Ik ben erg gesteld op mijn privacy en vind het fijn als we bezoek krijgen (of op bezoek gaan) maar ook fijn als ze weer weg gaan. Sleepovers heeft absoluut niet mijn voorkeur. Daarnaast hebben wij afgelopen 2 jaar genoeg meegemaakt en ben ik daar nu pas van aan het bijkomen. Mijn schoonouders zijn achter in de 70 en wonen 165 km bij ons vandaan. We zien elkaar niet wekelijks maar meestal maandelijks. Als ze naar ons komen blijven ze eigenlijk altijd slapen. In de meeste gevallen 2 nachten. Ik vind dat vanaf het begin al helemaal niet fijn maar de laatste tijd gaat het me steeds meer tegen staan. Onze kleine held van anderhalf raakt ervan uit zijn ritme want het is toch meer herrie (schoonvader kan maar niet zachtjes doen met de deuren ondanks dat ik het herhaaldelijk vraag) en waarschijnlijk voelt hij ook mijn spanning. Bovendien heeft mijn schoonvader een terminale vorm van kanker (2-5 jaar nog te leven) en is vaak misselijk/moet overgeven. Ik heb een overgeef fobie dus als hij alleen al zegt dat hij misselijk is krijg ik al een paniekaanval. Komende 2 maanden zijn er alweer 3 x redenen om naar ons te komen. Ze slapen overigens ook bij ons als bijvoorbeeld vrienden van hen een verjaardag hebben. Om ze 's avonds laat naar huis te laten rijden is natuurlijk erg egoistisch. Maar ik zou al blij zijn als ze bijvoorbeeld maar 1 nacht blijven. Probleem is dat mijn vriend er anders over denkt. Hij is opgevoed met het idee dat het heel normaal is en zijn opa en oma kwamen soms weken logeren. Hij ziet ook wel in hoe impactvol het is ook icm de zorg voor ons zoontje, maar hij is ook het type dat zichzelf weg kan cijferen voor anderen en zeker voor zijn familie. De eerst volgende keer dat ze komen is volgende week omdat er iets is op zondag bij vrienden en nu hebben we een smoes verzonnen dat we zaterdagavond een etentje bij ons thuis hebben met vrienden. Maar dit is natuurlijk geen oplossing. Ik heb weleens overwogen om met mijn schoonmoeder te gaan praten maar wat moet ik dan zeggen? "Ik vind dat hele slapen niet fijn dus kunnen jullie maar 1 nacht blijven ipv 2?" Ik weet al precies hoe ze dan gaat reageren. Dan is ze beledigd en komt nooit meer slapen en dat zal ik dan weten ook. Wat vinden jullie? Als ik me aanstel mag je het ook zeggen hoor!
Ik heb er ook een hekel aan en vind 1 keer per maand echt veel! Je stelt je echt niet aan hoor, vind ik!
Ik begrijp dat je het moeilijk vind en dat het ook een inbreuk op je privacy is maar aan de andere kant hoe vaak is het? Een keer in de maand gemiddeld? Ik zou me er proberen overheen te zetten. We hebben hier ook een keer in de maand gemiddeld 5 dagen iemand te slapen en ja het is niet fijn maar om mensen in een hotel of ergens anders te laten slapen ... geen optie hier. En mijn uk is er juist makkelijk door geworden. Die kan in no time omschakelen als er weer eens mensen zijn. Aanstellen vind ik niet maar misschien wat makkelijker tegenaan kijken. Het is en blijft familie.
Is er geen andere oplossing in de buurt? Heeft je vriend broers of zussen in de buurt waar ze ook eens zouden kunnen logeren. En anders toch aangeven of het bij 1 nachtje kan blijven.
Ik zelf moet daar ook niks van hebben. Dat je ze de nacht laat slapen dat ze ook werkelijk wat te doen hebben okee maar dan is die extra nacht dus niet nodig...
Nee helaas geen familie in de buurt wel vrienden van hen/ons maar die zitten er ook niet zo op te wachten. Vooral schoonvader is geen makkelijke zeg maar.
Ik zou er niks van zeggen.. bijna 80 en terminaal, dan zou ik me ergernissen inslikken en ze hartelijk ontvangen.
