Mijn bloeddruk is zojuist weer opgemeten; 137/78, en dus weer niks aan de hand. Verder staan er op dit moment even geen afspraken in het ziekenhuis op de planning en ben ik even controle-loos op advies van de verloskundige. Ze was het met mij eens dat het ziekenhuis bij mij teveel stress veroorzaakte en dat dat niet de bedoeling is. Ik kreeg daar een verhoogde bloeddruk van. Na dit weekend ga ik wel eens verder kijken, ik heb het advies gekregen om het eerst allemaal te laten zakken en te chillen, verder bellen wanneer ik aanvoel dat het nodig is. Nou, dus dat ga ik dus ook verder doen. Ik ben even blij dat ik mijzelf eens niet hoef te bewijzen Ik ben zwanger; niet ziek. En ik laat het mij ook niet aanpraten. Na het gesprek met de verloskundige voelde ik mij eindelijk eens gehoord/begrepen en ik ben blij toe dat ik mezelf duidelijk verstaanbaar heb kunnen maken, zonder dat men het afschuift op hormonen of iets dergelijks - terwijl het gewoonweg anders in elkaar steekt. Ik ben blij dat ik voor mezelf opgekomen ben; een ander doet het namelijk niet en wie dat heftig/hevig vind; schijnbaar was het nodig. Fijn dat jullie andere ervaringen hebben en het niet nodig is/was.
Ik ben blij dat je voor jezelf bent opgekomen en dit voor jou het gewenste resultaat heeft gezorgd. Maar ik blijf van mening dat je het echt vreselijk overdrijft. Ik heb bij onze eerste ode grens van zwsngerdvhapsvergiftiging gehangen. Kreeg extra controles die allemaal een goede uitslag gaven maar jeetje wat raad ik blij met elke extra controle! Ik snap daarom echt niet wat je je druk over maakt. Daarnaast vind ik je hevige reacties geen normale reacties. Ik wil je heel veel sterkte wensen want met deze reacties naar artsen die ervoor gestudeerd hebben notabene, kan je jezelf vreselijk en jullie toekomst in de problemen brengen.
Eens, ik vind een bloeddruk van 137/78 nou ook weer niet 'niks aan de hand'. Het is dan misschien niet zo hoog dat je zwangerschapsvergiftiging hebt, maar je zit echt op het randje van te hoog. Mijn moeder (niet zwanger) moest met 75/140 aan de bloeddrukverlagers...
Dat staat je vrij om te vinden, ik vind in ieder geval van niet en ben blij dat het inderdaad zo is opgelost.
Mijn bloeddruk is altijd rond de 135/80... Mijn BMI is 22.4, dikke prima dus... Er heeft nog nooit iemand iets gezegd over mijn bloeddruk! Als mijn schoonzusje (ook zwanger) mijn bloeddruk zou hebben ineens (die heeft normaal een hele lage bloeddruk van 110/65) dan zou ze echt wel doodziek zijn... Je bloeddruk is net als bijv je basistemperatuur iets heel persoonlijks. Als het in het geval van TS niet ineens is gestegen is deze bloeddruk voor een zwangere prima hoor. Dat je moeder met deze bloeddruk al medicatie krijgt vind ik persoonlijk overdreven. 140 is volgens de nederlandse hartstichting de "grens" en voor de onderdruk 90. In het geval van je moeder zou een zoutloos dieet (als ze verder geen gezondheidsproblemen heeft, en net BMI) waarschijnlijk al wonderen verrichten!
Je bloeddruk kun je dan persoonlijk vinden, net als je basistemperatuur, feit blijft dat je hart en bloedvaten maar een bepaalde druk aankunnen. Of je die druk nou standaard hebt of sinds kort dat maakt niet uit. Sterker nog; als je die druk altijd hebt loop je meer risico. Vergelijk het maar met een ballon die te hard is opgeblazen, dan gaat de rek er vrij snel uit. Je bloeddruk wordt rechts gemeten als je rechtshandig bent en links als je linkshandig bent. Mijn vk heeft bij de intake beide kanten opgemeten om te zien welke kant de hoogste was. Ik ben rechtshandig dus rechts was mijn bloeddruk iets hoger dan links. Nu wordt het standaard rechts opgemeten bij mij omdat dat de hoogste was. Verder wil ik nog even toevoegen dat je medische onderzoeken mag weigeren als je het genoeg vindt, maar dit is wel altijd op je eigen risico. Als uiteindelijk blijkt dat het ziekenhuis wel gelijk had en de onderzoeken terecht waren heb je geen poot om op te staan en is het je eigen schuld. Succes verder met je zwangerschap.
De vraag is alleen of ze de controles niet meer doen omdat jij ze niet meer wil of omdat ze niet meer nodig zijn. Ik vrees het eerste en dat zou niet de juiste zijn.
Gelukkig is dat niet aan jou om 1. over te oordelen en 2. om te bepalen Ik weet in ieder geval dat ik in prima gezondheid ben en ik mij nu gewoon lekker in alle rust kan voorbereiden op de bevalling. Bij klachten of dingen waarbij ik mij niet prettig voel, mij ongerust maak, mij niet lekker voel of wat ook, kan ik altijd het ziekenhuis bellen en daar direct terecht. En ik word niet telkens meer opgenaaid en gepusht door vervelende dokters. Win-win.