Ik krijg steeds meer een hekel aan dit soort topic. Dit soort dingen zie ik nauwelijks van eigen ouders voorbij komen. Je s.ouders zijn de ouders van je vriend! Ik kan ook me ook echt niet altijd vinden in de dingen die mijn s.ouders doen maar ik respecteer ze wel omdat het de ouders van mijn vriend zijn en de opa en oma van mijn kinderen. Daarbij vind ik het schermen met de kinderen echt vreselijk. Het is jouw ergernis, jouw irritatie en niet die van de kinderen. Die worden er gewoon in meegesleept. Nu lees ik wel dat de zoon van ts weer geopereerd moet worden maar waarom ga je dan niet gewoon met s.ouders aan de tafel? Waarom wordt er dan gelijk maar aangenomen dat ze er boos om zullen zijn? Er kan toch bekeken worden met man of vriend wat voor jullie de grenzen zijn en dat bespreken met s.ouders? En dan de dames die gelijk lopen te schreeuwen dat het jouw huis is en dat je moet doen wat JIJ wilt... Ik vraag me dan altijd af, hoe zou jij het vinden, als moeder van een zoon, als jouw schoondochter straks zo tegen jou doet en jouw zoon haar dingen 'oplegt'?
bah bah bah, ik ben bij pagina 6 gestopt met lezen, hoe kunnen mensen zo afgeven op ts, terwijl haar kleine ventje al een 4e open hartoperatie moet ondergaan...hoe heftig. Ik snap werkelijk niet hoe opa en oma het in hun botte hersens halen om te vragen of ze mogen komen logeren of het überhaupt overwegen. ts, ik snap je helemaal maar ik denk dat het heel lastig wordt als jij en je man niet op 1 lijn zitten.
Helemaal mee eens!!! Ik zou dit dan ook gewoon heel duidelijk aangeven.... Gezellig als jullie een nachtje blijven logeren, maar we willen het graag bij 1 nachtje houden, want we hebben gemerkt dat het toch wel erg onrustig is voor de kleine man. Klaar!
Zeg ik dat dan Als je verder had gelezen had je gezien dat ik ook zeg dat ze hun grenzen moeten bespreken en dit met s.ouders moeten bespreken. Juist omdat het zo heftig is allemaal. Ook omdat s.vader terminaal is en je een middenweg moet vinden die voor iedereen fijn is. Kan me van de man van ts namelijk ook voorstellen dat hij nu de momenten nog wilt pakken.
Ik moet er niet aan denken... Ook mn eigen ouders niet trouwens... We gaan wel naar hen toe, ze wonen niet zo ver weg maar al was het twee uur rijden... Hop naar hen en laat weer de weg op. En mn beide ouders zijn ziek, voor hen is reizen vervelender dan voor ons
Wat jammer toch dat sommige mensen zo oprecht gemeen en kwetsend zijn... Echt heel erg jammer. Omdat iemand t niet precies doet zoals men wil krijgt ze meteen een stempel egoïst opgedrukt Heel erg jammer. Mensen durven hier daalijk niet meer in alle vrijheid een topic te openen uit angst voor gemene opmerkingen. ..
Dat ga ik hier jammer genoeg steeds vaker zien! Lijkt wel alsof er een handjevol aan het speuren zijn naar een topic waar ze eens lekker tegenin kunnen gaan. Waar ze eens eventjes lijnrecht tegenover de TS kunnen gaan staan. TS maak je er vooral niet te druk over. Deze mensen zijn 9 van de 10 keer dames die iets tekortkomen in hun eigen miezerige leventje en de constante neiging hebben een willekeurig iemand met zichzelf mee te trekken. Ik snap zo goed dat je je rust nodig heb met alles wat er speelt met je kindje. En daarbij... ouders hebben betekend niet dat je op verplichte basis je privacy op moet geven. Mijn ouders houden zelf nota bene niet van verplichtingen, dus leggen mij die ook zeker niet op EN TOCH weet ik dat ik mocht het een keertje nodig zijn altijd welkom ben.
Als ik dit zou doen tegen mijn schoonouders is het gat van de deur in zicht. Maar tegenwoordig zijn de mensen egoïstisch niets met cultuur te maken maar met de maatschappij waarin men opgroeit. Normen en waarden wat is dat Wees blij dat je ouwelui er nog zijn. Hoop dat mijn kinderen iets meer respect voor een ander krijgen. En vooral nog liegen erover. Ik maak geen vrienden ermee maar maak van mijn hart geen moordkuil. Heb ik geen zin in iemand. Nee ik heb geen zin in jou. Hoe moeilijk is dat? Kom op zitten niet meer in groep 3 . Is het je teveel zeg goh ouwelui alles leuk ik trek het niet de kleine niet kunne we niet praten over een oplossing.