Ik zou er ook totaal niet van gediend zijn! Ik zou vragen of ze een hotel kunnen zoeken. Is niet super duur. Ik vind je heel lief dat je het toelaat maar het is niet jou verantwoordelijkheid dat hun zo ver weg zijn gaan wonen. En zoals je al zegt is er elke keer weer wat! Ik zou met ze gaan praten dat het teveel word en dat je graag een limiet wil stellen. Bijv per 3 maanden 1 nacht zou voor mij al de limiet zijn
Ik snap je dilemma, ik zou het ook niet fijn vinden. Hoe lief ik mijn schoonouders (en ouders) ook vind, ik vind het niet prettig om te lang op elkaars lip te zitten. Mijn max is echt 24 uur en niet meer dan een of twee keer per maand. De maand december is een beproeving twee keer kerst en dus logeren, sinterklaas en een verjaardag. Ik kan er nu al tegenop zien. Men weet inmiddels dat ik nooit heel erg lang blijf als we logeren. En als zij hier slapen doen ze dat ook niet Ik zou het gewoon bespreken als ik jou was. Jij moet je er ook prettig bij voelen. En dan wordt je schoonmoeder maar even boos, het zij zo. Anders loop je op je tenen in je eigen huis.
Ik vind dat je deels gelijk heb, maar ze zegt 2-5 jaar. Stel je voor dat hij nog 5 jaar leeft en misschien nog langer, dan loop je 5 jaar lang op je tenen. En als hij overleden is, heeft ze nog meer redenen om te komen omdat ze eenzaam is. Het beste is echt een open, eerlijk en liefdevol gesprek!!
1x per maand vind ik veel, ik zou er ook zeker niet blij mee zijn. Maar omdat je schoonvader zo ziek is zou ik het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om ze niet te laten komen denk ik, al kan ik me jouw frustratie ook goed voorstellen. Geen makkelijke situatie zeg.
Ja, dit dus...misschien kun je de frequentie proberen te verlagen naar bijvoorbeeld 1 keer per 2 maanden of slechts 1 nacht in de maand ipv 2? Als je ze helemaal niet meer over de vloer wilt met slapen dan zullen ze het gevoel hebben dat ze niet welkom zijn en jullie tot last zijn. Ik denk dat je schoonvader zoveel mogelijk nog wil genieten van alles, en ook van jullie en zijn kleinzoon. Mensen van die leeftijd is niet altijd alles goed uit te leggen en ze trekken al gauw hun eigen conclusies die vaak veel meer overtrokken zijn dan eigenlijk de bedoeling...
Pff het is zijn vader die hem opgevoed heeft tot de man die hij nu is en nu terminaal ziek is, en zijn moeder die straks achter blijft als weduwe. Mijn vader is ook 2 jaar terug op 80 jarige leeftijd overleden dus weet hoe het is. Ja ik ben ook wel op mn privacy maar vind het zo typisch Hollands om zo afstandelijk te zijn.
Stel dat hij nog 3 jaar zou leven (gemiddeld genomen) dan zou ts nog zeker 36x 2 nachten op haar tenen moeten lopen. Vind ik erg veel.
Hebben ze geen allergie ofzo voor iets? Ik heb in 2006 (ofzo) een wilde kitten in huis gekregen; omdat ik het zielig vond gezien haar achtergrond, omdat ik een katje erbij wilde hebben, omdat ze op mijn pad kwam, omdat ik *insert-hier-duizenden-andere-redenen*... Maar het beste vond ik nog wel dat het logeren van andere mensen in mijn huis ernstig werd teruggedrongen. Mensen zijn allergisch voor katten, kunnen niet slapen wanneer er aan hun slaapkamerdeur gekrabt wordt, vinden het niet fijn om in een woonkamer te liggen terwijl er een kat bovenop hun springt, vinden de haren vies etc. Misschien is dat een verkapte hint? Verbouw de logeerkamer waardoor logeren even niet mogelijk is, haal de deur uit het scharnier, sluit het warme water af, zeg dat het toevallig niet uitkomt, of verzin gewoon iets waardoor het slapen ze onmogelijk wordt gemaakt. Hoofdluis is ook een hele goeie. Zo ligt het niet aan hen en niet aan jou Dan laat je de waarheid en de eventuele gekwetste gevoelens in het midden.
En een bed and breakfast in de buurt? Jullie je privacy, kunnen jullie wel samen eten en dingen doen maar heb je toch een beetje ruimte. Is dat een idee?
ja en die man moet er dan nog 1000 dagen mee leven dat hij weet dat hij de pijp uit gaat, dat is pas veel.