Het is niet omdat je uit iemand zijn binnenste gelederen komt dat je gans je leven schatplichtig aan hem bent. Je hebt goede ouders, normale, en gewoon loeders. Dus ik vind dit geen goed argument, enkel omdat je uit hun geboren bent (wat je trouwens zelf ook al niet beslist hebt, zzij hebben jou gekozn)
Mort er niet aan denken dat ze zouden blijvrn slapen hier. Wordt al helemaal.kriegel als ze meer dan 3 uur op visite blijven Vind het niet jou plaats om aan te kaarten het zijm je vriend zn oudrrs dus goed gesprek met hem wat je wel en niet wil
ik zou ze ontvangen en wat is nu 2 nachten per maand? maar als je je er echt aan irriteer zou ik gewoon eerlijk tegen je schoonmoeder zeggen: jullie kunnen slapen maar liever 1 nacht... en als ze vraagt waarom? aangeven dat de kleine er last van heeft en dat je het zelf ook prettiger vind.
Juist omdat het elke dat je laatste kan zijn vind ik het belangrijk om zoveel mogelijk tijd met mijn dierbaren door te brengen. Alle dierbaren, maar vooral de mensen die me op de wereld hebben gezet en mijn zus, en de mensen die ik op de wereld heb gezet.
Volgens mij is één van de belangrijkste dingen die je als ouder leert juist het loslaten van je kinderen. Dat begint al bij het doorknippen van de navelstreng en gaat steeds verder... Als je als ouder vindt dat je er recht op hebt om op elk moment dat het jou uitkomt binnen te komen vallen of te komen logeren, dan is er volgens mij iets mis, hoor! Vanaf een bepaald moment neem je steeds een klein stukje meer afstand en laat je iemand zijn eigen leven leiden. Natuurlijk blijf je daar altijd onderdeel van uitmaken, maar niet op zo'n manier dat je jezelf kunt uitnodigen om ergens te komen logeren... Of geen nee accepteert als je erom vraagt.
Misschien vond hij jou ook wel rete irritant, had hij je ook maar deur moeten wijzen? Je was toch volwassen?
Ik ook. Maar niet grenzeloos, niet op momenten dat het niet uitkomt en zeker niet als mijn zoontje er last van heeft! Het is niet alsof TS alle contact wil verbreken, ze wil alleen liever niet dat ze blijven slapen. Trouwens, sinds wanneer is slapen quality-time?? Als je ligt te slapen ben je geen tijd met elkaar aan het doorbrengen, dan slaap je...
Dat 'je' is behoorlijk persoonlijk en hoef je niet als een feit neer te zetten. Ik vind het persoonlijk van de zotte wat je schrijft en ben gelukkig niet de enige. loslaten hoeft voor mij absoluut niet te beteken dat ik mijn ouders als kennissen hoef te behandelen? Als je vrienden bij je welkom zijn om bijv te blijven logeren, waarom niet je eigen ouders?
Ben zelf weggegaan na 2 maanden. Dus hij heeft mij de deur niet moeten wijzen. En dan nog: ik ben idd volwassen ik heb dus zelf wel een opl gezocht
Verder ben ik het volledig eens met bolkje. Het gaat hier over het feit dat ze geen neen willen aanvaarden, maar dat dit wel het huishouden van hun zoon is en niet van hun.
+1 Jeetje meid, wat lastig! Ik zou er zelf ook helemaal naar van worden en meteen schuldgevoel krijgen want de man is ernstig ziek maar ik denk dat ik zwaar sjaggie zou worden als mijn ouders zo vaak bij mij zouden logeren zeker met de rugzak aan ellende die je het afgelopen jaar hebt opgebouwd. Ik heb geen tips voor je helaas maar ik vind je zeker niet egoistisch
Je hoeft er toch ook niet de hele dag naast op de bank te gaan zitten als ze er zijn? Ga zelf lekker leuke dingen doen en ga je eigen gang.
Ik sta ervan te kijken hoeveel mensen vinden dat je het gewoon prima moet vinden omdat het je ouders zijn. Hoewel ik mijn ouders hartstikke lief vind, zou ik het niet fijn vinden als ik me door hun logeerpartijen niet meer prettig voel in mijn eigen huis. "Omdat het je ouders zijn", wat mij betreft echt geen goed argument. Edit: helemaal eens met bolkje. TO, ik snap heel goed wat je bedoelt.