Voor het geval TS nog durft te lezen is hier dan een welgemeend advies. Ik zou goed nadenken waar je over een paar jaar spijt van zou hebben. Dat kan zijn dat je man en zoon minder tijd hebben doorgebracht met hun vader/opa omdat jij dwars lag; maar het kan ook zijn dat je zoon teveel belast werd in een moeilijke tijd omdat jij geen 'nee' durfde te zeggen. Met zo'n ziek kind kunnen wij op een forum niet bepalen in hoeverre die bezoeken belastend zijn. Het is een extreem probleem waar je echt niet zo makkelijk uitkomt. Maar ik zou wel proberen, als het je lukt, om je eigen gevoelens en fobie aan de kant te zetten. Je zoon is ziek, je schoonvader terminaal, en je man zit daartussen - ik zou zelf vooral proberen om je man te steunen... en het is logisch dat die zijn vader nog zo vaak mogelijk wil zien
Ik zou in gesprek gaan met je schoonouders. En gewoon eerlijk aangeven dat het je te veel is. Als ze komen voor jullie kleine man kan ik het begrijpen. Maar ik begrijp het echt niet als ze jullie huis gebruiken om te logeren en dan naar vrienden gaan. En daarbij een kindje zo ziek met operaties en herstel is gewoon heel erg belastend voor een gezin. Ouders of schoonouders of wie dan ook erbij is veel. Niet iedereen is daar even makkelijk in. Wat maakt het uit hoe je de cultuur noemt. Je kan da opbrengen of niet. Een compromis in frequentie en reden van bezoek zou bespreekbaar moeten zijn hoor.
Ik zou hier geen problemen mee hebben, het zijn "maar" 2 nachten per maand. Voor de deuren zou ik stoppers kopen dan heeft je zoontje daar geen last van. Maar laat in de avond nog terug laten rijden of verblijf in een hotel zou ik absoluut niet voorstellen. Misschien vinden ze het leuk om hun kleinkind nog een dagje extra te zien? Ik heb trouwens alleen je beginpost gelezen...
En waarom wordt toch meteen respect, egoisme, normen en waarden op tafel gegooid. Het zal wel dit of dat zijn. Er is niet 1 ding het juiste. De context is altijd anders bij iedereen. Evenals interpretatie van respect, egoisme, normen en waarden.
Ja ik vind eerlijk gezegd dat je overdrijft en problemen maakt. Het hle ritme van je kind ligt dan overhoop zegnje, maar het heeft ook grote invloed hoe (relaxed) je er zelf mee omgaat hoor. En dan nog, ook kinderen moeten leren dat het af en toe anders is als anders, daar orijgen ze immers hun hele leven mee te maken. En hij slaapt het wel weer bij toch? Ik zou denken, wees blij dat er regelmatig contact is, en zie het leuke er van in, bijv. Dat je gezellig een borrel kunt drinken ' s avonds.....
Jeetje zeg, wat een reacties.. Ik moet er niet aan denken om 2 nachten per maand, een maand per jaar, met m'n schoonouders in één huis te leven. Nu niet, en mochten ze ooit ernstig ziek worden ook niet. Ik zal wel een typische Nederlander zijn, of een ontzettende egoïst, maar ik vind het echt ontzettend knap van TS dat zij dit al zo lang volhoudt, zeker gezien wat ze allemaal meegemaakt heeft. Het lijkt mij een vreselijk moeilijke situatie, zeker als je man er niet hetzelfde over denkt..
Haar zoontje wacht op een vierde open hart operatie! Dan wil je toch dat je zoontje zo min mogelijk stress heeft?
Oh dat heb ik echt niet gelezen, dat stond toch niet in de beginpost? In onderschrift zeker. Ts: sorry, echt niet gezien...
Ik vind het toch bijzonder dat bepaalde mensen het over respect, normen en waarden ed hebben waarbij ik regelmatig zie dat het bij hunzelf het respect ed nogal aan ontbreekt. Ook vind ik het heel raar dat mensen vinden dat ts haar gezin zichzelf aan de kant moeten cijferen voor mensen die zelf moeite hebben zich aan te passen aan de situatie. Ja ik vind ook dat je voor je familie klaar hoort te staan en dat doen wij ook, andersom ook. Maar het aanpassen van haar schoonouders laat nogal te wensen over als ik dat zo lees. Het is ontzettend rot dat haar schoonvader terminaal is, maar daarom hoeft hij niet luidruchtig met de deuren in de weer te zijn, of hun huisdieren wegjagen etc. Hun zoontje wacht op een vierde open hart operatie, dat is niet niks! Dat betekend ook dat ze al een hele zware tijd achter de rug hebben waar ze ook van bij moeten komen en weer moeten opladen voor de zware tijd die komen gaat. Daarbij lijkt het mij dermate belangrijk dat er zo min mogelijk stressfactoren zijn voor hun zoontje en ts hierover zou ik het ook met je man hebben als ik jou was zodat jullie samen op 1 lijn komen en dit op een nette manier kunnen bespreken met je schoonouders. Mijn ouders zouden het niet in hun hoofd halen als wij in zo'n situatie zaten om zo vaak bij ons te logeren, al zou ik erop staan dat ze kwamen logeren dan zouden ze omwille van ons kind dit echt niet doen en een andere oplossing zoeken. Het gaat hier helaas niet om een normale gezinssituatie.