelijk wel iets over jou: blijkbaar heb jij ook wat gedaan wat die ander kwetste. Als je oprecht vindt dat je niks misdaan hebt, dan zegt zo'n scheldwoord meer over de ander (of over hoe die ander zich voelt) dan over jou.
Door dat ik erg gevoelig ben kan ik heel goed luisteren en diepgaande gesprekken met iemand voeren. Ik kan bijvoorbeeld lekker met mijn vriendin mee gaan huilen als ze verdrietig is, hier door gaan sommige vriendschappen heel diep zeker als je iemand tegen over je hebt die het zelfde is. Ik wil hier mee niet zeggen dat iemand die wat minder gevoelig is en wat sneller dingen los kan laten niet kan luisteren hoor, maar merk toch wel een verschil met vriendinnen die wat nuchterder zijn in emotie dan een vriendin die net zoals mij ook erg gevoelig is. Onze dochter is net zoals mij en ik merk nu al dat ze heel anders om gaat met haar gevoelens als haar leeftijdsgenootjes. Zit haar soms in de weg maar het maakt haar ook wel weer bijzonder. En hier door weet ik dat het gewoon aangeboren is en je iemand zijn gevoel niet kan veranderen. En waarom zou je dat ook doen. Je kan echt wel leren hoe je in bepaalde situaties er mee om moet gaan maar de een is nou eenmaal gevoeliger als de ander. Ik zou ook even van slag zijn als een vreemd iemand mij uit scheld en kan daar jaren later weer aan terug denken en dat heb ik met heel veel dingen. Ik vergeet niet gauw als iemand mij gekwetst heeft en weet na jaren soms nog precies wat en hoe er iets gezegd is. Het zit me niet in de weg en beheerst mijn leven ook niet of zo. Af en toe wens ik mezelf absoluut wat meer ruggengraat toe hoor Maar ik heb wel een manier gevonden om er mee om te gaan en er de mooie kanten van in te zien. Dat is bij mij vooral gekomen toen ik op onderzoek ben gegaan waar dat van mijn dochter toch weg kwam en nu ben ik er dan ook achter dat het beestje een naam heeft. Ik zeg liever gewoon dat we wat gevoeliger zijn als anderen maar ze noemen het ook wel hoogsensitief. Niets ernstigs, geen ziekte, stoornis of wat dan ook maar wel een karakter eigenschap die je niet zo maar veranderd. Daarom ben ik het er ook niet mee eens dat je het zelf in de hand hebt. Ik praat nu voor mezelf en weet niet of jij dit hebt, en de een heeft het ook weer sterker als de ander en het is ook absoluut geen ziekte of iets ergs. Alleen als je jezelf erin herkent dan is dat wel fijn en weet je en begrijp je meer waar bepaalde dingen weg komen en bij mij vielen er veel dingen op zijn plek.
Nee, je hebt het niet zelf in de hand als je gekwetst wordt, een ander doet het jou aan. Maar het ligt wel aan jezelf hoe snel je iets kwetsend vind of niet, dat ligt aan je karakter. Daarnaast heb je ook zelf in de hand hoe vaak jij je laat kwetsen, dit door de mensen die jij in je leven toe laat. Als mensen je te vaak kwetsen kun je afstand nemen zodat je niet meer toe laat dat ze je kwetsen. Het is dus een combinatie van beiden.
Ikzelf ben erg direct naar mensen toe... soms komt het misschien rot over maar zo bedoel ik het vaak niet.... ik kijk ook heel goed als ik bijvoorbeeld aan het appen ben dat ik genoeg smileys gebruik want iets kan zomaar heel ander overkomen. Ikzelf kom niet zo snel voor mezelf op ik laat dingen heeel lang over me heen komen maar als ik het zat ben ga ik echt compleet los. Mijn ouders kwetsen mij voordurend..... ze hebben het zelf niet door en ik spreek het ook niet uit omdat ik liever de vrede bewaard. hoe direct ik ook ben naar mensen dicht bij me ben ik toch een softy
Hier ben ik t mee eens. Gedrag van anderen of hun daden kan je niet veranderen. Wel hoe jij ermee omgaat! De een zet iets makkelijker van zich af dan de ander...
Ik ben het er tot op zekere hoogte mee eens dat je het zelf toelaat als iemand jou kwetst. De argumentatie is dan hetzelfde als die een aantal andere dames hier al gegeven hebben: jij kunt beslissen wat je er mee doet als iemand iets kwetsends doet/zegt. Toch zijn er denk ik wel kwetsende dingen die (bijna) niemand helemaal van zich af kunnen laten glijden. Waarbij het onmogelijk is dat het je raakt. Daarnaast vind ik dat je er voor moet oppassen dat dit niet misbruikt wordt de verantwoordelijkheid af te wentelen als iemand iets kwetends doet. Zo heb ik een keer een discussie gehad met mijn neef die een T-shirt aan had met een ZEER provocerende leus. Ik vond dat hij dat niet kon maken, omdat hij met zijn gezond verstand en inschattingsvermogen van te voren al kon bedenken - en inderdaad had bedacht - dat heel veel mensen die leus als kwetsend zouden ervaren. Hij vond dat dat "meer over hen zei dan over hem" en dat zij het dan zelf toelieten dat die leus hen kwetste.
Overigens was de zin in t topic, dat je zelf toelaat wie jou kwetst in het leven, niet DAT je gekwetst werd...vind ik persoonlijk een verschil...
Grotendeels mee eens. Stel ik zeg tegen 2 mensen "je bent een idioot" als ze iets fout doen. Nu kan de één denken: pff, aansteller en de ander: zie nou wel, ik kan helemaal niks. Je hebt voor zoveel jaar aan ervaringen achter de rug en al die ervaringen samen bepalen hoe jij reageert op elke situatie. Dat gaat met behulp van kleine stemmetjes waarvan je niet eens bewust bent. Je kunt die kleine stemmetjes overigens wel veranderen, maar met veel moeite! Je moet je er namelijk je eerst bewust van worden en daarna nog deze negatieve zinnen zien te "ontkrachten". Jezelf dus bewijzen dat je wel wat kan, want je hebt immers dit en dit en dit ook voor elkaar gekregen (in dit voorbeeld). Dit elke keer weer. Afijn, lang verhaal kort: hoe het op jou overkomt (dus de hoeveelheid pijn) ligt aan jezelf. Niet dat je daardoor een beter of slechter persoon bent, want je doet niks aan je verleden, maar je kunt eventueel wel wat aan je toekomst doen .
Gedeeltelijk mee eens. Soms zie je dingen dus echt niet aankomen en dan ligt het niet aan jezelf... zou wat zijn joh! Maar de manier waarmee je ermee omgaat kun je wel veranderen... in hoeverre weet ik niet. Ben daar nog mee bezig. Heb op het moment cognitieve therapie maar de psycholoog heeft me toch niet helemaal overtuigd dat het 100% werkt en denk ook niet dat het dat gaat worden. Sommige dingen/mensen heb je niet in de hand en niet alle gedachtes kan je sturen.