Dat snappen ze niet. Ik wil niet iedereen over een kam scheren, maar dat is het cultuur verschil denk ik dan. Ik zou het persoonlijk ook niet heel prettig vinden om mijn ouders of schoonmoeder in huis te hebben. Maar zou het wel doen uit respect. En ik hoop dat mijn kinderen dit later ook voor mij doen. Ik vind het jammer dat niet iedereen zo is. Egoïstisch zijn is de makkelijke weg. Sorry dat ik zo uitval, maar vindt de reacties hier erg beschamend en asociaal. Het gaat hier over een opa en oma, waarvan de opa ook nog eens terminaal is. En dan gaan mensen helpen smoesjes te bedenken. Denk je dat ze het in Afrika prettig vinden om met de hele familie in een hutje te slapen. Ik ben gewoon misselijk geworden van het lezen van deze topic. En heb nu al spijt dat ik het post, maar doe het toch!!
Eerlijk? Ik vind het echt schandalig dat je er überhaupt over durft na te denken om ze minder vaak te laten logeren. Ze hebben ongetwijfeld ontzettend veel voor je vriend gedaan en ook gelaten toen hij opgroeide!! En daarbij zijn het de opa en oma van je zoon. Bovendien, zo vaak is dat toch helemaal niet? Ik ben echt niet dol op mijn schoonfamilie, maar welke van hen dan ook wil / moet blijven slapen:mijn deur staat voor ze open. Ik heb er echt zo'n afkeer van dat mensen zo moeilijk doen tegen mensen die zo ontzettend veel voor hen gedaan hebben. Gewoon ff doorbijten, meis, het is niet altijd leuk, maar je zet je er toch gewoon even overheen? Om over het feit dat de opa terminaal is nog maar niet te beginnen....
Ehmz, volgens mij heeft er nog niemand anders op het stukje dat je citeert gereageerd, dus ik weet niet precies waar je het vandaan haalt dat je 'gelukkig niet de enige bent'. Het is toch ook gewoon zo dat ouders hun kids steeds meer loslaten, of niet dan? Eerst hebben ze je (en daarmee bedoel ik niet persé jou, maar gewoon in het algemeen) overal voor nodig, maar later worden kinderen steeds zelfstandiger, krijgen vrienden waar ze meer mee optrekken en worden zelfstandige individuën. Een mooier teken dat je als ouder de opvoeding goed hebt gedaan, lijkt me er niet te zijn. Ouders als kennissen behandelen, dat heb ík in elk geval niet gezegd. Alleen heb je als kind wel het recht om zélf te bepalen in hoeverre je het fijn vindt om je ouders te laten logeren of dat je liever op een andere manier contact met hen onderhoudt. Net zo goed als dat ouders dat recht óók hebben. Mijn ouders hebben ook wel eens tegen mij gezegd dat ik niet kon komen logeren, en dat ik te vaak langskwam... Ook zij hadden behoefte aan hun privacy. Andersom moet dat toch ook gewoon kunnen??
Ik begrijp je dilemma en het is geen makkelijke. Daarnaast vind ik het ook niet prettig als hier mensen komen te logeren (of ik bij andere mensen), dus ook wat dat betreft "leef ik met je mee" om het zo maar even te zeggen Misschien zou je in gesprek kunnen gaan met je schoonouders dat ze alleen nog maar komen logeren als je echt voor jullie komen en voor de andere gelegenheden een b&b in de buurt opzoeken? Dan hoef je ze niet te weigeren, maar kun je op een schappelijke manier het aantal logeerpartijtjes wat terugdringen. Daarnaast is het ook een idee om te vragen of ze het bij 1 nacht willen laten i.p.v. 2 nachten. Sterkte meid, lastige situatie!
En naar mijn idee draaien de rollen dan weer steeds meer om en is het ook aan jou de taak om er te zijn voor de mensen die er voor jou waren als kind, maar denk dat daar het meningsverschil ligt.
Goed idee haha.... Maar ik begrijp je dilemma goed. Ik vind dat wanneer jij je ergens niet prettig bij voelt, je je eigen gevoel moet volgen.Maar in werkelijkheid is dit makkelijker gezegd dan gedaan. Zeker omdat de mening van je man meetelt. Misschien toch een compromis sluiten? Niet meer dan 1 nachtje per maand? Maar ook dit nieuws moeilijk zijn om tegen je schoonouders te zeggen..misschien dan toch maar een katje nemen Suc6 met welke besluit je dan ook gaat nemen! Groetjes Beccie